spijt

weet niet onder welke categorie dit valt dus excuses.

tja, hoe zet ik dit hier neer... 
ik liet de hond z'n kamer uit, vulde z'n water een beetje bij en legde z'n bot in de woonkamer neer en ging op de bank zitten, eventjes snel iets doen op m'n ps3. hij kwam eraan en begon eerst m'n hand te likken wat toen alweer gauw over ging tot zachtjes bijten wat vlug veranderde in.. nou, niet zachtjes bijten. hier heb ik laatst al een topic over geopend en heb veel reacties met goeie tips gekregen, nog bedankt daarvoor en inderdaad ik heb zeker snel geordeeld dat sommige dingen niet werkte - ik weet echter dat niet alles in een x werkt maar bij sommige adviezen merkte ik al dat het echt geen effect had (zoals afleiden enzo). ik negeerde hem maar hij hield uit zichzelf niet op dus stond ik op en liep ik weg met m'n rug zijn richting toe gekeert, zoals iemand volgens mij had geadverseert op het topic, maar ook iemand in het echt. dus gewoon negeren, wat die ook doet... toen begon hij echter nog harder in m'n handen te bijten waardoor ik me weer de andere kant op omdraaide en me armen over elkaar deed. hij begon nog wilder te springen en richtte echt voor m'n handen en armen; toen heb ik hem weggeduwd, inderdaad, niet het slimste om te doen dat geef ik toe maar als ik dat niet had gedaan was ik op de grond gevallen... nou, toen gebeurde het. we raakten in een soort van gevecht/strijd; ik probeerde hem op de grond te krijgen (op z'n zij) en hij probeerde aan m'n armen te hangen, etc. etc. ik weet niet echt hoe ik het moet uitleggen maar het was echt een lange en hevige strijd... m'n moeder deed niks, omdat ze boven aan het douchen was (en ze heeft nogal een slecht gehoor... dus kon ze me niet horen toen ik haar riep). maar goed, hij beet dus heel hard in m'n handen en armen, sprong steeds op en hij had zelfs een paar x zo hoog gesprongen dat hij me bijna 2x in m'n gezicht had gebeten. ik kreeg hem wel een paar x op z'n zij, maar dit duurde niet lang want hij trok zichzelf zo snel en wild mogelijk weer op. en zo ging het door.. hij heeft een paar x letterlijk in m'n armen gehangen, ik heb niks ernstigs ofzo alleen wel een paar afdrukken/deukjes en rode plekken, maar geen bloed of open wonden of iets zoals dat. ik heb slecht gehandelt, dat weet ik. ik raakte gespannen en in paniek en dat was niet goed van mij. ik was bang dat ik op de grond zal belanden, maar aan de andere kant ook weer bang dat ik hem pijn zou doen of schaden... het is raar, ik weet het. ik probeerde hem ook de helft van de tijd in z'n kamer te krijgen wat pas lukte naar een paar minuten.. het ging er gewoon vrij wild/hevig aan toe. ik had niet gedacht dat dit zou gebeuren want de hele ochtend en middag ging het echt geweldig met wandelen, spelen, eten, binnenshuis etc.

ik heb spijt dat ik hem in huis heb genomen. nee, niet omdat hij geen 'perfecte hond' ofzoiets is, maar puur omdat ik dacht dat ik hem aan kon en kon opvoeden en een warm en blijvend huisje kon geven zodat hij niet in het asiel zou belandde ofzoiets. de dagen voordat hij kwam, heb ik me heel erg ingelezen in hondentaal, alles wat ik kon vinden over de amerikaanse bulldog, puppies, etc. maar dat was dus echt niet het geval. ik weet dat hij er nog maar net is, maar ik ben bang dat we nu alweer een ander huis zullen moeten zoeken... toen we het berichtje kregen of we hem zouden willen adopteren dacht ik dat ik iets supers deed door een hond een warm huis aan te bieden waar hij niet 24/7 in de bench zou moeten zitten, ik dacht dat ik hem een plezier zou doen en dat het opvoeden niet méga moeilijk zou zijn omdat hij nog maar een halfjaar is. ik voel me echt slecht en heb serieus spijt, we zijn veels te onervaren en dit ras wordt sterk afgeraden voor onervaren baasjes. ik weet niet goed wat ik moet doen... hij mag het asiel sowieso niet in, wie weet hoe vaak die dan nog herplaatst zal worden.. maar wij kunnen hem ook niet bieden wat hij nodig heeft ben ik bang. ik ben dom en idioot geweest. voor zo ver ik weet zijn er geen mensen die ervaren hebben met amerikaanse bulldog, nou er is wel een kennis van ons maar die heeft nu zelf ook een ab, en daarbij nog 4 kinderen dus die heeft het al druk genoeg neem ik aan.. ik kan het vragen/proberen.. maar, wat denken jullie dat er gedaan moet worden? ik wil echt heel graag dat hij een baas krijgt die genoeg geduld en tijd heeft, en natuurlijk ook ervaring met de ab en hem kan opvangen. zijn we nu te snel met deze beslissing? ik zelf denk van niet ..

excuses.

Ik weet hoe je je voelt.. Ik zit ook met een herplaatsertje die ik mogelijk niet kan bieden wat ze nodig heeft.. Op sommige dagen heb ik ook spijt, op andere dagen wil ik ervoor gaan.. 
Weet niet waar je ongeveer woont, mocht je in de buurt van Tilburg wonen kan ik iemand aanraden die je misschien kan helpen. Maar dat zou wel heel toevallig zijn.

Verder kan ik je helaas weinig advies geven, alleen veel sterkte wensen.. Het is nooit leuk als je hond weer weg moet, je hecht je zo snel aan je honden..

Ik woon in de stad Groningen, en Tilburg is volgens mij heel ver weg (was niet de beste in topografie, oops...). En inderdaad, precies hetzelfde hier wat betreft op sommige dagen spijt hebben en andere dagen juist niet. Bedankt trouwens.

Dat is inderdaad wel erg ver! :(

ik denk, als jij noch iemand in jouw familie de hond echt niet de baas kan zijn, is het herplaatsen vaak beter. Voor zowel de hond als het baasje. Want tja, ik ken geen enkele hond die het prettig vind om de baas te zijn in huis.

Ik heb je vorige topic gemist. Maar hoezo zit hij in "zijn kamer"?

erg vervelend dat dit je overkomen is.

Nou, wij hebben hier vier slaapkamers. Boven zitten de drie grootste, en naast de woonkamer (beneden dus) zit de andere kamer. Het zit zeg maar tegen de woonkamer aan.. zit wel een deur, natuurlijk. Op die kamer staat z'n bench en hij krijgt z'n eten en drinken daar ook. Het is niet dat hij daar altijd wordt opgesloten ofzo, als het zo overkwam.

ahh zo kwam het wel over

Hoi,

Is het nog een pup wat je hebt? Zo ja dan denk ik dat je echt te snel bent.
Er moet nog veel geleerd worden, aan beide kanten zo te horen (hond en baasje)
Dat is niet met een paar dagen geleerd, daar gaan maanden over heen, ik spreek uit ervaring want ik zelf ook een bijtertje gehad.
Je schrijft dat je een paar dagen voordat de hond in huis kwam je bent gaan inlezen, je kunt je niet in een paar dagen tijd inlezen. Ga je nog meer verdiepen in het ras en de hondentaal.
Het is niet juist zoals je nu gehandeld hebt, maar ik heb er wel respect voor dat je er eerlijk over bent en ook hier om advies vraagd.

Er zijn er hier genoeg die je goede tips kunnen geven.

Heel veel succes!

Hij is zes maanden ja, en het is inderdaad heel snel gezegt maar wij hebben amper ervaring, en helemaal geen ervaring wat betreft deze rassen dus het is heel dom geweest om hem in huis te nemen. Ik heb toch het liefste dat hij bij een ervaren ab kenner/eigenaar komt, dat lijkt me het beste.

Zes maanden is een lastige leeftijd...
Ik kan het goed begrijpen dat je het even niet meer ziet zitten, maar denk goed na over wat je wilt doen. Als je besluit je hond te houden ga er dan ook voor de volle 100% voor en schakel eventueel hulp in van een GT, daar kun je heel veel van leren.
Als je besluit om toch een nieuw huisje te zoeken, doe dat dan niet via marktplaats.. Mooiste zou zijn als de fokker je hierbij kan helpen, die hebben veel contacten. Of via de rasvereniging.
Heel veel succes met je beslissing!

Haal er een deskundige bij!, het bijten is zo ik het lees geen agressie, eerder lijkt het mij een erg jolige bui. Als zo'n hond echt bijt kun je gelijk naar de EHBO en daar is bij jullie geen sprake van.

mee eens, een goede gedragstherapeut kan jullie vast helpen er een geweldige hond van maken.
deze hond heeft blijkbaar nooit grenzen gekent en die moeten jullie hem nu aan gaan leren.

Ik weet dat het niet agressief was, het kwam ook zo ver door hoe ik handelde.. wij, tenminste ik sowieso, zijn geïnteresseert in het erbij halen van een GT en ik ga nu ook op internet snuffelen naar eentje hier in de buurt. Bedankt.

Nooit aan de hond gaan trekken en sjorren of proberen op de grond te duwen, daar leert hij niet van dat jij een kalme rustige baas bent en juist dat heeft hij nodig. Geef hem gewoon even kort aandacht op een positieve manier en kalmeer hem met sussende stem als hij te wild is. Desnoods zet je hem rustig even ergens in een time out.

Wat je wil als baasje is dat hij gaat leren dat jij iemand bent die hij kan vertrouwen en toevallig kwam ik dit plaatje net tegen




Gelukkig zal een hond je snel vergeven als je hem voortaan goed behandeld maar ik denk dat dit de basis is waarop je verder moet, vertrouwen in jezelf, vertrouwen in je hond,  vertrouwen in jullie samen, dat moet groeien, een herplaatser heeft vaak wat langer tijd nodig.

Ikzelf zou erge spijt krijgen als ik al zo snel op zou geven, en zou er alles aan doen om het hondje een goed gevoel te geven, een gevoel dat hij welkom is en ok is en ervoor zorgen dat hij een leuk leven krijgt.

Misschien is het goed er iemand bij te halen en je ter plekke wat tips kan geven, iemand die op een positieve manier omgaat met honden.

Maar als je voelt dat je spijt hebt, en er geen energie in wil steken dat zou ik hem zo snel mogelijk weer naar het asiel brengen.

Je hond is volgens mij 6 maanden oud, dus nog een lekkere pup/beginnende puber, en ja, die bijten, testen je uit, terroriseren je, zijn stront vervelend en luisteren niet.
Je hebt de opvoeding wel heel erg onderschat als je een pup van 6 maanden niet aan kan.
Ik hoop voor je dat je opzoek gaat naar een blijvend huisje voor je hondje, zou jammer zijn als je hondje moet lijden voor de stommiteit en impulsiviteit van een mens. Ik heb het eerste jaar onder de blauwe plekken en schrammen gezeten omdat de mijne de kolder in de kop kreeg en mij dan ging uitdagen, tegen me opspringen, armen bijten, in volle vaart tegen je aan rennen, weg rennen als je hem wil pakken... Ik kon hem tot 10 maanden oud niet eens aaien want dat was voor hem weer een aanleiding om te gaan bijten en vervelend doen. Het is zwaar frustrerend en het doet zeer maar vind je weg erin als je met wat meer wijsheid, doorzettingsvermogen, geduld en verantwoordelijkheid handelt. Dus zoek hulp of een ander huisje.

Als ik het zo lees, dan mist de hond regels in huis. Hij heeft nu gedacht boven jou te staan en jou op je nummer te zetten. Zo lees ik het hoor,  ik ben er niet bij geweest dus eigenlijk kan ik er niets over zeggen, maar dit gevoel heb ik als ik het lees.

Heb je wel regels voor de hond in huis? Dus bijv. als jij blijkbaar iets wilt doen op de ps3 (wat is het, pc spel of zo?) dat hij dan op zijn plaats moet liggen. Hij vroeg aandacht, hij likte je handen maar je pc game was belangrijker (als het dus een spel was). Hij wilde graag met je spelen maar je gaf niet thuis.
Hij probeeerde je iets duidelijk te maken, maar wat.

Inlezen in de hondentaal kan niet in een paar dagen. Ik heb 26 jaar ervaring in honden en ken nog niet de helft van de hondentaal. De gewone dingen, die ze laten zien en horen, die wel, maar geloof mij,  ik leer elke dag bij.

En ja, misschien heb je uit zieligheid de hond in huis genomen en je niet gerealiseerd wat het allemaal inhoudt. Je kan er nog steeds voor gaan, want als je wilt kan je dus regels stellen voor je hond. Bijv. ook niet meer op de bank of, weet je....dat soort dingen. Laat merken op een normale manier met regels dat de hond niet de baas is, maar jij.
En alle gezinsleden zullen zich ook aan die regels moeten houden en dat is logisch.

er is geen man overboord. Je kan hulp vragen bij een goede gt die je dit soort dingen ook zal vertellen.
Je hebt een lange weg te gaan, maar je komt er wel. Met veel geduld en liefde kom je een heel einde!!

Zet em op!

Ik weet dat het geen agressief gedrag was, ik weet dat ik niet goed heb gehandelt, ik weet dondersgoed wat voor dier/ras ik in huis heb gehaalt, ik realiseer me dat hij nog heel erg jong is en dat wij hoogswaarschijnlijk de eerste zijn die hem grenzen/regels op leggen, etc. Het is ook niet dat ik op geef. Ik ben gewoon heel erg aan het twijfelen. En ik weet dat het heel erg veel tijd, geduld, aandacht en liefde nodig zal hebben als we er echt voor gaan. 

Heel erg bedankt voor de reacties trouwens.

Trouwens, welke GT, begeleider, cursus, etc. raden jullie aan dan? Ik woon in de stad Groningen.

Ik kan bij je langs komen om je handvaten te geven. Ik heb ruime ervaring en heb zelf een hondenschool in Opeinde (vlakbij Drachten)

Ik kan me je reactie heel goed voorstellen. Je zit met een lastige leeftijd en mag leren wat een hond in houdt en welke regels hij nodig heet.

Kijk, een oplossing is dichterbij dan je denkt

Mooi leermoment toch! Je weet nu meteen waarom je een hond niet op zijn zij moet leggen. En hij is nu pas 6 maanden.

Een gt zal je zeker kunnen leren om beter/anders met je hond om te gaan.

Goeie avond  
Even een soort van 'updateje'. 

Ten eerste, ik wou nog even duidelijk maken dat ik/we niet twijfelden om hem te houden door die soort van 'strijd'. Het was echter mijn schuld, ik had gewoon moeten volhouden met negeren maar dat deed ik niet, en begon hem een beetje weg te duwen wat dom was. De reden waarom we twijfelden, was, omdat.. nou ja, ten eerste is het een Ab. Een ras dat niet alleen sterk is, maar ook nog is sterk afgeraden wordt voor onervarenen. Daar naast, kunnen we hem wel bieden wat hij nodig heeft, zal hij hier gelukkig worden? En kunnen we deze pup/puber wel opvoeden? 

Ik wil jullie laten weten dat we er 100% voor willen gaan, tenminste ik sowieso. Ik heb nu echter helemaal geen spijt meer. Gewoon heel veel geduld en alles moet goed kunnen komen.

Wil jullie ook even laten weten dat het bijten geen echt probleem meer is, tenminste niet op dit moment. Ja, ik weet dat het heel erg snel gezegt is maar... ik ben begonnen met heel hoog en hard auw te roepen en dan gelijk weg te lopen, telkens toen ik dit deed stopte hij direct. Ik weet dat dit kan gaan veranderen, maar dan weet ik tenminste bij wie ik terecht kan! Heel erg bedankt Esther, zou het zeker onthouden en heb je website ook al bij favorieten gezet.  

Hoef ook geen 20x 'zit' meer te zeggen, hij gaat nu veel sneller zitten als ik hem dat vraag, pootjes geven kan hij ook en we oefenen nu ook het 'nee/foei' en 'af'. De snoepjes gaan wel heel snel op haha...

En ik weet dat ik dit nu wel weer heel snel zeg en dat het idd kan veranderen, maar da's even afwachten dan hoe het de rest van de week en volgende week zou gaan.. 

En Esther, als het goed is stuur ik je zo meteen voor de zekerheid toch even een berichtje.

Fijn dat je hebt besloten er helemaal voor te gaan.

Ik wilde nog even toevoegen dat het niet perse negeren of corrigeren is, er is ook nog een andere weg nl kalmeren ipv negeren of corrigeren.

En Esther kan je vast verder helpen, goed dat je haar hulp inroept.

succes.. ik ben inderdaad 1 van de mensen die zo'n hond niet aan zou raden aan een beginner.. simpel weg omdat het heel vaak fout gaat..

Ik hoop voor jullie dat het betert, ik lees trouwens in je openingspost geen agressie... wel uitdagen en grenzen opzoeken. Als het agressie was geweest had je al lang in het ziekenhuis gelegen.

Veel succes, je zult vast genoeg tips krijgen en ik hoop dat jullie er samen wel komen.

Ps.ik heb zelf ook een ab, mijn 5e inmiddels en een hele pittige tante

ik zou me aanmelden op het ab-forum, en daar hulp vragen met opvoeden.ik voel dat je bang bent geworden voor hem, maar dat is echt niet nodig. dit zijn puur puberstreken, en gaat over met de juiste opvoeding.
nee, het zijn geen beginnershonden, maar ook geen moordenaars.
max heeft ook al meerdere keren in mijn arm gehangen, en binnen "knabbelt" hij vaak aan mijn armen. als ik hem dan niet op de juiste manier laat stoppen, loopt het ook uit de hand, zoals nu bij jou. rustig blijven, en assertief, duidelijk met zware stem "nee" of "foei" zeggen.

bulldogs,
je bent heel flink zo toe te geven dat je verkeerd hebt gehandeld. 

Dit was een misser, maar missers kun je in een opvoeding rechtzetten.

Ga met je hond zeker naar een hondenschool. 
Je mag je ook niet laten verblinden door 'uitspraken' over een bepaald ras.

Had ik daar naar indertijd naar geluisterd, dan was ik nooit met een Dobermann thuisgekomen, maar heb het toch gedaan en er nooit spijt van gehad, nooit.
Het was een schat van een beest, en dat is die van jou ook. 

Had er kwaad ingezeten-in je pup-, dan had 'ie dat spel verkeerd aangegrepen en echt gebeten.(ook op zes maanden,dat verschil voel je)

Doe met zo'n honden gewoon geen 'machtspelletjes' als je nog niet helemaal 'ingelopen' bent.
Hou dat voor als de hond stabieler is en meer vertrouwd is met je.(honden kennen hun kracht als ze het goed leren perfect!)

En je hebt groot gelijk;in een asiel is je hond niet beter af.

Zie hem als een ruwe diamant die jij alles mag leren; vertrouwen, aandacht, bescherming, rust, zekerheid.

enne; begin met een hondenschool. Je zegt dat je onervaren bent, dus maak dat je daar bent!

had al eens gezegd dat het negeer methode niet zou werken in vorige posten en duwen = uitdagen voor spel.. hoe oud ben je eigenlijk als ik vragen mag?