mijn kleine lieve mika

Mijn leven was zo mooi geworden toen ik mij mooie lieve pup Mika kreeg met de 8 weken. Hij heeft hellaas maar 5 maanden oud mogen worden. Hij was mijn beste maatje, wij deden alles samen, samen slapen, eten, knuffelen, als ik na de wc liep wou hij mee. Hij was zo gehecht aan mij en ik aan hem. Mijn beste maatje was het. Ongeveer 3 maanden geleden begon hij tegen schaduwen in huis te blaffen. Dan werd hij helemaal gek. Moest altijd met grote lamp aanzitten. Daarna ging hij ook tegen rolgordijntjes, opladers en klokken blaffen. Op een gegeven moment ging hij achter zijn staart aanrennen. Leuk gezicht dacht je, na een paar weken begon hij er grommend erachter te gaan. Afleiden had geen zin. Sinds anderhalve week zat hij bijna de hele dag er grommend erachter aan. Hij kreeg ook blaasontstekking erbij. De dierenarts heeft gekeken of hij vlooien had, anaalklieren schoongemaakt maar niks hielp. 
Afgelopen vrijdagavond blijf hij echt alleen maar achter zijn straat aan zonder pauzes. Hij heeft de hele nacht niet geslapen. Zaterdag is het helemaal uit de hand gelopen en begon hij er in te bijten. Hij draaide helemaal door en stoppen lukte niet.Mijn vader en ik zijn na de dierenarts gegaan en die had de staart vebonden en een kap omgedaan. Mika bleef die nacht weer wakker en was alleen maar rondjes aan het draaien en het was geen grommen meer maar echt huilen. Hij begon zaterdag ook heel raar te ruiken. Zondagnacht werd het nog erger. Het beestje werd helemaal gek. Zondag nacht weer na de dierenarts en die heeft gezegt dat het echt het beste was om hem in te laten slapen aangezien mika zo veel pijn had en het niet anders kon dat er iets in de hersenen mis was. De staart eraf halen was geen optie volgens haar want dan had hij of de wond kapot gemaakt of was hij aan zijn pootjes begonnen. Nu zijn we erachter gekomen dat de moeder van mijn Boef waarschijndelijk niet voldoende ingeént is geweest en dat mika daardoor een afwijking in de hersenen heeft gekregen. Daarnaast zijn we op onderzoek uit gegaan en is de fokker waarschijndelijk een doorfokker. 

Ik mis mijn kleine boef zo erg, hij was alles voor mij en ik voor hem. Als hij bij me ouders was en ik ging even weg werd hij helemaal gek, en maar zitten wachten in de gang op mij. 
Ik loop wel met veel schuldgevoelens rond en maak me eigen gek dat ik te snel op gegeven heb. De dierenarts neemt zo beslissing toch niet zomaar lijkt mij ?
Mijn mika was 5 maandjes oud, een mooie boerenfox. Hou van jou boef

wat een vreselijk verhaal en zo jong jou lieverd al te moeten missen maakt het extra verdrietig.ik heb zelf ook een pup in huis die nu 16 weekjes is en dat is geen leeftijd dat je denkt dat je hond overlijd.
als ze oud zijn en dood gaan is dat ook vreselijk natuurlijk maar dan heb je ook een mooie leven met je maatje gehad dat maakt het dan wat meer te aanvaarden.
verdriet is vreselijk ik weet er alles van en ik wens jou heel veel sterkte toe.
groeten greet

Dankje wel greet,
Ja ik ben er echt kapot van, het was mijn beste maatje. En ik die van hem.

zonde altijd.

Sterkte.

dankje

Wil je heel veel sterkte wensen.
5 maanden is veel en veel te jong vreselijk!

dankje

Wat vreselijk. Ik wens je heel veel sterkte toe met dit grote verlies. Het blijft altijd pijn doen, een maatje te moeten missen. Hij was veel te jong !Hij is voor altijd in je hart.

dankje, ja hij is zeker voor altijd in me hart

Ik wens je heel veel sterkte toe met het verlies van Mika

dankje

Sterkte en ik begrijp je twijfel maar de DA zegt het niet voor niets hoor.
Jij hebt alles gedaan en meer kon je niet laat je ook niet door andere gek
maken met je had dit en je had dat want die mensen moet je gewoon jou schoenen lenen
kunnen ze voelen wat jij voelt

hoi,
ja ik weet diep in me hart dat het beste was maar toch blijf ik me zo schuldig voelen en het gevoel dat ik me boef in de steek gelaten heb.

Heel veel sterkte met het verlies van Mika !
Rust zacht kleine Mika !

heel erg bedankt

oh wat vreselijk!!!!
Wens jullie heel veel sterkte toe!

dankje je wel

ik denk ook niet dat een dokter zo maar klakkeloos een hond in laat slapen zeker zo'n jonge hond niet.ik weet toen mijn hondje ingeslapen werd de dokter er ook met tranen in haar ogen stond omdat ik zo verdrietig was en niet kon stoppen met huilen.
het is niet waarvoor je dokter ben geworden dat is juist leven redden en ook dieren beter maken.
ik denk dat jij zelf je hond het best kon en ook wist dat er geen andere weg was.
maar dat neemt niet weg dat het vreselijk is en het gemis is ook zo erg het is van mij een kindje zeg ik altijd maar.
mensen denken soms die is niet wijs een kind maar ze zijn hier volwaardig lid van ons gezin we houden van ze en hopen dat ze goed verzorgd zijn en oud worden maar helaas is dat niet altijd zo.
nogmaals sterkte en het toeval is dat mijn nieuwe pup ook mika heet.
groeten greet

hoi greet,dank je wel voor je woorden, ik weet dat het het beste was voor me kleine mika maar het doet zoveel pijn, het was inderdaad net me kindje. hij had ook al 3 dagen niet geslapen, maar dan ook echt niet geslapen. hij wou maar niet meer liggen en zijn ogen vielen iedere keer dicht en schrok ie wakker en ging ie weer huilend achter zijn staart aan. 

groetjes aafke

Ten eerste heel veel sterkte met je verlies.

Ten tweede; het verhaal wat jij verteld lijkt heel veel op iets wat ze "spinning" noemen.
het komt vaak voor bij Bull Terriërs maar vast ook bij andere rassen..
http://bullterrier.forumotion.net/t2066-spinning

(even gekaapt van het bull terrier forum..)
Jij hebt niets meer aan de info maar een ander misschien wel..

Krijg de rillingen over mijn lijf; wat een triest verhaal.
Wat moet dit verlies groot zijn. Nog maar 5 maanden oud.
Het is voor Mika de beste beslissing geweest, want zij leed hier enorm onder.
Er is absoluut niet te snel ingegrepen; Mika moest niet verder lijden; dus gooi je schuldgevoelens over boord. Mika is uit haar lijden verlost.
Ik wens je veel kracht om het verlies en het gemis van lieve Mika te verwerken.

hoi loesje
bedankt voor je bericht, ja ik weet dat dit de enige oplossing was maar goed het is zo zwaar nu.
en er zijn altijd mensen die een andere mening hebben erover, ik kon niet anders. hij had al 3 dagen niet geslapen, hij was kapot. hij begon ook heel raar te ruiken, terwijl mijn boef nooit ergens na rook. ik mis hem zo :-(

@Janine : het bullterrierforum is voor buitenstaanders niet toegankelijk.
Misschien kun jij even het belangrijkste stuk kopieren en plakken?

aha../excuus:
Ja Spinning is heel gevaarlijk vooral omdat het zo grappig lijkt..

Doordat Dino de acuute vorm van Spinning kreeg ben ik info gaan inwinnen.
Het blijkt dat er 2 soorten zijn (zover ik gevonden heb)

De eerste vorm is aangeleerd.
Dus dat begint met onschuldig achter de staart aanrennen..
Dit kan jaren goed gaan..
Maar als er eenmaal een stofje in de hersenen vrijkomt.
Volgens mij was dat endorfiene.. Door deze stofje gaan ze zich goed voelen
tijdens het spinnen.
Vanaf dat moment is het te laat en geen weg terug.

De tweede vorm die mijn maatje getroffen heeft is de acuute vorm
Deze word veroorzaakt door verschillende manieren
Dit zijn de oorzaken die ik tot zover gevonden heb.
+Stress
+Verandering in de omgeving.(verhuizing-nieuw baasje)
+Stofwisseling
+Hormonen(overgang naar pubertijd)
+Maar er zijn nog meer waar ze nog niet helemaal achter zijn)

Dino's geval kan ik beschrijven.
Hij heeft voor mij aan een andere baasje gehad.
Toen ik hem een paar jaar had ging het verkeerd met mij.
Ik werd depresief en verloor mijn werk.
Mijn stroom en gas waren afgesloten en mijn woning was een puinhoop.
We hebben een maand zo gewoond.
Buiten vroor het en binnen net zo hard.
Dino was me alles . Het enigste maatje wat ik nog eg had.

Toen ik op knappen stond hebben kennissen ingegrepen..
Maar omdat ik mijn huisje kwijt was geraakt moest ik onderdak vinden voor Dino.
Gelukkig was er iemand zo lief en ontving Dino met open armen.
Ik kan mij indenken dat dit een stress volle periode was voor Dino..
(weer een andere baasje)
Nadat ik ging samen wonen is Dino terug gekomen.
Maar mijn vriendin had al 2 honden..
En die konden niet samen.
Dus weer stress voor Dino door weer een verhuizing. en 2 honden extra in huis.
We hadden een schema zodat alle honden het maximale aandacht kregen.
Maar opeens kreeg Dino acuute Spinning
Binnen een uur had hij ongeveer 1cm van zijn eigen staart afgebeten.
En doordat hij steeds aan het draaien was zaten de muren onder het bloed.
We zijn direct naar de DA gegaan en die had Dino al afgeschreven maar na aandringen door ons wilde ze alles proberen om hem te redden..
We kregen een verdoving mee die moest zorgen dat hij 24 uur plat ging.
De dag erna had de DA contact opgenomen met een neuroloog.
Omdat Dino nadat hij wakker werd weer ging spinnen kregen we opnieuw verdoving mee(deze keer voor 5 dagen) en we moesten naar de apotheek om neuronenblokkers af te halen..(deze zorgen ervoor dat dino zich niet beter ging voelen door spinnen)
Maar op zondag (5dagen nadat het begon) was Dino zo afgetakeld en afgevallen..
Zijn snuitje was rauw omdat hij te dicht bij de muur aan het draaien was en elke x met zijn snuitje er langs schoof.
1 achterpoot die hij gebruikte als draaipunt was het kussentje van zijn zooltje bijna doorgesleten.

Toen konden we het niet meer aanzien.
De rest weten jullie inmiddels al.

Kortom!
Als je bull achter zijn staart aangaat..hoe leuk het ook lijkt.
STOP het!!!! Het kan levensgevaarlijk zijn!

ja klopt, maar heb het even opgezocht. en idd het lijkt erg op wat mika had, maar ook daar stond dat het een hersenaandoening is en meestal niet te verhelpen is. en mika kon echt niet verder, hij was op. ik mis hem zo

en bij mika bleef het 24 uur door gaan en hij had de staart tot bloedens toe kapot gebeten. volgens de DA was dit de enige oplossing

Aafke, heel veel sterkte met dit  oneerlijke verlies.
Mika     heeft nu rust.....

dankje jantien, ja hij heeft rust nu mijn boef

mijne kruizing stafford/pitbull rent ook achter ze staart aan maar dat is heel soms heel aventoe.

niet zo heftig als bij jou.
Sterkte met je verlies!

dankje, ja mika zat op het laatst er 24 uur per dag aan, zonder te slapen en de staart was helemaal kapot, een kap helpte ook niet , hij was zo lenig dat ie er bij kon. maar mika begon eerst ook met af en toe en toe steeds meer en met grommen en op het eind bleef hij door gaan