hoe kwamen jullie dieren in jullie leven?

Ik heb net een aantal boeken gelezen van dierentolken.

Helemaal onder de indruk zelf ook een cursus gaan doen.

Het heeft mijn gevoel en weten over dieren mogen hebben weer een

boost gegeven.

Het zou mij werkelijk niets verbazen als veel dingen gewoon een

reden hebben. En ja ik weet veel dingen geef jij zelf een reden

maar soms zie ik weer zo'n match tussen mens en dier: daar moet de cosmos bij geholpen hebben!

Ik heb hier al vaker verteld over hoe pip in mijn leven kwam als negen weken pupje. Maar ik vertel het zo graag. Het was zo liefde op het eerste gezicht. En zo een klik!
En alles klopte. Ook nu, nu ik het moeilijk heb op mijn werk en met de ziekte van mijn moeder is Pip zo een baken voor mij!

Ik heb Pip nl gevonden op marktplaats met zoekwoord "boom" ik wilde een boom planten in mijn tuin....En daar was ze: boomer hondje??? Zwaaide letterlijk en figuurlijk mijn hartje in


Ik was al eerder wel op zoek geweest naar een hond. Maar durfde de knoop niet door te hakken. En deze kleine was 7 weken oud, geboren vlakbij mijn ouders(neem nooit een beslissing alleen en had de auto nodig), ik had twee weken later 6 weken vakantie. En een student die graag op wilde passen.
Hoe gelukkig kwam dit alles uit!

Wat een leuk verhaaltje..

Mijn hond heb ik gekregen voor mijn verjaardag van mijn Oma.
Zij heeft haar Hond joppie (de moeder van mijn hond) Gekregen van haar Overlede man (mijn Opa dus)
Mijn opa en ik zijn 2druppels watter. lijkter kwa karakter erg veel opelkaar
Nu was het zo ver ik De hond Joppie was drachtig en was een maand naar mijn verjaardag uitgeld.
ik moest 10jaar worden in September. Natuurlijk was ik toen die tijd erg veel bij mijn Oma aanwezig
Naar lang wachten kregen wij een tellefoontje de puppies zijn geboren. We zijn er gelijk naar toe gegaan. En voordat de pups geboren waren hadden we al voor een reutje gekozen. Nu was ze bevallen van 2teefjes en 2reutjes waarvan 1reutje het niet heeft overleeft
En Daar was dan Mijn Rokky. Hij was toen 3uurtjes oud toen ik hem leren kennen. en in mijn armen mocht sluiten.  Hij is nu 13 jaar oud en ik 22jaar. en nog steeds zijn we bij elkaar
ik heb een erg bijzondere klik met hem.  Ik hoef niks te zeggen en mijn lichaam gewoon stil te houden, En alleen maar een blik naar hem te werpen en hij weet metteen wat ik van hem wil.
hij lijkt erg veel om zijn moeder Joppie die hellaas is overleden.
ik heb naast rokky nog 3honden maar die band en die klik die ik met hem heb. Die heb ik nooit gehat met een andere hond.  mensen in onze omgeveing kunnen ons ook niet zonder elkaar voorstellen omdat we echt altijd bij elkaar zijn zelfs op het werk neem ik hem vaak mee. krijg ook vaak te horen wanneer wij aantal uur zonder elkaar waren en dan weer bij elkaar zijn dat we dan beide veranderen. is wel Grappig om te horen van anderen

Haha superleuk! Geen boom, maar een hond in de tuin!

Sascha kwam bij ons als pup, 3 weken nadat onze andere hond is overleden. We vonden het zo stil in huis, we misten gewoon het bezig zijn met de hond. Op marktplaats kwamen we een -jawel- oepsnestje tegen. We zijn afgereisd naar Brabant, waar mijn ouders hun hart verloren aan een zwart hondje. Ik, daarentegen, werd verliefd op een klein, blond bolletje wol. 
'Ja, je kunt verliefd worden wat je wilt, maar wij willen deze', kreeg ik te horen.
Ik wilde dat ze toch bij dit bijzondere hondje kwamen kijken. Met tegenzin lieten ze het zwarte hondje lopen, en werd het andere hummeltje opgetild. Ze likte in mijn vaders gezicht, pakte mijn moeder helemaal in met haar droomoogjes. Op slag waren ze het zwarte pupje vergeten, Sascha ging mee naar huis!

Met Odi ging het net iets anders. Ik had op de site van een opvang een prachtig hondje gezien, waarna ik thuis ging overleggen of nog een hond een optie was. Ik zou voor alles opdraaien, de kosten, de verzorging, de opvoeding. Het was een duidelijke 'nee' die ik toen te horen kreeg. 
Ik heb me er toen bij neergelegd dat het hondje er niet kwam, maar wilde wel graag naar de open dag van de opvang. Nou, eenmaal daar bleek het hondje waar ik interesse in had, al weg te zijn. Ik heb alle hondjes even lekker geknuffeld, terwijl mijn moeder maar bij 1 hond bleef staan. 
Na een tijdje vroeg ze aan een medewerker of dat hondje even mee naar buiten mocht. Natuurlijk ging ik mee om te kijken wat er ging gebeuren. Na wat geknuffel, kreeg ik de vraag 'vind je hem wat?' Ik zei verbaasd dat ik het wel een heel mooi hondje vond, en dat hij me meteen opviel ja. 
'Nou, bel papa maar op, want hij gaat mee naar huis.' Nog nooit ben ik zo verbaasd geweest. Van de een op de andere dag was mijn moeder om. Mijn vader wilde de hond niet eens zien, die zei meteen dat hij mee mocht (hij wilde altijd al een 2e hond). Zo is Odi in mijn leven gekomen.

Het verhaal van mijn katten bespaar ik jullie 

Diva kocht ik in Tijnje. Ik was nog jong en mocht zelf een hond gaan kopen. Via via kwamen we bij deze fokker uit en kleine Diva mocht meteen mee. Nog steeds superblij met haar! Het was trouwens geen impulsaankoop hoor, maar het kwam bij toeval zo uit dat daar nog een prachtige rode ruwhaarpup beschikbaar was. En ik had op dat moment zomervakantie dus het kwam ook nog eens goed uit.

Jaimy heb ik zelf gefokt. Het was de bedoeling om een rood teefje te houden. Je raad het al...er werden drie rode reuen geboren en twee wildkleur teefjes. Hij heeft zelfs de naam gekregen van onze andere reu op stambom want we gingen toch geen reu houden..Alleen ik werd helemaal verliefd op de kleine Amazing en we hebben besloten om hem toen toch te houden. Nooit spijt van gehad, hij doet het super op de show en heeft een leuk karakter.

Nog even in het kort de katten...De Noorse boskat kregen we 12 jaar geleden toen we ons nieuwe huis ook kregen. Vriendin van mijn moeder fokte deze katten. De Maine Coon kwam via de kattenopvang waar ik werk, lang verhaal, hij kwam hier thuis ook als noodopvang maar is per ongeluk gebleven..

Ene cavia kocht ik in de dierenwinkel nadat mijn andere cavia was overleden. Zelfde avond nog, kon niet tegen een lege kooi aankijken. Andere kreeg ik een paar weekjes daarna van een vriendin.

Oh, hoe leuk!

Ik deed een opleiding tot hondentrimmen. Daar werd mijn liefde voor honden nog versterkt. Mijn ouders waren uit elkaar, dus bij m'n vader was er geen hond. We misten dit enorm, dus ging ik uitkijken naar allerlei honden. Hier in de buurt zag ik net een collie langslopen & vroeg aan mn moeder wat voor ras het was, zij zei dat het een Sheltie was.
Dus ging ik ergens kijken naar een nestje Shelties.
Maar ook daar liepen Collies rond. Die vond ik zoo mooi! Toen kwam ik bij de shelties, die een pak kleiner waren dan ik voor ogen had.
Dus ging ik weer naar huis & startte opnieuw een zoektocht naar een nieuw ras, toch kwam ik weer bij de Collie uit.
Een ander nestje gezocht & mijn lieve Cooper uitgekozen!

TOen we Beau in moesten laten slapen door haar nierafwijking kwam ik via een ander forum in contact met Gerda.
Gerda heeft ook een hond gehad die ze op jonge leeftijd moest laten gaan door een nierafwijking. Na dat we Beau in hebben laten slapen had ik nog een paar keer mail contact met Gerda en toen kwam ik erachter dat ze ook fokker was en dat een van haar teefjes drachtig was. En ze had ook nog plek op haar wachtlijst, in het begin vond ik het wel moeilijk om een aantal weken na het overlijden van Beau weer een nieuwe hond in huis te halen maar na heel wat tranen en het was toch zo stil in huis hebben we ons op de wachtlijst laten zetten.
Nou noem het toeval of niet maar enkele dagen later beviel haar teefje en er was een puppy voor ons bij! Na het bezoek waren we helemaal verkocht, ze was zo goed voor de honden en pups en het was zo'n prachtig nestje dat we enkele weken Dasja mochten verwelkomen in ons huis.

We zouden een keeshondje adopteren van Dutchy Adoptions, Maar op de dag dat we hem zouden ophalen kregen we te horen dat ze ons niet goed genoeg vond voor de hond.
Dezelfde zondag naar mijn zus in Rotterdam gegaan waar haar dochtertje vermist werd. Ze is vermoord terug gevonden. Aangezien ik niet stil kan zitten daar voor koffie enz. gezorgt. Werd woensdagavond dringend en zeer beslist verzocht om een dag thuis te blijven daar ik er niet uitzag. Donderdag kwam er hier niets uit mijn handen en dus maar achter de pc naar puppy's gezocht. Kwam daar bij de stichting Mirbessa een foto van Scotty (toen Becam) tegen en ik was gelijk verlieft. Na veel aarzelen ruim een week later toch maar een mailtje gestuurd. Hij was net een uur eerder besproken, maar ze hadden zijn zusje nog.Maar ik had zoiets van of hij of geen een.
Krijg ik een paar uur later bericht dat ze hem toch niet wilde en wij de keus hadden. 6 dagen later zat hij hier.
En we zijn nog steeds verliefd.

...Ik hou de volgorde van binnenkomst aan..pluis nu 19 is er 1 van een haarlemse studentenpoes oeps nestje.

Knakkermans mijn kater van 7 is wel een bijzonder verhaal..
Ik had alleen pluis nog op dat moment en was vast besloten geen kat erbij te nemen na het overlijden van mijn 2 andere katten.
Vrienden van mij hadden al een tijdje een poes die af en toe binnen kwam en mee at..voor de eerste koude winternacht heeft die poes haar 3 kittens van  3 weken oud naar haar keuken verhuisd.
Ik zag een foto van de cyper terwijl ik stond te werken (een vriendin was foto's wezen maken)
Ik heb hem meteen gereserveerd

Mijn hondjes uit de urgente honden  van een spaanse stichting..
Dus van een website ..ik had meteen een goed gevoel bij deze 2 en was op zoek naar oudere honden.
2 dagen voor hun komst overleed plotseling de baby van mijn broer..ik ben de hondjes  gaan halen op het vliegveld op hemelvaart dag...en ik kan zeggen ze zijn een geschenk uit de hemel gebleken...voor ons allen!Mijn nichtje(nu vier, die dus haar zusje heeft verloren) beschouwd hun als haar beste vrienden.
Kortom...mijn ventjes zijn thuis!

ranco is een hond die best wel met een bijzonder verhaal bij mij kwam. jaaaaren geleden (zo'n 10 jaar geleden) droomde ik over een zwarte hond die in een donkere kooi zat en die me zou helpen (om een lang verhaal kort te maken), die hond is nooit meer uit mijn gedachten gegaan omdat die droom zo echt leek. ongeveer 3 jaar geleden waren we van plan eens met de hondjes in het asiel te gaan wandelen (het was mooi weer, de kindjes waren naar school en ik en mijn man hadden beiden een dag vrij van het werk). daar aangekomen ging ik binnen en ... in een donker hok zat de zwarte hond uit mijn droom, zoveel jaar geleden maar ik wist dat hij het was. ik keek in zijn ogen en herkende hem, het was alsof ik hem al mijn hele leven kende. we hebben toen besloten om naar huis te gaan zonder te wandelen, ik wist dat als ik met hem naar buiten zou gaan dat ik hem meteen mee zou nemen, en ik wilde niet over 1 nacht ijs gaan. ik had nog al met de hondjes gaan wandelen en ik vind dat altijd wel zielig, maar deze keer heb ik gehuild als een kind, omdat ik hem daar achterliet. ik heb er nog een week over nagedacht, gewikt en gewogen, ben ermee gaan wandelen, alleen en met de kindjes. toen heb ik hem meegenomen, op zijn papier stond dat hij onzindelijk was en dingen kapot beet als hij alleen thuis was, maar dat kon mij allemaal niet schelen, dit was mijn hond. later bleek hij helemaal niet onzindelijk, en dingen kapotbijten als hij alleen is tja, dat is gemakkelijk op te lossen met een bench. wel is hij erg mishandeld, maar hij is heel trouw en zal voor zijn gezin door een vuur gaan!
lilly is bij ons gekomen door mijn dochter, die was helemaal gek van chihuahuas, zelf vond ik het maar "barbiehondjes". door de interesse van mijn dochter ben ik me wat gaan inlezen over het karakter van die hondjes en ik besefte al vlug dat hun karakter wél heel goed bij ons paste. we waren al even van plan er een maatje bij te halen voor ranco en dat werd dus een chihuahua. nog geen seconde spijt van gehad! ik heb me schromelijk vergist in dit ras! lilly is echt een superhondje dat perfect bij ons past!

max stond op mp, en ik was meteen verliefd.iemand van hp stuurde me een pb over cash, ze was 9, en zat al bijna een jaar in het asiel. ze had terminale kanker, en kon absoluut niet met andere honden, dus ik kon niets voor haar doen.
ik maakte hier een topic voor haar, in de hoop dat iemand haar in huis zou nemen, zodat ze niet in het asiel hoefde te sterven.
toen ik het asiel belde om te vragen of ze ook niet met reuen kon, kreeg ik te horen dat ze echt op elke hond reageerde.
toch liet ze me niet los, en ik dacht bij mezelf: oke, ze reageert, maar hoe en waarom? onzekerheid, angst, agressie?
ik besloot de volgende dag terug te bellen naar het asiel, maar dat was pas om 14:00 open. toen ben ik er maar naartoe gereden, zodat ik om 14:00 voor de deur stond. achteraf maar goed, want nu ik ineens binnen stond met max, waren ze overrompeld, anders had ik het nooit mogen proberen. meerdere mensen wilden met hun hond kijken of het klikte met cash, maar het asiel stond daar niet achter.
toen we probeerden hoe cash reageerde op max, negeerde ze hem. uiteindelijk kwam ze snuffelen, en begon meteen te kwispelen. toen hebben we haar de volgende dag opgehaald, en bleek ze ook nog lang niet zo ziek te zijn als ze dachten.

ff mn mail uitzetten, anders staat mn hele mailbox vol

Ja Lena dat van dat altijd samen en anders zijn zonder herken ik ook. Pip voelt serieus als een deel van mij.

Hihi ik nam expres mijn moeder mee om naar pip te kijken. Want ik vond het toch eng en ik dacht mijn moeder haalt die heftige verliefdheid wel een beetje weg, beren op de weg. Maar nee die kwam die keuken binnen en werd overrompeld door moedergevoelens. En vond het eerder knap dat ik pip niet meteen mee nam of met acht weken maar keurig wachtte tot ik vakantie had. Dus ja Tamara moeders en honden is soms zo raar

Goh zeg die Ranco, die zo je leven al jaren in is en dan pas echt gevonden wordt door je! Mooi verhaal.

He toch Ikkes wat een heftig verhaal je nichtje vermoord. hoe droef. Fijn dat Scottie zulke verliefde baasjes heeft.

Karin natuurlijk kende ik jouw, toch wel heroieke, verhaal van Cash. Maar blijf het vertellen dan groeien hartjes van (en ja de uitvloeiselen daarvan zijn ons ook niet onopgemerkt gebleven)

Ja Roos alle dieren zijn een geschenk, sommige komen er met extra vleugels bij...dragen een taak, hebben meteen een functie

Zo dus ook Beau die blijkbaar haast had om bij jullie te komen.