Ja, mijn manneke wordt al wat volwassener... Ondertussen al 7 maand en 1 week oud.
Jij trooste mij van het overlijden van mijn andere schat, Baziel.
In het begin was jij zelfs bang voor mij, en nu doen we alles samen.
Ook al zie ik je alleen maar in het weekend en soms in de week, onze band is onafscheidelijk.
Waar ik ga en sta, ga jij en sta jij ook.
Door weer en wind gaan we erdoor, lekker wandelen op het padje waar je zo graag wandelt...
Ik kan mij nog goed herinneren de dag dat we je gingen halen.
Je was met je andere broertje aan het spelen, ook een Ruby en er was dan nog een Tricolor.
We kozen de rustigste, jij of je broertje, jij kwam met bange pootjes op ons afgetrippeld en snuffelde eens.
Toen ik je wou aaien, snuffelde je aan mijn hand en ging terug naar je broertje.
Je ging verder met hem met de bal spelen.
En toen wisten we het zeker, we pakten jou.
Maar de rustigste van het nest, nee dat ben je niet, in de plaats van de rustigste de actiefste, maar je kan wel rustig zijn.
Dan mochten we je meenemen naar huis.
Zo bang dat je was, je lag op mijn schoot in de auto, toen we de terugweg van 80 kilometer deden.
Je durfde zelfs niet op te kijken naar mij, of mijn moeder, broer of de vriend van mijn moeder.
Je lag op je dekentje te trillen.
Ik probeerde je gerust te stellen, maar je was zo bang en zo zielig...
Je wou liever terug naar je mama en broertjes, maar nu ben je heel gelukkig bij ons, dat hoop ik toch.
Onderweg stopten we ook eens om de benen te strekken, maar je was te bang om naar buiten te gaan.
Dus zette we je terug in de auto en ging je in je dekentje liggen.
Ik mocht niet weg gaan van je, maar toch deed ik het even omdat we wat te eten gingen halen.
Toen ik terug kwam, keek je eens op naar mij en kwam je terug op mijn schoot kruipen.
Toen we thuis aankwamen, zette ik je in je nestje.
Ooh, ik weet het nog goed, je keek in het rond en keek ons aan en dacht 'Wie zijn dat?'.
Je allereerste foto....
De tweede dag ging al wat beter en ging je op verkenning...
En ook al meteen verslaafd aan de zetel...
Dan mocht je onze tuin verkennen, nu ben je er nog steeds verslaafd aan. Steeds als je naar ons komt, piepen, janken,... om op de tuin te gaan.
En nog enkele fotootjes van dag 2...
Maar je wou je wel soms verstoppen...
Het loslopen ging nog niet echt lekker, omdat je achter alles aan ging, maar na heeel lang oefenen, kan je nu al soms wat loslopen als er niks aankomt.
En je had ook al je uitkijktoren gevonden. Tot de dag van vandaag doe je het nog steeds.
Je schrikt dan wel gauw van dingen en moet eerst heel lang wennen, je bent een moeilijke eter, maar dat betert wel, geloof me.
Je weet dat je mij altijd kan vertrouwen, ik zal altijd voor je klaar staan, in slechte en goede dagen.
En dan nu nog wat fotootjes...
Sorry voor de vele fotootjes *lachje*
Joekie lijkt meer en meer op een echte Cavalier King Charles Spaniel.
Een lekker eigenwijze man met zijn streken, maar hij doet het echt goed!
Zoals vandaag, zonder een gebaar op commando meteen liggen... Trots
Groetjes Lauren en pootje van Joekie
Joekie, My Angel On Earth and Crazy Forever
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Joekie zijn levensweg tot nu toe..." wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Mail uit
Wat is die laatste foto mooi! Hij is al een echte knapperd aan het worden!
En omg lauren, ik heb dezelfde bedsprei!
Dankje Lise!
En inderdaad hij is al een kleine knapperd op poten
Whahah, lekker stoer !!
En nog een filmpje dat ik ben vergeten toevoegen
Klik voor filmpje
Wat een schatje! Wat worden kleintjes snel groot he!
haha inderdaad!
Soms gaat het iets te snel .... '
Wat een cutie!
Dankje
Aaawh wat lief
Ik ben blij dat het steeds beter gaat, daar mag je ook best trots op zijn
En wat is Joeki gegroeid! Wauw, hij is/word heel mooi
Ik wens jou nog heel veel plezier toe met Joeki, maar dat komt geloof ik wel goed
Ik ben ook wel erg trots op hem.Hij heeft wel verschillende angsten, maar dan gaat hij achter mij staan dat ik hem moet beschermen
Tsjah en kleine jongens worden groot
Dankje voor je reactie
wat een sgatje
Dat is hij ook wel!
Wat is het een knappert geworden, mooie foto's
Ah, inderdaad, mijn knappe man
Dankjewel!
Oohhw wat is Joekie toch een knapperd
En dat filmpje dan
En die vele foto
Je word zo verliefd op hem
Wees maar trots op je mooie schat
Jaja, een heeeeele grote knapperd
En ik ben ook heel trots op hem!!!
Haha, dat is niet moeilijk hoor!
Wat gaat dat toch snel. Hij is echt uit zn schulp gekropen bij jullie.Erg leuk om te lezen
Inderdaad, het gaat snel
Hij is nu toch al wat minder bang dan in het begin en ik hoop dat hij in de toekomst nog minder bang gaat worden
En hier kan je perfect zien hoe hij gegroeit is
Wat een leuke foto`s, en wat een schatje!
Dankje
Joekie is echt een schatje Lauren.... en zijn vrouwtje ook....
Haha jaaa, Joekie is een echt schatje
Haha en dankje, denk ik
Knappe Joekie!
Het is een super leuk hondje geworden!
En wat gaat het hard he?
Leuke foto's.
Dankjewel!
Ja, het gaat hard en snel!
Volgende maand doen we al ons examentje voor naar de B-klas te gaan, hij leert wel gauw bij
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Joekie zijn levensweg tot nu toe..." wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?