Het avontuur met de mol

Heeeej allemaal,

Wat me nu toch is overkomen met mijn kleine frutsel!!
Ik heb net een heel eind in de regen met Zoey gelopen.. Ze zat aan de 20 meter lijn, dus lekker rondkuieren..
Op een gegeven moment denk ik: " Wat doet ze daar toch?" Graven en idioot doen en opgewonden geluidjes maken... Nu vind ik het helemaal niet erg als ze vies wordt (daar zijn het honden voor), maar ze keek op en haar hele koppie zat onder de modder en drek... was een heel komisch gezicht... Dus ik al een beetje gniffelen... zag er zo grappig uit..

Maaaaaaaarrrrrr... niet voor lang... ik wilde verder lopen en riep Zoey dat ze mee moest komen..
Op dat moment zie ik dat ze iets in haar bekkie heeft waar ze heel hard mee schudde...

Ik er naar toe en tot mijn grote verbazing heeft ze een (nog levende) mol in haar smoeltje!!

AAAAAAAAAAAAAAAAAAAARRRGGGGHHHHH.... ik heb heel Groningen en omstreken bij elkaar gegild!!

" Los Zoey, Los!!!" Brulde ik.. Maar nee hoor, de mol moest blijkbaar eerst dood... Wat een wreed gezicht..

Toen de mol eenmaal dood was, heeft ze hem nog netjes voor mijn voeten neergelegd...

Helemaal verbouwereerd ben ik stilletjes doorgelopen met een triomfantelijke mollenmoordenaar voorop..

Zoooo'n klein hondje...

Groetjes,
Een nog stille Helga en een bemodderde trotse Zoey

leuk verhaal en een moedige hond

Ach wat zielig voor de mol. Dat zou nou ook helemaal niets voor mij zijn.Vreselijk, ik gilde met je mee.

En Zoey maar trots zijn dat ze je zo een mooi geschenk heeft gegeven hahaha

Groetjes Marianne

Jeej, wat een stoer kleintje zeg, die Zoey van jou! Wel erg traumatisch voor jou om zo'n wrede moord te moeten aanschouwen. Leef met je mee. Ik heb eens moeten toekijken hoe 2 van mijn schatjes een konijntje om zeep hielpen...... niet leuk.
Liefs YmY

oh arme mol. ook al had je hond hem losgelaten was het beeste dood waarschijnlijk toch beter af geweest dan levend. Het zijn heel gevoelige beestjes.

Maar wel een vreselijke dood!

Haha en zoey was zo te lezen nog trots ook!

Tsja wat meot je hier op zo'n moment mee. Ik zou hetzelfde reageren als jij. Voor je beseft wat er werkelijk gebeurd is het te laat.

Liefs Kim

hoi helga
ik vind het wel een leuk verhaal hoor
dat had je niet verwacht he dat zoey dat zou doen
vreselijk en dan ook nog voor je voeten neer gooien
liefs joke

Hoi Helga,

Je went er wel aan, hoor
Noa doet het ook tenminste ik heb niet gezien dat ze 'm dood maakt maar wel dat ze een muis aan het opeten was.
Tot nu toe heb ik de molletjes nog kunnen redden.

Als ze nu aan het graven is dan loop ik wel een stukje verder want ik hoef het echt niet te zien.

Tja sommige honden doen het nou eenmaal.
Maar ik zal er ook nooit aan wennen.

Groetjes Sandra

Hahaha.. wat een moedig hondje.. ik heb het steeds voor kunnen zijn gelukkig.. maar ik zou net zo hard met je mee gaan gillen hoor, als ik het moment een keer niet heb voor kunnen zijn.

Ik zit hier nog steeds in schock...
Heb mezelf maar een flink stuk friese kruidkoek gegeven voor de schrik...

Zoey niet. Die voelt zich opperstoer en terroriseert de kat alweer. Er achter aan rennen met haar bemodderde tronie..

die kleine zoey toch.
mijn stabij famke van oorsprong mollenvanger heeft er geen ene
ooit gevangen wil zwijgen gevonden.
komt die kleine van jou even, lijkt wel omgedraaide wereld

hahahahaha... (kan weer een beetje lachen.... hiha)

En ik dacht met mijn boerenverstand inderdaad dat alleen grote honden dat deden...

Dus niet... ik heb een moordenaar in huis...

Haha, stoere Zoëy hoor! Zou voor mij trouwens ook niks zijn om zoiets te moeten zien, brrrr.

hahaha....
een kennisje van me haar hond pakte een tijd geleden een veldmuisje....
ZIJ gilde ook héél hard 'LOS', en de hond liet het idd mooi los...
alleen: het muisje lééfde nog, maar ging het écht niet halen, en ze durfde het niet zelf verder doodmaken....
dus: voorzichtig in een doosje, ermee naar de dierenarts, en dié heeft het beestje met een piepklein
spuitje uit z'n lijden geholpen....

groetjes,
Carine

Arme mol!!! Het killerinstinct is ontwaakt .

Ze voelt zich echt stoer nu hoor... graven op de bank (mag niet!!) en stoer lopen... De nike air maxjes ontbreken nog aan haar minipootjes...

Moest meteen aan Sandra de Mol denken, die had dat een paar weken geleden ook..
Ach ik heb ook weer om dit verhaal kunnen lachen...heb je hier niet horen gillen...hahah

Succes met je stoere graafmachine...en mollen killer..

Leuk hoor, Lein hahaha