De opvoeding van tegenwoordig en de andere opvoeding (van vroeger).

Nu ik weer een hond heb van nu ruim 4 maanden valt mij op dat de opvoeding vergeleken met een aantal jaar geleden bij veel 'hondenmensen' is veranderd.
Daar bedoel ik min of meer de verzachting van zeg maar het opvoeden.
Ik vind het zelf ook prettiger om mijn hondje te belonen en bepaald gedrag te negeren.
Toch corrigeer ik nog wel en negeer ongewenst gedrag niet in bepaalde gevallen zoals een plasje voorheen binnen ook wel werd beantwoord door een ferme 'nee' en gelijk naar buiten.
Waneer ik zie hoe honden met elkaar spelen en het soms lijkt alsof dit geen spelen meer is maar er niks aan de hand is dan bedenk ik mij weer dat het toch dieren zijn die heel ruw met mekaar om kunnen gaan.
Is het niet zo dat je soms ook gewoon als hondenbaasje gewoon ook eens flink mag laten zien wie er de baas is en laten weten dat de hond eventueel lager in rang is in huis?
Dit dmv waneer je denkt dat het een goed moment is om een hak of een flanktik geven?
Is een ruk aan de lijn dan zo erg waneer je dit eens doet ipv stilstaan of af te lijden met lekkers waneer er iemand langsloopt?
Ik heb nog een jonge hond en niks van hard optreden is ter sprake geweest, echter kan ik wel begrijpen dat je soms hard moet op  treden.

Ik kan me nog goed herinneren vaak gezien te hebben dat een hond 'vroeger' een tik met de krant kreeg of zijn neus door de plas werd gehouden na een ongelukje in huis.
Niemand die hier wakker van lag, nu kan ik me voorstellen dat dit voor velen niet meer door de beugel kan.
Ik wil hiermee niet zeggen dat, dat mijn manier is, dat is het niet maar soms vind ik dat mensen nogal betuttelend met hun hond omgaan als zijnde het een porceleinen poppetje is waar je u tegen moet zeggen of de hond gaat voor alles zonder dat de honden verwend worden of geen manieren hebben aangeleerd, dat is het niet.

Ik had bv nooit kunnen bedenken dat mensen iets tegen Ceasar Milano kunnen hebben, kennelijk heb ik me vergist, hij zou te hard zijn terwijl ik echt moest nadenken waarin dan.
Ook hebbenwij hier een hondenschool die me door velen wordt afgeraden omdat hij te hard zou zijn met als voorbeeld dat deze trainers  jou als baasje teveel als baas laten optreden.

Ik ben benieuwd hoe anderen hierin staan.

ja, er zit heel veel verschil tussen vroeger en nu. toen wij 16 jaar geleden met zaza naar cursus gingen was een slipketting verplicht, nu is het verboden. en zo zijn er zoveel veranderingen. Het is alleen maar goed dat er nieuwe methodes worden bedacht en dat je bij jezelf blijft nadenken hoe jij je hond het liefst wilt opvoeden. ik ben voor positieve opvoeding, maar bij sommige dingen krijgt mijn hond toch echt een correctie. je kunt niet alles negeren of proberen de goede richting op te sturen. sommige dingen moet je naar mijn idee gewoon corrigeren. vandaar dat ik helemaal geen moeite heb met cesar. maar dan bedoel ik ook echt op de manier hoe hij het doet. op een rustige manier. niet op een boze of gefrustreerde manier waarop bepaalde hondenbezitters hun hond corrigeren.

Oei, dat kan een heftige discussie worden Ik ben absoluut voorstander van de zachte aanpak, geen tik of porren in de flank dus. Mijn hond is zeer onderdanig en erg op mij gericht, ik weet dat hij totaal niet zou begrijpen moest ik hem op één of andere manier fysiek pijn doen. Ik heb nu wel een gemakkelijke en rustige hond waar een nee, foei al voldoende zijn om hem tot de orde te roepen.Als ik de filmpjes van Cesar Milan bekijk op internet dan zie ik soms een bange, nerveuze hond die plots op zijn rug of zij gedraaid wordt met een paar flinke tikken in de zij, neen, daar kan ik niet mee om, natuurlijk gaat zo'n hond dan even de aandacht vestigen op hem maar volgens mij krijg je daar alleen maar gefrustreerde angstbijters van. Mijn visie is...een goede vertrouwensband met je hond opbouwen is de beste basis voor een goed evenwicht tussen baasje en hond, opvoeden gebeurt met respect voor de hond en zijn levenswijze. Ik zie hem totaal niet als menselijk wezen maar als doodgewone hond, ik verwacht dus niet dat hij op twee poten door het huis gaat huppelen en dank u zegt als hij koekje krijgt

Ik ben voor de zachte aanpak, als dat kan.
Ik blijf erbij dat sommige honden een harde aanpak nodig hebben, of er anders niet komen. Ik heb het niet over bepaalde rassen, maar wel over een paar zeldzame honden tussen de hoop.

Ik ken zo'n hond, de LABRADOR van mijn ouders. Heb er 2 jaar hondenschool mee gedaan, de zachte aanpak met klikker en snoepjes... en na 2 jaar geen klasje verder geraakt. Ondertussen heb ik de hond opgegeven, het blijft een blafferig, jankerig beest van meer dan 45 kg dat alles gedaan krijgt. (Ook met dank aan mijn ouders die geen karakter hebben en alles toegeven) Ik hou er nog steeds veel van en ga er ook mee wandelen. Als ze me omverloopt loop ik haar terug omver. En ik durf er wel eens tegen tieren als ze me bijna de gracht in trekt. Echt trainen doe ik er niet meer mee.Het is trouwens ook mijn hond niet.

Als ik dan zie hoe mijn hondje vooruit gaat op de hondenschool (net als mijn vorige labrador ook), kan het toch niet aan mijn manier van aanleren liggen denk ik.

@ T.S,
Ik wil hiermee niet zeggen dat, dat mijn manier is, dat is het niet maar soms vind ik dat mensen nogal betuttelend met hun hond omgaan als zijnde het een porceleinen poppetje is waar je u tegen moet zeggen of de hond gaat voor alles zonder dat de honden verwend worden .

Helemaal mee eens t.s. , en zeker niets aantrekken wat er straks allemaal op je af komt (waarschijnlijk)

Zo zacht als het kan en zo hard als het moet.Zachte heelmeesters maken stinkende wonden.
Mijn paard flikte het laats om stijl op d'r achterbenen te gaan. Ze had dan ook direct een knal met het halstertouw op haar hoofd te pakken. Zulk gedrag tolereer ik gewoon niet.
Ik vind het lastig. De hele maatschappij verhard, maar met dieren moeten we ineens allemaal softies worden.

Aan de andere kant heb ik ook moeite met bijv het een hond op z'n rug leggen om onderdanigheid af te dwingen omdat dat in de roedel ook gebeurt, en een hond moet deel uit maken van de roedel (als: het gezin). Met als enig verschil dat ik geen hond ben

Ik ben voorstander van zachte aanpak.En natuurlijk als het nodig is wel corrigeren bijvoorbeeld Nee zeggen of iets in die richting.
CM vind ik echt vreselijk nouja tenminste wat hij doet , Hij zegt altijd: Kijk nu is hij/zij helemaal rustig. Als ik een hak in me zij krijg zou ik ook rustig zijn ja. Ik vind dat de honden er ook vaak nerveus uitzien.
Ook zegt hij dat die tikjes  de manier zijn waarop honden elkaar corrigeren dus dat dat niet erg is maar hij is geen hond dus het komt toch anders over lijkt me.
En natuurlijk zijn er honden die een harde aanpak nodig hebben .

Grappig ik heb hier ook wel vaker aangedacht.

Ik heb soms ook het idee dat streng optreden uit den boze is.
Toch heb ik bij mijn oude hond wel eens een klap uit gedeeld.
Hij wilde een kat opeten en door hem op precies het juiste moment een klap te geven schrok hij en had de kat tijd om weg te komen.

Ik vind er eigenlijk niks mis mee, bepaalde type honden moeten nou eenmaal soms wat harder aangepakt worden voordat ze luisteren, en dan bedoel ik niet dat je  maar moet slaan of hard moet corrigeren.  Wanneer deze aanpak een gewoonte word dan zal de hond er niet beter van gaan luisteren. Je krijgt alleen een angstbijter of een hond met een hele harde huid.

Laat ik er wel even meteen bij zeggen dat ik niet van de hulpmiddelen ben, geen halti of slipketting komt hier binnen. Ik denk dat mensen vaak een hond hard aanpakken door frustratie, of onkunde of niet consequent zijn. Als iedereen zich wat meer verdiept in het wezen hond zouden er veel minder moeilijke honden zijn.

Ik ben voorstander van een positieve aanpak.
Wat ze vroeger deden was de hond elke keer laten weten wat je niet wilde dmv een correctie...dat moet je gaan omdraaien...nu ga je de hond leren wat je wel wilt en daarvoor belonen.

Een neus door de plas heenhalen heeft volgens mij nooit geholpen...maar kan me idd nog wel herinneren dat dat gebeurde.

Dit is misschien wel interessant voor je om te lezen : http://www.doggo.nl/artikelen/hondengedrag/dominantietheorie-volgens-sacha-gaus.php

Ik kan hier heel kort over zijn.

De hele manier van opvoeden zoals bijv CM beoefend komt van wolvenonderzoek dat meer dan 30 jaar oud is.
De hele rangordetheorie, de nekbeten, de manier van corrigeren, het begint allemaal met dat ene onderzoek.

Nu zegt meneer Dave Mech, degene die die onderzoeken deed zelf ook dat de resultaten niet kloppen omdat de wolven in gevangenschap leefden en daardoor geen natuurlijk gedag vertoonden.
Hij betreurt het dat nu meer dan 30 jaar later men zich nog steeds vasthoud aan dit beeld.
http://www.hond-en-co.nl/hond-wolf-dominantie.html
Kijk maar eens wat hij te vertellen heeft.

Dus hakjes, porren, op de rug gooien en elke vorm van fysieke aanraking die niet prettig is voor de hond is een tekortkoming van de eigenaar die zijn of haar heil moet zoeken in dat soort praktijken omdat ze geen manier hebben om het anders te doen.
Dat de hond uit angst gehoorzaamd ipv samenwerken met de baas, vergeet men maar even voor het gemak.

ik vind ook dat wij te soft worden ( ik ben ook voor de zachte hand!!!) maar als je zo nadenkt zijn dieren voor elkaar ook niet zacht :O kijk naar paarden ze geven elkaar een shot op de borst, ik zou mijn paard nooit nooit shotten!!!, maar eigenlijk is dat wel de gang van zaken bij paarden en weten paarden ook wat hun grenzen zijn en wie waar staat in de rangorde . Bij honden juist het zelfde een hap, grom of een snauw zijn tekenen van communicatie. Maar toch verkies ik de zachte aanpak en het plezier maken met mijn hond. Ik heb bijvoorbeeld 1 les gehoorzaamheid meegedaan en ik vond dit echt niets, zo mooi achter elkaar in een rijtje lopen blablabla. Ik ben nu met max agility aan het doen en dit vind max ook veel interessanter.

Voor mijn gevoel is het allemaal echt heel simpel. Tegenwoordig heb je gewoon veel meer waar je informatie uit vandaan kunt halen.

Juist doordat je zoveel kanten opkunt is het veel gemakkelijker iets te vinden dat werkt voor je hond en voor jou. En dat lijkt me toch het aller belangrijkste op welke manier dan ook. Dat je ontspannen en goed met elkaar om kunt gaan en dat beide partijen zich prettig voelen bij hoe er met elkaar omgegaan wordt.

Of dat nu volgens Cesars manier is, die van Turid Rugaas, die van Martin of die van Kabouter Plop als hij het deed.. Maakt in principe geen fluit uit. Harder of zachter.

Ik persoonlijk ben een voorstander van ongedwongen met mijn honden omgaan. Toen en nu. Ik kan met vlagen hard zijn (en dat is niet omdat ik er het ras naar heb dat is gewoon mijn persoonlijkheid) maar er is ook heel veel ruimte voor eigen inbreng en humor. Dit terwijl elkaars grenzen gerespecteerd worden.

Dat is ook dus direct waar ik op tegen ben, wanneer dit niet gebeurt en dat vind ik hard of zacht heel storend om te zien. Respectloos grenzen negeren. Overigens iets van alle tijden. Vroeger en nu.

Wat mij betreft zit het grootste verschil van aanpak met vroeger en die van nu in het feit,dat er nu meer naar het individu en hond / baas  combinatie wordt gekeken.
Er wordt gekeken wat werkt er op de meest hond vriendelijke manier,omdat methodes die wat minder hondvriendelijk zijn en veel nauwkeuriger uitgevoerd moeten worden,niet door iedereen zomaar gebruikt  kunnen/moeten worden en dan meer kwaad dan goeds terweeg brengen.Zo ook de methodes CM.Kunnen heel goed werken bij de juiste problemathiek en door de juiste persoon op het goede moment bij die hond.

En zeker alle methodes die op fysieke manier moeten worden uitgevoerd,kunnen bij onjuist gebruik de hond lichamelijke of psychisch schade toebrengen,waar men "vroeger "niet van op de hoogte was of niet mee zat.

Ook wordt er van een andere kijk op de hond uitgegaan dan deze vroeger werd verondersteld de enige juiste te zijn.

Opvoeden is nooit een exacte wetenschap geweest en zal het nooit zijn in mijn optiek.

Wel komen er in de loop der jaren andere inzichten naar boven al dan niet wetenschappelijk onderbouwd.En er kan voor gekozen worden om die weg te volgen.
Bijvoorbeeld,beter voorkomen dan genezen.Andere manier van voeren enzv

Wat mij betreft zijn er een aantal zaken niet veranderd.
Concequent zijn,geduld hebben ,realiseren dat je te maken hebt met een wezen van vlees en bloed met gevoel en een karakter en geen robot.
Vooraf er over nagedacht hebt,over het doel wat je beoogt voor het hebben van een hond.
Gezelschap,werkhonden lijn en bv jachthond.En je daar je opvoeding op aanpast.

In de loop der jaren heb ik kennis om mij heen verzameld en meerdere keren mijn inzichten aangepast omdat ik zag dat het beter werkte of dat het beter bij mij en mijn hond paste of mijn doel beoogde van dat moment.

Verschillende honden en/of achtergronden verschillende manier van opvoeden maar wel altijd de nadruk heb gelegd op de positieve manier van opvoeden.

Simpel omdat dit ook voor mij het beste werkte toen ik werd opgevoed.

En nog steeds krijg ik liever een compliment  dan te worden uitgescholden of iets moet doen omdat het moet mij veel moeite kost. Het verbieden om het verbieden en het hebben van macht puur om de macht te hebben zonder dat het een doel heeft stuit mij tegen de borst.En ik voorkom iets liever dan dat het te laat is.

Vroeger was anders als nu.Niet altijd slechter of beter,maar anders.
Haal het beste van vroeger bij het beste van nu en dan moet het allemaal goed komen.

Ik lees dat de fysieke correcties allemaal niet zo erg zijn in de reacties.
Is er hier 1 iemand die goede herinneringen heeft aan die oorvijg die je vroeger kreeg van je moeder. Misschien zijn er ook wel mensen die even heerlijk in hun armpjes geknepen werden als kind.
Ook al was je stout, wat hebben die correcties je opgeleverd?
He-le-maal niets! Grenzen kunnen ook op een andere manier aangegeven worden.

Ik vind "zachte aanpak" ook een beetje een raar woord.
Ik ben ontzettend consequent met mijn honden. In het belonen van goed gedrag, maar er zijn ook dingen die ik niet wil hebben. Er wordt heel duidelijk niet achter poezen aangejaagd in dit huis, en mijn Bullmastiff had ik binnen een week zindelijk. De Galgo die hier woont heeft mij vorige week verkozen boven een konijn.  Nou en vooral dat laatste wil wat zeggen (was er zelf ook uiterst verbaast over).
Hoe dan ook, dit alles is bereikt zonder fysieke toestanden.

Je kan heel duidelijk zijn zonder je hond fysiek te porren of te hakken.

Ik ben ook voor zachte aanpak maar kan het niet ontkennen dat er hier soms wel even geroepen wordt als die zachte dwang niks helpt. 
En erg om te zeggen maar Lance die nam daarjuist een grote sprong van de armleuning vd zetel recht op mijn ventje zijn.........want die lag even te soezen......en dat kwam ook hard aan . Wel maar twee kilo gewicht maar dat zijn dan ook edele delen  Van mijn ventje. En het resultaat was toch ook even een Gatverdekke! en een tik op Lance zijn achterste........
Maar hij ziet ons nog even graag zei hij.

Interessante discussie, volg ik even mee.

Ik herken het namelijk ook heel erg.
Vroeger leerde ik ook hele andere dingen dan wat ik nu hoor.
Toen was het normaal om je hond een kort rukje te geven aan de lijn als correctie. Ik moest hem zelf terug bijten als hij als pup te hard in de vingers beet.
Nu is dat laatste niet echt de goede manier, maar het is een voorbeeld over wat je toen der tijd te horen kreeg.

Ik zou nooit mijn hond een tik geven of hem fysiek straffen maar ik ben wel van mening dat een correctie soms wel op zijn plaats is.
Kinderen voedt je toch ook niet op met alleen maar belonen?

En tuurlijk, positief opvoeden is altijd goed, maar elke hond is anders en heeft dus een andere aanpak nodig.

Wel ben ik van mening dat de hond bij de nek grijpen en hem op de grond dwingen dat dat echt niet goed is.
Dit heb ik vroeger wel gedaan als ik in 'strijd' zat met de hond.. blijkbaar wist men niet beter?

Ik vind de vergelijking 'vroeger' en 'nu' al wat fout lopen... wat is 'vroeger'?De jaren 70? De eeuwwisseling? Of nog ver daarvoor?
Als ik oudere mensen hoor vertellen over hun hond vroeger, vind ik dat ze net heel tolerant waren. De hond liep los in het dorp, liep gewoon bij andere mensen het erf op, kreeg overal wel een hapje, niemand verwachtte veel van de hond, en het dier deed het gros van de dag gewoon heerlijk z'n zin... 
Ik denk dat de grootste verandering de laatste jaren is: we zijn vanalles gaan verwachten vd hond, hij moet aan heel veel beantwoorden, we gieten alles in regeltjes en stellen erg veel grenzen. We zijn net veel minder tolerant geworden.
Ik heb nogal veel in ontwikkelingslanden gereisd, en ook daar zie ik: hoe primitiever de omstandigheden en hoe nauwer mens en hond samenleven, hoe toleranter de mensen zijn naar hun dieren toe. 'Zacht' zijn voor een dier is niet hetzelfde als een dier betuttelen. Zacht zijn voor een dier is voor mij: empathisch zijn, respecteren, zo harmonieus mogelijk samenleven. En daar hoort geen porren in de flank bij, en ook niet met de neus door stront roeren, en geen rukken en snokken aan de lijn.

Lo&so, ik heb vroeger best weleens een tik gekregen, en daar ben ik niks slechter van geworden. As ik dan kijk naar veel kinderen van nu, onopgevoede mormels! Dan vraag ik me af of ik niks wijzer ben geworden van een tik.Maar nee, fysiek corrigeren wordt direct als geweld en mishandeling gezien, of dat nu bij een kind, een hond of een paard is., ik zie het op alle drie die gebieden

Ik probeer momenteel een hondenschool/trainer te vinden die de gulden middenweg hanteert. Slecht gedrag negeren en goed bedrag belonen werkt voor mij en mijn honden niet. Maar bij een andere hondenschool waar ik kwam vroegen ze of ik al overwogen had om een slipketting te gebruiken op mijn onzekere Podenco.. Dat hoeft voor mij dan ook weer niet.
Ik ben persoonlijk van de "oude stempel". Ik heb een aantal cursussen gevolgd en probleem honden in het asiel getraind. Dit natuurlijk onder leiding van een gedragsdeskundige. We gebruikten hier, zonder uitzondering, slipkettingen. Dit was destijds heel normaal, maar tegenwoordig is "slipketting" een vies woord. Mijn herder kruising is "streng" opgevoed, met een slipketting. Is, qua opvoeding, een perfecte hond. Verder is ze niet bang of onzeker geworden van deze training, dus dan denk ik, is het slecht geweest? Ik zie in ieder geval geen permanente schade in haar terug..

Ik sta echter wel enorm open voor de nieuwe ideeën en nieuwe methodes. Als een hond geen dominantie problemen heeft, en je wilt gewoon lekker met hem of haar aan de slag, nieuwe dingen leren, etc. dan denk ik dat het ontzettend leuk is om bij een hondenschool te gaan die positief opvoeden hoog in het vaandel heeft staan. Maar af en toe zie ik mensen met honden die ontzettend uitvallen naar andere honden of kinderen, of hun eigen eigenaar berijden of zelfs bijten, en die dan te zwaaien met een koekje om hun hond af te leiden, dan denk ik, tja.. ik zou dat persoonlijk anders oplossen..

Maar goed, ik denk dat het een combinatie is van je eigen voorkeur, hoe wil jij je hond opvoeden. En wat werkt het beste voor jouw hond. Ik ben zelf heel erg van het positief gedrag belonen, alleen het negatief gedrag negeren werkt voor mij niet..

waarom of de harde aanpak of de zachte aanpak? Zoek naar de gulde middenweg. hier worden de honden postief opgevoed maar dat wil niet zeggen dat ik met alles met kaasjes sta te waaien, nee hoor ook hun worden wel eens gecorrigeerd, en soms ben ik ook zelfs wel even boos op ze. Maar slaan, schoppen, porren nee dat komt hier niet aan te pas. Vaak doet je energie ook een hoop. Ze weten hier dondersgoed wanneer het mis is . Wij kunnen honden niet fysiek corrigeren zoals andere honden dit onder elkaar doen simpelweg omdat wij altijd te laat zijn met onze correctie, en worden we dus in de ogen van de hond heel onbetrouwbaar want we corrigeren in hun ogen om iets wat al lang gepasseerd is. Dit komt een vertrouwensband nooit ten goede, dus moet je je afvragen waarom je dus fysiek zou willen corrigeren?! 

Ik heb deze discussie heel vaak met mijn vader gehad, hij nog van de oude stempel dat je een hond moet domineren, en ik voed zoals hij t zo mooi stelt mijn honden met zijde handschoentjes op .
Nee consequent gedrag van de baas, duidelijke regels en grenzen en daarin kunnen mijn honden zich vrij begeven. Ze weten heel goed waar die grenzen liggen. Als je van pup af aan deze regels, grenzen toepast zal je niet nodig hebben om fysiek te corrigeren maar dan zal je hond vanaf dag 1 weten wat hij wel en niet mag. Onderzoekend gedrag, grenzen uittesten en zoeken is normaal honds gedrag. Zolang jij consequent blijft bijvoorbeeld: De hond mag niet op de bank, maar je laat het een paar keer toe omdat het toch zo gezellig is dan kun je moeilijk meer boos worden omdat je hond op de bank springt. Hoe moet de hond weten wanneer het wel of niet mag.

Zoals ik zei worden ze hier ook wel eens gecorrigeerd, als ze hier een kat zien en daar als een dolle malloot op af willen sprinten ja dan wordt er een correctie uitgedeeld. Maar dit zijn altijd stemcorrecties, dus een ferme NEE met een wat meer duidelijke lichaamshouding van mij. Dit is echt al voldoende om hun in te laten zien dat ik dit gedrag niet door de vingers zie. Maar fysiek gaan corrigeren nee, ik vind het fijn om te zien dat mijn honden genoeg vertrouwd zijn om heerlijk op hun rug te gaan slapen, zich bij mij melden in moeilijke situaties, en we een vriendschap hebben gebouwd op wederzijds respect en vertrouwen

Ik heb vroeger nooit een tik gekregen en daar ben ik ook niks slechter van geworden. En als ik dan kijk naar veel kinderen die wel een tik kregen, dat waren ook onopgevoede mormels.......Tja het is maar net hoe je het bekijkt!

Het probleem is dat mensen niet duidelijk zijn. Ook zonder tik/correctie kun je gewoon duidelijk zijn en grenzen stellen. Die grenzen hoef je niet met correcties te verdedigen!!!

Het is inderdaad wat Christel ook zegt, de verwachtingen die we tegenwoordig hebben van een hond. Een hond mag bijvoorbeeld nooit agressief gedrag vertonen.......Nou noem mij eens 1 volwassen mens die nog nooit een boze/agressieve reactie heeft gegeven? Ik weet zeker dat die niet bestaan. Als een mens met zijn/haar zogenaamd hoge intelligentie dat al niet kan, waarom verwachten wij dat wel van een hond? Nou lees de reacties op dit forum maar als een hond een keer durft te grommen.

Een ander probleem is dat het veel makkelijker is om de schuld bij de hond te leggen dan bij jezelf. Het is makkelijker om de hond te corrigeren dan om te bedenken wat je zelf anders had moeten doen om het gedrag van de hond te voorkomen.

Tja, maar ik zie ook wel eens mensen die hun hond een nekhernia bezorgen met een slipketting of een hond ophangen aan een slipketting! Is het reeel om verkeerd toepassen van een methode te bekijken? Ik denk het niet. Dat is appels met peren vergelijken. Je kunt natuurlijk alleen maar een methode bekijken en vergelijken als je de juiste manier bekijkt en dat is niet wat je hier vertelt.

met sommige honden is ook enkel de zachte aanpak mogelijk
bvb met mijn sheltie
die krijg je geen meter vooruit moest die een stevige correctie krijgen, je moet zelfs je stem nie te fel verheffen
dan moet je wel putten uit andere vaatjes

Tsja, ik help mee in een kennel van 12 honden en heb er zelf 3. Ik ben tolerant en geduldig met ze maar er zijn dingen die door mij niet getolereerd worden. Vechten is not done. Dan heb ik t niet over snauwen maar over echt vechten. DAn haal ik t uit elkaar en de ene x lukt dat met stem en de andere x niet. Dan ben ik ook niet perse lief. Ik schop ze echt niet laveloos of iets maar zacht ben ik dan ook niet.

Verder corrigeer ik ook gewoon met mijn stem.. word best wel eens boos en dan weten ze precies wat ze hebben gedaan of aan t doen zijn want ze zijn ook half niet zo onwetend als word beweerd.

Ik denk vooral dat elk baasje en elk dier hun eigen benadering nodig heeft. Ik heb nu mijn derde hond, en ze waren allemaal anders en hebben elk hun geen benadering nodig. Hetzelfde met mijn paarden.
Mijn haflinger was een schat, maar een lompe doordouwer. Mijn eerste shet was de makkelijkste pony ooit, mijn tweede shet keek bij een flinke stemverheffing al of ze dagelijks in elkaar gebeukt werd

Je bent er niet slechter van geworden. Ben je er beter van geworden dan?

Fysiek corrigeren is simpelweg zwakte!
Degene die de correcties uitdeelt is niet bij machte om op een vriendelijke duidelijke manier de boodschap over te brengen, of beschikt niet over het geduld om een ander iets aan te leren.

Ik heb hier een paard en een hond die beide niet bepaald makkelijk zijn in de omgang. Het is dat ik het mijn dieren niet aan wil doen, anders zou ik jullie uitdagen om deze dieren eens te corrigeren.
Als je dan het ziekenhuis in geschopt of gebeten wordt dan moet je niet piepen.
Deze dieren pikken het niet om zo aangepakt te worden. En terecht!

Neemt niet weg dat je ze op een duidelijke consequente en vooral op een voor hun begrijpelijke manier ontzettend veel kan leren en dat ze ook erg werkwillig zijn.

Kennelijk is jouw aanname van niet?

Niet helemaal mee eens, maar heb zelf een heel gevoelige hond die bij wijze van spreken al ineen krimt als ik mijn stem verhef, bij zo,n hond ga je heel anders om als bij pittigere hond.
Waarom denk je dat in jeugdzorg afkoelkamers zijn is ook vorm van domineren, maar dan wijken we af, ben het gewoon niet helemaal met je eens

Lo&so, dan vraag ik me af hoe jij bijvoorbeeld 8 vechtende honden uit elkaar wil halen. Reken er maar op dat t dan meestal 7 op 1 is en ik betwijfel of je dat zonder je stem of lichaam te gebruiken uit elkaar haalt voordat er ernstige schade is. Dan ben ik Maar zwak, maar liever dat dan een hond in elkaar moeten nieten.

Daar heb je natuurlijk wel een goed punt.

Wat zou ik graag naar" vroeger" terug waar er nog ruimte was om elkaar ruimte te geven,en je hond zijn ruimte kon krijgen.
Helaas met het hedendaagse verkeer en een overbevolkt land,gaat hem dat niet worden.
Ook wordt er in andere(ook derdewereld) landen,hier en daar een gevoelige schop of tik uitgedeeld lijkt me en is alles niet Pais en vree.
Maar toch zou ik naar  door jou  geschetste vroeger terug willen en probeer dit zoveel mogelijk te hanteren,in ieder geval probeer ik zoveel mogelijk net te doen of de rest van de wereld er niet is.
Dus een super antwoord voor jou,maar helemaal een vrije geest zijn gaat voor niemand helaas  lukken en ook niet voor de hond.