Wat is dit voor gedrag?

Sinds een paar weken blaft Nouri 's avonds als hij iets hoort, alleen kom ik er niet achter wat voor soort blaf het is. 
voorbeeld; gestommel in het trappenhuis. Nouri ligt rustig te slapen en met dat hij het hoort springt hij op en laat een luide GRRRRRRRRRRRRRRR horen tegelijkertijd loopt hij naar het eind van de gang en blijft hij voor het hekje staan soms blijft het daarbij. maar als het geluid niet ophoud (mensen lopen of praten verder) begint hij nog meer te grommen en vervolgens te blaffen  het blaffen blijft doorgaan tot het geluid weg is. de blaf is luid en schel en mijn eerste gedachte is dat het een angst/onzekerheids blaf is, maar zou dat wel zo zijn? want hij loopt zelfverzekerd richting het hekje als er geluid is..

voorbeeld; Gister kwam er een vriend van onze huisgenoot binnen (Nouri kende hem dus niet) en Nouri ging helemaal door het lint keihard blaffen, ik kijk wat er aan de hand is en hij deinst achteruit, staart tussen zn poten naar achter maar springt toch ook weer naar voren, duidelijk niet wetend wat hij met de situatie aan moet. Ik ben toen op kalme manier tegen nouri gaan praten zoals ik altijd doe als hij iets 'eng' vind. Uiteindelijk mocht de jongen doorlopen.

Wat ik raar vindt is dat nouri nooit blaft in spel of van enthousiasme en dat hij iedereen aardig vindt die binnenkomt en niet echt territorium drang heeft, zou dit dan puur angst zijn? en zo ja, hoe kan ik hier het beste op reageren?

upje

geen idee, isis is een onzekere hond en gromt ook snel bij het horen van geluiden als ze bij me is en we slapen soms ook met zo'n blaf.. kan ook een soort waakinstinct zijn hoor maar meestal als het waken is gaat het zo  woe woe woe woe woe.. en is dat een diepe zware blaf.. naar mijn ervaring toch

Ik weet niet hoe oud je hond is? Als je hond zegmaar van pup naar volwassen (overgangsfase) gaan kan het zo zijn dat hij niet meer naar iedereen enthousiast is en dat hij wat meer 'voorzichtig' wordt/eerst mensen moet vertrouwen voordat hij ze zal begroeten/met ze gaat spelen.

Toby doet dit ook. Wanneer er iemand binnenkomt die hij niet kent, dan blaft hij/gromt hij, dit komt doordat hij angstig is, en hij heeft een slecht vertrouwen in mensen die hij niet kent, wanneer deze persoon wat vaker langskomt en zich gewoon normaal gedraagt ten opzichte van de hond, zal het vertrouwen groeien en zal de hond niet meer blaffen.
Ook blaft Toby bij 'plotselinge geluiden' soms, dit is soms doordat hij schrikt (vb. hij ligt te slapen en schrikt wakker van een geluid, en volgens mij is het soms ook waaksheid/niet vertrouwen van de situatie, een beetje zoals "ik blaf om mijn terrein veilig te houden, als ik blaf zal niemand iets durven doen"

In ieder geval wil ik je aanraden, als er een, voor je hond, onbekend persoon langskomt, laat dan deze persoon de hond totaal negeren. Het kan even (kan zelfs een aantal bezoekjes) duren voordat je hond gewend is aan de persoon en hem vertrouwd. Dus gewoon laten negeren. Ook als je hond voorzichtig komt snuffelen bij de persoon, dan moet deze net doen of gebeurd er niets, dus niet dan proberen te aaien o.i.d. als je hond er klaar voor is om geaaid te worden, dan zal hij dit zelf aangeven

Ik heb er hier ook zo 1! Als hier iemand binnenkomt, blaft hij ook en moet eerst zien wat voor een vlees er in de kuip zit. Ook bij het horen van geluiden, blaft hij. Vaak wel als hij alleen is. BV buiten in onze tuin. Zijn wij erbij, dan blaft hij nauwelijks, is hij alleen in de tuin dan blaft hij voor het minste of geringste. Ook als hij alleen in zijn bench ligt en hij hoort 's nachts mensen over straat komen, kan hij aanslaan. Ik heb in ieder geval het idee dat het te maken heeft met onzekerheid en wantrouwen naar vreemde mensen. Bij Kwibus is dit zo gegroeid omdat hij een half jaar bij de fokker is gebleven en toen pas bij ons in huis kwam. Hij zal het gedrag een beetje overgenomen hebben van de andere honden in de kennel. Het wordt wel minder! Hij is nu pas 1 jaar geworden. Bij ons moet bezoek nu voor aan de deur aan bellen, waarna wij Kwibus even in de keuken leggen. Pas als het bezoek zit, laten wij hem in de kamer en strooi ik eerst wat lekkers op de grond. Dan kan hij op zijn gemak naar het bezoek gaan. Het bezoek van mij krijgt de opdracht om hem te negeren tot hij in ieder geval rustig is. Dan kunnen ze hem best bij zich roepen en hem eventueel wat lekkers geven, zodat hij vertrouwen krijgt in vreemde mensen. Kwibus had het in het begin ook tijdens wandelingen als we mensen naderde! Hij blafte dan de hele tijd. Dat is nu wel voorbij, door hem af te leiden. Hij kan het soms nog wel doen, maar dan is het in een onverwachte situatie. In mijn geval heb ik een stabiele hond erbij die nauwelijks blaft. Zij zal ook haar steentje bijdragen dat hij nu tijdens de wandelingen al minder blaft. Tja en in de tuin, is het natuurlijk ook wel een soort van waken, maar aangezien hij hoog blaft, is het naar mijn mening gewoon angst/onzekerheid.... Succes met Nouri! Misschien helpt mijn werkwijze ook wel voor Nouri.