Waarom heb je voor jouw ras gekozen?

Waarom heb je voor jouw ras gekozen?

En in de praktijk, gaat alles zoals je verwacht had van het ras?

Ik heb niet voor de Amerikaanse bulldog gekozen, ik heb voor Bandit gekozen 

Omdat ik altijd al geinteresseerd ben in honden zat ik hierover altijd info te zoeken, zocht verschillende rassen en de bijpassende karakters, en ja toen viel op slag voor de boxer. We hebben voorheen altijd kleine hondjes gehad (pincher, vlinderhondjes, poedel), maar ik wist zeker als er ooit nog een hond kwam werd het een boxer! Ziva is inmiddels 2 jaar geweest (4 maart 2013), en 30 april is het 2 jaar dat ze bij ons is. Een leven zonder haar kan ik me niet voorstellen, ze is precies wat ik verwachtte, en ons hele gezin is dol op haar!
Toen ging ik over een 2e hond denken en kwam de franse bulldog tevoorschijn (boxer in het klein), en ook Bully, nu ruim 1 jaar bij ons, is niet meer weg te denken uit ons gezinnetje, ja, ik heb echt mijn droomhonden gevonden en ik hoop nog jarenlang van dit maffe stelletje te mogen genieten!

ik heb cash niet gekozen, cash heeft mij gekozen. ik was helemaal niet op zoek naar een hond, maar als je op internet dood wordt gegooid met oproepjes over een bejaarde dame met terminale kanker, dan heb je weinig keus

cocker spaniel omwille van hun zachtaardigheid en hun koppig, maar grappig karakter. Ik vind ze ook gewoon mooi!!
mechelse herder: omwille van hun uitstraling, werklust en trouwheid. Goed trainbaar.

Franse bulldog omdat ik het supermooie struise& grappige honden vind. (Maar eigenlijk vind ik veel meer rassen leuk) Ik heb er ook opgelet dat ik een vrij kleine hond kocht omdat ik op een klein app. woon zonder tuin.
Wappi is wel een kruising. In het asiel zeiden ze poedel (De broertjes/zusjes hadden er ook meer van weg) Wappi heel redelijk wat weg van een soort chihuahua zeiden ze op deze site (Weet alleen even niet meer wat voor iets)

Ze zijn beide superhonden. Lief, aanhankelijk, grappig, mooi, soms een beetje koppig...

ik heb bewust voor de newfoundlander gekozen, mijn ouders hadden een kruising ervan, hele verhalen heb ik daar over gehoord, zelf toen ik getrouwd was een duitse herder dat was mijn eerste hond, mijn man zat in het verenigingsleven van de duitse herder, vandaar.

tot ik zelf besluit kon nemen, ja toen heb ik bewust voor de newfy gekozen, waarom ? rustig bedaard, aanhankelijk, geen druktemakers, en altijd met iedereen door een deur kunnen.

is mijn verwachting uitgekomen ? ja, bamse is niet mijn eerste newfoundlander, en na de dood van mijn eerste newfy dacht ik nimmer meer zo,n fijne hond te krijgen, en ?? nee niet juist ,ook mijn volgende honden, weer newfy,s zijn alle heel bijzonder geweest, en Bamse ? die is zeer bijzonder, hoe dat komt ? ik ben alleen met Bamse vanaf vier maanden, denk dat de band dan ook heel nauw is.

Ja Bamse is voor mij de ideale bijzondere hond.

De Sheltie en de Schotse Collie zijn beide hele zachtaardige, leergierige, trouwe, gevoelige, knuffelbare rassen Daarnaast zijn het voor ons gewoon de allermooiste honden die er zijn We zijn begonnen met een Sheltie omdat we heel klein woonden toen we gingen samenwonen, nu we groter wonen was er eindelijk plaats voor een Schotse Collie! We hebben hem pas 2 maanden maar als ik eerlijk ben denk ik dat we daar nooit meer van afstappen We houden beide meer van grote honden dan van kleintjes, al vind ik Shelties ook nog steeds heerlijke, fantastische hondjes en is Lizzie echt mijn prinsesje

Mijn eerste (eigen) hond was een mechelaar uit t asiel , ben gewoon "verliefd"op zijn koppie geworden, hij was in gedrag totaal niet wat ik ervan had verwacht, was 11 maanden oud, en kende totaal geen commando;s helemaal niks,was niet gesocialiseerd, na heel veel trainen, bloed,zweet en tranen, is het uiteindelijk een fantastische hond geworden. Daarna nog 2 mechelaars gehad, was gewoon dol geworden op het ras. Had nog nooit geen klein hondje gehad en wilde er een kleintje bij, maar wel een met "pit" , das een jack russel geworden, ( gelukkig niet wat iedereen ervan verwacht had, hij is zeer sociaal met andere honden, luistert goed, is niet druk). Omdat iedereen (zelfs de da) dacht dat hij toch wel wat weg had van een bull terrier, ben ik me in dat ras gaan verdiepen, en ben " verliefd" geworden op t karakter van de bull. Toen we afgelopen zomer besloten om er een hondje bij te nemen, werd dit dus zonder aarzelen een bull terrier, zij is NIET wat ik ervan verwacht had, alle slechte eigenschappen zoals slopen, niet luisteren, niet met andere honden/ dieren kunnen, daar herken ik helemaal niks van in haar, wel heeft ze de typisch clowneske streken van een bull, het is een echt clowntje en soms naar mijn mening een beetje TE sociaal. Over het algemeen luistert ze goed voor een bull, alleen soms is ze we oost - indisch doof, gelukkig weet ik haar altijd weer te boeien, zodat ik uiteindelijk toch mijn doel bereik 

Wat leuk om al deze reacties te lezen en te zien waarom jullie de rassen hebben gekozen.

Ik heb dus voor het Markiesje gekozen en sta op de wachtlijst. Ik heb hiervoor gekozen omdat het een gezelschapshondje is wat toch heel actief en slim is. Ik ben graag en veel buiten en wil de hond graag overal mee naar toe nemen. Een Markiesje schijnt dit leuk te vinden  
Ook kan het Markiesje toch wat waaks zijn en dit vind ik fijn omdat ik regelmatig alleen ben. Verder heb ik ook 2 katten en Markiesjes zijn vaak ook goed met (kleinere) huisdieren.

Ik weet nog niet of al mijn verwachtingen uitkomen omdat ik nog geen hondje heb.

Hollandse herder:
Omdat mij werd verteld dat ze wat zachter van aard zijn dan de mechelaar, als je ze uit showlijn haalt. Doordat mijn ervaring destijds nog niet voldoende was naar mijn mening dus voor de hollander gekozen.

Eerlijk, het valt me tegen, hij is onzeker wat zich juist uit in uitvallen aan de riem (vrij goed onder controle nu). Niet 100% stabiel te krijgen, net als je denkt er te zijn dan komt er weer een tegenslag. Maar we gaan door, maar nee zou niet weer voor een hollandse herder gaan.

Mechelse herder:
Vind mechelaars prachtige dieren, trouw aan de baas en zeer werklustig. Wil zelf de sport in met haar, dus vandaar ook wel de keuze voor dit ras, naja vooral voor dit nestje.

Het valt me totaal niet tegen, maar ze is nog maar 8 weken natuurlijk. Ze pakt dingen veel sneller op dan mijn hollander en het is veel makkelijker met haar om te gaan.

Eigenlijk maakt mij het ras niet veel uit. Ik heb meerdere honden gehad van verschillende rassen en kruizingen.
Maar de kenmerken van een duitse herder vind ik heel prettig. Baasgericht, zelfstandig en werklustig.
En de bouw en tekening vind ik prachtig.

Maar er zijn meerdere rassen die mij wel aantrekken.

Mijn eerste eigen hond was Flos. Een kruising JR/teckel/friesche stabij. Na 5 maanden gingen we op zoek naar een soortgelijke hond en kwamen toen bij toeval uit bij een nestje gladharige foxterriërs. Zo is Buster in ons leven gekomen. Flos was altijd een hele rustige, lieve, goed luisterende hond en Buster was juist meer het clowntje van het stel. Altijd energie voor 10 en dus nadrukkelijk aanwezig! Toen hij dood ging, bleef Flos achter en het werd wel ergggg rustig in huis! Ik kon daar niet aan wennen en mistte Buster enorm. Na een paar maanden begon de twijfel toe te slaan om er toch weer een 2e hond bij te nemen. Het liefste weer een foxterriër, maar geen gladhaar meer, omdat deze mij te veel zou doen denken aan Buster en ik bang was dat ik het constant ging vergelijken. Buster was toen echt mijn favorietje! Maar goed, zo kwam Morris in ons leven. Een draadharige foxterriër. Uiterlijk heel anders, maar van binnen toch een beetje hetzelfde. Toen Flos op 17 jarige leeftijd overleed, stond er een oproep voor een teefje van net 1 jaar oud. Ondanks het verdriet van Flos, gingen we haar bekijken en zo is Lotje in ons leven gekomen. Een koppeltje draadharige foxterriërs. Ons plaatje leek compleet! Lotje was een lotje uit de loterij! Helaas werd Morris toen op 4 jarige leeftijd ziek en mocht hij maar 5 jaar worden! Nu hebben we sinds een half jaar weer een wederhelft voor Lotje erbij gevonden en dus weer een nieuw koppeltje foxterriërs. De karakters van alle foxen die we tot nu toe hebben gehad, zijn totaal verschillend. Ze hebben wel overeenkomsten en dat is de jacht op kleine dieren, het hoge knuffelgehalte, speels en soms ook erg ondeugend! Je kan met ze lachen Lotje lijkt het meest op ons 1e hondje Flos. Ze is rustig en heeft een enorme will to please. Zij heeft geen streken. Eigenlijk iets te lief! Kwibus is in zijn karakter een mengelmoes van Buster en Morris...Ik zie in hem heel veel terug van die 2. Dus we hebben nu weer een rustige hond en een clowntje

Toen ik een jaar of 13 was kwam ik in contact met een Berner Sennen die zijn baasje kwijt was, gedurende 4 uur was ie bij ons thuis. Toen ie weg ging trok ie zich los sprong voorzichtig tegen me op gaf me een lebber in mijn gezicht om vervolgens netjes mee te gaan. Ik heb staan brullen.
Hij heeft iets in mijn hart geraakt en per direct was ik compleet verknocht aan de Berner Sennen.
Later hebben we zelf ook een Berner Sennen gehad en sinds 2005 (woonde al een paar jaar op mezelf) heb ik zelf een Berner Sennen. Ik vind het geweldige honden, ik val op het karakter in de eerste plaats en het uiterlijk heeft voor mij ook iets maar het karakter is veel belangrijker vind ik omdat dat bepalend is of een dier bij je past en andersom.  

Er zijn meer zachtaardige honden die een voorkeur positie hebben,  maar de Berner Sennen is echt mijn nummer 1.

Markiesje, leuk te weten hoe jij voor het ras gekozen hebt.

Leuk om allemaal te lezen. Hoe ik trouwens op het ras Markiesje ben gekomen: Heb er 2x een gezien en dacht dat het een kruising was. Toen later erachter gekomen dat het een ras was en vond ze zoo mooi en ging me inlezen en dacht, dit past echt bij mij!

Mijn voorkeur ging in eerste instantie helemaal niet naar Rocky.Mijn oog was gevallen op twee zussen, 1 jaar oud, gitzwart met een Herderachtige kop.
Ze bleken niet voor mij geschikt te zijn. 
Schrikachtig naar kinderen en allergisch voor katten.

Potdorrie, en ik was zo voor ze gevallen!

Rocky werd mij met klem aangeraden. Dit was 'de' hond voor mij.

Ze hadden gelijk!

Van jongs af aan ben ik een herderfreak.

Als kind een Tervuerense herderteef gehad. Later een Duitse herderteef, een Hollanderreu en nu een Mechelse herderreu.

De Tervuerenaar was een hele stabiele en werkelijk prachtige hond. Helaas hierna nooit meer zo'n Tervuerense herder tegen gekomen.

Een Duitse Herder zal 't waarschijnlijk ook nooit meer worden. Met deze hond heb werkelijk veel te vaak de dierenarts gezien! Zij is met heel veel moeite net 10 jaar geworden. Een hele lieve en sociale hond, ietwat eigenzinnig. Mijn man kon niets met haar, ze zag alleen mij als baasje.

De Hollandse herder was zwaar getraumatiseerd en niet meer op het "rechte spoor" te krijgen. Dit is een te lang verhaal voor nu en nog steeds een gevoelig onderwerp. Hem hebben we na anderhalf jaar in laten slapen... Maar toch blijft de Hollander (één van) mijn favoriete ras! Mits van een hele goeie fokker. Het zou zomaar kunnen dat hier ooit nog eens van in huis zou komen!

Ja Luxje! Lux onze Mechelaar is de lieveling van iedereen zo'n beetje! Hij is sociaal, lief, dominant, perfect gehoorzaam (heb geloof ik nog nooit meegemaakt dat hij een commando niet opgevolgd heeft)en gek. Het enige nadeel aan hem is dat hij extreem hyper is, de knettergekste onder de Mechelaars. (Maar goed, dit was perfect voor mijn man in de KNPV) Hierdoor heb ik mijn handen werkelijk vol gehad toen hij jonger was. Nu is hij al wat ouder en zijn "wilde haren" al wat kwijt..

Dus, ik vrees dat een volgende hond weer een herder zal worden... Alhoewel er ook andere (rustigere) rassen zijn die mij erg aanspreken! Zoals de Toller, Australian Shepherd, Markiesje en de Kooiker!

ik heb gekozen voor de keeshond;
1 ik zocht een kleine hond
2 familiehond
3 actieve hond (voor agility en dagelijks mee naar mijn paard)
4 langharige hond
5 leergierige hond

Max is een hele actieve hond, doet heel erg zijn best bij de agility. Uiteraard zijn keeshonden blaffers , maar dat valt best wel mee

Jarenlang wilden we al een hond, mijn man was opgegroeid met de Duitse herders van zijn buren, altijd speelde hij er mee enz. Dus toen ik bij hem kwam, was het meteen 'Als we ooit gaan samenwonen of trouwen en 1 van ons werkt wat minder, dan nemen we een DH'. Afgelopen zomer kwam ik plotseling thuis te zitten, omdat ik ontslag heb genomen na een nare tijd bij mijn oude werkgever. Een week later zaten we bij de verjaardag van m'n schoonzusje. op een zaterdagavond. Iemand had het over honden, en toen zij m'n man in eens 'Wij kunnen ook wel een hondje nemen, want je bent nu toch thuis en hebt tijd zat om dat beestje op te voeden'. Ik was zo blij als wat natuurlijk, maar wist ook dat het hondje er niet zou komen als ik er geen vaart achter zou zetten. Diezelfde avond ben ik nog achter internet gekropen. Maar ja, we moesten een keuze maken, we vonden Mechelse herders ook geweldig. Ze zijn iets feller en pittiger en staan bekend om hun enorme werklust als ze uit goede werklijnen kwamen, de DH vonden we ook nog steeds leuk. We hebben uiteindelijk besloten een hond uit goede bloedlijnen te halen en die ook geschikt is om te werken in de IPO sport of KNPV. En we hebben uiteindelijk gekozen voor een Mecheltje, omdat ze toch wat feller zijn, en pittiger. We kwamen bij het nest waar Kyra uit komt, uit. Via marktplaats, haar vader deed destijds de ph1-opleiding, en haar moeder kwam uit goede bloedlijnen, haar vader had geen stamboom, haar moeder wel. Maar dat maakte ons niet uit. We hebben wel nagedacht over het geslacht, maar hadden gekozen voor een teef omdat we toen hoorden dat ze wat minder dominantie tonen, maar we kwamen er als snel achter dat genoeg teven ook dominant kunnen zijn, Kyra is dat totaal niet gelukkig. We hebben haar de dag er na op zondag opgehaald. Mijn man twijfelde nog steeds, maar ik heb net zolang lopen zeuren en hij ging toch maar mooi mee. En onderweg naar het nest toe zei hij nog 'Als de pup niet mooi is gaat die niet mee'. Ik zeg zo van, 'natuurlijk zijn ze wel mooi'. M'n man was meteen verkocht en nam het liefst meteen alle pups mee. Kyra is onze beste keuze ooit geweest, ze is alles voor ons en echt een beschermend meisje, veel pit maar heel erg lief. Ze is bijna 11 maanden oud, maar zonder Kyra zou ik niet meer kunnen. Inmiddels vind ik het al zo leuk dat ik nog wel weer een Mecheltje er bij wil. Een reutje dit keer, maar helaas heb ik m'n man nog niet over kunnen halen. Dat komt vast wel een keer. Kyra beoefent momenteel de IPO, zij vindt dat erg leuk en wij ook. Wel is het een zenuwleiertje, dat is wat minder, maar ja dat hoort bij het ras. Ze is ontzettend baasgericht en beschermt ons erg goed, daarnaast is het ook een echte knuffelkont, en echt mijn meisje.

Verwachtingen:
1. Snel lerend
2. Baasgericht
3. Oplettend
4. Beschermend
5. Pittig
6. Lief

Mindere kanten
1. Zindelijkheid duurde tot 7 a 8 maanden leeftijd
2. Alleen zijn was een hel om aan te leren, nog steeds vindt Kyra dit niet leuk
3. Soms ietsje te fel
4. Veel problemen met voeren
5. Redelijk vaak medische problemen

Maar ongeacht dat, zouden wij zo weer voor een Mechelaar kiezen. Het is onze beste keus ooit geweest!

engelse cocker spaniel, We hebben fellow niet echt gekozen het was gewoon liefde op het eerste gezicht. Met zijn schattige rimpelige puppen toetje in het asiel. Hij was lief, knuffelig, rustig, speels, nieuwschierig en vooral stont eigenwijs. dus past precies bij z'n ras beschrijving :P En natuurlijk ook bij de familie:P

Er staat niet voor niets "Golden" bij de naam.  Gouden honden, echt fantastische beestjes. We waren opzoek naar een hond die zichzelf gemakkelijk aanpast, vanwege mijn slechte gezondheid en mijn broertje zijn autisme. Verder moest het een goede gezinshond zijn, omdat we een neefje van drie jaar hebben en mijn ouders later graag kleinkinderen willen. Verder hebben we twee katten in huis, dus daar moest ook rekening mee gehouden worden. Verder wilde ik graag een hond om lekker mee te werken, dus baasgericht en een grote will to please. Mijn moeder is een beetje bang voor honden en dan voornamelijk zwarte honden en herders. Al snel kwamen we uit bij de Labrador Retriever, Golden Retriever en de Nova Scotia Duck Tolling Retriever.
De Labrador viel uiteindelijk af, omdat mijn moeder en ik kortharig toch minder mooi vonden en mijn moeder enkel een blonde pup wilden. Die waren zeer geliefd, waardoor we bij een aantal fokkers achter het net visten. Verder was ons verteld dat de Lab toch wat omstuimiger was dan de Golden.
De Toller is bij mij nog steeds favoriet, maar vanwege de grotere werklust leek de Golden Retriever ons toch een "veiligere" keuze. Als Evy een week lang niet traint dan is dat niet erg, ze accepteert het en geniet van de extra knuffels en de puzzels binnen.

Hoe ik het nu ervaar? Evy is werkelijk een schat van een hond. Ze is nu 10 maanden, dus ik kan nog niet oordelen over hoe ze zal zijn als stabiele volwassen hond. Ik had niet verwacht dat Goldens zo koppig en eigenwijs konden zijn. Baasgerichtheid is nog iets waar we aan werken, maar er zit ontzettend veel power in haar als we eenmaal bezig zijn. Ze is super slim en leert snel, verder heeft ze een grote will to please en geniet er van om samen bezig te zijn. Als samen nu betekent een puzzel, gehoorzaamheid of trucjes, het maakt haar niet uit.
Af en toe is het even aanpoten met een puber in huis, zeker omdat mijn gezondheid niet altijd mee werkt, maar ze is echt een super makkelijke hond die zich heel erg snel aanpast en super lief is met kinderen, groot en klein. Ze is dikke vriendjes met onze jongste kat en onze oudste laat ze lekker met rust. Ze trekt zich niet zoveel aan van de autistische buien van mijn broertje, dus dat is ook super.

We zijn super blij met ons gouden hondje.

Ik ben opgegroeid met een onwijs lieve golden. Maar dan ook echt onwijs lief. Toen mijn vriend en ik voor een hond wilde gaan kijken wilde ik eigenlijk niet voor een golden retriever gaan om niet te gaan vergelijken. Na 40 verschillende rassen met elkaar vergeleken te hebben, kwam toch naar voren dat het karakter van de golden ons het meeste aansprak. Bodhi lijkt in niks op onze vorige hond, dus vergelijken doe ik niet. Het is een schat, maar met gebruiksaanwijzing .

Goldens zijn inderdaad veelal 'lieve schatten'
Op deze foto's was mijn dochtertje een liedje en dansje aan het doen.
Minuten en minuten lang had ze tenminste 1 aandachtige fan! 

Mooi hoor!