Ik ben na 2,5 uur (en een halve fles wijn) eindelijk een beetje van de schrik bekomen.
We hadden ons rondje gedaan en stonden op het punt het pleintje over te steken en dan zijn we binnen een minuutje of 3 thuis. Een man met een koffie-verkeerd kleurige Staf liep aan de overkant, dus ik besloot niet "goed" over te steken, maar er ruimschoots omheen te gaan. De hond in kwestie hing namelijk in de lijn en dat zag er niet echt geweldig uit.
Ineens schiet die hond los, ik stap nog naar voren om hem weg te sturen, maar helaas. Klap er boven op en... na een paar pogingen is het vast en niet meer los. Dobby gilt het uit, en dat is niet echt bevorderlijk voor de doortastendheid van het baasje (ikke dus).
Andere baas komt erbij en we leggen allebei de honden op de grond. Dobby schreeuwt het nog steeds uit en andere baasje probeert zijn hond los te trekken. Ik zie dat de hond een stuk nek vast heeft. Een stukje lichaam met belangrijke onderdelen dus ik roep "niet trekken".
Ik probeer op de paardenmanier bij bit indoen die bek open te krijgen en Dobby gilt weer als een varken. Ik zeg "rustig maar jongen, en echt, huilenswaardig, hij houd op met gillen en blijft rustig liggen.
Nog op wat andere manieren geprobeerd die bek open te krijgen, maar helaas. Het was duidelijk dat deze hond niet zomaar los ging laten. Dus heb ik mijn handschoen uit gedaan en Dobby's vel vast gepakt. Mijn vingers zaten tegen de tanden van de Staf en ik denk nog "als hij zich herpakt of beweegt zit ik er tussen". Door rollen, schuiven en voorzichtig aan Dobby's vel te trekken terwijl de Staf stil lag heb ik Dobby kunnen lospeuteren.
Gelijk de honden een paar meter uit elkaar gehaald. Ik zat half op de asfalt weg. Niet bewust geweest dat ik daar op terecht gekomen was.
Ik hijgde naar de baas "mag ik de suggestie doen om hem voortaan te muikorven". Behoorlijk beleefd nog, gezien de omstandigheden.
Dobby had op het eerste gezicht geen uitwendige wonden en toen merkte ik een voorbijganger op die op het gegil van Dobby was afgekomen. De baas van de Staf zegt "je blijft er nogal rustig onder" en ik merk droog op dat ik stond te trillen op mijn benen. Toen maar gewoon op de weg gaan zitten en Dobby wat beter geïnspecteerd. Ik dacht nog "als ik kon overgeven, deed ik het".
Wat bleek, de Staf had gisteren zijn riem door gebeten en het baasje had het restant riem aan de halsband gebonden. En dat was los geschoten. Hij speelt volgens de baas leuk met honden, maar met reuen is het opletten. Hij heeft de hond een aantal maanden nadat hij met anderhalf jaar herplaatst was. Het gebruikelijke verhaal, wat Staffies betreft. We wilden nog telefoonnummers uitwisselen, maar ik gebruik mijn telefoon amper en weet normaal al niet zo goed hoe ik dat ding moet gebruiken, laat staan dan. Dus maar het adres gevraagd. Deze buurt ken ik, hoef ik alleen het nummer te onthouden.
We zijn heel rustig naar huis gelopen, want Dobby was stijf. Thuis stond ik nog te trillen op mijn benen, en mijn handen ook. Dobby is intussen nog stijver, maar hij wil nog eten en heeft ook nog interesse in een balletje, al voelt hij zich wel wat zielig en tilt hij af en toe die poot op. Gelukkig is hij gebeten op de overgang nek-schouder en niet in de hals.
Ik heb een nagel gebroken, die zelfs kort was (dat gebeurt me nou nooit!), heb last van mijn rug en mijn hielspoor speelt weer op. Blijkbaar heb ik toch redelijk veel kracht gezet. En een geschaafde knie, vast van het asfalt.
Ik ga maar een breakstick aanschaffen (geen idee waar), want dit is gewoon niet leuk om mee te maken. Mijn tas heb ik altijd bij me voor de ballen en riem, dus daar kan dan wel een breakstick bij.
Enne, stom van me aangezien ik vroeger voorspellende dromen had: vorige week gedroomd van een Staf in deze kleur waar iets mee was. Toen kwam ik de ochtend erna een andere Staf in die kleur tegen waar niets mee aan de hand was, dus ik schreef het af. Misschien niet moeten doen, dan had ik nu verder omgelopen. Verder omlopen ga ik sowieso doen bij dit exemplaar.
Wel trots op mezelf dat ik bij het gegil van Dobby van een korte paniekreactie gelijk doorschoot in mijn gewoonlijke heldere aanpakken-stand. Dat heb ik al vaker meegemaakt, na een auto ongeluk. Helaas weet ik ook dat ik dan pas de dag erna en de dagen er op volgend pas last krijg van "wat als", slecht slapen enzovoorts.
Ik ga nog even door met de wijn, dat heb ik wel verdiend/nodig.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Vechten, vast en niet loslaten. Happy end." wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Bah dat is schrikken zeg!! en wat heb je het goed gedaan zeg!!!
ik ben wel erg benieuwd wat de eigenaar nu verder met die hond gaat doen? want als het al eens een keer is gebeurd?? ik hoop dat hij nu wel zijn verantwoordelijkheid gaat nemen? want dit gaat natuurlijk een keer goed fout!
Jeetje, wat een verhaal! En wat heb je dat goed opgelost! Petje af hoor, ik zou het niet kunnen! Lekker aan de wijn, die heb je zeker verdiend! Dobby boft met zo'n dappere baas
Poeh, dat is inderdaad even schrikken!! Gelukkig niet heel ernstig verwond oid.
Maar zo aan je verhaal te lezen heb je goed gehandeld en vertrouwd Dobby jouw volledig!!
Nu maar even bijkomen van de schrik!
Pppffffff wat een schrik, zeg. Ja, de echte schrik komt later. Toch redelijk goed afgelopen.Nu besef je weer wat er kan gebeuren tijdens een simpele dagelijkse wandeling.
Sterkte.
Pffff dat is schrikken!
Maar je hebt het inderdaad nuchter aangepakt! Ik ken dat, ik doe dat ook op het grootste stressmoment maar achteraf krijg je eens zo hard de shock en het gepieker! Maar die fles wijn zal wel helpen, heb je verdiend
Hopelijk houdt Doby er niets aan over!!
jeetje wat een verhaal, ja de echte reaktie komt nog wel, maar wat heb je het goed en cool aangepakt zeg, je wist gewoon instinctief wat je moest doen. Complimenten.
Ik hoop ook dat de eigenaar van de hond zijn verantwoordelijkheid neemt en tenminste een goede riem koopt en andere honden uit de weg gaat voortaan.
Jeetje zeg, wat een verhaal. Maar jou reactie vind ik echt top!! Diep respect voor jou en je verdient de fles wijn ook!!
Ik hoop dat Dobby niets aan het voorval overhoudt en dat de eigenaar zijn verantwoording neemt zodat het niet weer kan voorkomen.
Diep respect voor je kalme doortastende optreden.....Je moet het hoofd maar koel weten te houden in zo'n situatie....pfffff...
wat zul jij geschrokken zijn....
Ik hoop dat Dobby er niets aan overhoud...
En dat jij ook van de schrik zult bekomen.....sterkte...
Poeh hé Wilma,dat is niet goed voor je hartje!!
Knap van je dat je zo snel de overgang maakte naar-kalm blijven en alles rustig 'uitpluizen'.
jeetje wat schrikken ! Wat ongelovelijk knap dat je direct weer zo rustig werd en een goede aanpak strategie kon bedenken. Gelukkig is het goed afgelopen zonder al te veel ernstig lichamelijk letsel. en zo te lezen valt de emotionele schade gelukkig ook heel hard mee voor Dobby. de arme vent.
Nu lekker die andere helft van de fles wijn op drinken. die heb je verdiend om ook bij te komen van de schrik.
1 fles wijn??? Ik zou er toch minstens 2 nodig gehad hebben na zoiets mee gemaakt te hebben.
Dat je nog zo rustig in de situatie was is 1 ding, vind dat al heel knap maar dan ook nog rustig tegen die man zeggen over muilkorf ... denk dat ik op dat moment uit mijn slof geschoten zou zijn, dat op dat moment er alles uit gekomen zou zijn dus dubbele petje af voor je.
en hoe mooi hoe dobby op jou reageerde toen je zei rustig maar, is voor mij alleen maar een teken dat je zelf op dat moment rustig was
Hoop dat jullie beiden snel opknappen van de letsels die jullie hebben opgelopen en dat je niet teveel ... wat als momenten gaat hebben.
Cheers enjoy it
Je hebt pb!
Sterkte nogmaals.
Goed dat je je rustig hebt gehouden! Als je het niet vertrouwd even langs bij de da voor een controlle en die kosten verhalen op die eigenaar.
Hier een advies als je geen breakstick bij je hebt en de eigenaar van een staf of pit die niet bij zich heeft, knijp die hond zijn strot dicht, klinkt en is heel hard, maar dit is de meest effentieve manier om de hond los te krijgen met zo min mogelijk schade voor jezelf en de andere hond, als ze geen lucht meer krijgen moeten ze los laten
Wat Kim zegt idd...over de keel wat dichtknijpen,dat werkt het vlotst.
Heeft de hond een halsband ,dan kun je die een slag draaien.
Maar Wilma hoeft geen tips,want die wil dit NOOIT meer meemaken natuurlijk
http://www.el-perro.nl/index.php?page=shop.product_details&flypage=flypage.tpl&product_id=149&category_id=12&option=com_virtuemart&Itemid=212&lang=nl de betere breakstick
Nooit meer meemaken is natuurlijk de bedoeling
Pff..jeetje zeg..dat is schrikken. Wat ik niet begrijp.. Waarom loopt die gast in hemelsnaam met een halfgaar restantje riem.. geen wonder dat die hond losschoot.. En als die hond zn riem door knauwt..dan ga je toch nog voordat je hem weer gaat uitlaten een riem met zo'n ketting halen..Lekker verantwoord die baas. Okay, stel nou dat een halsband knapt of een riem kapot schiet, dat kan gebeuren en is flink kl*te.. Maar lopen met een kapotte riem en een hond die riemen kapot bijt.. das vragen om problemen..
Maar goed, hopen dat ie nou zn hond ook niet meer met andere honden laat spelen (of 't nou reuen of teefjes zijn)..
Sterkte voor jou en je hond, hoop dat ie snel opknapt!
Tjee, wat een vreselijk verhaal!
Arme jij en arme Dobby!
Neem de rest van die fles ook maar, ik zou van schrik flauwvallen, geloof ik.
Ik hoop dat ie er lichamelijk en mentaal niks aan overhoudt Wilma!
Wat vertrouwt hij op jou, dat ie rustig werd toen jij dat vroeg, geeft me kippenvel.
Dikke hug van ons voor jullie beiden!
Enne, fijn die tips, want ook al hoop ik het nooit nodig te hebben, goed om te onthouden.
Keel dicht, of halsband draaien.
Meis, wat heb jij het hoofd koel kunnen houden ! Diep onder de indruk..
Ik heb werkelijk geen idee wat ik in die situatie zou hebben gedaan en ik hoop ook nimmer dat te ondervinden.
( maar die tips onthoud ik wel )
Ik wens jou veel rust toe en sterkte met alles ook voor Dobby .
Een goede nacht voor zo..
Ik heb zelfs mijn handschoen terug gevonden! Ik was met handschoenen vertrokken, rondje park gelopen en op de terugweg dus dat incident. Toen ze allebei op de grond lagen deed ik mijn handschoen uit om wat meer beweging te hebben. Zeker met dat precieze peuterwerk. Op de terugweg kon ik mijn handschoen niet vinden, maar die had ik dus blijkbaar in een blinde beweging in mijn tas gestopt, want die vond ik nu net terug.
Dobby draaft intussen alweer voorzichtig, dus ik verwacht geen acute inwendige scheuren. Hoogstens veel stijfheid en blauwe plekken morgen. En dan ga ik hem natuurlijk lekker verwennen. En mezelf ook.
Ja, zet jezelf en Dobby maar even lekker in het zonnetje (spreekwoordelijk dan, want met dit weer gaat een echt zonnetje nog niet echt lukken haha).Pfff, ik kan me goed voorstellen dat jullie allebei flink geschrokken zijn..en ik (als zelf zijnde eigenaresse van een niet zo vriendelijke hond) kan er met mijn hoofd niet bij dat iemand met een half-kapotte riem aan de wandel gaat.. Echt ongelofelijk
Ik kan er ook niet bij met me hoofd!!! Sommige mensen he....
Ik heb er gewoon vanacht over gedroomd dat Zoé van mij opeens buiten stond toen ik uit het raam keek... ik snel naar buiten gerend en met boze stem naar binnen gehaald.... in mijn droom had mijn man de deur niet goed dicht gedaan... (Zoé kan helemaal niet met andere honden.... enkeld met mijn pup en een zwart soortgenootje, maar daar gaat ze ook steeds lelijker tegen doen...uiteraard altijd aan de riem hihi)
Jeetje Wilma...., wat een verhaal...., goed dat je zo kordaat kon optreden
Hopelijk houd Dobby er niets aan over behalve de spierpijn...., en hetzelfde geldt voor jou ..., een dagje rust is wel verdiend!!
jeetje, goed dat je rustig kon blijven!
Zo schrok ik vd week ook, ik had een man gezien met een stafford in het losloopgebied, was hem uit het oog verloren en ik loop met Tosca richting huis, en ineens stond de stafford voor me....die man riep nog, pas op hij bijt Tosca valt anders altijd uit aan de riem, en nu nix....moet ik erbij zeggen dat ze loops is, tja meneer de stafford vond haar gelijk lief die man zijn excuses aanbieden, dat hij mij ook kwijt was...idd, van te voren liep de stafford nog aan de riem, al met al liep het goed af.Was een ramp om naar huis te lopen, want Tosca besloot dat ze bij de stafford wilde blijven en verzette zich hevig om maar niet mee te hoeven lopen.
Dus nu maar geen losloopgebied meer ...
Alle respect zeg !!! Dat jij zo kalm kon blijven, denk niet dat het mij zou lukken !
En ik hoop ook dat het baasje van de Stafford eens een echt stevige riem gaat kopen, hoe haalt hij het in zijn hoofd om er zo mee te gaan wandelen
Totaal geen verantwoordelijkheid dus
Een goed herstel gewenst aan Dobby en ik hoop dat voor jou de wijn geholpen heeft !
Die eigenaar moet een stick bij zich hebben niet jij, het moet niet gekker worden! Hij laat zn hond ook spelen met andere honden, voortaan maar gelijk omdraaien mocht je ze weer tegenkomen. Maar goed dat het met een sisser is afgelopen.
ik heb zoiets soortgelijks meegemaakt, geen opzet van de staff eigenaar, maar het gebeurde wel
1 van mijn hond (al zeer oud, was dus wel open van voor naar achter) maar mijn andere hond dook er tussen en daar zat de staff in vast
en ik maar "cool" blijven, en als de staff zich verder ingroef, mijn hond tegen zijn bek drukken
want als er in die hals gescheurd gaat worden, dan heb je een groot probleem
de eigenaar van de staff sloeg de hond uiteindelijk een bloedneus, en aangezien er toch geademd moet worden, liet de hond los.
goh, en die vrouw ook "je bleef wel rustig" jaja...... op dat moment ja
maar... behalve dat mijn andere hond zwaar gewond was, leek het bij de schnauzer mee te vallen, die was nogal robuust, toch bleek bij onderzoek bij de da, 3 gaten in zijn nek te zitten (ik had ze zelf nooit gevonden, en later kwam er een enorm hematoom onder, en dat was bij elkaar beslist geen grapje.
dus pas op, met denken dat er niks is, een punt/bijt wond kan heel nare gevolgen hebben
in ons geval heeft de staff eigenaar keurig betaald, ze vonden het oprecht vreselijk, vooral ook voor de heel oude hond.
maar pas op met geen verwondingen, zoeken zoeken zoeken, want het kan bijna niet anders dan dat er gaatjes zijn, zou echt een wonder zijn als dat niet zo is.
sterkte !!!
Pff getver wat een verhaal..! En wat super knap hoe je gereageerd hebt zeg..! Hoop dat jullie beiden nu wat bijgekomen zijn!
Jeetje, dit wil je niet meemaken!
Wat reageerde jij koelbloedig, heel knap.
Daarmee heb je meer schade voorkomen bij arme Dobby.
Duimen voor een goed herstel!
Breaksticks:
http://www.fretten.nl/index.php?main_page=index&cPath=35_618
maar laat je aub wel door een vakkundig iemand voorlichten over hoe je zo'n ding gebruikt
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Vechten, vast en niet loslaten. Happy end." wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?