Een inhoudelijke discussie over agressie

Op Hondenpage wordt de term hondagressief veelvuldig gebruikt. Het mag geen geheim zijn dat ik veel moeite heb met die term of liever gezegd, de context waarin die term wordt gebruikt. Ik hoop met dit topic een inhoudelijke discussie te kunnen voeren over niet alleen deze term, maar over agressie in honden, oorzaken en oplossingen hiervoor. Terug naar de term hondagressief. Het wordt hier regelmatig, in mijn ogen, foutief gebruikt. Een hond die hondagressief is benaderd elke situatie met andere, vreemde, honden met een agressieve houding en de intentie te gaan vechten. Er zijn honden voor welke dit waar is, maar zelfs de grootste cynist zal moeten erkennen dat dit uitzonderingen zijn, of honden waar dit gedrag aangemoedigd is, bewust of onbewust.
 
Vaak zijn honden echter niet zomaar, zonder reden, agressief richting soortgenoten. Ik zie wel veel honden die maar weinig geven om de omgang met soortgenoten. Ik zie veel honden die snel de signalen van een andere hond zien als een uitdaging, een confrontatie. Ik zie veel honden die gewoon niet erg sociaal zijn richting honden die ze niet kennen, die zij niet kunnen plaatsen in hun wereld. Kortom, ik zie honden, die om verschillende redenen, vormen van intolerantie hebben naar andere honden. Dat wil echter niet zeggen dat ze altijd agressief reageren.
 
Ik zal mijn eigen hond als voorbeeld gebruiken. Misia is een 9 jarige Amerikaanse Staffordshire Terrier. Ze is opgegroeid met een Cavalier King Charles Spaniel en later een Amerikaanse Cocker Spaniel. Ze heeft een goede relatie met een Dobermann Pinscher hier in de buurt. Deze honden kent ze. Ze weet wat ze aan ze heeft. Honden die ze niet kent is ze maar matig in geinteresseert. Elkaar rustig benaderen en dan een keer aan elkaar snuffelen is prima, maar dan mag het wel klaar zijn van Misia. Honden die in volle vaart op haar af komen sprinten, of honden die tegen haar op springen hebben een zeer grote kans dat ze 25 kilo buitengewoon chagrijnige Amstaff teef tegenkomen die ze echt een veeg uit de pan geeft.
 
Misia is echter niet hondagressief. Ze heeft wel maar weinig op met honden die ze niet kent en verwacht van andere honden dat die haar rustig en met respect benaderen en verder met rust laten. Doen ze dat niet komt de keuze voor de befaamde "vecht of vlucht" (fight or flight) reactie. Misia is een Amstaff, ze kiest dan dus vrijwel altijd voor de vecht reactie. Dat zit nu eenmaal diep in haar psyche, haar vechtachtergrond. Maar agressief is ze niet.
 
Zo kom ik talloze honden tegen. Dit was een voorbeeld van mijn hond maar deze week nog kwam ik een hond tegen die al agressief werd als een andere hond naar zijn bal keek. Een beweging richting de bal maken was het bonje. Dit was trouwens een Labrador. Niet zo heel lang geleden kwam ik een Border Collie tegen die elke hond aanvloog die te dicht bij haar baas kwam. De drive om de kudde te beschermen, een kudde die zij aan het drijven was. Ook die hond was niet hondagressief. Ze hebben alleen situaties waarin ze agressief kunnen reageren, ze hebben een intolerantie naar andere honden op bepaalde gebieden.
 
Ik wil dus een discussie aanzwengelen. Ten eerste om de term hondagressief die zo vaak onjuist gebruikt wordt uit te bannen, maar veel belangrijker, om eens de diepte in te gaan over agressie, want het nu eigenlijk is, welke vormen er nu zijn en misschien zelfs wel iets van elkaar kunnen leren over het beteugelen van verschillende vormen van agressie.
 
Wel het nadrukkelijke verzoek om te blijven reageren om de inhoud en niet op de stellers. Een ieder heeft het recht om een mening, ook al is die mening niet de jouwe of de mijne. Er is geen offtopic, zolang het iets te maken heeft met agressie in honden.
Met dat in het achterhoofd ben ik benieuwd naar de reacties.

Ik denk dat ik hier een hondagressieve staf heb rondlopen.
Chika is niet gesocialiseerd bij haar vorige eigenaar.
Ik kreeg haar met 6 maanden en toen had ze de buitenkant van een veel te kleine bench nog niet echt gezien.
Ze kwam bij haar vorige eigenaar niet buiten en was dus ook nog niet zindelijk.
In het begin erg angstig voor geluiden.
Zo ging ze helemaal uit haar dak als de waterkoker een tik gaf dat het water kookte.
De angst voor geluiden is er nu wel uit en ook was zij na een maand ook niet meer bang als ik haar onverwachts benaderde.
In het begin dook ze weg voor mijn hand, ook als ik deze optilde dook ze in elkaar.
In die tijd reageerde ze op elke hond hetzelfde...namelijk: alle haren omhoog en luidkeels grommen en blaffen en proberen naar die andere hond toe te gaan.
In de dagopvang waar zij toen zat was het dagelijk knokken dus daar zijn we mee gestopt en nu wordt ze individueel uitgelaten door een uitlaatservice als we werken.
We zijn bij martin gaus geweest voor een gedragtest en daar liet zij ook volle agressie zijn.
Zodra wij wegliepen dimde ze in.
Nu bijna 3 jaar later heeft zij nog steeds dezelfde reactie op andere honden.
Zij loopt dan ook nooit meer los en losloopgebieden of gebieden waar veel honden lopen die mijden we dan ook.
Bij martin gaus zeiden ze dat we dit gedrag er waarschijnlijk nooit meer uit zouden krijgen en nu een aantal jaar later ben ik ook tot die conclusie gekomen.
Toch ben ik er vrij zeker van dat ze gewoon onsociaal is maar dat er ook een hoop angst en onzekerheid achter zit.
Toch vraag ik mij het volgende over de volgende situatie af:
we liepen met haar buiten en een meter of 200 verderop liep een duitse herder.
Op een of andere manier lukte het haar om zich uit haar halsband te bevrijden en vloog zij deze zonder pardon aan.
Als een hond zo onzeker is, zal zij dan ook echt direct aanvallen. ook als de andere hond op grote afstand is.
Of schat ik het verkeerd in en is het geen onzekerheid maar gewoon echt agressie.

Je geeft hier natuurlijk wel al duidelijk aan dat jou hond een behoorlijke rugzak heeft. Slecht gesocialiseerd, angstig... en met als reactie de vecht reactie. Ook hier vind ik de term hondagressief dus niet op z'n plek. Het is geen redenloze agressie naar andere honden, het is een gevolg van misdadig nalatige opvoeding. Dat gekoppelt aan de psyche van een Bullterrier achtige maakt de reactie van de hond zoals die is.

Ik ben ook erg blij met je voorbeeld want het toont precies aan wat ik bedoel. Het is wel agressie, maar die agressie heeft een oorzaak. Die oorzaak is niet blinde haat naar andere honden, maar angst, onzekerheid en misschien zelfs psychologische schade aan de hond.

Dank voor je reactie!

Dus als ik je goed begrijp, bedoel je dat hondagressie inhoudt dat de hond agressief reageert op andere honden zonder dat daar een reden/duidelijk oorzaak achter zit?

Zo heb ik het nooit bekeken

Ik vraag me inderdaad wel vaak af hoe chika zou reageren op andere honden als ze goed gesocialiseerd was.
Al weet ik natuurlijk de achtergrond van haar ouders niet.
Het zou zomaar kunnen dat er al een bepaalde agressie bekend was bij haar ouders.
maar dat zal ik nooit kunnen achterhalen aangezien ik niet weet uit wat voor type nest zij komt.

Hondagressief, is voor mij een hond die, ook al staat 'ie onder appèl', toch de toevallige tegengekomen hond niet uit z'n vizier' kan houden en alsnog een manier zoekt om uit te vallen.
Voor zo'n honden ben ik dus standaard toch wel bang.(het is eigenlijk de baas die zelfs door doorgedreven gezag en ontzag, niet tot de hond kan doordringen om die 'kwaadaardige' fixatie te doorbreken)

Het is iets 'oers' waar de baas geen vat op heeft.

Wat de hond tot dit gedrag aangezet heeft....kan verschillende oorzaken hebben.
faalangst en camouflage door agressie.(naar soortgenoten)
gekrenkt in zijn waarde tijdens opgroeien en een constant afreageren van frustratie naar soortgenoten toe.(zeer primair)

Het kan zijn dat ik teveel 'vermenselijk', maar doordat honden zo dicht bij ons leven, is de symbiose nooit uit te sluiten.

Hondagressie is misschien wel het laatste existentiële 'zwarte' plekje in een hondenziel. Misantropie? maar dan bij honden? 

Frank; wat is voor jouw 'hondagressief' in de strikte zin van het woord?

Op de 1ste plaats vind ik dit een interessant gegeven. 
Mijn golden Coach ( inmiddels overleden ) zou in een paar situaties als agressieve hond bekeken kunnen zijn. 

Met ballen. 

Op de hondenwei, als het zijn bal was dan hoefde er geen andere hond erbij te komen want dan was het mis dus dat wetende deed ik het ook niet,  andere ballen van honden dan wist hij ok ... hier zit niet mijn luchtje aan dus dan liet hij het ook los of wat dan ook. 

Beschermend. 

Buurjongen was met speelgoed pistool naar hem aan het schieten over de schutting heen. Coach blaffen en doen, weet niet wat hij gedaan zou hebben als ik niet naar buiten was gegaan en als  buurjongen door was gegaan. In dat opzicht vertrouwde ik hem niet gewoon omdat hij ons wilde beschermen. 

Eigen terrein. 

Op hondenwei was er nog een golden Luckey en daar kon hij het prima mee vinden, spelen, doen you name it, niks niet aan het handje. En we zagen die hond bijna dagelijks. 
Maar op eigen terrein thuis ... dat was even een ander verhaal, naar reuen was hij thuis toch iets minder vriendelijk. ( waren op dat moment nog 2 teven thuis ) 

dus ja ... is of was hij agressief. In de ogen van mensen met honden Nee, maar een leek die niks met honden heeft dus laat staan de taal etc begrijpt / ziet zou hem als een agressieve hond in bepaalde situaties kunnen zien. Doch hij deed op dat moment eigenlijk waarvoor we hem oa hadden. Ons beschermen voor of tegen. 

En ook als een hond onzeker is zoals Rianne zegt dan weet je het eigenlijk niet wanneer hij iets kan gaan doen. 

Honden krijgen idd vaak een stempel van agressiviteit op geplakt. Soms terecht door geen juiste opvoeding maar soms onterecht. Want Coach was een scheet van een hond, maar ja dat zegt natuurlijk iedereen van zijn hond, soms terecht en soms onterecht.

Ik wil, als inhoudelijk gegeven, ook nog wel even aanhalen dat agressie een volslagen natuurlijke eigenschap is in honden. Honden zijn roofdieren. Agressie is een inherent onderdeel van het zijn van een hond. Elke hond heeft agressie in zich.

Het onderscheidende element is dus niet of er agressie is, maar waarom en wanneer agressie naar buiten komt.

klopt zoals ik al schreef kon Coach agressief gedrag vertonen. 
Als ik dan tegen mensen gezegd zou hebben ... nou gisteren was Coach me daar agressief omdat bla bla bla dan horen ze het verhaal niet meer maar alleen het woordje agressief dus ... het is een hond die niet opgevoed is of wat dan ook. 

en tegenwoordig zou ik daar een probleem mee kunnen hebben. en dat is het erge aan deze tijd. Ok je moet voorzichtig zijn punt is vaak dat je als eigenaar niet gehoord wordt maar alleen naar de andere partij geluisterd wordt en aan de hand daarvan een oordeel wordt geveld en dan moet jij maar het tegendeel zien te bewijzen. 

Vraag blijft: Hoe ziet iemand agressiviteit of als men het woord hoort waar denkt men dan aan?

Ik vind dat je de reden een te grote invloed geeft.

Iemand die als kind misbruikt is en nu zelf kinderen misbruikt, blijft een pedofiel. Het maakt niet uit wat zijn eigen achtergrond en trauma's zijn.

Kijk, een ontmoeting kan uit de hand lopen. Ik denk dat niemand daar echt een probleem van maakt. Dat komt voor.

Er zijn ook per ongelukjes als schrik momenten. Allebei om een hoek komen, schrikken en baf.

Maar er zijn ook honden die bewust naar andere honden lopen, daar gaan lopen etteren, blokken als de andere hond met véél kalmerende signalen de aftocht blaast, en bij een verkeerde beweging er bam! bovenop vliegen. Dat vind ik niet normaal. Hond agressief... mwoh.

En er zijn honden die van afstand aan komen vliegen en zonder het normale ontmoetingsritueel te starten gewoon meteen beginnen met vechten. Wat de achtergrond dan is, dat zou niet uit mogen maken. Dat is gewoon hond-hond agressief. Soms reu-reu of teef-teef, maar dat is wat lastiger praten.

Ligt eraan wat je agressie noemt..Blaffen is bijvoorbeeld door mensen gezien als agressie, maar voor honden is het juist conflictvermijdend gedrag. Omdat wij mensen een heleboel signalen negeren zien sommige honden geen ander uitweg meer. 

Fedor is ook een mooi voorbeeld van hoe de situatie hem als hondagressief kan bestempelen.

Los heeft hij nog nooit een probleem gehad met andere honden. Hij is n volwassen en heeft geleerd om netjes in een boogje te naderen, lichaamstaal is laag, oren naar achteren, staart laag, helemaal goed. Uit het boekje. Maar... Als ik hem aan de lijn heb, kan hij niet doen wat de situatie van hem vraagt, en dat brengt spanning, en dus, als ik doorloop, blaffen, en uiteindelijk waarschijnlijk zoveel stress dat dat agressie wordt. Is hij dan hondagressief?? Ik vind van niet. Of ik geef hem de ruimte (als de situatie en de andere hond en baas dat toelaat) of ik draai om en hou afstand. 

Veel mensen hebben denk ik geluk dat hun hond zoveel moeilijke dingen gewoon ondergaat, hoewel het aantal problemen ook doet vermoeden dat het zo makkelijk niet is. 

Ik denk dat we teveel willen van onze honden.. Als wij niet zoveel eisen hadden, hoefde het vaak niet zo ver te komen.

Wij kregen een hond te logeren, kwam geleverd met prikketting.... Want hij was agressief en niet te houden bij andere honden. Hij mocht ook niet naast een andere hond in een kennel, veel te gevaarlijk. Tja, het eerste wat er bij ons gebeurde was de slipketting af, het tweede was een van onze eigen honden in de kennel naast de herder geplaatst. De mensen kwamen een paar weken later de hond weer ophalen. We waren allemaal, inclusief alle honden, in onze grote omheinde tuin. De mensen stappen uit en mevrouw zegt: we komen onze hond weer halen. Hé, wat lijkt die herder veel op onze hond.... Ja mevrouw, dit is ook uw hond!! Nee, dat kan niet... onze hond is agressief en kan absoluut niet met andere honden samen. Hij heeft er bij ons 2 dagen over gedaan om te wennen aan onze honden en geen enkel gevecht gehad!!

Helaas voor de hond loopt hij thuis weer met een prikketting om, want ja bij hun is hij toch echt agressief naar andere honden.

Wat ik eigenlijk wil vertellen met dit waargebeurde verhaal is dat het vaak, in veel gevallen, de hond reageert op de baas. Hoe consequent en duidelijk ben je zelf en vooral: wat sta je zelf toe.

ik denk dat jouw definitie van hondagressief gewoon anders is dan van sommige andere mensen.

voor mij is een hondagressieve hond. een hond die vaak en snel agressief gedrag vertoont tegen andere honden.
dit kan verschillende redenen hebben, slechte socialisatie, trauma enz.... maar net zoals wilma betekent de reden niet dat het dan ineens anders moet heten.

een hond is trouwens nooit agressief zonder reden...... alleen wij hebben soms niet door waarom de hond agressief is.

Ik vind dit best een goede vraag. Ik ga proberen uit te leggen wat ik onder de term agressie vind vallen.
Ik probeer het zo simpel mogelijk uit te leggen. In mijn ogen heb je 3 soorten agressie.

Angst agressie. Een hond hapt omdat hij onzeker is. Vaak door slechte socialisatie of verkeerde fok of mishandeling etc.....

Dominant agressief Bij vele rassen zie je honden die erg dominant zijn , vaak gaat dit goed als deze honden sociale honden tegen komen. Deze sociale honden accepteren het dominante gedrag van de andere hond. Maar komt deze dominante hond en andere dominante hond tegen  dan zie je vaak agressie in de vorm van een partijtje matten.

Agressie, een hond die gewoon elke hond wilt opeten.

in mijn optiek is de term 'hondagressief' gewoon een beschrijving van gedrag. en zegt het niets over de oorzaak van dat gedrag. het kan dan voortkomen uit angst, bezitterigheid, of andere dingen. maar het blijft agressie tegen honden......

Tja, ik zeg altijd dat Cas last heeft van angstagressie. Hij is wel degelijk agressief, maar dan is meteen ook de reden duidelijk. Hij is doodsbenauwd voor andere honden, waarschijnlijk door een slechte socialisatie of een slechte ervaring (of beide?). Met Kobus ging het meteen goed, maar bij andere honden springt ie meteen in de aanvalmodus ("ik pak jou voordat je mij kan pakken!"). En dat doet hij bij iedere hond; groot, klein, pup, oudje, donker of licht, etc. Zijn reactie op grote, donkere en intacte reuen is alleen nét wat intenser  

Hij kan wel aan honden wennen. Als hij eenmaal doorheeft dat een hond écht niks doet en hem volledig (ook géén gesnuffel) met rust laat, is het goed en kan er uiteindelijk eventueel wel wat gesnuffeld worden. Maar liever gaat ie z'n eigen gang.

Kobus daarentegen kan bijna alles bij hem maken, het is echt een doetje voor hem. Het liefst wast hij Kobus ook de hele dag

Hondagressie is in mijn ogen een heel erg breed begrip. Het kan door angst komen (angstagressie), wat vaak zo is. Het kan komen doordat ze er gewoon geen zin in/geen behoefte aan hebben. Ik vind Cas wel hondagressief, ook al lukt het héél af en toe wel met andere honden en komt het door angst. Hij zal een andere hond wel bijten, al wil die hond alleen maar aan hem snuffelen. Ik noem een hond niet hondgressief, wanneer er alleen last is van uitvalgedrag en de hond niet daadwerkelijk zal bijten. In mijn ogen is een hond pas echt hondagressief, als ie dus echt zou bijten. Anders is het "gewoon" uitvalgedrag.

max is zeker wel hond-agressief. hij is totaal blind voor signalen die honden afgeven, zodra hij een hond ziet gaat hij in zijn vechtmodus, ongeacht of het een reu of teef is. slechts met sommige teefjes gaat het goed. zijn agressieve roes is op het moment dat hij een hond ziet zo sterk, dat hij zich uit frustratie omdraait en de eerste bijt die hij tegenkomt, meestal degene die de riem vastheeft.toch is hij niet mens-agressief.

Wat ik bij bijvoorbeeld mijn bouvier vaak merk is dat eigenaren bijvoorbaat al angstig zijn. Zodra mijn bouvier dan 1 blaf geeft, word ze gelijk als agressief bestempeld, terwijl ze gewoon wil spelen (beestje weet niet wat agressie is, staart zwaait in de rondte, ze maakt een buiging etc).

Kortom: ik vind dat veel mensen te snel dingen als vechten en agressie bestempelen door onwetendheid en/of hun eigen angst(en). Dát vind ik erg jammer.

Lola is een hond die uitviel niet alleen naar andere honden trouwens, naar nog veel meer. Je zou haar in die tijd als agressief kunnen beschrijven, naar mijn mening was ze in werkelijkheid totaal onzeker en was agressie haar enige manier om zich te uiten.
Door rust in de hond te brengen is ze niet meer "agressief", is zelfs heel goed met andere honden als ze losloopt is ze rustig en weet wat ze moet doen, bij twijfel kijkt ze me aan alsof ze wil dat ik iets doe, meestal roep ik haar dan gewoon bij me en we doen dan een klein spelletje bijv. of lopen in een grote boog om de andere hond heen.

Naar mijn mening zijn honden in de omgang met mensen van nature niet agressief. En als het aan hen lag zouden ze andere honden die ze niet mogen zelf gewoon uit de weg gaan ipv de confrontatie aangaan. Wij mensen zijn het die honden in situaties laten komen die ze blijkbaar niet aankunnen en ze geen andere keus hebben dan "agressief" reageren.

De hond is van nature ook niet agressief hoor, het is vaak/meestal gewoon angst, ze vertrouwen een andere hond niet( vaak trauma als pup), het zijn ook vaak overgevoelige honden.
Maar waarom doen de eigenaren, die een niet te vertrouwen hond bezitten, geen muilkorf om??
Loop iedere dag in een bos waar de honden los lopen, kwam een vrouw langs met een hond aan de riem die gelijk uitviel naar een andere hond die haar hond wilde begroeten ze werd zelf helemaal nerveus en riep al in de verte dat er geen hond naar haar hond mocht komen.
Ze vroeg andere hondenbezitters om raad, ze deed een muilkorf om, een elec.band om.. na een maand deed ze de eelc.band af. de hond loopt nu.. wel met muilkorf, daar heeft hij trouwens geen last van, tussen de de andere honden te rennen en te spelen.. ZO kan het dus ook

Ik zou nooit zo'n band willen gebruiken..

Ik vind niet dat er agressieve honden zijn... Wél dat er honden zijn die agressief gedrag vertonen...
Het is voor ons mensen moeilijk om de oorzaak van de agressie te vinden... Tuurlijk we hebben altijd een vermoeden, maar ik ben er niet zeker van of het altijd zo is wat een eigenaar zegt...

Ik werk in een asiel en kom regelmatig in aanraking met de zogenoemde "agressieve honden".....
Wild worden wanneer er ook maar IEMAND voor de kennel langs liep en echt uit zn plaat gaan...
Het eerste wat ik dan denk is pure angst... Niet kunnen vluchten, dus in de aanval gaan....
Ik heb gewerk met de muilkorven, maar voor mijn gevoel werden de honden alleen maar onzekerder...

Ik vind het moeilijk om te zeggen of een hond nou écht agressief is, omdat ik niet 100% zeker ben waar het van komt... Angst, dominant gedrag, niet gesocialiseerd...
Agressie is een groot woord van heel veel verschillende gedragingen van een hond. Liever noem ik een hond niet meteen agressief omdat, zoals ik al zei, ik niet weet waar het uit voort komt....

Nee, ik bedoel dat een hond niet agressief is, omdat een hond van nature niet agressief is...

Ik vindt agressiefgedrag (voor mij) een betere verwoording....

Ik denk dat de term agressie veel te snel wordt geplaatst(net zoals dominantie/onderdanigheid btw). Honden zijn geen mensen, honden zijn dieren en zullen dus ook reageren zoals dieren normaal gesproken zullen reageren, ons menselijk denken/emotie /kijk op dingen zorgt ervoor dat wij bepaald gedrag verkeerd interpreteren.

Honden zijn gedomesticeerd en door de domesticatie worden honden steeds meer gericht op mensen en op de menselijke handelingen alleen dat zegt niets over hun gedrag of over wat ze doen of hoe ze denken.

In de natuur zie je heel sterk dat hondachtige(want dat is nu het onderwerp) elkaar uit de weg gaan wanneer ze geen relatie hebben met elkaar, rondzwervende honden/wolven zoeken vaak anderen op en het komt soms voor dat dezen opgenomen worden in een groep, overigens niet altijd zonder slag of stoot, mannetjes moeten bijvoorbeeld vaak vechten(wat de genenpoel dan ook weer sterk houd). Dus mijn eerste vraag is sowieso: hoe vreemd is het voor een dier(onze huishond) om maar “super sociaal” te zijn net zoals wij mensen?

Als je de vraag zou kunnen stellen aan een agressieve hond; hoe zie jij dit gedrag? Wat zou dan het antwoord zijn? Zou een hond dit gedrag bestempelen als zijnde agressief gedrag? Of gewoon gedrag?

Ik heb een hond die is zeer fysiek in haar doen en laten, ook haar 3 nesten pups heeft zij altijd fysiek opgevoed. Deze teef verteld door fysiek zijn precies hoe een pup zich moet gedragen, het gevolg hiervan is dat deze pups precies weten wat ze moeten doen en wat niet mag, ook zijn dit allemaal stuk voor stuk leuke honden geworden.  Wanneer we weg zijn te wandelen dan bemoeit zij zich eigenlijk nooit met andere honden maar wanneer een hond zich a-sociaal opdringt aan haar(veel mensen noemen dit, raar genoeg, gedrag ‘sociaal’ of ‘wil graag even spelen’)worden ze hardhandig, en zeer consequent even op hun plek gezet(niet doorbijten of zo hoor, maar even een flinke bijt over de neus). Mijn hond is het over de conclusie van de mens(sociaal gedrag, graag willen spelen ofzo) helemaal niet mee eens.