Gedrag

Ik kan je gerust stellen Dobry, dat is niet wat Bert doet. Ik heb twee jaar bij hem getraint met Denzel en hij heeft een enorme kennis van honden. Hij kijkt naar de combinatie hond/baas en kijkt wat voor beide werkt. Hij heeft mij heel erg geholpen met Denzel , een rustige en kundige man.

Zijn aanpak en visie staat op www.packleader.nl

Jolanda succes bij Bert, ik weet dat hij je kan helpen.

In ieder geval heb je een eerste cruciale stap gezet.
Al heb ik zo mijn twijfels dat hakjes, prikjes en ksshht naar yenti, jouw over je angst heen gaan helpen!
Maar.. ik kan natuurlijk niet oordelen, de meeting moet nog plaatsvinden.

Vooral werk aan de winkel bij persoonlijk denk ik, Jolanda!
Mijden, weglopen, optillen lijkt jouw comfortzone te zijn, en het is heel moeilijk daar uit te stappen.
Deze comfortzone bouw je zelf op, veroorzaakt door je angst.

Het gezegde luid niet voor niets: ''Angst is een slechte raadgever''

Angst is veelal ook een gebrek aan kennis en vaardigheden. 
Het zou daarom prachtig zijn om eens zonder je eigen honden een 'enge hond' te ontmoeten. Al zou je maar alleen 10 minuten lang 2 meter naast hem staan, meer hoeft nog niet eens.
Misschien kun je ook gewoon eens gaan wandelen zonder je hondjes, dan heb je niet de stress om wat Yenti gaat doen en kun je wellicht wat kalmer je onder de honden begeven die je zo eng vind?

Ik zou ook ingaan op het aanbod van linneke. Het lijkt mij verstandig eerstzelf over je angst heen te komen zonder je eigen hondeb er bij. Wat het aanspreken betreft, ik heb een zelfde soort situatie mee gemaakt . Dit was welliswaar niet met een staffort maar dat maakt niet uit. Deze jongen liet zijn hond ook altijd los en kreeg hem niet terug geroepen op t moment dat die vol overgave op kiba af kwam stormen. Deze jongen heb ik gezegt dat hij zijn hond aangelijnd moet houden als ie hem niet onder controle kon houden (de hond luisterde helemaal niet meer in zn woede). Zelf was ik op dat moment boos omdat het voor de zoveelste keer gebeurde maar de jongen begreep het en elke keer als ik hem tegen kom zorgt hij er voor dat hij zijn hond optijd aanlijnd zodat er geen confrontatie meer is en laat de hond weer los op het moment dat het weer kan. We kunnen elkaar nu gewoon op afstand gedag zeggen eb rustig door lopen. Ik bedoel hiermee te zeggen dat ookal zal het gesprek op dat moment niet lekker lopen er toch overna gedacht zal worden door de andere partij en dat die uiteindelijk best begrijpt hoe de situatie voor jou is en daar rekening mee zal houden.

Peter ik wil je graag geloven dat jou hond sociaal is ,maar dat is mijn Yentl dus niet ,sommige hondjes die ze goed kent wel ,
Dan is mijn vraag hoe reageert jou Dinos dan op mijn keffende Chi
Als mijn Labrador Luna een keffer tegen komt draait ze der hoofd en negeert het ,die is zelfs 3x gebeten in haar neus door een boerenfox en nog negeert ze de hond

Maar ben dus bang dat soort malossers anders reageren dat is dus mijn angst

dinos loopt dan weg. vorige keer werd hij in zijn lip gebeten door een malamute, en ook toen deed dinos niets. hij is heel zelfverzekerd, en hoeft daarom niet te vechten, hij weet al wat hij waard is.als cash tegen dinos tekeer gaat, draait hij zich om en loopt met een sukkelgangetje weg.
als ik 1 hond vertrouw met andere honden is het dinos wel.

Weet je ik herken je angst wel, die zelfde angst had ik ook toen ik er 3 zag in hakken op onze eerste hond. Geen woorden kunnen beschrijven wat je dan voelt en hoeveel angst en inderdaad haat je kunt ontwikkelen voor een bepaald ras zoals Suzan omschrijft. Tijden lang liep ik het liefst een paar blokjes om als ik al een pitbull zag aan komen wandelen. Ik stond al te trillen op me benen als ik er een zag kijken naar mijn honden. 

Wat lineke zegt klopt helemaal, voor mij kwam er een punt waarop ik vond dat ik mijn "angsten" onder ogen moest komen en gewoon de stap wagen. 
Hier was het voor mij mijn onbesuisde jonge hond die zich lekker niks aan trok van het stomme gedrag van haar vrouwtje en die al op jonge leeftijd veel beter de rassen begreep dan ik. De eerste keer stormde ze er dus ook vol goede moed op af waarbij ik nog wilde roepen uit angst. Maar voor ik die kans kreeg zag ik haar gezellig samen ravotten met de hond (geen idee wat het ras was voor mij waren alle enge honden pitbulls) Na deze super postieve ontmoeting vond ik dat ik door moest gaan. In het begin vroeg ik bij elke hond of hij sociaal was, (als ik dan uitlegde waarom waren eigenlijk alle baasjes heel begripvol en deden nog extra hun best om de hond extra kalm en rustig te houden als normaal). Met elke positieve ervaring groeide ook mijn zelfvertrouwen en kon ik uiteindelijk leren dat het niet al deze hond waren die fout of slecht waren maar we toen gewoon 3 niet-sociale pitbulls waren tegen gekomen en dat hun baas ze nooit had mogen loslaten. Wat ik persoonlijk echt heel leuk vind om te zien is dat de meeste staffies die we tegen komen (op een paar na maar dat ligt meer aan Dusty) een super goede match zijn met mijn nerveuze haarbal en juist de meeste staffords/pitbulls heel beheerst en rustig met hem omgaan ook al is Dusty verre van stabiel. Hij kan vele malen beter met ze om dan een hyperactieve labrador die gewoon keihard over hem heen stuitert. En eerlijk dat moet ik toegeven dat is iets wat ik nooit had gedacht te kunnen onderkennen. 

Dus ik kan alleen maar mee gaan in wat meerdere hier al zeggen, Probeer je angsten onder ogen te komen en ga een hoop positieve ervaringen opdoen. Het heeft mij een hele hoop ontspanning bezorgt. Dus ik zeg Doen!!!

de reden dat het beter matcht tussen Dusty en een sociale staff dan met Dusty een een lab licht em in het ras.
mijn honden zijn sociaal maar op de hondenweide laten ze de andere honden met rust. ze begroeten de honden en klaar, verder contact hangt volledig van de andere hond af. ze zijn mens gericht en niet hond gericht en dat zie je ook bij de sociale stafford.
Nala daagt enkel andere honden uit met een bal.

ik vind het goed van je dat je eraan gaat werken

ik ga ook mee met de rest en zoals astrid hierboven mooi zegt, ga iig voor jezelf eraan proberen te werken..je angst geef je alleen maar door aan yentl..
je hondje moet je niet op het spel zetten en verkeerde dingen ozoeken, maar ga ze eens zonder hond ervaren, je kunt het altijd nog eens met yentl proberen als je een fijn stabiel exemplaar treft

en je hebt gelijk dat die gast daar niet onaangelijnd met zn hond moet lopen, maar als je het gewoon wat tactisch brengt en je verhaatlje doet dan kun je het misschien samen goed oplossen..

Ik begrijp het concept angst wel. Het komt ook voort uit het feit dat je hondje zo kwetsbaar is.

Als ik zo´n kwetsbaar hondje had dan zou ik me ook niet prettig voelen bij loslopende honden die ik niet ken en waarvan ik niet weet wat ze doen. Ongeacht het ras.
Wat je kan doen is Yentl even aan je dochter of man overdragen en een praatje maken met de eigenaar. Dat is de enige manier om erachter te komen of de hond in kwestie een gevaar oplevert voor jouw hond.
Je kan vragen of de hond sociaal is, je kan bekijken of de hond goed gehoorzaamt en als je het niks vindt kan je de hond alsnog ontwijken. Maar dan weet je tenminste of je angst en ontwijken gegrond is.

Ik heb grote honden maar ik ben ook niet meteen van alle loslopende honden. Mijn eigen honden trouwens ook niet. Dus wij maken altijd even een praatje en kijken daarna pas of we de onze kennis laten maken.

Ik begrijp heel goed hoe je je voelt. Vorig jaar met onze jongste meegemaakt dat er 2 losse honden op mijn hond afkwamen. Ze heeft nu nog last van die ontmoeting. Snel gaan gillen en springen bij mij. Ik moet rustig worden en haar begeleiden hierin.

Maar in mij zelf zat ook een angst. Andere mensen hebben dit ook bij geconstateerd, na een ontmoeting met haar en een grotere hond gingen mijn schouders op en neer en mijn adem stokte. Ik heb nu geleerd dat ik moet doorademen en dat helpt mij en mijn hond.

Hakjes, tikjes, andere harde methodes gaat zeker niet werken want dit is angst gedrag. En angst moet je niet corrigeren in mijn ogen maar begeleiden.

Ik heb 2 honden van 10 kilo ,het is nooit de maat/ras van de hond wat mij waakzaam maakt...wel het gedrag van de hond en ,soms ook het gedrag van de baas.
Waldo's eerste "vriendje" was een enorme rhodesian ridgeback reu...toch een leuke binnenkomer voor een kennelsyndroom hondje van 10 kg.Aan de tred van die hond kon je al zien dat het een lobbes was
Hier in amsterdam blijf je je regelmatig verbazen.
Ik kom meer valse(slecht gesocialiseerde) kleine honden en hypere labradors tegen.
dan instabiele reuzen en vecht rassen.
en waar ik die wel tegenkom is 80% bewust van wat ze in huis hebben en houd daar rekening mee.

Jeff reageert net als dino's..bij een uitvallende chi draait hij gewoon zijn kop af ,een grote hond word de kont toegekeerd...meneer gaat lekker lopen snuffelen.
Ze negeren honden met instabiel gedrag..luisteren goed.
Dus ook geen problemen met mensen met moeilijke honden aan de lijn.
Ik laat mijn honden regelmatig los op plekken waar het niet mag.
Ik vertrouw mijn honden ...en heb ervaren dat de meeste honden rustig worden in hun nabijheid en ze luisteren altijd.

Ik denk dat het helpt om honden gedrag wat beter te kunnen lezen...zodat je ook meer zelfvertrouwen krijgt en weet hoe je kan handelen als de hond niet stabiel is.
Dat kan je beginnen met oefenen met je eigen hond en met rassen waar je niet angstig voor bent...en toepassen later op rassen waar je angstig voor bent.
Misschien een boekje als kalmerende signalen een mooie om te lezen...de kennis helpt je met de angst..

quote jolanda:Heb geen problemen met de stafford achtige honden maar met de onverantwoordelijke baasjes Mijn dochter haar vriend heeft idd een stafford teefje van 4 jaar in co own Nou ja meer me dochter
Heb haar zaterdag mogen ontmoeten ,vriendelijke hond ,maar toch als ze je aan kijkt krijg ik de bibbers 

je spreekt jezelf hier erg tegen. zijn het nu de honden of de baasjes waar je moeite mee hebt? want in dit geval zou dat betekenen dat je bang bent voor je dochter?

Moeilijk he lezen ? ONVERANTWOORDE BAASJES

blijkbaar is het idd moeilijk om te lezen voor je, want even verder schrijf je dat je de bibbers krijgt van de hond van je dochter. dat zou dan in moeten houden dat zij een onverantwoord baasje is, want jij hebt geen moeite met staffords, alleen met hun onverantwoordelijke baasjes.

Weet je in discussie gaan met jou doe ik niet meer heeft totaal geen zin

Verder de mensen die wel normaal kunnen reageren sta ik graag te woord

dat heeft idd geen zin. het is moeilijk om iemand serieus te nemen die zowel baasjes als honden op uiterlijk beoordeeld.

Wens je een hele fijn dag toe

Karin het was toch een hond die  evt niet met andere honden kon?
Of heb ik dat verkeerd gelezen?
En de hond van ts is ook niet helemaal stabiel.


Ik denk dat kennis van honden gedrag ts minder onzeker maakt

Laten we elkaar nu niet gaan beschuldigen of beledigen...
Ik denk dat het verstandiger is om naar oplossing te kijken.
Karin jij hebt veel ervaring met de rassen en ik ben niet onzeker met mijn relatief kwetsbare honden.

Ik denk dat het belangrijk is dat we dit overdragen aan ts

OMGANG OP HET FORUM

HP stimuleert het respectvol reageren naar elkaar. Neem daarom ook gezamenlijk de verantwoording om de site leuk, leerzaam en gezellig te houden.

In je emotie kun je soms iets te fel overkomen, een verkeerde aanname doen of te scherp oordelen. Dit kun je voorkomen door de tijd te nemen om je mening goed te forumleren en eerst je bericht nog eens goed door te lezen voordat je op de reageerknop drukt. Stel eerst eens een vraag voordat je meteen je oordeel geeft.

Afbranden draagt niet bij aan een goed gesprek en jaagt mensen weg. Dat laatste willen we graag voorkomen omdat het doel is om zoveel mogelijk honden en baasjes te helpen.

Wij zetten waar nodig een moderatormelding in om mensen hieraan te herinneren, maar stimuleren ook dat leden elkaar hier netjes op wijzen.

Samen maken we de sfeer en de kwaliteit van het forum!

zowel linneke als peter hebben meerdere malen aangeboden om haar over haar angst heen te helpen, in meerdere topics, maar daar gaat ze niet op in. dat geeft mij het gevoel dat ze alleen haar afkeer van zulke rassen willen laten blijken, maar niets aan haar angst wil doen.
ik heb verder niets gelezen dat deze hond ooit een hond heeft gebeten of agressief is.

Ik vind  het ook jammer als ts hier niet op ingaat..
Maar misschien nu nog stap te ver?...misschien moet ts eerst met iemand met mijn soort honden lopen om te zien dat het grote gevaar elders ligt?

Ik stel mijn honden met liefde beschikbaar voor een wandeling met instabiel of groot of  eng.
Ik denk dat jou "kennis van" heel waardevol is...
We moeten de klus samen klaren zogezegd!

hoe bedoel je een stap te ver? als ze op mijn voorstel in gaat dan moet ze niet ineens kenis maken met mijn 3 honden. het zal buiten zijn op de hondenweide en er zal 1 hond aanwezig zijn. haar eigen hond mag er niet bij zijn want dat beinvloed de situatie op een negatieve manier.

Ik bedoel dat ts daar misschien nog niet aan toe is...
Niet dat jij stap te ver gaat.

maar de stafford van haar dochter is er al en vaak zijn mensen nooit echt klaar om zich over hun angst te zetten tot de confrontatie.

ik had dit zelf met slangen... rende een hele appartementsblok uit maar toen mijn vriend reptielen wilde en dus naar beursen en speciaalzaken moest dan moest ik er wel werk van maken en kon ik mijn angst ook niet meer ontlopen.

Vaak is dit echt de enige manier om je angsten onder ogen te komen. En als je het zo kan regelen dat je voor 99,9% zeker weet een hele sociale hond te treffen om voor het eerst te ontmoeten moet je dit eigenlijk met beide handen aanpakken '. De eerste stap is groot en eng maar als je die eenmaal genomen hebt gaat de rest vaak van zelf

He ben het met je eens ,maar misschien heeft ts een tussenstap nodig?
Ik heb een obstinate honden magneet...of te wel een onschuldige gecastreerde kennelsyndroom hond met honing aan zijn reet en goede manieren.
Alles wat onstuimig is en niet onder apel staat trekt naar hem.
Hij negeert en ik zorg dat hij uit de wind blijft...
Ik denk dat ts zekerder moet worden over haar rol tov situaties.
En misschien is de stap makkelijker met iemand met en andere potentiele prooi zal ik maar zeggen.

Ik ga geen stappen ondernemen ik wacht eerst de reactie af van Bert hoe of wat we kunnen gaan doen

Zowel voor mezelf als voor Yentl

...dat is ook een stap