Honden van andere mensen onder controle houden

Ik heb met veel mensen gepraat over de aanschaf van dit nieuwe hondje, ook op dit forum. 

http://www.hondenpage.com/hondenforum/145065/maakt-een-nieuwe-chi-willen-mij-een-slecht-mens?.php

En toen was er Milly...

Na maanden van verdriet en pijn voelde ik eindelijk een keertje weer een beetje blijdschap. Maar mijn zus doet nu echt alsof ik de duivel ben voor het nemen van de nieuwe pup na de dood van mijn eerste. Ze deed net alsof ik dieren als objecten zag die vervangbaar zijn. Zoals jullie in mijn eerdere topics gelezen hebben is dat absoluut niet het geval. Ik had haar ook proberen uit te leggen hoor, hoe het met deze pup is gegaan, maar ze wou het verhaal niet eens aanhoren. "Het is geen excuus! Je weet niet eens met honden om te gaan!" zei ze op een snobistische toon. "Je bent onverantwoordelijk omdat je dat niet eerst leert!"
"Het lukt me wel om deze pup op te voeden," zei ik zeker van mezelf.
"Ja dat misschien wel, maar toch. Als jij in het park loopt en iemand anders z'n hond valt de jouwe aan, dan moet je ook leren hoe je die hond moet stoppen! Want dat kan ook gebeuren!" zei mijn zus. "Je kan dan wel je eigen hond onder controle hebben, maar je moet ook anderen hun honden onder controle leren houden!"

Wat vinden jullie daarvan? Vinden jullie dat ze gelijk heeft en ik eerst met alle soorten honden van andere mensen en hun hondengedragsproblemen moet leren omgaan voordat ik zelf een hondje neem? Aan de ene kant kan het wel handig zijn om een hondengedragstherapeut te worden voor het geval dat. Maar aan de andere kant, is het wel reëel om elke hondenbezitter die geen gedragstherapeut is en geen controle heeft over andermans honden onverantwoordelijk te noemen? 

Het verward me een  beetje... ik vind beiden kanten wel een punt hebben namelijk. Ligt het echt aan mij?

Cynthia, het gaat erom hoe jij ertegenover staat.
Begin vanuit een kalme houding.

Nu ben je nog wel onzeker (wat normaal is) maar als je je eens goed wilt oriënteren, dan ga je langs bij een hondenschool en dan vraag je hoe en wat en leg je jouw verleden uit.
Zij kunnen je tips geven of eens een les laten bijwonen waarin grote honden getraind worden, hoe ze doen, waar ze op reageren, waar ze op af gaan...

Het vertrouwen moet echt van jou uit komen.

Jij moet eerst de 'grote' honden leren plaatsen.
Moeilijk, maar 'vertrouwen' terugkrijgen en dat vervolgens projecteren op je kleintje.(in bescherming)

Jij gaat je kleintje graag zien, en haar behoeden.

Laat je zus zeggen wat ze wil, jij gaat het moeten doen en vooral; moeten vertrouwen op jezelf!

Ik heb niet je andere topics gevolgd, maar je zus heeft er in ieder geval weinig kaas van gegeten.
Hoe kan jij of ik nu andere mensen leren hun hond onder controle te houden?
Ik zou, als dit zo gaat met je zus, maar niet zoveel delen over je hond en alles wat erbij komt.
Je wordt er alleen onzeker door.
Leren kan alleen door het te doen, je kunt veel lezen, en vragen, en ervaren.
Maar mag je dan geen hond hebben?
Ik heb nu voor het eerst een hond, ik heb fouten gemaakt, maar ik weet dat mijn hond er geen schade door heeft ondervonden, ik ben cursussen gaan volgen, boeken lezen etc.
Dat is leren, en dat doe je ook, of vooral, in de praktijk.
Laat je niet van de wijs brengen. Net alsof alle hondeneigenaren gedragsdeskundigen in spe zijn.

Wat jammer dat je zus zo reageert... snap het zelf niet echt eigenlijk. Alsof het allemaal al niet traumatisch genoeg is om je hondje op zo'n manier te verliezen.. Het leven gaat door dus waarom niet een ander hondje nemen als je voelt dat je daar klaar voor bent.

Je weet zelf wel hoe het allemaal zit dus laat je verdrietig maken. Vind het een beetje overkomen alsof je zus jou verwijt dat het andere hondje gestorven is. Dat gaat wel ver denk ik.. Alsof elke hondenbezitter die ooit een hond verloren is daar zelf iets aan had kunnen doen.

Iedere honden bezitter kent z'n eigen hond toch beter dan vreemden dat doen.  Dus die persoon is denk ik degene die moet handelen (of voorkomen) dat er nare situaties ontstaan, dus niet jij.

Woont jouw zus ook in bij jullie? Is ze een beetje jaloers?Heel vaak als ik zulke reacties hoor, dan denk ik daar automatisch aan.
Als ze het wat zou onderbouwen in een gewoon gesprek....maar zomaar wat verwijten strooien....nee.(dat helpt niks)

Cynthia, volg je gevoel en verdiep je in honden(boeken, cursus, internet lezen), op welke manier dan ook. Je kunt alles aanwenden en gebruiken.'

Ja, ze woont bij ons. En nee, ze gunt me nooit wat lijkt het wel. Altijd als er iets leuks in mijn leven komt, een man, een leuke gebeurtenis, en nu een pup, dan moet ze altijd roet in het eten gooien. Ze kan echt alleen maar negatief over me praten lijkt het wel. Daarom post ik dit ook even hier. Ik wilde weten of het aan mij lag dit keer of aan haar.

"Oh, je hebt een nieuwe hond gehaald? Ga je die ook dood laten gaan?" zei mijn moeder sarcastisch toen ze het net hoorde.

Dat deed pijn. Ze deden net alsof ik Mokka expres heb laten sterven en het nieuwe pupje heb genomen met het idee van vervanging. 

Op het moment ligt Milly te slapen in haar mandje. Ze is niet krantzindelijk, ze doet alles buiten, dus moet ik morgen vroeg opstaan. Door de lange terugreis kon ze haar plas niet ophouden en heeft het in de tas gedaan. Kort daarna heb ik haar even naar een klein grasveldje daarnaast gebracht, waar ze een poepje heeft gedaan. Nu slaapt ze. Ik moest net even huilen toen ik haar voor het slapen op haar buikje kriebelde, want ze deed haar mondje open en knaagte aan mijn vingers, precies zoals Mokka. Zulke herinneringen doen nog steeds pijn. Ik geef toe dat het misschien te vroeg was om Milly mee te nemen omdat ik er emotioneel toch niet helemaal klaar voor ben, maar aan de andere kant voel ik toch blijdschap omdat ik nu niet meer alleen ben. 

Geniet maar van Milly.
Jij zult haar goede zorgen geven. 

Een gewaarschuwd mens is er twee waard. 

Cynthia; ga veel lezen, leer wat je kunt doen, wat veilig is, en scherm Milly af.
Laat de herder-of een andere hond die je niet vertrouwt- nooit in de buurt komen, nooit.

Je hebt gelijk. Ik denk dat hun gezeur eerder ligt aan het feit dat het momenteel niet zo goed ligt tussen ons (mijn ma en zus hebben veel geld gestolen, frauderen etc. en ik sta niet achter hun keuze). Ik zal goed voor Milly zorgen. 
Was even fijn om te horen dat het niet aan mij lag.

Ergens heeft ze een punt, of je het wilt of niet, je gaat ook met honden te maken krijgen die niet van jou zijn en dat hoeft echt niet altijd een positieve ervaring te zijn. Je hoopt altijd dat het goed gaat maar soms zal je ergens tussen moeten springen.

Toen Farah een week of 9 was liep ik met haar en Devil aangelijnd op een brug met alleen maar een paar stalen draden op haar hoogte. Iemand liep mij tegemoet en haar hond liep los en kwam op die van mij af. Die hond vloog dev aan toen hij bij ons aankwam en die 2 begonnen dus te vechten terwijl ik ook nog een pupje aan de lijn had. Ik heb Farah haar lijn losgelaten en de aanvallende vreemde hond eerst geprobeerd te trappen. Toen ik na een mistrap er overheen stond de vreemde hond er met 2 handen afgetrokken en toen na een knal op zijn kop en een flinke scheldpartij naast me neergezet (hond was stil van de schrik voor mij, Dev is achter me gaan staan). De baas deed niets, die stond alleen te jammeren en was heel erg geschrokken.  Ik ben even rustig blijven staan, pup opgehaald (die is door een man opgevangen nadat ze was weggerend, gelukkig heeft hij haar riem vastgepakt) en toen heb ik dev nagekeken op bijtwonden. Gelukkig geen gaten en Farah alleen geschrokken. Maar goed, in mijn situatie deed de andere baas dus helemaal niets! Ze was zo geschrokken dat haar hond dit deed dat ze bijna stond te huilen maar verder de hond niet uit het gevecht haalde. 

In ieder geval, heb je een hond dan heb je met alle honden te maken ook al denk je dat een ander daar verantwoordelijk voor is. Het blijven levende wezens en helaas moet je soms drastisch ingrijpen.

Hier in de buurt is een heel erg hondagressieve stafford. Ik ben die al veel vaker tegengekomen en mijn hond doet niets en reageert er niet eens op maar die hond begint zodra ie een andere hond ziet al een waas voor de ogen te krijgen. Reu of teef dat maakt allemaal niet uit... Ik heb het idee dat ze die hond maar net de baas kan en uitlaten met een muilkorf ho maar.

Laatst kwam ik haar tegen en liet ze de lijn perongeluk glippen.. (ik had het even niet meer) gelukkig kon ze nog snel op gaan staan anders weet ik niet wat ik gedaan had. Waarschijnlijk of mijn hond snel oppakken of haar hond fysiek bij mijn hond vandaan houden d.m.v. trappen/schreeuwen  of wat dan ook.  Ik heb een 15 jarige westy die écht niets meer kan hebben dus ik zou kosten wat kost die hond bij haar vandaan houden.
Gisteren kwam ik haar alweer tegen ze kwam net haar voordeur uit en die hond die had het alweer niet meer. Met al die sneeuw waar dat beest z'n eigenaar over vooruit trekt loopt dat niet echt fijn moet ik zeggen. Ik bedacht me al allerlei scenario's hoe te handelen als die hond ineens op de mijne af zou stormen.

Cyntia... het is makkelijk om anderen honden te kunnen lezen, maar je ziet het niet altijd wat er omgaat in een koppie van de tegenpartij.

Ga naar cursus met je hondje straks, daar leer je veel van anderen en hoe je met je hondje straks om kan gaan, vragen stellen aan de instructeur/trice.

en je familie maar even op afstand houden, ruzie om een hond is nimmer goed, het is straks jouw hond, jij voed hem op. niet hun.

mooi naar cursus gaan Cynthia.

Goed advies allemaal. Ik ben ook echt als de dood dat er wat gebeurd buiten, daarom zet ik mijn pup pas neer als ik zeker ben dat er echt níemand is, zelfs geen kids. Ik vreeste voor de grote hond van de buren, maar die bleek tot mijn verbazing dol te zijn op kleintjes. Normaal gesproken als ik met die herder liep ging hij tekeer, maar een kleine chi vond hij blijkbaar prima. Ik denk dat ik idd naar een cursus ga...