slecht van geslapen

Gisterenavond zat ik rustig in de zetel TV te kijken. Mijn vriend en Charlie buiten in de tuin. Plots hoor ik hondenoorlog.
Kath als de weerlicht naar buiten.
Mijn vriend met Charlie in zijn armen. Aan de andere kant van de omheining 1 man 2 Bullmastiffs, echte reuzen.
"Is Charlie gebeten??" vraag ik. "Nee", zegt mijn vriend "maar heb hem gepakt omdat hij niet gebeten zou worden door de draad heen." 1 van de 2 Bullmastiffs had zijn leiband overgetrokken. Daar stond de man, "dit gaat niet goedkomen zei hij". 'k Dacht tja, daar zeg je wat!
Mijn vriend zet Charlie neer, die zo rap als hij kon weer naar de omheining, onbevreesd op eigen terrein. Tja zijn terrein is van hem, klein hondje maar niet te onderschatten. Echt wel me de nadruk op "eigen terrein", daarbuiten is het een grote schrikkepiet niet in het minst omdat hij al meermaals is aangevallen.
Die mens geraakte met zijn 2 honden niet voor of achteruit. Ik weet niet hoeveel kg die aan zijn armen had hangen maar meer dan goed voor hem is.
Charlie terug opgepakt want die had even zijn oren op zijn achterwerk staan. En dan is de man uiteindelijk kunnen verdergaan.

Heb hier echt weer slecht van geslapen Had ik aan de andere kant gestaan van de omheining met Charlie wat dan? Wat als ik die op wandeling tegenkom, vind het echt onverantwoord. Ik kijk al naar waar ik wandel en hoe laat ik wandel om al de mensen die hun hond niet kunnnen houden te mijden. Ik hoop echt dat hij nooit hetzelfde uur gaat wandelen als ik!

Zijn er nog mensen die met de schrik op hun lijf gaan wandelen? Is echt reden nummer 1 voor mij om in de toekomst geen hond meer te houden en dat vind ik wel erg. Tenslotte is een hond houden voor mij ook een hobby en de enige hobby! Al wil ik met een konijn gaan wandelen, iedereen moet toch veilig kunnen buiten komen?

Ik kwam in het bos waar ik wandel regelmatig twee Rhodesian Ridgebacks tegen, een reu en een teef. Van verre begonnen ze al te blaffen en te trekken, en hun relatief kleine eigenaresse kon ze niet houden en liet ze dan los. Ze kwamen dan met en noodvaart, grommend en blaffend, op mijn honden afgerend, en zij rende er dan achteraan, en riep dan: "Ze doen niks, ze doen niks!". Ze deden wél iets, ze joegen mij en mijn honden de stuipen op het lijf! En goed, ze hebben nooit fysieke schade aangericht bij mij of mijn honden, maar toch vond ik het niet bepaald prettig! Moet zeggen dat ik ze al heel lang niet meer heb gezien, gelukkig..
Mijn stiefmoeder is zo bang voor andere honden die ze tegen komt tijdens haar rondje dat ze een dazer heeft aangeschaft. Ze heeft hem nog nooit hoeven gebruiken, dus of hij werkt weet ik niet, maar ze heeft hem altijd bij, in de hand, gebruiksklaar, haha. 

Ik moet zeggen dat ik ook regelmatig bang ben voor andere honden (of eigenlijk meer voor de mensen die erbij lopen en er geen controle over hebben). Ik laat me er ook serieus door wegjagen, ik ga met mooi weer of in het weekend niet meer naar mijn vaste loslooproute omdat er naar mijn mening zó veel onverantwoorde eigenaars rondlopen.. Ik heb een rustiger plekkie opgezocht, waarvoor ik verder moet rijden (ongeveer een half uur met de auto) maar goed, dan heb je ook wat..

Ja Pauline, kan toch niet eigenlijk hè!
Ik heb ook een dazer. Werkt voor geen meter hoor. Ze kijken eens even van tiens, ik hoor wat, maar dat is het dan ook. Plus je moet dat ding eerst nog pakken, je hebt je handen niet meer vrij, echt helpt niet.

Ik was al bang dat het niet zou werken, maar dat vertel ik mijn stiefmoeder maar niet, haha. Alleen al het feit dat ze het ding bij heeft zorgt dat zij zich veiliger voelt, dus in die zin werkt het wel, enigszins.. 
Het stomme is dat ik eigenlijk pas sinds kort zo bangig ben geworden, ik was vroeger nooit ergens bang voor (nou ja, wel ergens voor, maar niet voor andere loslopende honden). Ik heb altijd gedacht, Punk lost het zelf wel op. En Punk is ook super handig in de hondentaal, ze heeft zelden ruzie of problemen, maar steeds vaker kom ik honden tegen die, ondanks haar neutrale houding, gewoon zonder blikken of blozen, zonder voor mij zichtbare waarschuwing, er bovenop klappen. En goed, het is nog nooit zo erg dat het bloed eruit gutst, maar Punk is inmiddels hoog bejaard, kan zo'n zware hond bovenop haar niet meer hebben, piept dan, heeft de volgende dag overal last van, da's gewoon sneu..

Ja in inderdaad als zij zich er beter door voelt door dat bij te hebben, loopt ze ook minder gespannen en dat helpt natuurlijk ook altijd een beetje om een confrontatie te vermijden.

Misschien omdat Punk ouder wordt en zwakker, andere honden voelen dat ook, dat ze nu sneller de dupe wordt. In ieder geval het hoort niet!

O dat is schrikken, kun je geen andere plekken gaan zoeken?

Ik ken het gevoel heel goed, in mijn vorige wijk waren bijt-incidenten schering en inslag. Er zijn daar veel ongelukken gebeurd, door verschillende rassen en op een gegeven moment wist ik niet meer welke straat of welk park ik nog wel of niet in kon lopen.
Dat is toen voor mij een reden geweest om te verhuizen naar een andere wijk.

Maar goed, je moet die mogelijkheid maar hebben.

Is het mogelijk om met die persoon iets af te spreken qua tijden?

Hihi nee waar ik nu loop is de veiligste plek.
Althans dat denk ik toch
Mijn vriend die ziet het anders. Die loopt overal. Hij zegt, ik pas me niet aan aan een ander, ik loop waar ik wil, wat denken ze wel. Natuurlijk hij is een man, kan zelf tegen een stootje, heeft veel meer kracht dan ik, hij voelt zich niet zo hulpeloos en is dat ook in werkelijkheid niet. Als er iets gebeurt en dat is bij hem dus net zo goed, dan brult die, desnoods vliegt die ertussen, dat is iets heel anders dan ik met mijn piepstem en zonder kracht. Plus ook al is er iets gebeurd, zelfs met schade, mijn vriend die begint de volgende dag met een propere lei en zonder angst. Ik kan dat dus niet. Bij mij zit dat er in en dat raakt er niet meer uit.
Werkpuntje voor Kath.

Oh Mary, ik werd gek denk ik moest ik in zo'n buurt wonen zoals waar jij vroeger woonde. Dan zou ik ook willen verhuizen. Allé nu ook eigenlijk haha, maar het is echt overal iets heb ik de indruk.

Ja als ik die man nog een keer zie, dan ga ik toch proberen eens te babbelen en vragen wanneer hij zijn rondjes doet

Ik heb inderdaad ook plekken waar ik liever niet voorbij loop... Even voorbij ons huis staat een boerderij waar standaard twee Rhodesians in de tuin zitten. Durf je met je hond bij hun terrein in de buurt te komen, dan klappen ze met zijn tweeën vol op het hek, en dat ding rammelt er dan over. Ginny boeit dat nooit zo, maar ik word er dermate zenuwachtig van dat ik er gewoon liever niet langs loop.

Verder heb ik mij hier eigenlijk zelden onveilig gevoeld, al kies ik in het weekend vaak een andere route. Dan overstroomt ons natuurgebied hier naast de deur met wat wij de 'stadsmensen' noemen, haha. Van die mensen die op zaterdagmiddag er dan maar eens met de hond uit gaan. Vaak zijn die dan écht door het dolle heen, dat loopt gewoon niet lekker.

Ja stadsmensen, hier hebben we het fenomeen "zomerhond".
We wonen dichtbij de Schelde en in "de zomer" dan hebben veel mensen hier plots een hond. (in de winter blijkbaar niet)

En ja van die wapperende omheiningen. Heel lastig. Dan denk je oké houdt het of houdt het niet

Die mensen hebben er zelf weinig last van wellicht.

Gisteren voor de 2e keer misgegaan met een stafford, had net mijn excuses aan het baasje, omdat ik de keer ervoor boos was geworden... De volgende keer eerst maar de honden aangelijnd houden. Erg vervelend, want het baasje geniet er van wanneer haar hond losloopt en speelt met andere honden.

Wat jammer Moos!
Toch geen schade aan je hond?

Nee Kath, gelukkig niet. Ze leken eerst te spelen, toen het mis begon te gaan, heb ik ze gescheiden. Niet slim, maar dat was een reflex. Baasje van de bouvier zei dat het een geluk was dat het nog een pup is (elf maanden, de stafford). Weet eigenlijk niet hoe ik het beste kan ingrijpen de volgende keer... Nu al vier keer gebeurd met drie verschillende honden...
Bij de achterpoten eraf trekken lees ik hier, maar wordt moeilijk met een kaakklem lijkt me.

Als ik zie dat het mis gaat, zet ik me er ook tussen hoor.

'k Zou het ook niet weten wat de beste manier is. Al zou ik het wel graag weten. Zou me van pas komen.
Als er ergens een cursus is hoe voorkom ik en/of hoe los ik hondengevechten op dan wil ik daar naartoe

Bij achterpoten trekken, dat zou schade kunnen geven hè als ze niet lossen. Heb ik toch al gelezen en lijkt me logisch. De achterpoten enkel opheffen, misschien dat dat helpt. Heb het zelf nog niet geprobeerd. Het gaat ook allemaal zo snel hè en het is altijd anders...

Dat is idd het probleem. Maar hoorde van een collega, haar vriendin had een beet in haar vinger, nu zeer ernstig en mssn amputatie van een deel van haar arm, vreselijk!

oei, wat een ramp

Ik heb wel een kolos van een hond, maar bij hem heb ik al een par keer een ingehaakte chihuahua er uit moeten halen.. Dus het kan ook andersom, en dan is het gelukkig voor het kleine hondje dat Fedor mij stom staat aan te kijken als dar gebeurt.

Een keer een bruike Labrador die door zijn tuinhek heen stormde en bovenop Fedor sprong, het ging razendsnel, in een flits brulde ik heel hard TERRUG!!! en het werkte nog ook. Hij keek eerst mij aan, ik zag de twijfel, "Zal ik nu die?" maar gelukkig koos hij ervoor om zijn eigen tuin weer in te gaan. Ik heb nog zeker een uur zitten beven naderhand. Weer keek Fedor mij stom aan, "Baas doe iets" .. nutteloos wezen


Oh en een keer een golden die ik regelmatig met wandelen tegenkom, ook een reu, en met wat afstand gaat het wel, al lopen ze wle allebei zich groot te maken en wat uit te dagen, geen getrek en geblaf. Toch zat het die hond hoog of zo, want ook die schoot ineens zijn tuin uit. Ik zag het en gaf Fedor maar even alle ruimte om normaal te begroeten, Fedor wacht gewoon rustig af, staat met staart laag braaf rustig te kwispelen, en toch springt die Golden er boven op en deze keer was TERRUG niet genoeg. e vader van het bazinnetje moets die hond er echt af trekken. Niet leuk. Zegt die man ook nog "Begon die van jou zeker.." huh??? nou ja..


EN al met al gaat het t och bijna nooit echt fout. Het zijn conflicten, maar er wordt niet doorgebeten, heb iig nooit iets moeten laten hechten. Fedor is een sul. Ik begrijp nu ook waarom hij blaft naar hondne die hij echt niet vertrouwd. Bij navrgaag zeggen de bazen van die hondne ook dat Feodr gelijk heeft, het zijn honden die al eens hebben gebeten en 'onbetrouwbaar' (ik denk angstig, nerveus, niet goed gesocialiseerd, ziek) zijn. En daar wordt ik wel zenuwachtig van. Die bazen nemen niet de verantwoordelijkheid om zelf een blokje om te lopen, hoewel ze weten dat ze met een bijter aan de riem lopen. ook als ik probeer om iets af te spreken, want ik wordt niet blij van een stuiterende Fedor, en hoewel ik mijn best doe ze te ontlopen, dat lukt niet altijd. En meer kan ik niet doen. Ik weet dat Fedor niets echt doet, wij zijn er enorm mee bezig om hem niet te laten stuiteren, maar ja, als iemand een hond onder neus houdt die echt van t padje is heb ik wel 60 stuiterende kilo's. en daar wordt ik soms wel nerveus van ja.. Als ik die collie maar niet tegen kom, of die herder.. Of die labrador waar ik het eerdre over had, want nu is Fedor wel op zn hoede.. Als het aan mij ligt ontwijk ik ze, als dat niet lukt dan heb ik een hele vervelende situatie met en gestresste hond, maar ik begin te leren om daar niet mee te zitten. Ik heb er alles aan gedaan, meer kan ik niet doen. Het hoort bij Fedor, en gelukkig weet ik dat het alleen maar een hoop herrie is, want als er echt stront aan de knikker is blijft ie gewoon staan.

Ik snap wat je bedoeld, ik heb zwaar onderschat wat voor gedoe het is met andere honden en ontmoetingen. Want ook al doe je er zelf alles aan, dan nog heb je niet overal controle op.
Ik probeer er wel op zo'n manier mee om te gaan dat ik en Fedor er zo min mogelijk last van hebben. De weg van de minste weerstand. Kan ik niet rechtsom, dan ga ik linksom, letter en figuurlijk.
En het kunnen wat mij betreft allerlei honden zijn waarmee het niet klikt, net zo goed als dat er van alles is waarmee het wel klikt.

Ohjee en dan heb je weer een chihuahua in een grote hond hangen, van lef gesproken. Ja dat is het dus ook niet! Die heeft dan inderdaad keiveel geluk dat Fedor er geen zaak van maakt.

Inderdaad ook al doe je zelf je uiterste best, het is nog geen garantie dat het goed loopt, dat is de ellende. De goeie wil van die andere partij is net zo belangrijk.

Het enige voordeel met een hond als die van mij is dat echt iedere hond op straat zoiets heeft van 'jij spoort niet toedeloe'. Oftewel ik hoef niets te mijden (al vermijd ik uiteraard losloopgebieden).

Maar ik ken het wel. Heb de teller met 1 hond op 12 Staffords, twee herders en nogwat staan. Ohja een Rottweiler en een Cane Corso. Het ene gevecht ernstiger dan de ander maar weinig zonder fysieke schade aan gelukkig grotendeels de andere hond. Dit allemaal in twee jaar tijd.

Heeft me een jaar gekost het los te laten. Echt los want het bleef spoken. Maar die spanning wordt wel overgenomen zeker met mijn ras. Baas is op dr hoede is verdedigingsmodus. En dat wilde en wil ik nog steeds niet.

Het heeft mij geholpen door constant te denken 'je bent in het hier en nu je kunt niets zeggen over straks of over volgende week en komt tijd komt raad'. Net zolang tot ik het zelf ging geloven. Klinkt stom maar het werkte wel

Ewel soms denk ik, volgende keer neem ik me een stoerder ras. Dat ze denken, oh nee, laat zitten, kunnen we toch niet winnen. Haha. Maar nee dat is de oplossing niet hoor. Een ras moet ook bij je passen en dat zou niet zo zijn, dus dat zou een verkeerde keuze zijn. Dat is gewoon belachelijk.
Maar je begrijpt me misschien wel.
Ik heb nog een canadese herder gehad en die was altijd eerst of probeerde dat toch. Er moest ook niet teveel in haar vaarwater komen. En dan zit je in de andere kant van het verhaal. En dat is ook niet leuk want dat is ook opletten geblazen maar een verantwoordelijke baas doet dat gewoon en laat ze niet "zomaar doen".

Werd jou hond dan aangevallen Sammy? of andersom?
gelukkig weinig schade...

Ja dat klopt je bent hier en nu ... ik probeer dat ook te doen, maar vind dat nie makkelijk

Nou dat maakt niet uit hoor veel andere honden (en ook bazen) willen dan kracht meten. Sorry dat ik het zeg maar gewoon de gemiddelde eigenaar van dat type terriër. Kleine piemel, ontspoorde hond. En daar lachen ze zelf om dus van verantwoording is geen sprake.

Maar hij werd altijd aangevallen. Die hond is Jan Joris Goedbloed naar en met alle andere honden. Al vocht hij terug maar dat is logisch.

Mijn meisje is zelf wel zo'n bitch. Maar goed die loopt nu zelfs dubbel aangelijnd en komt niet waar ik loslopende honden verwacht. Zoals het hoort vind ik.

dat is het type hond waar Fedor dus tegen blaft.
Of mss is het wel tegen de baas??? met dat kleine pieleke?


Punt is dat ik me ervoor schaamde. Echt ik kon wel door de grond gaan als hij zo doet. Voor de buitenstaander doet doe andere hond niets en heb jij een agressief mormel. En dat snap ik al te goed, nou ja, Fedor doet dan ook agressief, dus dat is gewoon een feit. Dat zijn agressie als doel heeft om de ander op afstand te houden omdat hij eigenlijk een 'whimp' is, ja.. dat kan ik niet uitleggen als ik mezelf als anker bestempel, want meer kan je dan echt niet.. stevig vasthouden en wachten tot het over is..

en proberen om me er niet voor te schamen., ik blijf zeggen tegen mezelf  "je hebt er alles aan gedaan" "hij kan er niks aan doen" "Ik kan er niets aan doen" en van die dingen..
ach.. niets is ideaal, ik niet en mijn hond ook niet.

snap ik!

@ Sammy Kracht meten? Oh jee

Dat doe jij super met je meisje!

Ja hoor, hier nog zo iemand. Genoeg plekken die ik vnl. met goed weer (want dan heeft opeens iedereen weer een hond) mijd. Onopgevoede honden met 7mnd. opgekropte energie die door waardeloze eigenaars te pas en on te pas van de riem worden gegooid. Ik vind dat stront vervelend! Helaas lopen er wat dat betreft de laatste jaren meer asociale dan sociale mensen rond. Is echt ieder voor zich!

Bovendien word ik ook helemaal naar van de veelvoudige bijtincidenten (en dan heb ik het niet over schrammetjes!) om me heen. Hier is het echt  minimaal 1 keer per maand raak en nu kom ik al sinds afgelopen augustus (na een incident) niet meer in een nabijgelegen populair mooi natuurgebied waar het ook met regelmaat 'raak' was. Wil niet weten wat zich daar de afgelopen maanden heeft afgespeeld.

Er zijn er zoveel die gemakshalve de hond(en) id auto laden, naar het dichtsbijzijnde natuurgebied rijden om hem/ze daar gelijk los te gooien. Er wordt ze geen greintje discipline bij gebracht en tijdens het 'koffieleuten' ad gsm of met gelijkgestemden worden de honden aan hun lot overgelaten. Met het gevolg dat ze door gebrek aan opvoeding en regelmatige beweging een overvloed aan energie hebben (want thuis wordt er door dat soort mensen vaak bitter weinig met de honden gedaan) en de rest van de bezoekers(mens en hond) gaan terroriseren!

Zonde, echt zonde. Het kan en zou zo heerlijk ontspannen kunnen zijn voor alle betrokkenen.

Niet leuk Manuela!
Een ander kan opkrassen omdat sommigen het verpesten.
Ik snap niet dat die mensen niet bang zijn voor hun eigen hond. Tenslotte kan die toch ook eens flink wat tegenkomen.

Nou, na herhaalde incidenten richting Dobby zit ik er aan te denken om hierna een teef te nemen. De l*lhannessen die zo'n hond als ego vergroting hebben, nemen toch vaker een reu.

Nou is een teef hebben geen garantie, de Staff die Dobby doorbeet heeft in agressieve modus een Mechelaar teef achterna gezeten terwijl hij los op een kruispunt(!!!) liep. Maar als ik eigenaren van teefjes spreek krijg ik echt de indruk dat die er minder last van hebben.

Tegenwoordig sta ik zelf in "als er iets gebeurt, steek ik hem overhoop" modus. Nee, ik draag geen mes, geen wapen, zelfs niets wat er op lijkt (tenzij sleutels tellen). Maar door met dat gevoel de wereld te benaderen voel ik me minder lijdend voorwerpen en meer in controle.

Het is nu 6 weken geleden dat ik een echte vechtpartij meemaakte, en ik spring sinds 2 dagen niet meer uit mijn vel van schrik als ik een hond zie in die kleurschakering. Als je zo'n "nadenker" bent die lang met iets blijft zitten kan het dus wel even duren voor je er vanaf bent, helaas.

Ik heb me dat ook al afgevraagd of teefjes minder zouden aangevallen worden. Zou dat zo zijn?

Mijn golden was een reu en had dikwijls "prijs", doodbraaf dier nochtans, in zijn oude dagen zelfs moeten laten hechten na een gevecht. Deed zelf noooooit iets, bleef gewoon staan, wist niet waar zijn tanden voor dienden.

Onze canadees was een teefje en zoals ik al zei ja die probeerde eerst te zijn maar ze is zelf nooit gebeten eigenlijk als ik eens goed terugdenk.... tiens tiens

Charlie ook een reu ook dikwijls prijs. Tot hiertoe zonder lichamelijke schade, afkloppen! al heel veel geluk gehad bij een ongeluk, die heeft tot hiertoe echt een engel op zijn schouder zitten denk ik, die mag rustig blijven zitten.

Ja Wilma ik begrijp je!
En ik ga er ook eens op letten of teefjes minder worden aangevallen.......