In hoeverre neemt een pup gedrag over van een oudere hond?

Een beetje lang verhaal geworden, maar onder het mum van beter te veel informatie dan te weinig...

Momenteel staan wij derde op de wachtlijst voor een Zwitserse Witte Herder reu bij een fokker waar wij een super gevoel over hebben (iedereen graag even duimen dus dat er tenminste drie reutjes worden geboren ). Voor het bezoek aan de fokker zijn ruim 8 maanden aan oriënteren, inlezen en afwegen vooraf gegaan, omdat we zeker wilden weten dat de hond die erbij zou komen een goede match zou zijn voor Ginny. Niets leek mij namelijk zo erg als een hond verwelkomen, alleen om er na een paar maanden achter te komen dat het geen goede match is geweest. We hebben ons huiswerk gedaan dus, en een witje, dát moest hem worden.

Als alles meezit wordt 'ons' pupje eind mei geboren, en zal hier dus eind juli ongeveer in huis rondscharrelen
Het wordt allemaal net een beetje echter nu, voor mijn gevoel, en ineens komen er vragen naar boven borrelen waar ik eerder nog niet op was gekomen. Zo ook de titel van dit topic: in hoeverre neemt een pup gedrag over van een oudere hond?

Dit is de eerste keer dat wij voor een pup gaan, en niet voor een asielhond of herplaatser. Ik heb inmiddels genoeg ervaring met hondjes met een rugzak, maar een pup is voor mij in zekere zin nog onbekend terrein.

Ginny komt dus ook uit het asiel; ze was net aan 5 maanden toen we haar kregen. Ze is geweldig met andere honden, op één incident na zijn er eigenlijk nooit honden geweest die verkeerd op haar hebben gereageerd. Ik heb haar een aantal malen ook in de omgang met pups mogen bewonderen, en ook dat deed ze voorbeeldig - veel zachter dan ze met andere honden speelt. Daar maak ik mij dus ook totaal geen zorgen over.

Het punt is dat Ginny 1 issue heeft waar we echt met maar met millimeters per maand wat vooruitgang mee boeken, en dat zijn kinderen. Ginny moet echt níets van kinderen hebben. Ze wurmt zich in alle bochten om er maar zo ver mogelijk vandaan te komen, en dat begint al als ze die hoge stemmetjes hoort - óók als die kinderen ruim 25 meter bij ons vandaan zijn. Het is al ietsje pietsje beter dan in het begin, maar het gaat zeer langzaam. Enfin, we blijven er voorzichtig aan werken.

Maar nu vroeg ik mij dus af... In hoeverre zou een pup dit van haar over kunnen nemen? En hoe kan ik dit het beste aanpakken? De pups worden bij de fokker al flink met kinderen gesocialiseerd - alle buurt kindjes helpen daarin mee - maar kan Ginny's gedrag er voor zorgen dat de pup zeg maar denkt van 'oh, goh, zo had ik het nog niet bekeken' en Ginny's gedrag gaan kopiëren?

Deel uw wijsheid En eventuele tips om dit vanaf het begin in goede banen te leiden zijn ook heel erg welkom

Een pup neemt bijna alles van de volwassen honden in de roedel over, althans dat bespeur ik onze roedel.
Wekelijk alles wordt gekopiëerd.
Het enige advies wat ik jouw kan geven is, doe haar zoveel mogelijk onder de kinderen, ga naar schoolpleinen, speeltuinen etc,etc.zonder Ginny en wie weet als de pup groot is, dat Ginny het gedrag van de pup(inmiddels volwassen)gaat overnemen, dus wat toegevelijker naar kinderen gaat worden.
Het zal intensief zijn strakjes, veel succes

En we hopen het voor je dat er eind mei jullie reutje geboren gaat worden

Bij ons is dat dus helemaal niet het geval geweest. Ten had tot hij bij ons kwam met 4 maanden ook niet bepaald de beste socialisatie buitenshuis gehad en is ook duidelijk een paar angstfasen doorlopen. De laatste toen Loco ook al deel uitmaakte vh gezin. Loco daarentegen is onverschrokken. Ten was altijd de rust zelve at en speelde beheerst met zijn speeltjes is gek op truukjes leren/doen en Loco een schrokkende, speeltjes slopende wildebras die alle truukjes heel snel oppikt maar het puur voor de beloning doet en daarbij zijn ongenoegen/ongeduld laat blijken. Ten doet niks liever als rennen, rennen, rennen en snuffelen als hij buiten de vrijheid krijgt, Loco wijkt amper 10 meter van onze zijde want die wil interactie met ons. Ten wil iedere hond ontmoeten, Loco laat het over het algemeen koud. Als Ten met een vreemde hond speelt wordt hij het liefst nagejaagd en als Loco met een gelijkgestemde vreemde hond speelt gaat hij ruwer 'worstel' spel niet uit de weg........en zo kan ik nog wel even doorgaan over mijn Yin en Yang koppeltje. Een heerlijk stel met ieder hun eigen unieke persoonlijkheid wat ik voor geen goud in de wereld zou willen missen!!!!

Er zijn wel een paar dingen die Loco ook duidelijk onder invloed van Ten geleerd heeft maar echt kopieer gedrag heb ik niet veel gezien.

Leuk dat je een witte herder pup krijgt. Mag ik vragen van welke fokker??? Lang of kortstockhaar???
Witte herders zijn hele slimme honden , als ze goed gesocialiseerd zijn, zijn het ook heel stabiele honden, op zijn tijd af en toe gek.
Toen wij Luka kregen hadden wij nog een andere grote hond en een klein hondje in huis. Luka heeft van onze grote hond eigenlijk niets overgenomen, was een hele labiele hond en heel erg bang. Hij heeft van ons kleintje wel dingen overgenomen, als ik bv een commando gaf dan zag je hem kijken en dan deed hij het ook. Met wandelen als de kleine terugkwam, kwam hij ook.
Voor de rest heeft hij eigenlijk geen gedrag gekopieerd. Witjes kunnen heel eigenwijs zijn, zoals Luka ,als hij het nut van een commando niet inziet, dan doet hij het dus ook niet !!
Maar dat is ook het mooie aan de witjes, hun persoonlijkheid.
De meeste witte herders die ik ken ( en dat zijn er heel wat) die zijn stapel op kinderen. Wat al eerder gezegd is ga naar een park/speelplaats waar kinderen zijn. Wel om de beurt laten aaien en alleen met jouw toestemming.
Als je pup wat groter is en hij laat zich gemakkelijk aaien dan heb je kans dat Ginny dat gedrag gaat overnemen als zij ziet dat hij het heerlijk vind. 
Zal voor je duimen dat er genoeg reutjes geboren worden. Kiest de fokker de pup voor jullie uit???

Oldambt's Special En zij bepalen inderdaad welk pupje naar welke mensen gaat. De moeder is LxK en de vader LxL, dus ze verwachten zowel lang als kortstockhaartjes. Ik heb een lichte voorkeur voor lang, maar het karakter staat toch echt voorop. Als er dus een reutje is die qua karakter perfect bij ons aansluit maar een korte vacht heeft, dan doet die vacht er voor ons niet meer zo veel toe

Wat leuk dat je er een pup bij krijgt.
Mijn jongste hond heeft heel weinig van mijn andere hond overgenomen behalve de angst voor vuurwerk en onweer :-(.

Mijn honden zijn verder eigenlijk heel verschillend, zo doet mijn oudste hond een stapje achteruit als een onbekende haar aan wil halen en de jongste laat het prima toe. Mijn oudste hond blaft altijd eventjes als de deurbel gaat...de jongste geeft geen kik. En zo kan ik nog een heleboel verschillende gedragingen neerzetten.

Je schrijft dat de pup met kinderen op groeit dus dan is de 1e stap al gemaakt. Dan is het inderdaad goed om even langs een school te gaan ( zou dit niet in de pauze doen want dan zijn er wel heel veel drukke kinderen) maar als de school net uitgaat, of naar een plekje waar kinderen spelen. En dan zoals hierboven ook al is gezegd een paar kindjes om de beurten je hondje laten aaien. Laat het niet te lang duren anders raakt de pup wellicht overprikkeld....korte en positieve ontmoetingen is beter dan te lang en te veel.
Als je kleine kinderen in je familie of vriendenkring hebt kan je die vragen ook af en toe 's mee te gaan wandelen met jou en je pup.
Laat je pup wekelijks een keer met kleine kinderen in aanraking komen totdat ie minimaal door de angstfase heen is (zo'n 6 maanden oud) om het bij te houden.

Als je gaat wandelen met beide honden loop dan niet te dicht in de buurt van (gillende) kleine kinderen dus op een afstand waar je oudste hond het allemaal nog aankan.

Bedankt voor de tips

Het duurt nog een poosje voor de pup er is, in die tussen tijd kan je er aan gaan werken om Ginny aan kinderen te wennen! zelf heb ik ooit een hond gehad uit het asiel,die moest ook niets van kinderen weten. heb haar dit geleerd dat kinderen best leuk zijn,deze hond was 6jaar en ik heb met buurkinderen een afspraak gemaakt. liet hen de hond naderen stilstaan en dan wat lekkers vlak bij de hond gooiende kiinderen mochten niets zeggen na een paar dagen mochten ze haar bij de naam noemen en dan een koekje geven of een plakje worst. dit hondje was in het asiel gekomen door familie van de vorige eigenaar het vrouwtje was geestesziek en had het dier jarenlang opgeslotenop een binnenplaatsvan 4vierkante meter binnen drie weken was ze kinderen gewend en er dol op ze is19jaar oud geworden .dus mijn raad ga aan de slag met Ginny.groeten Hein.

Ginny komt ook bij een vrouw weg die mentaal niet helemaal in orde was, ik weet dat ze onder dwang 27 dieren af heeft moeten staan. Ginny was dus prima gewend aan andere honden en katten, maar heel onstabiel wat betreft mensen. Ze had met 5 maanden ook een enorme voerbakneid, maar dat was er gelukkig heel snel uit. Verder was ze enorm bang voor mensen die iets van een stok bij zich hadden; oude vrouwtjes met een wandelstok, brede mannen van de gemeente die de perkjes kwamen schoffelen, het maakte allemaal niet uit, ze viel er echt naar uit. Ook dat is inmiddels over. Maar kinderen, daar werken we al zo lang aan, en we gaan maar langzaam vooruit. Het helpt waarschijnlijk ook niet dat we eigenlijk zelf geen kinderen in de familie hebben. En het enige kindje hier direct in de buurt is een ontzettend... Nou, verwend kreng. Luistert totaal niet naar haar moeder en gooit zich geregeld op de grond en begint als een speenvarken te krijsen als ze haar zin niet krijgt... Heerlijk. De meeste andere kinderen die we tegen komen hebben toch eigenlijk een beetje schrik van mijn grote, zwarte herder... Heel jammer.

Bij mij heeft Senna niet alles overgenomen, maar Floris is dus wel bang voor kinderen en Senna alleen voor hun hulpmiddelen zoals skates, stepjes, sleetjes etc.

Floris was geen kinderen gewent toen hij bij ons kwam en wij hebben ze zelf ook niet. Zijn eerste kenismaking met een kind was een buurmeisje van toen ongeveer 6 jaar die hem in een onbewaakt moment een nogal stevige knuffel gaf terwijl hij in zijn tuigje vast zat op de achterbank om weg te gaan. Dit meisje was mijn vorige hond gewend waarmee kinderen echt alles konden doen en die ze ook altijd opzocht.

Floris is nu 3,5 jaar en inderdaad het is een heel lang proces waarbij ik gelukkig de hulp heb gehad van een buurjongen die helemaal gek is van honden en die naar honden ook rust uitstraalt.

Ik kan nu gewoon wandelen zonder dat er paniek uitbreekt als er een kind aankomt. Senna probeert met een grote mond Floris te helpen terwijl ze zelf kinderen eigenlijk wel leuk vind.

Meisjes zijn nog steeds eng in de ogen van Floris, het betreffende buurmeisje mag hij nog steeds echt niet, maar oudere kinderen vanaf een jaar of 10 gaat steeds beter, de buurkinderen weten het ook allemaal en laten hem met rust, tenzij hij naar hun toe komt dan krijgt hij aandacht.