Onderdanig en Dominant, wat is jouw theorie er achter?

Voor mij is een dominante hond ook een zelfverzekerde maar ook zeker een zelfbewuste hond. Een hond die kan vertrouwen op zijn eigen kwaliteit om zo een ander daarmee te sturen en eventueel op zijn plek te zetten indien nodig.

Een onderdanige hond is voor mij niet perse een hond zonder zelfvertrouwen maar meer een hond die de leiding van een ander waardeert. Juist omdat een dominante hond die leiding al kan nemen.

Verder zie ik de termen niet echt terug in het wel of niet luisteren naar zijn baas. Het trainen van een hond heeft naar mijn mening niets te maken met dominantie of onderdanigheid. Een hond gaat luisteren omdat hij daar wat voor in de plaats krijgt in mijn opvoeding. Een hond is immers een opportunist. Een hond die niet luistert is naar mijn idee niet dominant maar heeft in het niet luisteren een grotere beloning gevonden dan de baas hem geeft.

Interessant dit onderwerp.

Mijn oudste hond is onderdanig. Als kleine pup ging ze bij elke hond direct op haar rug liggen. Meteen zonder moeite. En nu nog benaderd ze heel laag een hond en soms nog steeds op haar rug liggen. Zodra de kennismaking goed is verlopen gaat ze enthousiast spelen.

De jongste hond heb ik nog nooit op zijn rug zien gaan. Nooit. Als hij een snauw kreeg van de oudste ging hij wel weg maar nooit onderdanig doen. Maar nu gaat hij wel tegen elke hond tekeer, hij gromt en blaft en als ze in de buurt komen bijt hij. Zijn oren en staart staan omhoog en hij gaar ook achter de hond aan. Ik dacht dat hij heel dominant was, ook omdat hij zich nooit onderdanig gedroeg. Hij liet zich door ons nooit corrigeren, wat hij niet wilde liet hij meteen door een grom weten, toen was hij rond de 9 weken.

Nu hoor ik hier dat het juist angst is en daarom zo gedraagt maar nog steeds heb ik daar twijfels over, juist omdat hij zich nog nooit onderdanig heb opgesteld, bij geen enkele hond.

Mijn ervaring nu is, geef mij maar een onderdanige hond, geen conflicten en ook sociaal.

Interessant onderwerp.

Ik denk dat je een hond niet dominant of onderdanig kan noemen.
Je hond kan in een bepaalde situatie wel dominant of onderdanig zijn....maar dat betekend niet dat het dan altijd een dominante/onderdanige hond is. Het hangt dus helemaal van de situatie af.

Eigenlijk kan je alleen spreken over dominant of onderdanig in situatie's binnen hun eigen roedel. Buiten de roedel spreek je over zelfverzekerd of niet zelfverzekerd.

Ik denk dat je een hond wel dominant of onderdanig kan noemen in de zin van welke rol hij in een roedel heeft en dan mn tov soortgenoten. Dan in de analogie van de alpha wolf, dus de dominante hond bepaalt wat er wel en niet getolereerd wordt binnen die club.

De verwarring ontstaat volgens mij, als ik hierboven lees, vaak in de beschrijving van agressie en in het labelen van een hond als wel/niet dominant op grond van wat hij in een bepaalde situatie doet.

Een pup van 9 weken oud die gromt en bijt als hij zijn zin niet krijgt, is niet dominant maar kent een slechte frustratie tolerantie en als hijdan zijn zin niet krijgt, schakelt hij over op agressie en als ie dan ook nig vol bijt, heeft hij een slechte zelfbeheersing. Even vermenselijken (soms mag dat); ik zie dat meer als een peuter die krijsend en schoppend in de winkel staat als hij geen snoepje krijgt. Daarin zullen honden trouwens ook in hun aanleg verschillen; de ene pup die gefrustreerd wordt, bv door hem -niet als straf maar als temperamentstest- rustig op zijn rug te draaien en tegen te houden als hij op wil staan, zal een beetje tegenstribbelen en vervolgens de mensenhand gaan likken of knabbelen, de ander zal boos worden en in de hand gaan hangen. Dat zegt in mijn ogen niks over dominant zijn, maar alles over de bereidheid om in het offensief te gaan. Da's in mijn ogen totaal iets anders.

Dominatie is in mijn ogen echt status. Hier op de hei loopt een malamute en die hond is echt het toonbeeld van dominatie, Deze hond is zeer zelfverzekerd, open, benaderbaar, rustig en kalm, Maar toch hebben 90% van de honden absoluut respect voor deze hond en beginnen uit zich zelf al spontaan met alle kalmerende signalen af te geven als hij er aan komt. 

Een onderdanige hond zal in mijn ogen direct aan de ander laten weten dat hij geen dreiging vormt. dit is m.i niet pas als ze er bij zijn en een meer onderdanige houding aannemen bij het begroeten, maar dit begint al met de kalmerende signalen die worden uitgezonden vooraf. 

Als ik zo lees wat lady laat zien zou ik haar niet zelfverzekerd willen noemen maar nog steeds onzeker. ik heb nu een week of 3,5 geleden hier een GT over de vloer gehad voor Dusty's gedrag. die laat het zelfde zien als Lady. buiten dat het blaffen een afstandsvergrotend signaal was kon ik aan hem dus geen enkel stress signaal, of angst zien. hij stond naar voren, oren naar voren, staart recht ophoog, borstelen etc etc. Dus ik vroeg ook zie ik het dan verkeerd is hij van angstig naar dominant gegaan? Maar het is dus dat Dusty zich een beetje op nieuw heeft uitgevonden, hij was aan het toneel spelen. Doordat hij dus successen boekte, bijvoorbeeld hij stond te gillen aan de lijn en de andere hond liep door, op de hondeweide achter het hek blafte en gromde hij naar een andere hond en de andere hond aan de riem buiten het veld liep weg. de link in zijn koppie werd gelegd als ik dit gedrag vertoon gaan ze weg Yes Succes! Ik kreeg hem dus ook met geen mogelijkheid meer uit die fixatie, noemde het altijd een beetje tunnelvisie syndroom. 

Maar feit blijft dat hij van buiten zeker en dominant oogt maar van binnen nog net zo angstig en onzeker is als dat hij was. Dus blijft dit gedrag angst-agressie en blijft je hond onzeker. 
Een zelfverzekerde hond hoeft namelijk niet zulk gedrag te vertonen naar een hond die niet eens in zijn buurt is en geen ruzie met hem zoekt. Die weet dat hij al niks te "vrezen" heeft en hoeft dit dus ook niet kenbaar te maken zoals de malamute die ik eerder beschreef dus heel mooi laat zien.

Waarom is er voor een hond geen tussenweg tussen dominant en onderdanig?
Dominant komt bij mij over als de baas spelen, je zin door drijven (even van mensen uitgaande dan), de ander overheersen.

Ik heb een pup die niet echt bang is voor andere honden. Dat zit in zijn karakter, onbevreesd noemen ze dat. Maar merk wel dat hij bij wat grotere honden soms even de kat uit de boom kijkt (nu hij wat ouder wordt en minder stuiterbal is).
Ik vind hem niet dominant, ondanks dat zijn staartje bijna altijd om hoog loopt te kwispelen buiten. Ik zie hem eerder als een vrolijk menneke.

Als hij met een andere hond speelt dan ligt de ene keer hij op zijn rug, de andere keer de andere hond. Ik zie het eerder gelijk op gaan, dan dat 1 van de 2 de baas is. Is er dan sprake van een dominante hond, of is het dan juist een hond die sociaal is?

Ik heb niet het idee dat mijn hond de confrontatie op zoekt met andere honden.
Ik vind hem dus niet dominant, maar een ander zou het weer wel kunnen vinden, omdat hij een staart heeft die met lopen rechtop staat ....

Dit is hoe ik er ook naar kijk:
http://rogerabrantes.wordpress.com/2011/12/11/dominance-making-sense-of-the-nonsense/

Let vooral op de definities. Het maakt een heleboel duidelijk.

Heb onlangs het boek. The other end of te leash nog eens herlezen en hier w uitvoerig ongegaan op dominantie. De schrijfster gebruikt het woord niet zo graag omdat het bij vele mensen negatieve connotatie heeft. Voor haar is dominantie nog onderdanigheid negatief begrip. Een hond die hoofdzakelijk dominant is (gelijk aan de leider zijn waar de andere honden nr opkijken) kan op zijn beurt toch eens anderz hond tegenkomen die zijn 'meester' is en waardoor hij plots de onderdanige w in die welbepaalde relatie. Een onderdanige hond hoeft ook niet altijd de lagere in rang te zijn tov alle honden die hij tegenkomt. Onderdanig is ook iets totaal anders dan angstig. Schrijfster beschrijft ook dat de echte alfa mannetjes vaak hun dominante rol het vreedzaamst uitoefenen aangezien hun gezag niet betwist w. Het zijn eerder de beta mannetjes (de wanna be's, zij vergelijkt ze met middenkader in bedrijf waar veel meer 'strijd' is onderling dan de bedrijfsleider, waat iedereen met ontzag mee omgaat)die sneller tot conflict komen en gaan uithalen. Zij hebben de uitstraling van leider nog niet en worden nog uitgedaagd of dagen zelf uit want ze willen hoger op.
Verder stelt ze ook dat een dominante hond niet constant zijn wil oplegt. Sommige dingen doen er voor hem toe en andere niet. Zo geeft ze vb uit haar eigen roedel dat dominante leider niet toe laat dat iemand aan zijn eten komt mr er niet omgeeft dat de laagste in rang ook in de zetel gaat liggen. Die zetel wilt hij wel delen.

Honden die nr alles en iedereen zo maar uitvallen zijn dus zeker niet dominant of alfa mannetje. Hooguit een wanna be zonder leiderschaps kwaliteiten. Vermoed dat bij honden hiervoor een onderliggende reden moet zijn die op zijn minst gedeektelijk opgelost kan w mits juiste begeleiding.een sterke dominante hond bij zwakkere menselijke baas kan ook problemen creeren omdat hond de taak van leider niet op zich kan nemen omdat hij onze menselijke wereld niet begrijpt. Zo'n hond kan ook raar gedrag vertonen.

Een erg interessant boek over deze materie is 'Dit is de hond' van John Bradshaw, ISBN nr. 9789046812037.

Dat boek van John Bradshaw ligt bij mij ook al een tijdje klaar om gelezen te worden.

Hier ook nog een leuke link, genaamd Wat is er met dominantie

http://www.dogcity.nl/0-algemeen/artikelen/watisermetdominantie.pdf

En Monique Bladder schrijft ook regelmatig goede artikelen en geeft interessante lezingen over dit onderwerp:
http://www.moniquebladder.nl/artikelen/

Dominantie is een gedrag, naargelang een situatie.

Een hond kan dominant zijn in een bepaalde situatie, maar dat niet zijn in een andere.
Of tov de ene individu maar niet tov een andere.

idem met onderdanigheid.

Beiden zijn geen constanten en het is zeker niet OF dominant OF onderdanig. Ze zijn allemaal beide

Dat variabele zorgt ervoor dat men kan samenleven. Idem met mensen en alle dieren die in groep leven.

Maart ik ben het soms niet met je eens, maar in dit geval: top-post!

Vergeet ook niet dat dominant en onderdanig woorden zijn die wij mensen, vaak ten onrechte, aan bepaald gedrag hebben gekoppeld. Bij die woorden is er weinig ruimte voor grijs, het is heel zwart wit.
Zelf kies ik liever voor onzeker of zeker gedrag.
En inderdaad, dat gedrag is variabel bij de situaties die we tegenkomen. Er zijn niet veel honden die zelfverzekerd in alle situaties zijn. Niet zo gek natuurlijk gezien al het vreemds dat wij mensen in hondenogen doen.
Dan heb je ook nog een stukje aangeboren of aangeleerd.
Sommige honden zijn van zichzelf in bepaalde situaties, dit kan zijn in de interactie met andere honden maar ook bijvoorbeeld ten opzichte van mensen, heel zelfverzekerd. Gewoon omdat ze van oorsprong voor een bepaald doel op de wereld zijn gezet en het in hun genen zit om dat heel normaal te vinden en daar heel relaxed mee om te gaan.

Het blijft hoe dan ook bijster interessante materie, ik zie ook fijne boekentips langskomen waar ik zelf weer mee aan de slag kan. Mooi topic dit!

Ik ben het ook met Maart eens. Ik wil wel benadrukken dat er sprake MOET zijn van een roedel! Anders is er GEEN sprake van dominantie.

Ja dan spreek je van zelfverzekerd gedrag.

Maar waarom alleen famlie gerelateerd? Als ik kijk naar de groep honden bij onze fokker dan is daar toch een rangorde en dan zou je toch de ene hond als dominant tov de anderen kunne beschrijven?
En terwijl ik dit type, denk ik dominantie is dus altijd een begrip dat een relatie beschrijft en niet een eigenschap van een hond, waarbij een zelfverzekerde hond bv in meer situaties een dominante rol zal pakken dan een onderdanige hond? Is dat dan de defintie van een dominante hond?

En als je dominant vertaalt als leiderschap, heb je dan ook bij honden nog verschillende leiderschapsstijlen net als bij mensen??

Maar voor ik mij nog dieper het moeras in manouvreer, hier een link naar een stuk van iemand die het beter kanverwoorden dan ik
http://suzanneclothier.com/the-articles/darned-dominance-debate

"
Omdat honden in de nabijheid van mensen leven (niet noodzakelijkerwijs mét mensen) is er genoeg voedsel en onderdak voorhanden. Het leven in een roedel waar alle noodzakelijke primaire levensbehoeften in overvloed aanwezig zijn, zorgt voor concurrentie.

Concurrentie zorgt voor conflicten en conflicten bedreigen het voortbestaan. Er is simpelweg geen biologische noodzaak tot samenleven voor de hond."

Heel die roedelmethode om honden op te voeden is gewoonweg achterhaald.

Er worden mi veel te snel een bepaalde conclusies getrokken over het gedrag van een hond, er wordt veel te snel een label aan gehangen en aannames gedaan zeg maar. Door een label aan gedrag te hangen wordt de rest er omheen troebel of is niet zozeer meer van belang. Eerst moet je weten wat onderdanigheid of dominantie is, en waar zijn deze wezens toe in staat, tenminste wanneer we het over wezens hebben, in de genetica komt dominantie en “onderdanigheid”(recessief) namelijk ook sterk naar voren(en denk erom het recessieve gen is net zo belangrijk als het dominante gen, het is alleen vaak niet zichtbaar op het eerste gezicht).

 

Elk wezen is in bepaalde opzichten dominant en onderdanig, ga maar na bij jezelf, wanneer je voor een baas werkt ben je onderdanig(je doet wat je baas zegt) en wanneer je kinderen opvoed ben je het dominante type(de kinderen leren/luisteren van/naar jou). Dominantie heeft door de jaren heen gewoon een slechte naam gekregen door de manier dat wij mensen met andere mensen of dieren zijn om gegaan. En in de meeste gevallen, noem ik dat, een foute manier van omgang met andere wezens. Dominantie en onderdanigheid is juist een positieve eigenschap, het is een genetisch aangelegde positieve eigenschap.

 

Neem een bedrijf als voorbeeld, er zijn ten eerste maar weinig personeelsleden die willen ruilen met de directeurs functie(ja over het salaris valt wel te praten meestal), een directeur is hoe dan ook degene die bepaald wat en hoe het werk gedaan moet worden, en het personeel voert het uit.  De directeur is dominant, personeel is onderdanig.

Maar kijk nou eens naar de taak, een directeur heeft heel veel verantwoordelijkheid en in verhouding het personeel minder, het personeel is over het algemeen klaar met werken wanneer de bel gaat, en een directeur pas wanneer hij alles heeft gedaan wat bij zijn verantwoordelijke taak hoort.  En tussen de directeur en het personeel zitten vaak nog een paar lagen van en dominante figuren ten opzichte van het personeel en onderdanige figuren ten opzichte van de directeur.

 

Wanneer deze genetisch aangelegde  positieve eigenschappen binnen een bedrijf op de juiste manier worden gebruikt, en dus niet misbruikt, dan is iedereen tevreden met zijn functie, daar komt bij iedereen zal zich prettig voelen over de sturing van de directeur en de directeur met zijn personeel, ook geeft zo’n structuur aan iedereen een goed gevoel wat betreft geborgenheid en vertrouwen. Want zeg nou zelf door de stoplichten/regels op een druk kruispunt voelen we ons (relatief) vertrouwd, geborgen en veilig wanneer we dit kruispunt over steken, en dat allemaal doordat een ander bepaald wat wel en niet mag!

 

Honden zullen niet gauw misbruik, wel gebruik, maken van hun aangeboren eigenschap om te kunnen leiden(dominant) of volgen(onderdanig). Deze eigenschappen zorgen ervoor dat elk lid van die sociale structuur, en dat hoeft helemaal niet familie gerelateerd te zijn, zich prettig, veilig, geborgen en vertrouwd voelt.

Een hond die bijvoorbeeld uitvalt naar andere honden of mensen is dus niet per definitie een dominante hond, sterker nog het heeft volgens mij in de meeste gevallen helemaal niets met gezonde dominantie te maken, deze honden zijn vaak erg onzeker en proberen anderen te intimideren door een grote mond op te zetten, of stoer te doen enz. Mi heeft het veel meer te maken met de onzekere positie binnen de sociale structuur, binnen de interactie tussen degene, niet weten hoe deze zich moet gedragen etc.  Een meer praktisch voorbeeld; wanneer wij in een ruimte zitten met veel verschillende honden(zit ik wekelijks) en we laten de honden doen wat ze zelf willen dan word het een chaos(uitgetest hoor), maar wanneer de baasjes de honden duidelijk maken wat ze moeten doen dan opeens kunnen ze zichzelf ontspannen en gaan ze gewoon liggen slapen. Op dat moment stelt een baas zich dus dominant(in positieve zin uiteraard) op ten opzichte van de hond, en de hond voelt zich schijnbaar prettig en vertrouwd en gaat lekker liggen slapen, en in veel gevallen ligt de riem gewoon los naast de hond(wederzijds vertrouwen is dat).

 

Dominantie en onderdanigheid is in mijn ogen een positieve eigenschap, sterker nog ik vind het een noodzakelijke positieve eigenschap(nodig binnen normaal functionerende sociale structuur). Het labelen van honden met het kaartje dominant of onderdanig is mi niet goed om te doen want je kan echt bedrogen uit komen op de langere termijn. Een “dominante” hond kan namelijk net zo gemakkelijk op zijn rug gaan liggen, een onderdanige houding aannemen en visa versa. Een normaal dominant of onderdanig wezen is een wezen wat in balans is, die is rustig en beheerst en weet hoe die zich moet gedragen binnen een sociale structuur, of kan zich gemakkelijk aanpassen aan andere/vreemde sociale structuren, deze kan zich onderdanig opstellen wanneer het moet maar kan zich ook dominant opstellen wanneer het moet, en iedereen na gelang zijn capaciteiten.  En wanneer je gebruik gaat maken van een ieders capaciteiten dan creëer je mi een gezonde structuur, want iedereen heeft een functie die bij hem/haar past en iedereen is net zo belangrijk(het verhaal van de verschillende peilers die het gebouw ondersteunen).

ik vraag me wel eens af, als dominantie niet bestaat, of achterhaald, wat volgens mij hetzelfde betekend, wat blijft er dan over, en waarom dan toch vaak strijd? want eigenlijk hou je dan neutraal(als dat bestaat) en onderdanig over, onderdanigen en neutralen krijgen geen strijd volgens mij.....en/of wat zijn dan eigenlijk de woorden die we wel zouden moeten gaan gebruiken?

Volgens mij bedoelen ze met dominantie achterhaald..de dominantietheorie. Het idee van rangorde, en boven je hond moeten staan (alphaleider enzo).. dat bedoelen ze denk ik. Niet dat het begrip dominant niet bestaat.Hier wel een interessante link;

http://www.kangani.nl/Dominantietheorie-is-achterhaald/

Hoe bedoel je precies? Ik snap je vraag denk ik niet? Bedoel je dat als dominant zeker betekent.. wat de verklaring dan is voor gedrag van overheersing, meer macht etc?

mijn rol als ouder ten opzichte van mijn kinderen is die niet simpel gezegd, een sociale dominante rol? de rol van de regering of mijn baas ten opzichte van mij is die niet simpel gezegd een sociale dominante rol? zeker of zelfverzekerd is maar een klein onderdeel van de betekenis van dominantie, want een zelfverzekerd persoon is niet per definitie een goede leider.
Nu valt dat hele dominante gedoe, alle dominate wezens vallen weg, wat blijft er dan over? of blijft dominantie gewoon bestaan in elk wezens dagelijkse leven?

Dominantie,blijft bestaan in elk wezens dagelijks leven.Om de woorden van Vera te gebruiken.Naar mijn optiek.
Omdat er altijd een wezen zal zijn dat zelfverzekerd  (van nature)genoeg is om invloed uit te oefenen op anderen en deze invloeden als autoriteit geaccepteerd worden.Of dit gedrag heeft aangeleerd om te overleven.
Of omdat het ene gen het andere overheerst.Of kleur enzv


.