Skye (8wkn) bang van andere honden

Zoals jullie weten is Skye sinds kort bij ons.
Vandaag zijn we voor het eerst de straat opgegaan om haar kennis te laten maken met vreemde mensen en andere honden, verkeer, e.d.
De eerste hond die we daarnet tegenkwamen was een kalme maar grote Golden, en Skye liep meteen weg met haar staart tussen haar poten. Volgende hond was een oude Cavalier, en ook daar was ze ontzettend bang van.
Natuurlijk is het normaal dat ze bang is want ze is nog niet gesocialiseerd met andere honden buiten het nest waaruit ze kwam en ze is pas 8 weken, maar hoe kunnen we haar nu goed socialiseren met andere honden? Want deze periode is echt cruciaal dus willen we het goed doen

Alvast bedankt!

Is ze dan niet goed gesocialiseerd bij de fokker?
Ik zou als ze echt zo bang is vooral gaan oefenen met rustige honden. zou niet gelijk de confrontantie opzoeken, maar eerst maar rustig vanaf een afstandje gaan kijken. je kan de afstand dan steeds meer verkleinen. als je er gelijk opaf gaat kan het heel wat zijn voor zo'n kleintje.
het is ook sowieso wel heel erg wennen natuurlijk, nieuw huis, nieuwe omgeving, nieuwe mensen.

Hebben jullie nog een hondje erbij genomen? Leuk!

Hebben de fokkers ook al een beetje gedaan aan socialisatie? Wat je kunt doen is eerst rustig laten wennen en niet te veel aandacht schenken aan het bange gedrag. Misschien kun je op een losloopgebiedje even gaan zitten (kleedje mee ) en haar bij je houden. Dan kan ze even rustig om zich heen kijken met al die andere honden en jij bied haar steun door gewoon bij haar te zitten. Wie weet is ze van karakter wel heel onzeker en dan heeft ze jouw steun hard nodig. Het gaat wel goed komen hoor .

Zelf laat ik alleen maar honden bij mijn pupje die ik echt ken.
Maar ook zij is selectief, de ene sjokt ze zo op af en de andere is ze wat bang van.

Vooral honden van eigen formaat vind ze wel leuk.
Maar ze merkt ook aan mij wanneer ik een hond vertrouw, een enorme golden hier reageert ze heel goed op, puur omdat ik weet dat deze hond ook het beste maatje was van Andor toen die pup was.

Zelf straal je al heel veel uit, en vooral doorzetten, vind ze echt iets eng dan ga ik vaak even op de hurken, zij komt dan vaak eventjes een paar seconden bij me zitten om dan toch op onderzoek uit te gaan.

Ze wil net dat beetje bevestiging van mij hebben.

Nee Dobber ze is niet écht van mij, ze is van mijn vriend maar ik zie ze dus heel vaak, en probeer te helpen met de opvoeding Wat we nu hebben gedaan is inderdaad naast haar geknield en haar geaaid om steun te geven, maar nu lezen we overal dat dat het gedrag versterkt. Maar ze was echt doodsbang, je kan haar toch niet gewoon negeren? 

De fokker heeft de pups nog niet gesocialiseerd, wat ik zelf ook jammer vind..

Je moet er een beetje een evenwicht in vinden. Negeren lijkt me sowieso niet goed want de pup moet eigenlijk leren dat hij er bent om te beschermen. dat de pup dus niet de confrontatie alleen hoeft op te lossen, want jij (de baas) bent erbij.
wel moet je de pup niet zielig gaan vinden of troosten.
wannneer de pup erg bang is kan je beter ook niet de naam van de pup geven, of bepaalde commando's geven. ook geen braaf of wat dan ook.. dit alles zorgt ervoor dat de pup dit soort commando's of naam gaan koppelen aan het "bange" gedrag wat ze laten zien.

Maar je hond steunen is wel heel erg goed. zorg dat je erbij bent en bescherm je hond voor drukke omstuimige honden.

Erg jammer dat de fokker niet socialiseerd, dat is juist zoiets belangrijks :(

Ja, vind ik ook..

Ik ga dus ook gewoon op de hurken zodat ze even weg kan kruipen, maar zeg op zo'n moment niks, ik ben er, maar verder dus niks.

Toen ze voor het eerst ging kennis maken met de lompe bulldog pup van me broer, dan ben ik op me hurken gaan zitten zodat ze weg kon kruipen, ze kreeg geen steun, maar jij als baas moet er wel zijn voor je hond, jij moet de hond beschermen. Doe je dat niet heb je ook kans op een hond die denkt alles zelf op te moeten lossen in de zin van angstagressie etc.

Gewoon op je hurken zodat de pup rustig kan onderzoeken.

Dat kan eigenlijk met alle situaties, gewoon dat kleine beetje steun geven maar verder niks.

Ah zo, niet jullie hondje maar die van je vriend . Duidelijk . 

Aaien is inderdaad niet handig, bevestiging van haar angst. Maar gewoon er voor haar zijn is ook al genoeg. En natuurlijk niet in situaties brengen waar ze te angstig is om echt iets te leren. Dus misschien eerst naar een plekje waar maar een paar, hele sociale honden zijn? 

Waar ik nog niet aan gedacht heb: vaak helpt het om ook even samen te gaan wandelen. Wandelen versterkt het roedelgevoel en dan kan Skye ook aan andere honden wennen zonder dat er contact geforceerd word. 

Negeren van dit gedrag is nooit goed (niet als het uit angst voort komt). Je mag een pupje best steun bieden maar de grens tussen steunen en troosten is heel klein dus wees daar wel voorzichtig in. Aaien is dus niet altijd handig maar het bij haar zijn en zelf rustig blijven is voor zo'n pupje vaak al een hele grote steun. 

En bouw een goede band op met de pup... Dan krijg je ook een vertrouwensband en als Skye angstig is en/of als een angstige hond opgroeit is een goede vertrouwensband super belangrijk. Dat voorkomt dat Skye in haar stress het zelf op wil lossen terwijl ze dat helemaal niet kan (uitval gedrag etc.). 

Succes!