Vandaag precies 1 maand geleden, en nog steeds heb ik het er zo moeilijk mee dat Yce er niet meer is. Van pup af aan was hij 24 uur per dag bij me, mis zijn aanwezigheid. Ik ben nog steeds zo emotioneel bij de gekste dingen, wasmiddel dat ik gekocht heb om zijn mandje mee te wassen is nu op.. huilen.. haar van Yce tussen de lego blokken.. tranen over mijn wangen..ben er zo moe van. Pff weet ook niet waarom ik dit nu schrijf maar moest het even kwijt bij mensen die me begrijpen. Want in je omgeving is het bij veel mensen na 1 week wel klaar met het begrip. Een eye opener qua vriendschappen..
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Yce is er niet meer" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Snap wat je bedoelt.. Zo ongeveer alles in je dagelijkse leven doet je denken aan je beestje.
Je kunt hier alles van je af schrijven hè, hier zijn genoeg mensen die je begrijpen..
Je omgeving gaat door, terwijl jij net je beste maatje bent verloren. Deze mensen snappen niet dat je moet rouwen om een hond. Op HP snappen we dit in ieder geval wel, en ik wil je enorm veel sterkte toe wensen met je verlies en een plekje geven van je verlies.
Heel veel sterkte !!!
Ik zou door hetzelfde dal gaan als Beauty er niet meer zou zijn, en kan me heel goed voor stellen hoe moeilijk en zwaar dat is. Al die kleine dingen en alleen de aanwezigheid al het gemis van geluiden, gesnurk, blaf als de deurbel gaat die neus tegen je aan etc. etc. Lijkt me vreselijk, het afscheid de stilte in huis de vaste rondes de mensen die je onderweg tegen komt war je altijd met mee liep of mee sprak. Mensen die nu doorlopen niet wetend wat te zeggen...
En ik kan alleen maar aansluiten bij wat boven me is gezegt je wet dat je er hier over kan en mag praten.
Verwerking kost tijd en soms heel veel meer tijd dan we zelf zouden willen maar ja zo'n dier zit in je hart en laat zijn pootafdruk erin achter, en op een bepaalde manier zal ie altijd bij je zijn, om wat je allemaal samen hebt gedeeld. Heeel erg veel sterkte
heel veel sterkte met het overlijden van yce.rust zacht, yce
God looked around his garden
And saw and empty space
He then looked down upon the earth
And saw a tired face
He put his arms around you
And lifted you to rest
God's Garden must be beautiful
He only takes the best
He knew that you were suffering
He knew you were in pain
He knew you would never
Get well on earth again
He saw the road was getting rough
And the hills were hard to climb
So He closed your weary eyelids
And whispered "Peace be thine."
It broke our hearts to lose you
But you didn't go alone
For part of us went with you
The day God called you home
Ach ik kan me helemaal voorstellen hoe het verlies en gemis van Yce je aangrijpt.
Mijn Cavaliertje is nu al ca. 8 maanden geleden ingeslapen en nog steeds voel ik zo af en toe alsof zij aanwezig is, ondanks het feit dat ik vanaf eind februari een nieuwe pup in huis heb.
Mooi schilderij heb je van Yce gemaakt! Een troostvolle herinnering.
Sylvia, wat spijt me dit, ik lees het niet, wat ontzettend verdrietig. veel sterkte met dit grote verlies.
voor jouw Yse , rust zacht.
Jou verdriet dat is normaal alles zal zijn tijd nodig hebben.Ik heb na bijna 3 jaar soms nog van die momenten dat ik hem mis.
Ik kan je alleen maar veel sterkte verder wensen in je hart zal Yce altijd zijn.
Verdriet kent geen tijd en is iets waar je jezelf nooit voor moet schamen.
Het leven gaat wel gewoon door ook het jouwe,maar de lach is er af .Toch komt de tijd dat je weer een glimlach zult krijgen als je aan je maatje denkt.En ook als je om je heen kijkt.
Maar nu nog even niet.
Sterkte
heel veel sterkte ,ik weet hoe moeilijk het is om je maatje te missen,maar in je hart zal Yce altijd zijn
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Yce is er niet meer" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?