"goedkoper ras"?

UPDATE:  het gaat om een Mops of een Frans bulldog . waar hier in Berlijn (waar ik woon) de prijzen nogal verschillen.



Zijn er hondenbezitters hier die uiteindelijk een ander hondenras genomen hebben omdat hun 'eigenlijke gewenste' hondenras gewoon te duur (in aanschaf) was?


Ik vraag me dat af omdat ik tussen 2 rassen zit te twijfelen, waarvan de ene gewoon echt een stuk duurder is -in aanschaf-  dan de andere.. en dat gewoon ook echt een rol speelt..

Ik heb nooit naar de aanschafprijs gekeken. Als ik nu vergelijk, was mijn hond de helft van de aanschafprijs dan een rashond van mijn keuze. Maar mijn hond is dan niet voortgekomen uit geteste ouders én is geen rashond.

Als je beide rassen even leuk vindt, en je echt met geld zit, zou je voor het goedkopere ras kunnen gaan. Dan houd je ook geld over om voor hem/haar te zorgen. Hoe dan ook, zou ik goed in de gaten houden bij welke fokker het hondje vandaan komt.

ik heb een asielhond, haha
maar geld speelt haast altijd een rol.
ik zou best het duurdere ras willen nemen als die meer bij mij past, passen ze even goed bij mij, dan denk ik dat ik voor de goedkopere ga.
ik denk ook dat t bepalend is wat je ermee wilt gaan doen. wil je een bijdrage leveren aan een zeldzaam ras door te fokken, dan kost het gewoon veel geld of wanneer je een bepaald type hond wil voor een sport, dat kan natuurlijk ook een hoop kosten.

nee ik niet.

Vergeleken met het bedrag dat je de komende 10 jaar kwijt gaat zijn aan je hond is de aanschafprijs een schijntje. Laat je keuze er dus niet door beïnvloeden. Het lijkt veel geld maar dat valt in het juiste perspectief  best mee.

Nee ik ben heel bewust voor dit ras gegaan en zou ook niet weten wat andere rassen kosten.
Zou ook geen ander ras willen ( op dit moment dan, in de toekomst kan ik niet kijken )

Ik heb ook een asielhond  
 
Ik wilde wel altijd graag een Dalmatiër, maar daar hadden we geen tijd voor (werkten beiden full time), sowieso zag mijn vriend het niet zo zitten een hond (wederom i.v.m. werk).

Uiteindelijk, na veel nadenken, ging hij overstag en kwam er een asielhond. Maar ik zie haar zeker niet als vervanger van een Dalmatiër.

Ik heb rond gekeken voor allergie vriendelijke rassen. Toen ik bij de Labradoodle zag dat de aanschafprijs 2000 euro was, 2 jaar terug.
Had ik wel zoiets van nee daar beginnen we niet aan.
Dat is niet omdat ik dat niet wil betalen maar wel omdat ik vind dat deze prijs kunstmatig hoog word gehouden. Als je pups al gesteriliseerd verkoopt met 9 weken blijf jij de macht in handen houden en kun je vragen wat je wil.
Uiteindelijk zijn we uit gekomen bij de Wheaten die was toevallig 1000 euro. Maar dat was dus niet de reden om een Wheaen te nemen ipv een Labradoole.

Ik zou ooit wel eens een echt raspupje willen, uit goede ouders, etc. Althans, dat is mijn droom. De werkelijkheid is dat ik steeds herplaatsers heb. Mijn eerste hondje (Tiara) kwam van een collega van ons pap, haar moeder was overleden (daar was het hondje van) en dus zat ze tijdelijk bij haar, maar dat ging niet met haar eigen honden, dus namen wij haar over. Mijn tweede hond (Punk) zat al vier maanden in het asiel toen ik besloot haar mee te nemen, ik werkte daar destijds. Mijn derde hond (Cosmic) komt van een stichting die honden uit Spanje haalt, ik was specifiek op zoek naar een tweede hond en ben eens gaan rondkijken op internet en zij sprak me erg aan. Mijn "vierde" hond (Winnie, die niet van mij is maar hier nu wel tijdelijk woont) zit in het asiel en kan daar niet blijven omdat ze suikerziekte heeft. 
Ik denk altijd, waarom zou ik een duur raspupje kopen, die dan speciaal voor mij gefokt moet worden omdat ik dat graag wil, terwijl er zoveel lieve, fijne honden zijn die moeite hebben met een huisje vinden, waar ik net zoveel plezier aan heb? Ik betwijfel overigens of ik ooit ruimte heb voor een raspupje, want als dit zo doorgaat heb ik over een paar jaar een huis vol zielige herplaatsers, hihi.

Ik ga een beetje offtopic. Wat ik hiermee wil zeggen is dat de prijs voor mij wel belangrijk is. Ik zie de logica niet in van een duur pupje kopen terwijl er om mij heen zoveel honden zijn die hulp nodig hebben.

De 2 rassen die ik leuk vind kosten volgens mij ong hetzelfde. Vlinder en (kleine/middenslag) kees.
Dus voor mij maakt het zoieso niet uit.

Ik kan me wel voorstellen dat het een rol speelt, ja, maar als we per se voor een bepaald ras kiezen, dan zou ik niet een andere willen.

Je kan wel zeggen "aanschafprijs staat niet in verhouding met kosten tijdens leven hond", maar ik vind dat toch niet helemáál waar. Ik kan rustig 100euro per maand missen voor de hond, maar in 1x 1200 euro uitgeven is dan toch een ander verhaal. Als je op een wachtlijst staat heb je wel tijd om te sparen in een speciaal potje natuurlijk.

Nee....nu zijn onze Werkhonden (herders & terriërs) niet zo duur, maar onze huishond Prince (Saluki) wist ik toen ik op 5 weken in noord Zweden naar de pups gong kijken pas de prijs van.....

Wij horen vaak van "wauw een engelse bulldog. Wij hebben een franse bulldog genomen omdat deze goedkoper is."

Wij hebben er niet echt naar gekeken.

Ja bij mij zou het wel een rol spelen. Het is niet dat ik het er niet voor over heb.
Maar meer dat ik sommige bedrage echt belachelijk veel vind.
Nou heb ik alleen maar kruisingen gehad. Omdat deze me aanspraken.

Maar daarvoor is er zoiets dat sparen heet. Als je iets echt heel graag wilt dan kan het altijd, kost alleen moeite, geduld en doorzettingsvermogen.

Nu wil ik je niet beledigen of zeggen dat je zo bent maar ik vind dat altijd zo'n gemakkelijke/ongeinteresseerde houding. Vaak zie je dat juist bij mensen die naar broodfokkers gaan om dan hun "Chihuahua" voor de helft minder te krijgen want anders is het zo duur en ik wil hem nu.

(Dit is trouwens voor de TS.)

Ik kan pas over een heeeeeleeee poos een 2e hond erbij hebben, maar ik begin nu al met sparen.
(En me te verdiepen in het ras, de fokkers, lijnen enz enz maar daar gaat het hier niet over)

Ik zou gaan voor het ras wat jou het meeste aantrekt!
Welk ras komt het dichts in contact met jouw levensstijl?

En zijn de beide rassen van echte degelijke kwekers?
Ik heb voor mijn hond redelijk wat betaald maar het geld kon mij niet schelen, ik vond het zeer belangrijk dat de gezondheid van mijn hond in orde was!  

Veel succes in de keuze!
BTW om welke rassen gaat het?

het gaat om de mops /  franse bulldog. 

qua krarakter passen ze beide bij me, hoewel ik wel een actief mens ben (hardlopen enzo) en ik daar een frenchie meer zie als een mops. ...

Ik woon In Berlijn en ik hier zijn mopsen met papieren (stamboom) 1500 euro. Ik heb al 3 fokkers bezocht, allemaal erg gedreven mensen en zeker goeie fokkers. Maar ik vind 1500 echt een hoop geld, voor een toch nog steeds "moeilijk gezondheid ras", zonder papieren kosten ze +- 500 euro.
Franse bulldogs kosten hier +-400 - 600 euro zonder papieren, met ong. 1000.
Ik ken nu 2 mensen die een frenshie hebben zonder papieren en helemaal gezond...

Helaas heeft niet iedereen een "dikke"  portemonnee. Dus ik kan me voorstellen, dat dat mee weegt. Gelukkig zit er tussen vreselijk dure rassen en broodfok veel ruimte en mogelijkheden. Succes!

als geld een rol speelt mag je zeker niet vergeten dat de aankoopprijs inderdaad echt niets is vergeleken met wat er gaat komen. Je hebt een heel aantal spullen nodig en er kunnen altijd onverwachte kosten opduiken.   Dit hadden wij misschien een klein beetje onderschat, maar het is soms ook zo moeilijk te weerstaan aan dat ene schattige speelgoedje of dekentje of ....

Heb je al gedacht aan een herplaatser, of een pup die weer terug gebracht is naar de fokker, of een met een kleine kleurfout, dat scheelt al snel een paar honderd euro. Bedenk wel waarom je voor een goedkopere optie gaat, ik ben zelf ook zuinig bij aankoop van een hond, maar doe dat niet omdat ik het echt niet kan betalen, maar omdat ik het er niet voor over heb. Als je echt krap zit zou ik zowiezo eerst eens aan het rekenen gaan, wat nou als de hond ziek word en een dure operatie moet ondergaan, kan je dit niet betalen, zou ik helemaal niet aan een hond beginnen.

het gaat er niet om dat ik geen geld heb... Maar daarom dat ik gewoon ook geen 1500 euro voor een pup over heb...

Vroeger, twintig jaar geleden, besliste onze beurs beslist mee. Herplaatsers, geen stamboom etc.

Nu denk ik soms, wat loopt hier toch een klein kapitaal rond. Dan schaam ik me weleens.
Niet dat andere mensen weten wat we betaald hebben, maar toch.
Ik ben wel dolgelukkig met mijn schatjes en schat.

Mijn ervaring is dat het eerst veel geld is en daarna ben je het vergeten en ben je blij met je hond die je graag wilde.

Als je ze beide leuk vind, kan je ook naar de gezondheid sterkte van het ras kijken..ik bedoel wie meer risico loopt.

En ik zou toch ook op mijn beurs letten, zeker als je beide leuk vindt.

Je vindt beide rassen echt even leuk? En ze passen ook allebei even goed bij je?

Tussen welke twee rassen twijfel je? Ben nu wel erg benieuwd

Een rashond is sowieso "duur". Dus ik vind persoonlijk dat die 200 euro meer of minder dan niet zo veel uitmaken.

franse bulldog / mops .

Zijn het 2 'vergelijkbare' rassen of juist totaal niet?

Als het bijvoorbeeld om een groot en klein ras gaat kan de totaalsom uiteindelijk wel eens op hetzelfde neerkomen....

Stel het gaat om een (ik zeg maar wat) chi en een labrador (geteste ouders met stamboom) dan ben je voor de aanschaf vd eerste misschien wel het dubbele kwijt. Maar in het levensonderhoud ben je alleen al door de hoeveelheid voer voor de tweede meer kwijt maandelijks. Ook zijn bepaalde DA kosten voor grotere/zwaardere honden hoger. Aan de andere kant (weet niet zeker hoe het met de chi staat) heeft de kleine hond weer een hogere leeftijdsverwachting dus zal er ah eind vh verhaal niet veel verschil ad totale kosten van beide honden zitten.

Daarnaast zou ik persoonlijk gewoon even doorsparen als ik eigenlijk echt heel verliefd op 1 van beide rassen was.

Nabu was onze eerste hond.
We wilden absoluut een chihuahua...
Maar ja die zijn tegenwoordig aardig prijzig, zeker als ze uit geteste ouders komen...

In het begin keken we nog rond naar goedkopere chihuahua's maar naarmate ik mij inlas over het ras. De problemen die je kan krijgen en de kosten die daarbij komen hebben we besloten te sparen.

Ik ben een zomer gaan werken en al het verdiende geld is naar zijn aankoop gegaan.
overige spullen (wat in beginaankoop ook niet zo mals is) heeft mijn moeder betaald.

En ik moet zeggen ik heb er geen seconde spijt van.

Onlangs was ik bij de DA, specialist in kleine hondenrassen.
Ik kreeg complimenten over zijn bouw, zijn gebit, zijn hoofd, zijn ogen, zijn knieën, zijn karakter, ...
Tegen de sterren op kreeg ik complimenten!
Behalve voor een check up en de inentingen moet ik nooit bij een DA zijn voor onze kleine man.

Voor ons meisje, die uit hetzelfde nest komt maar met een giga en pijnlijke omweg tot bij ons is gekomen zitten er wel wat kosten aan te komen voor een sterilisatie maar verder is ze op en top ideaal bevonden door de DA

Dus ja geld maakt uit, maar als je echt dat ene ras wil kan je wel wat sparen.
Je krijgt daar geen moment spijt van.

nou moet ik zeggen, ik vind de huidige vraagprijzen voor rashonden belachelijk hoog.
tussen de 1000 en 2000 euro voor een hond, zelfs voor de kleinere honden durven ze het te vragen. voor mij 1 van de redenen om te zeggen asielhondje.


maar ja als ik nou een galgo voor laten we zeggen 600 euro zou kunnen krijgen, of een greyhound voor 700   dan ga ik voor de galgo.  beide zijn windhonden, het karakter is dan wel iets anders, maar verscheelt niet zo hele veel.
en als ik nou bv IPO zou doen, en de keus had tussen een duitse herder hollandse of mechelaar

en de eerste komt op 1600 de 2e op zo'n 1400, en de 3e op 1200   dan ging ik voor de laatste
omdat alle 3 de rassen geschikt zijn voor het doel,  uiterlijk is herdershond, karakters zijn ook vergelijkbaar.

dus ja ik zou idd wel die keuze maken voor het "goedkopere ras"  ben een nederlander, dus waarom meer uitgeven als het niet nodig is? dat laat ik wel over aan politici