Na binnen plassen nu ook binnen poepen.. help!

Goed, even alle feiten snel op een rijtje.

Cosmic is een Podenco Andaluz teef van 2 jaar oud. Ze is gevonden in Spanje en heeft een maand bij een gastgezin in Nederland gezeten. Daar was ze zindelijk. De eerste week bij mij ook, en tussendoor ook weer een weekje. De rest van de tijd heeft ze hier binnen geplast, meestal met tussenpauzes van 3 dagen, soms ook iedere dag, twee keer op een dag, er is geen pijl op te trekken. Vannacht heeft ze voor de eerste keer ook binnen gepoept, da's weer helemaal nieuw. Ik heb natuurlijk meteen aan de bel getrokken en heb om advies gevraagd, maar eigenlijk bij teveel mensen..

De trainer waar we een cursus bij volgen zegt dat het uit spanning/afwijzing is. Ik mag haar niet afwijzen (ze is vaak erg opdringerig) want dan wordt ze onzeker. Dus zat ik hier elke avond met een hond in mijn nek, die dan uiteindelijk gecorrigeerd werd door mijn andere hond..

De gedragsdeskundige (tevens een vriendin/oud collega) zegt dat het uit dominantie/onzekerheid is. Als ik iets met haar oefen, gaat ze meteen daarna zitten plassen. Puur opgebouwde spanning. Ook doet ze het dus als ik haar afwijs als ze aandacht opeist, gaat ze meteen ergens zitten plassen. Zij zegt dat ik best eens "nee" mag zeggen. Ook zei ze dat ik moest stoppen met haar belonen als ze buiten plast. Ze gaat er inmiddels gewoon voor zitten, puur voor de beloning, zonder te plassen. Ook zei zij dat ze goed wéét dat ze buiten moet plassen.

Ten slotte heeft de gedragsdeskundige die samenwerkt met de dierenarts mij net gebeld. Zij zegt dat ze gewoon simpelweg niet zindelijk is en het niet snapt. Dat ze soms droog is omdat ik per toeval haar op de goede momenten uitlaat. Zij raad aan haar als een pup te behandelen. Bench-training, buiten plassen belonen, etc.

Wie heeft er gelijk? Hoe moet ik dit aanpakken? *zit met handen in het haar*

Ik persoonlijk zou haar inderdaad gaan behandelen als een pup.
Veel uitlaten en korte saaie stukjes lopen. En wel belonen als ze het buiten doet.

Ik ben echt de wanhoop naarbij.. Vanmorgen is ze ook nog weggelopen en daarbij twee wegen overgestoken.. Pff..

Bij ons heeft Abby ook de eerste paar weken binnen geplast en soms ook wel gepoept.
Puur om aandacht te trekken.
Dus als ze plaste/poepte hebben we haar volledig genegeerd (en dat is lastig als ze op de bank zit te poepen) vervolgens met een truukje afgeleid en buiten of op de gang "per ongeluk" opgesloten.
en dan buiten het zicht alles opruimen.
Inmiddels gaat het goed (even afkloppen)


Ik denk dat Cosmic prima weet dat ze buiten moet plassen (anders zou ze namelijk altijd binnen plassen/poepen) maar dat ze het puur gebruikt om jou te manipuleren.
Ik snap niet zo goed wat een bench met die hele probleem te maken heeft en vind het maar een vreemd advies.

Wellicht heeft het misschien ook wat met overprikkeling te maken? Krijgt Cosmic wel genoeg rust?
**hoe lang is ze bij jullie trouwens?

terug naar af... behandelen als een pupje, zelfs snachts er even uit, wees hier conseqwent in, geef niet de hele woning , maar gedeeltes, zodat je alert kan zijn en blijven, smorgens al beginnen met direkt met het opstaan buiten zetten, en direkt weer naar binnen, na de ochtend ritueel van jezelf ga je weer naar buiten met de hond, plassen poepen en naar binnen. binnen om de anderhalf uur twee uur naar buiten, net zolang dat het kwartje valt, of de euro.


belonen en nog eens belonen, doe maar gek. en binnen ? houdt hem/haar in het oog, zodat er ..bijna.geen ongelukjes binnen kunnen gebeuren, hou dat maar voorlopig even vol.

Mijn advies: terug naar de basis. Dus in derdaad behandelen als een pup die je net in huis hebt.

Je moet goed begrijpen dat je hond vanuit haar eigen omgeving is weggehaald, in een gastgezin heeft gezeten en nu weer een andere baas heeft. Met weer andere regels en andere dingen.
Daar wordt een hond nerveus en onzeker van. En niet dominant, dat is heel wat anders!

Daarbij is geduld een groot goed. Dat is echt het enige wat je momenteel moet kunnen opbrengen. Geduld, geduld en geduld. Daarbij liefde, liefde en liefde. En daarbij ook nog eens regels en regels. Strakke regels die iedereen in huis moet hanteren.

De term manipuleren zie ik in dit geval geheel niet zitten. Het is onzekerheid, en omdat jij er ook nerveus en geïrriteerd van wordt, draag je dat over op je hond.

Advies nummer 2 van mij: niet geïrriteerd raken, plas en/of poep opruimen en verder negeren. De hond niet op de donder geven, dat heeft totaal geen zin.

(had je niet eerder zo'n topic geopend? staat me iets van bij, maar ik vind hem niet terug, dus ik kan het mis hebben)

Klopt, dit is denk ik inmiddels mijn derde Cosmic-plas topic.. Zucht..
's Nachts plast ze eigenlijk nooit binnen. Ook als ik weg ben blijft het droog. Ze doet het echt alleen maar recht voor mijn neus, héél af en toe 's morgens vroeg, dan vind ik dus iets wat nog warm is, 's morgens.

Als ik opsta ga ik meteen met de honden naar buiten. Ik trek een jas aan over mijn pyjama en ga naar buiten, met mijn bril op en mijn haar rechtop op m'n hoofd, dus voor ik mijn eigen ochtendritueel doe. Ik ga 's morgens niet eens eerst even plassen, dus loop meestal zelf met gekruiste pootjes tijdens de ochtendwandeling.

Verder wandel ik zodra ze wakker wordt, meestal om de 2 uur, met tussendoor af en toe een plasje voor het huis op het veldje. Ze is echt sneaky met haar plasje. Bijvoorbeeld, ze ligt op de bank te slapen en wordt wakker en springt van de bank af. Ik loop meteen naar de gang om mijn jas aan te doen, maar mevrouw heeft dan al in de huiskamer zitten plassen. En dan is het bijvoorbeeld nog maar een uurtje geleden dat we uit zijn geweest.

Cosmic is sinds eind januari bij ons. Ze krijgt wel rust, slaapt eigenlijk altijd als we binnen zijn. Zodra ze actief wordt ga ik met haar naar buiten, voor het geval ze moet plassen. Verder spelen we niet in huis, mijn herder is al dertien dus heel rustig. Ik heb hier wel speeltjes liggen maar daar doet ze eigenlijk niets mee.

Het is echt veel geduld hebben hoor. Dat vertelde ik dus ook in die andere topic volgens mij.

Herplaatsers zijn gewoon honden die een hele andere aanpak nodig hebben, wat betreft aandacht en geduld.
Sophie heeft een enorme rugzak en in het begin heb ik haar echt zielig gevonden. En dat was dus FOUT! Misschien dat Janine bedenk ik mij opeens, dat bedoeld met manipulatie. Juist omdat je haar misschien (onbewust) zielig vindt, voelt je hondje dat aan en probeert op deze manier meer aandacht te vragen.
En dat is nu net waar je niet op zit te wachten. Plasje opruimen, vooral niets zeggen (heel belangrijk!!!!!) en verder negeren. Geen positieve aandacht, geen negatieve aandacht, helemaal niets.
En verder terug naar basis.

Sophie heeft het hier niet echt in huis gedaan, (weleens stiekem waar je het niet zag) maar ik zie buiten dat ze zich opstelt als een reu, overal en nergens plassen. Is niet nodig maar ze doet het. Ooit gehoord van mijn dierenarts die ervaring in herplaatsers heeft, dat teefjes dat gedrag vertonen. Waarom is niet duidelijk, maar dat ze het doen, weten we dus.

Ik begrijp dat de ochtenwandeling goed gaat, dus als je naar buiten gaat dan heeft ze nog niets gedaan. Overdag als je je jas gaat pakken, dan plast ze binnen al voordat je naar buiten kan. Mijn vraag: wat doe je? Wordt je enthousiast, zo van .....we gaan naar buiten!!
(je kent dat wel, gezellig proberen te doen tegen honden,)  Maak je de hond (onbewust) enthousiast? Want dat moet je vooral niet doen.
Niets zeggen, pak je jas en loop de tuin in.

Dat moet ik hier nog steeds doen als ik weg ga voor een boodschap. Als ik zou praten met van, jongens tot zo, vrouwtje gaat een boodschap doen (of weet ik veel wat je kan praten) dan is het mis, want dan gaat Sophie de hele buurt bij elkaar blaffen. Maar zeg ik niets, negeer ik ze totaal (ook DJ uiteraard), pak ik meijn jas, trek mijn schoenen aan, kijk ze niet eens aan.............en ga dan weg, is het goed.

Dus kijk eens wat jij doet. Maak eens een lijstje met jou gedrag! Ik denk namelijk dat heel veel aan jezelf ligt. En ik hoop iet dat je hond door jouw eigen gedrag, ze wat bang voor jou is. Onbewust kan je dus je eigen hond onzeker maken met je eigen gedrag.

Ik hoop dat je ons wilt laten weten wat je doet. Dan kunnen wij eens lezen hoe en wat er gebeurt.
Ik denk namelijk dat er te veel gebeurd.

Bedankt voor de tips en de reacties.
Toen ik Cosmic ophaalde bij haar gastgezin vertelden ze mij dat ze soms uit enthousiasme plaste. Dit is hier niet het geval. Ze staat op van de bank, en voordat ik goed en wel van de bank af ben (heb dus nog niets gezegd) heeft ze al geplast. 's Morgens is ze wel suuuuuper enthousiast als ze mee uit mag, dan staat ze te blaffen en om me heen te springen, ook tegen mij en Punk aan, maar dat negeer ik. Zodra ze rustig zit krijgt ze haar jas aan en halsband om.

Weggaan doe ik op dezelfde manier als jij. Ik loop de deur uit alsof het de normaalste zaak van de wereld is, zonder de dames aan te kijken of toe te spreken. Soms ga ik expres alleen even naar de auto, of vuil weggooien, dan ben ik binnen een minuut terug. Verder negeer ik ze ook als ik thuis kom, dus ik moedig hun enthousiasme niet aan.

Ik heb zes jaar met honden gewerkt, doe ik nu nog steeds, en dan vooral bij het asiel. Ben dus redelijk wat probleemhonden gewend. Maar met een probleemhond in het asiel werken is wel héél anders dan een hondje zo in huis hebben.. Gelukkig weet ik wel het één en ander van honden gedrag, ik heb ook niet zo zeer het idee dat ik iets per definitie fout doe, ik twijfel alleen wát ik moet doen, omdat het niet helemaal duidelijk is wáárom ze dit gedrag laat zien.. Ik krijg van alle kanten advies met als gevolg dat ik alles probeer, waardoor er onduidelijkheid onstaat bij Cosmic. Denk ik. Ik moet gaan besluiten hoe ik dit ga aanpakken en hopen dat het werkt..

Ik heb sinds vanmorgen een bench in huis staan, lekker dik kussen erin gegooid. Cosmic heeft vanmiddag een kluifje gekregen (in de bench) en daarna heeft ze er ook eten in gekregen. Net kwam ze naast me op de bank liggen, viel in slaap, dus heb ik haar voorzichtig in de bench gelegd. Natuurlijk meteen weer wakker, dus heb haar in de bench een lekkere massage en wat koekjes gegeven. Toen ik weer op de bank ging zitten kwam ze er weer uit, ging even in de keuken wat drinken, en is toen uit zichzelf terug in de bench gekropen. Daar ligt ze nu in te slapen. Pffff, wat een opluchting, ruimte op de bank en niet steeds dat pootje in mijn gezicht.. Helemaal trots op haar!

Even vanaf mijn werk: ik geef je vanavond telefoonnummers door van mijn vriendin.(Mirjam)