Afscheid van Mannetje

Ik hoop dat hij hier goed staan, Mannetje is namelijk geen hond, maar..

Vandaag hebben wij afscheid moeten nemen van onze huiskat, Mannetje. Mannetje is jaaaaaaren geleden (en dan bedoel ik echt ruim 10 jaar geleden) als zwerver bij het asiel gekomen. Al snel bleek dat hij een moeilijk karakter had en niet herplaatst kon worden. Hij is toen geadopteerd door de destijdse beheerster van het asiel en mocht vrij rondlopen in en om het asiel. Hij werd onze "huiskat". Wat heb ik vaak op hem gemopperd, als hij weer eens tegen mijn fietstassen aan stond te sproeien..

Vier jaar geleden werd het oude asiel in Tilburg opgeheven, en kwam er een geheel nieuw asiel, inclusief nieuw beheer. Mannetje werd achtergelaten, dus besloot men hem mee te nemen naar het nieuwe asiel. Ook hier fungeerde hij als huiskat en liep hij vrij overal rond. De laatste tijd werd Mannetje steeds zieker, hij kreeg medicatie en mocht daarom niet meer naar buiten, omdat hij dan niet op tijd terug was voor zijn pilletjes. Maar een enkele keer schoot hij toch met een medewerker/bezoeker mee naar buiten, de afgelopen weken zijn we hem regelmatig langere tijd kwijt geweest, terwijl hij normaal altijd na een uurtje weer terug kwam. We vermoedden dus al dat Mannetje niet lang meer mee zou gaan.

Vandaag is hij dus ingeslapen. Ik heb Mannetje leren kennen toen ik zelf als 15e jarige bij het asiel ging werken. Ik zal hem dan dus ook erg gaan missen. Onze trouwste werknemer (hij had zelfs zijn eigen mapje op kantoor, hij stond serieus tussen de werknemers, hihi) mag na al die jaren trouwe dienst eindelijk zijn ogen sluiten, hij heeft zijn rust verdiend.. 

Lieve Mannetje. Bedankt voor alle fijne jaren. Jouw taak zit erop, je werk is gedaan, rust zacht..

gecondoleerd, voor het hele asiel.
maar hij kan nu nog steeds naar jullie kijken, vanaf zijn wolkje en stiekem mopperen op die kattenkorrels die jullie niet goed genoeg opruimen

Ach, wat een lieverd
Sterkte met het verlies van je kleine, harige collega.

Eerlijk gezegd heb ik niet zo heel veel met katten.. en had ik ook niet zo heel veel met Mannetje (hoewel het wel écht een hele lieve kat was en hij mijn idee over katten toch wel heeft bijgeschaafd).. Maar ik zit hier toch in tranen, het voelt als het einde van een "tijdperk".

Wat een snoepje zeg
gecondoleerd

wat een mooie kat zeg!
wat jammer dat hij vertrokken is
rust zacht Mannetje...

Hoorde het net van Sabrina (andere werkneemster), ook zij zit in tranen.
Ik heb Mannetje ook nog mogen kennen, het is echt een verlies voor het asiel.

Gelukkig heeft hij nu rust en heeft hij geen pijn meer, en daar zal hij jullie heel dankbaar voor zijn, net als de andere asieldieren die rust verdienen en het krijgen.

Het is zeker een groot verlies voor het asiel, Mannetje hoorde er zó bij, hij maakte het asiel tot wat het is. Of was. Ik las Sabrina's post op de besloten DOC-T Facebook pagina, klonk inderdaad erg emotioneel. Ik denk dat we vandaag allemaal een beetje een donkere dag hebben, het is gewoon niet meer hetzelfde zonder Mannetje..

Mja, alle honden en katten van het asiel destijds en van de medewerkers destijds zijn nu.. overleden. De enige die nog over zijn, uit die tijd, zijn mijn Punk (slik) en een Pekineesje wat bij een vriendin van me zit..

Heel veel sterkte met het verlies van Mannetje !

Ah wat lief, bedankt  en iedereen trouwens bedankt voor de reacties!

Echt een mooie kat met een alerte blik. Je zult hem zeker missen,... Maar ik denk wel dat Mannetje ht voor hem ideale leven gehad heeft als "huiskat" van het asiel. Rust zacht mooi Mannetje.

Alsnog sterkte met dit verlies.

Mannetje is nu in de Regenboogbrug, je kent het verhaal wel ...
En leeft evrder in jouw hart ...