snik snik, met rug tegen muur

Sinds 2 dagen knetterende ruzie gehad met mijn vriendin die sinds gisterennacht ook mijn ex is.. Yuki had door zijn verlatingsangst wat stuk gebeten toen we het huis uit waren.. en toen ze thuiskwam werd ze woedend en belde me op dat ik Yuki moet wegdoen.. ik heb al het mogelijke geprobeerd om het uit haar hoofd te praten maar het lukt niet... ik praat over een bench  en ze antwoord dat ze dat niet wilt... ik antwoord over homeopatisch relaxmethodes... gelooft ze niet in... wat ik ook doe of keer ze wil hem alleen mar weg en het doet me zo'n ontzettende pijn... heel felle ruzie gehad en nu ben ik dus verplicht om terug te wonen bij men ouders tijdelijk, maar zij kunnen niet 2 extra honden aan in huis sinds ze al zelf 2 honden hebben... ik blijf proberen maar hoe meer ik probeer erover te praten hoe meer ze ruzie maakt en heftig reageert.. al de problemen zijn begonnen sinds ze na jaren ruzie terug contact heeft met haar vader.. die dan ook kritiek constant geeft en haar pusht, onze relatie loopt al enkele maanden heel erg stroef omwille van de invloed van haar vader en ik weet zelf niet meer hoe ik het kan uithouden.. ik ben op van zenuwen en stress.. liefst wil ik yuki bijhouden maar ik ben met mijn rug tegen de muur gezet en er wordt mij geen enkele andere keuze aangeboden... 
En door wat ze mij heeft aangedaan wil ik ook geen relatie meer, het is me genoeg geweest al de pijn die ze me aangedaan heeft en nu dit... ze wist dat men honden alles voor me waren en het ergste was... zij heeft yuki voor me gekocht als cadeau voor mij.. ik hechtte me een jaar aan hem en nu moet ik hem wegdoen...  ik zie gewoon niets meer zitten momenteel en weet niet hoe ik verder moet leven....  het is zo'n lieve hond mijn yuki.. het was men mooie lieve witte beer.. en ik ben hem nu kwijt wat ik ook doe en nog eens een relatie van 2 jaar stuk erbij ook...

Waarom zou Yuki dan per sé weg moeten en niet Isis?

...maar ze doet je veel meer pijn dan yuki...die waarschijnlijk ook op de spanning reageert?

wat een benarde situatie...
Zou het kunnen zijn dat jouw vriendin met veel meer met andere dingen zit, en dat yuki niet het probleem is ?ik heb sterk het gevoel dat ze haar ongenoegen over bepaalde zaken op yuki afreageerd, die kan hier niets aan doen, ik vind het de weg van de  minste weerstand nemen om jouw voor de keuze te moeten stellen, of haar of de hond...dit mag ze niet van jouw verlangen, juist omdat ze weet hoeveel yuki voor jouw betekent, in een gelijkwaardige relatie mag je dit niet van elkaar verwachten !
Misschien een idee om toch te gaan vragen waar ze wel mee zit, dat is de enigste manier om er achter te kunnen komen waar de schoen wringt...

Spijtig, helemaal voor je honden. Succes!

Wat een situatie zeg!

Punt 1. Ik zou direct weggaan. Zo'n vriendin heb je niks aan. Zoalsje aangeeft heb je Yuki zelfs van haar gekregen. Vraag me af wat ze zou doen als jullie samen kinderen zouden hebben......

Kun je even tijdelijk met je honden terug naar je ouders en proberen zo snel mogelijk op jezelf te gaan?
Ik zou mijn hond voor niemand wegdoen. Heb 25 jaar geleden al tegen mijn man gezegd, als je mij wil krijg je er automatisch een of meerder honden bij. Dus je kunt nu nog kiezen.......

Kan me voorstellen dat je verdrietig bent maar in dit geval, wees blij dat je van haar af bent. Klinkt niet aardig, dat weet ik, maar ik vind dat zij jou niet voor het blok mag zetten. Zij weet net zo goed als ieder ander dat als je een hond aanschaft dit voor meerdere jaren is en niet voor een tijdje en als het je niet uitkomt de hond maar weg te doen.

Succes en sterkte!!

wat erg Kevin, ruzie om honden, maar bedenk dat als je vriendin niets wilt inzien, van de jonge hond dat dat altijd kan gebeuren, is het dan wel zo dat zij de geschikte voor je is ? jij houdt van honden en er kan altijd wat gebeuren dat niet te voorzien is, en dan zo boos worden ?

ga bij jezelf nadenken wat je echt wilt Kevin.

Jeetje wat een rot situatie! 
Ik weet niet of het kan maar
Miss dat iemand op hp of iemand anders,hem een tijdje kan opvangen totdat je weer een eigen huisje hebt?

kan je niet naar de woningcorporatie en voor een woning vragen ? misschien is er iets vrij ? niet al te duur zodat je daar kan toeven ? jij en je vriendin leven toch ook niet van de lucht, dus stap op en ga navraag doen waar je dan wel terecht kan.

Dit is geen manier van leven...geen mens of dier kan dit soort spanning met goed fatsoen verdragen.
Ik zou zo spoedig mogelijk afstand nemen...dan laat het juiste pad zich vanzelf zien!
Zoveel ruzie en spanning is voor niemand goed!
Sterkte

Ik zou inderdaad ook de woningcoöperatie benaderen. Er zijn misschien nog wel dingen mogelijk als het, zoals bij jou nu, om spoed gaat.
Anders wellicht een tijdelijke opvang voor Yuki zoeken totdat je je eigen plaatsje hebt?

Dat is balen... En je studeert zie ik. Kom je dan misschien in aanmerking voor studenten huisvesting of iets dergelijks?

tjee wat een vervelende situatie!
ik zou zelf zo snel mogelijk een ander huisje zoeken en de Yuki (in dit geval) onderbrengen bij een pension eventueel afwisselend met Isis.
ik zou haar echt niet weg doen hoor, je gaat daar veel spijt van krijgen zoals ik hoor zoals je over je honden praat.

mocht een pension te kostbaar voor je zijn een advertentie zetten of hier op HP rond vragen of ze tijdelijk Yuki willen opvangen.

ook kan je aan je ouder vertellen dat het tijdelijk is en dit blijven benadrukken dat ze niet voor altijd aan twee honden vast zitten.
dat het even een moeilijke tijd is maar dat jij ook hier weer doorheen komt en je ouders ook.

(hmm over die vriendin heb ik op t moment geen goed woord over, dus daar laat ik t maar bij ).

Kevin, ik probeer even met je mee te denken. Kun je in België bv ook in de vrije sector huren? Of lukt je dat financieel sowieso niet?

Met je "vriendin" overleggen of jij tot je een ander onderkomen hebt in de woning blijft?
Eventueel bij vrienden?

Of tijdelijk onderdak vinden voor Yuki tot je een eigen woning hebt??

Misschien bij een boer die een stuk van zijn huis onderverhuurd?

Dat is geen mooie karaktereigenschap die nu bij je vriendin boven komt borrelen, en ik kan me voorstellen dat het een erg benarde situatie is, waar je nu in zit. Ik vind het heel vervelend voor je dat je ook niet bij familie terecht kan. Dan wordt het helemaal zo averechts; de enigen die er wel onvoorwaardelijk voor je zijn, die zouden nu juist weg moeten. De logica is ver te zoeken dan, en ik kan me voorstellen dat dit nog eens extra pijn doet.

Mijn ex was ook niet zo'n fan van mijn hond, maar dat wisten we al; mijn hond was eerst zíjn hond, en ik heb haar niet voor niets met mij mee terug gevlogen naar Nederland. Toen hij eenmaal hier was bleek dat die gewoon bang van haar was (het was nog een jonge hond van 7 maanden, toen hij haar voor het laatst had gezien). Uiteindelijk is dat ook stuk gelopen, puur omdat ik ineens een kant van hem te zien kreeg waar ik gewoon niets mee kon, het zogenaamde 'is het lastig, dan wil ik dat het weg gaat, en ik ga me er verder niet mee bezig houden'. Dat is niet fijn, maar liever dat ik er nu achter kom, dan járen later, zullen we maar zeggen.

Ik hoop dat je toch iemand vind bij wie je terecht kunt, wellicht een goede vriend of vriendin? In ieder geval heel veel sterkte!

Misschien heb ik iets over het hoofd gezien of verkeerd gelezen hoor, maar waarom zet je die chick het huis niet uit?

Op wiens naam staat het huis waar jullie samen woonden? 
Kan je ex niet gezellig bij haar vader gaan wonen zodat jij in jullie huis kunt blijven. 
Mét Yuki en Isis natuurlijk. 
 
Rotsituatie in ieder geval, wens je veel sterkte.

Wat een rot situatie Kevin. Ik snap het helemaal dat je over je toeren bent. Er is jou en en je hond veel onrecht aangedaan door je ex vriendin. Wat moet je nu?
Dat je ouders zeggen dat het teveel wordt met twee honden erbij, kan ik ook begrijpen. Want je weet nooit hoelang het duurt voor jij weer op jezelf kan gaan wonen.
Kijk,  voor een paar weken of maanden zal het misschien nog wel lukken, maar je studeert nog, lees ik, dus zal het toch al moeilijk zijn om iets te huren. En in België ligt het heel wat moeilijker dan hier in Nederland om met een hond iets te huren. Dat heb ik al meerdere keren gelezen. Hier kijken ze niet zo nauw. Maar ja, je woont in België.
Ik wilde dat ik je kon helpen Kevin, maar helaas heb ik ook geen oplossing voor je. Ik kan je alleen veel sterkte wensen en veel succes.

Ik heb wel leefloon, een appartement van ons dak& een 800€ per maand. Ik mocht wel honden houden, ik heb er zelfs 2. Het is idd wel zo dat je hier op een wachtlijst komt te staan voor sociale woningen en die wachtlijsten lopen naar minstens 5Jaar. Mensen met kinderen, handicap, oudere, en zoals ze mij gezegd hebben buitelanders krijgen voorrang. Ik woon nu een 4.5Jaar op het appartement en sta al een 4Jaar ingeschreven voor een huis met tuin en het kan nog jaren duren...


Misschien kan je via hondenpage proberen om iemand te vinden die de plaats heeft om je hond de opvang te geven. Ik zou idd ook alle kosten van de hond zelf betalen en veel met hem op wandel gaan zodat ze er niet zoveel 'last' van hebben. Ik vind het hond geen last wat hij/zij ook uitsteekt maar de mensen kunnen tegenwoordig niet zo veel meer verdragen. Jammer dat mensen elkaar altijd moeten kwetsen met iets waar ze zoveel van houden, pure jaloersheid! Zo ging dat bij mij en m'n vriend ook.

Jeetje, Kevin, wat een rotsituatie. Ik weet zo goed hoe je je voelt. Twee jaar heb ik een relatie gehad met een jongen die Punk niet moest. Hij had zijn eigen appartement (en twee katten) en Punk was daar niet welkom. Met als gevolg dat mijn moeder op Punk paste wanneer ik bij hem was. Geen ideale situatie, want ik miste Punk ontzettend! We hadden ook afgesproken dat we pas zouden gaan samenwonen als Punk er niet meer was, en ik had akkoord gestemd met het feit dat er (slik) nooit meer een hond zou komen. Als je verliefd bent doe je gekke dingen.. Na twee jaar ging het uit, omdat we ontzettend verschillend waren, niet alleen op dit vlak. Ik vond al vrij snel een nieuwe vriend, maar na een maandje begon hij te zeuren over Punk. Dit wilde ik niet nog een keer dus ik heb hem zonder pardon buiten gezet en snel een tweede hond erbij genomen  Momenteel voel ik me hetzelfde als jij - een relatie hoeft niet meer. Ik heb nu mijn "roedeltje" (alleen maar dames, uiteraard) en het is prima zo.

Daarbij zit ik momenteel in een appartement waar ik niet kan blijven. Ik zal binnenkort terug moeten naar mijn moeder en mijn moeder vindt twee honden ook teveel. Punk en ik mogen terug komen, maar Cosmic liever niet. Ik ben alles op alles aan het zetten om zo snel mogelijk een woning te vinden, maar ik heb weinig inkomen (uitkering) en ook hier in Nederland gelden enorm lange wachtlijsten. Inmiddels heb ik mijn moeder wel kunnen overtuigen dat Cosmic tóch mee kan komen, het is ook maar tijdelijk, alleen ik zie er nu al tegenop want mijn moeder vindt Cosmic gewoon écht niet leuk, en da's natuurlijk niet prettig dan..

Ik denk dat je beter af bent zonder je vriendin. Zij snapt duidelijk niet hoe belangrijk jouw honden voor je zijn. Als ze dat wel begreep, zou ze jou nooit vragen afstand te doen van je hond. Dit lijkt me geen goede basis voor een relatie en lijkt me ook geen fijn vooruitzicht voor de toekomst..

Dus om elkaars probleem op te lossen.. Samenwonen? 

(grapje hoor..)

Nou ja .... waarom niet 
Mits de honden goed met elkaar overweg kunnen.