Achterna lopen in huis en plaats blijf

Mijn jonge labrador heeft de neiging mij of andere gezinsleden achterna te lopen in de woonkamer en keuken.
Naar boven gaat in principe niet omdat wij de deur dicht doen.
Ik zeg wel vaak; plaats en blijf maar of hij wil me achterna of hij gaat zo gericht zitten zodat  hij me in de gaten kan houden.
Ook heeft Bobby de neiging om rondjes te lopen, op zoek naar een kruimeltje op de grond oid of gaat dan weer daar en dan weer daar liggen als ik niks zeg.
Ik vind het een beetje onrustig en wil weten of ik mijn hond steeds op zijn plaats moet laten liggen en laten totdat ik zeg ; oke ga maar, en is het niet erg dat hij het huis rondloopt steeds ook al zit ik of waneer kan hij me achterna lopen, soms wel of helemaal niet?
Kan hier geen balans in vinden, op zich weet hij wat zijn plaats is en en kan daar blijven liggen als ik dat herhaaaldelijk zeg maar dan blijft hij daar constant tot ik zeg dat het niet meer hoeft maar wil ook weer niet dat hij 'gevangen' op zijn plekje ligt dus kortom zoek in een middenweg?

Toen wij Kyra kregen als pup liep ze ook de hele dag achter m'n kont aan, als ik uit zicht was zette Kyra het op een krijsen of als ik ergens was waar zij niet kon komen maar mij wel zag. Ik kon zelfs niet naar de wc met de deur dicht. De deur moest open blijven anders krijste ze alles bij elkaar. Kyra wilde pertinent niet alleen blijven in het begin

We hebben geleerd dit in kleine stapjes op te bouwen. Zet je hond in de zit of af positie, zeg dat je hond moet blijven, en neem enkele stappen en kom daarna direct weer terug uiteraard eerst als je in zicht bent, als je hond dan is gebleven beloon je, je hond direct, dat bouw je telkens met wat meer stappen op en blijf belonen. Elke keer een stapje meer en zo kun je ook opbouwen dat als je uit zicht bent je hond ook blijft. Eerst maar een paar stappen en dan langzamerhand er voor zorgen dat je half uit zijn zicht bent en dan helemaal. Het is moeilijk maar de aanhouder wint.

Het eten van de vloer hebben wij afgeleerd door een strenge 'nee'. En dat gaat heel goed momenteel. Dat betekent niet dat Kyra het nooit probeert, maar het gaat al vele malen beter als het in het begin ging. Maar dan moet je wel de 'nee' of 'foei' correctie aanleren.

Hier drie honden en eentje volgt me freqeunt in elke stap die ik doe, tot aan de wc toe.
Ik vind dat miet erg en ze mag overal met me mee.
Wel vind ik het belangrijk dat ze ook alleen kan dus af en toe wel in de kamer kan blijven zonder angst. Het kan helpen om dan een lekker kluifje of hoefje oid te geven zodat ze lekker bezig zijn. Een gevulde kong helpt ook, dan bij vaak even minder intressant. Misschien is het verveling van je hond, het zoeken naar eten op de grond en helpen speeltjes wat.
Volgens mij zijn sommige honden gewoon graag bij je.

Ik heb ze vanaf pup zijnde aangeleerd om op de paats te gaan als wij eten, als ik boodschappen uitpak ( anders gaan ze er met mijn eieren vandoor.. )en als ik de vaatwasser in en uitpak..daar kan ik ze namelijk ook niet bij gebruiken
Voor de rest mogen ze gaan en staan waar ze willen...

Ik denk dat je eerst voor jezelf duidelijk moet hebben wat je wel wilt hebben, en wat niet. Als het storend is, of gewoon niet wenselijk dat hij je achterna hobbelt, hup, even op de plaats, en als het weer kan is ie weer lekker vrij...
De balans die komt wel

Nou..juist die momenten zijn geschikt om hem even op zijn plaats te sturen... en echt, ze leren dat zo snel....
Ik hoef nu maar te kijken ( als ik b.v de vaatwasser ga doen ) en ze ploffen met een diepe zucht op hun plaats....

Ja die 'zucht' waneer iets even niet kan'
Of ik krijg dan zo'n geeuw met aan het einde zo'n zeur piep hihi