Chemische castratie, even een paar vragen..

Ik heb dus een pup van bijna 10 maanden genaamd Bo. Hij is een dwergschnauzer en nu behoorlijk aan het puberen.


En afgelopen maanden heeft hij zichzelf een nieuwe hobby gegeven en dat is blaffen zodra hij een andere hond ziet, zij het dichtbij, zij het ver weg. We (mijn ouders en ik en een gt) hebben hier op allerlei mogelijke manieren aan gewerkt; weglopen, blijven staan, nee zeggen, aanmoedigen, honden snuffelen, korte lijn en flexi lijn.. God mag het weten, we hebben het geprobeerd!


Ook is hij af en toe een erg opgewonden standje, springen, blaffen in huis, rondjes rennen met een knuffel, het kan niet op. Op zich is het niet heel storend maar dit terzijde.

Nu las ik dus iets over chemische castratie. Dit kan helpen tegen dominant gedrag en blaffen en andere dingen. Ik ben wat informatie gaan inwinnen bij de dierenarts en dat klonk allemaal positief. Het enige wat mij minder in de oren klonk was dat hij er angstig van kan worden en kan gaan bijten. Dit gebeurd zelden maar je zal net zien dat wij dat hebben....

Mijn vraag is dus; zijn er mensen die een chemische castratie hebben laten doen (met deze redenen)? Hoe is dat verlopen? En eventueel, hebben jullie anders nog andere tips om het blaffen te verminderen want tegen elke hond op straat blaffen wordt me toch een beetje te gortig....

Hoe lang hebben jullie het geprobeerd? Want elke methode 1 of 2 keer volhouden werkt helaas niet. Dan werkt namelijk helemaal niks.
Ik heb hier een hond die op andere hodnen af wil rennen als hij aan de lijn zit. Dat hou ik tegen door de lijn kort te maken en te zeggen dat hij voor zich moet kijken. ( ook een enorme puber trouwens ). Nou is het wel mijn ervaring dat kleinere honden sneller blaffen om te bewijzen dat ze hond zijn en dus bestaan.

Blaft hij ook bij bekende honden?

Qua chemische castratie kan ik je helaas niet helpen. Nog geen ervaring mee, maar ik zit er wel over te denken voor die van mij. Ik weet dat Bianca erg goede ervaringen heeft met chemische castratie. Zij heeft er ook een topic over gemaakt, kan die alleen even niet terug vinden, maar met de zoekfunctie van het forum moet dat geen probleem zijn.

Persoonlijk vind ik de problemen die jij opnoemt geen puberproblemen maar meer een probleem wat prima getraind kan worden.

Met het blaffen naar andere honden hebben jullie dus al heeeel veel geprobeerd.
Je kan beter 1 manier kiezen en dit consequent volhouden ipv nu de ene manier en bij de volgende hond de andere manier.
In dit geval zou je de afstand tussen beide honden moeten vergroten en veel belonen voor de aandacht die hij dan voor jou heeft.
Je gaat dus leren dat naar jou kijken iets opleverd.
Als hij op zo'n manier normaal een hond aan de overkant van de straat kan passeren dan maak je steeds de ruimte tussen de honden kleiner en blijven belonen voor aandacht voor jou.

Het gedrag in huis zie ik meer als het gekke uitraas gedrag.
Wat bied je je hond aan per dag aan beweging en training en rust?

Een (chemische) castratie is geen tovermiddel en stopt je hond meteen met blaffen naar andere honden.
Het is dan ook een combinatie met veel trainen.

Een mooi boekje om te lezen is "Help mijn hond trekt" van Turid Rugaas, hier leer je stap voor stap hoe je hond aandacht moet hebben voor jou en niet voor zijn omgeving.

Diesel van mij is wel eerst chemische gecastreerd en daarna echt.
Maar hij had echt heel veel last van gierende hormonen waardoor ik mijn hond niet meer herkende. Zijn kop liep over begon met vechten (heel verhaal) likken schuimbekken rijden totaal in een andere wereld enz.
Bij h'm heeft het super gewerkt omdat hij rust kreeg en weer bereikbaar was zodat ik weer normaal kon trainen met h'm.

Nee we hebben dat allemaal niet een of twee keer geprobeerd. Alles hebben we toch wel een aantal weken gedaan en dan ging het ook wel beter maar na een tijdje heeft dan zo iets van mwh nou en, ofzo. Ik weet dat kleinere hondjes idd snel blaffen en zeker dwergschnauzers maar naar elke hond blaffen dar slaat in mijn mening nergens op. Bekende honden inderdaad niet maar dat is er maar eentje en daar is hij "dikke" vrienden mee, de rest kent hij allemaal wel van snuffelen etc maar niet zoals hij die andere hond kent.

Ok, dan ga ik straks even zoeken!

Ik heb bij mijn beide honden een chemische chip gehad, maar om andere redenen..
Deze is zeer goed bevallen.
Ik denk echter dat de chip, voor hetgeen jij hem wilt hebben niet gaat helpen...
Je hond kan iets rustiger worden ( dus minder opgewonden..) maar ik denk niet dat het blafgedrag zal afnemen...het is geen wondermiddeltje helaas..
Als jij en je dierenarts daar wel in geloven dan moet je het zeker proberen..na een week of 6 zou je dan het verschil moeten merken...

Hahaha nou mijn ouders en ik geloven zeker niet dat dit "de oplossing is tot al onze problemen" maar dat het mosschien zou helpen hem rustiger te maken en op die manier hem ook rustiger te maken in de buurt van andere honden. Het is ook niet zo dat we het echt willen gaan doen, dit is meer een soort topic om te peilen wat men ervan denkt.

Het trainen met naar mij kijken kan ik zeker gaan proberen. Op zich is het "probleem" (als je het zo wil noemen) dat dwergschnauzers niet heel baas gericht zijn. Maar alas, alles is het proberen waard!

Ik zal ook nooit verwachten dat hij helemaal stopt met blaffen en de ene keer is het ook erger dan de andere keer, schijnbaar ligt het ook aan zijn bui. En ook aan of hij losloopt of niet, want als hij los is heeft hij nergens last van.

Overigens over wat we met hem doen; dit verschilt per dag. Maar sowieso elke dag minimaal vier keer lopen van minimaal 20 min. Een keer naar het park om daar los te lopen en met andere honden te lopen. In het weekend gaan we vaak naar het bos (soms met zijn grote vriend) waar hij lekker kan rennen en spelen en doen. En ik ben nu bezig hem naast de fiets te leren lopen op een rustig tempo opbouwend, uiteraard. We trainen met hem en doen ook overdag spelletjes of oefeningen met hem. Daarnaast gaat hij geregeld de bench in om te slapen (twee a drie uur achter elkaar) of hij gaat zelf lekker liggen kluiven of in zn mandje slapen. Volgens mij kan het daar dus niet aan liggen want hij krijgt genoeg rust en uitdaging.

Ok, mijn ouders en ik hebben het even besproken en we zijn tot de conclusie gekomen dat we een gedragstherapeut gaan inschakelen. De dierenarts vond ook dat we het beter niet konden doen, is het niet vanwege het feit dat zijn gedrag compleet kan omslaan van blaffen naar angstig en bijten dan is het wel vanwege zijn leeftijd. Als het goed is wordt deze gedragstherapeut ook volledig vergoed door de verzekering (fijne bijkomstigheid!) en zij het wel het idee dat hier iets gedaan mee kon worden. Het schijnt dat een blaffende hond een van de meest voorkomende dingen is om een gedragstherapeut in te schakelen. 
We gaan dus eens kijken hoe dat gaat lopen met onze kleine blafferd! 

Goed idee!  Mijn ouders hebben bij Cas ook wel even gedacht aan castratie (hij is agressief tegenover andere honden en valt ze echt aan), maar wij zijn ook eerst langs een GT gegaan. Bij Cas bleek het namelijk angst te zijn (en dat is bij de meeste honden die agressief zijn, zei de GT), hij wilde namelijk aanvallen vóór de andere hond hem kon aanvallen. In dat geval is castratie helemaal niet handig, want dan is de kans juist heel groot dat ie veel angstiger wordt!

In het geval van Bo zou het ook best kunnen dat ie wat onzeker is en andere wegblaft, ze op afstand wil houden vanwege zijn onzekerheid. Dus misschien is het handig om inderdaad eerst eens te kijken waar het gedrag vandaan komt

Dat van die onzekerheid klopt wel ja, heb ik vaker gehoord over het kleine zwarte monster. Vooral aan de lijn is hij onzeker omdat hij niet kan vluchten. Ergens is het ook allemaal wel te verklaren en logisch maar als leek op het gebied van een hond (hij is pas onze eerste) en op het gebied van hondengedrag is het wel lastig om aan te pakken of te veranderen. Hopelijk kan deze dame ons dus helpen! Ze klinkt in ieder geval positief dus dat scheelt een pak haha.

Wel vervelend dat cas zo onzeker was maar gelukkig hebben jullie er iets aan kunnen doen! Is voor hemzelf waarschijnlijk ook veel leuker leven dan zo angstig en onzeker

Ik denk dat hiervoor chemische castratie geen goed idee is. Je hondje is nog 10 maand en volop aan het Puberen én ook nog volop leerbaar!Ga trainen, trainen, trainen. Leid hem af wanneer er honden in de buurt komen, speeltje, snoepje, gek doen etc. Of leer hem het commando stil/luid (stilzijn en blaffen op commando...

Ik heb onze hond chemisch castreren en ben hier heel erg lovend over, maar niet voor de redenen die jij benoemd...

Zoals hierboven beschreven komt er een gt die Bo wil en kan helpen. We gaan hem dus niet castreren op wat voor manier dan ook. het was ook alleen een topic om info te vragen of het zou helpen maar het blijkt dus van niet

Ik herken het, de onzekerheid aan de lijn. Niet van Cas, want die heeft dat altijd, dus ook los  Maar wel van Sara, onze vorige hond. Zij was los heel erg sociaal, maar aan de riem was het een ramp... Ik was nog jong en mijn ouders hebben er eigenlijk niks aan gedaan (mijn vader was degene die met haar trainde en bij hem deed ze het niet), zonde dus. Maar jouw hondje is nog jong, gewoon heel veel trainen en oefenen en dat komt vast goed!

Met Cas zijn we overigens nog lang niet klaar hoor, hij is nog steeds heel erg angstig. Beetje onhandig dat ik mijn reactie in de verleden tijd heb geschreven  We hebben hem pas sinds november, maar we zijn er druk mee bezig. Gezien de mate van zijn angst verwacht ik dat het nog wel heel wat maanden, zoniet langer, gaat duren... Maar dat geeft niet, uiteindelijk komen we er wel!

En ik vind het juist heel verstandig dat je hier om advies komt vragen. Sommige dingen lijken na uitleg zo logisch, maar niemand kan alles weten! Dus vooral blijven doen hoor haha, zelfs de grootste experts hier op HP stellen af en toe nog wel vragen

Dat is inderdaad zeker zonde! Bij mijn vader heeft hij het ook minder (mannen onder elkaar?!) maar het is mijn hond en als ik uit huis ga dan gaat hij mee, wel handig dus als hij het bij mij ook niet doet xD hahaha
Oh, op die manier! Nou jullie zijn er in ieder geval mee aan het werk en dat is het belangrijkste. En als er dan ook nog een positieve verandering optreed is dat helemaal super  Wel goed om te horen dat jullie je zo voor Cas inzetten! Dat zou niet elk baasje doen denk ik..

Hahaha precies! De gt komt hier naar toe, observeert wat wij wel (en niet) doen en geeft ons dan tips en dingen om aan te werken. Daarna komt ze nog een of twee keer kijken hoe het met hem gaat. Inderdaad, het kan zo klein en simpel zijn, daar hoop ik dus op. En ik bedoel, onoverkomelijk is het zeker niet en in huis gedraagt hij zich over het algemeen gewoon goed. We wonen tenslotte binnen, en niet buiten op straat waar constant honden langs lopen 

Mijn hond begon ook op die leeftijd naar alles te blaffen. Wij hebben hem, weliswaar om andere redenen (meneer kon van de zenuwen en hormonen niet eens meer slapen), chemisch laten castreren. Ik heb niet echt het idee dat dit nu zoveel invloed heeft gehad op het blaffen..Nu is dat wel veel minder, maar we zijn ruim een jaar verder en hij is over het algemeen veel stabieler geworden.. 
Verder heb ik wel positieve ervaringen met de chemische castratie. Het rijden op mandjes, het steeds piepend rondlopen en het niet kunnen  slapen zijn wel over gegaan. Toen de castratie was uitgewerkt hebben we besloten om Sam def. te laten castreren. 
Wat betreft de angst, het bijten etc.: Ik denk dat je, als het gedrag van je hond voortkomt uit onzekere dominantie, erg voorzichtig moet zijn met castreren: je kan zeg maar zijn steuntje weghalen, waardoor je hond nog onzekerder wordt. Als je hond niet bepaald onzeker is, kan het denk ik niet veel kwaad.. 

nog een laatste dingetje: Als je aan gedrag van je hond werkt, kun je het best langdurig dezelfde methode gebruiken. Het kan zomaar maanden duren voor je een beetje resultaat boekt. Als je steeds van manier wisselt, dan gaat het er meestal niet op vooruit.

^
Oh..ik zie dat et topic intussen al wat verandering had doorgemaakt Succes ermee.