Hallo allen,
Daar wij binnenkort een Mechel in huis nemen had ik graag jullie ervaringen gelezen met dit ras..
Hoe de opvoeding liep, hoe sociaal of asociaal die van jullie is naar kinderen/honden. Wat jullie doen met jullie Mechelaar, of hij in huis zelf rustig is, enz...
Ik hoor het graag
Groetjes,
Kim
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "mechelse herder" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
dat hangt van mechelaar tot mechelaar af, maar ik zorg dat ze zo veel mogelijk buiten kan spelen hier en er mee trainen zodat ze moe is en rustig in huis is.. lukt vrij goed eigenlijk... mijn is een echt floddermeisje.. minder puntjes zijn ze kunnen bezitterig tov andere honden zijn.. geen speelgoed willen delen.. ze zijn heel competitief ingericht.. als je apport doet willen ze altijd winnen en lopen daarbij elke andere hond omver om dat doel te bereiken.. ze kunnen ook heel sociaal zijn.. afstandelijk naar heel vreemde mensen.. maar geen bang ook niet.. (veel andere mechelaars hebben wel schuwheid en angst) deelt niet graag aandacht met andere honden.. maar zoals ik eerder zei elke mechelaar is anders.. ook zijn ze enorm slim en als je geluk hebt zoals mijn wilt die altijd wel trainen en nieuwe dingen aanleren.
dus het zou kunnen dat ie jaloers is op de aadnacht die onze cocker zal kirjgen..? Kanje dit "aanleren" dat ze eenmaal moeten leren delen?
hoe oud is je herder? Isje andere hond ookeen herder?
Ik vind het echt ontzettend makkelijke honden, maar ik denk dat ze in andere handen wel eens ontzettend moeilijk zouden kunnen zijn.
Mijn oudste teef is een echte teef. Ze gaat geen andere honden uit de weg en doen ze iets naar haar, gaat ze meteen in de aanval om te zeggen dat haar wil wet is. Zij komt ook niet in contact met andere honden buiten de mijne uiteraard (en die zijn haar grillen al vanaf dag 1 gewoon :p )
Ze is wel fair in de zin dat ze nooit voor kwetsures zal zorgen.
De jongste reu is een heel sociale hond (andere mensen interesseren hem gewoon niet en kijkt hij er toch naar, dan duurt dat hoop en al 5 seconden).
Hij heeft een sterk karakter, heel relaxt in zijn hoofd, van weinig onder de indruk. Maar hij staat toch samen mét mij op het veld, een echt team. Hij gaat niet even gaan vechten tegen mij (tenzij ik met hem zou vechten, hij zou zich niet laten doen).
Hij heeft een enorm kort lontje, hij is erg snel kwaad. Maar dat heb ik graag, dus dat zie ik wel graag in een hond. Verder meent hij alles wat doet. Hij gaat niet bijten voor een mouwtje te hebben, hij gaat bijten omdat hij de persoon wil hebben.
Hij is wel erg bezitterig. Als hij iets heeft en er komt een andere hond op af, dan gaat hij vechten. (behalve bij mijn teef).
met hem ga ik ook nooit (meer) balletjes gooien als ik nog een hond bij heb.
In huis zijn ze kalm en rustig. Maar dat vorm je zelf uiteraard. Vanaf dag 1 wordt er hier niet gespeeld in huis en dat blijft ook zo.
Met kinderen zijn ze fantastisch. Gisteren lag mijn reu op café nog knuffels en kussen (en snot) in ontvangst te nemen van een kind van 2.
Voor mij is het echt het ideale ras dat bij mij past. Liever 1000 mechels dan 1 labrador. Met die lab zou ik veel meer miserie hebben dan met die 1000 mechels gok ik.
Ze mogen niet spelen in huis? Wrm eigenlijk? Wordenze dan te wild?
je hebt dan een tuin veronderstel ik...
Hah, gevonden!
Tja, mijn "Mechelse Herder" is natuurlijk geen volbloedje.. maar toch.
Toen ik Punk kreeg was ze geen gemakkelijke. Ze was toen zes jaar oud maar was door de dierenarts in het asiel op één, anderhalf jaar geschat. Ze sprong op, beet in de riem en in je honden, blafte constant, had last van kennelstress, klom over alle hekken, hokken, etc. heen. Toen ze eenmaal thuis was (ze komt dus uit het asiel) ging ze zitten grommen als er iemand binnen kwam, en dat ging dan gepaard met een angstplasje. Tevens ben ik tijdens het spelen ook regelmatig tussen haar klapperende kaakjes geëindigd.
Na een aantal weken bij mij gezeten te hebben dook haar oude eigenaar (en dus haar verleden) op. Bleek dat ze opgegroeid was in een kraakpand, waar ze alle vrijheid had in een roedel van 15, 20 andere honden. Dáárom deed ze zo moeilijk aan de riem, dat was ze gewoon niet gewend. Toen destijds waren trainingen niet zo vriendelijk als nu. Ze is (héél eventjes) getraind met een slipketting. Daarna alleen nog maar los getraind.
Punk alleen is erg makkelijk. Ze is inmiddels dertien dus slaapt veel. Ze is super sociaal met andere honden, echter wil het met dominante teven wel eens botsen (ze is zelf ook behoorlijk dominant). Sinds kort heb ik dus een Podenco erbij, ze is absoluut niet jaloers. Ze blijft bij de Pondenco haar eten uit de buurt, laat zelfs haar kluifjes afpakken door haar. Ook op aandacht is ze niet jaloers, ze wacht netjes haar beurt af als ik even met de Podenco zit te knuffelen. Dat jaloerse is hier dus absoluut niet bekend, maar nogmaals, Punk is geen volle Mechelaar.
Verder vind ik het de ideale hond. Heel baasgericht, gehoorzaam, will-to-please. Een enorm verschil met mijn Podenco, haha.
Ik werk zelf bij het dierenasiel, daar zie je de "andere kant" van de Mechelaar. Daar zitten de Mechelaars die niet goed opgevoed zijn, bijtincidenten meegemaakt hebben, nerveus zijn, enorm afvallen door de stress, etc.
Ik ben ervan overtuigd dat Mechelaars ideale honden zijn, als ze goed opgevoed zijn. Ook ben ik er van overtuigd dat het één van de moeilijkste rassen is, als ze niet goed opgevoed zijn. Je hebt het dus voor een groot deel in eigen hand, denk ik!
Super veel succes!
dus direct mee beginnen... Kan je hier wat tips over geven? Mogen er dan geen hondenspeeltjes in de woonkamer liggen? Of hoe begin je eraan?
Ok, goed!
Nog mensen die hun ervaringen willen delen?
ok, bedankt Maart
Ik heb ze (nog) wel allebei in huis, en ze mogen hier inderdaad ook niet wild spelen binnen. Beetje rollebollen met elkaar is prima maar als het te druk wordt zeg ik klaar, en dat werkt. Wild spelen mogen ze buiten, en dat doen ze dan ook volop. Allebei mijn honden zijn heel sociaal naar mens en dier, en erg lief voor kinderen. Bepaald gedrag heb ik wel een beetje moeten sturen, want anders staan ze altijd met alles vooraan. De oudste meent zich buiten bijvoorbeeld overal mee te moeten bemoeien, en speelt graag de juf van het speelveld. In het gareel moeten ze! Vandaar dat zij niet met alle honden (met name heel drukke honden) mag spelen. De jongste geeft niet zoveel om andere honden, zal niet uit zichzelf op ze af gaan, maar zij bemoeit zich weer graag met andere mensen. Dat heb ik ook liever niet dus hou ik haar daar wat korter in. Zij is nog jong (10 mnd) maar tot nu toe is ze helemaal zoals ik het graag hebben wil, heel sociaal, lief en vriendelijk. Een tikkeltje onzeker soms waardoor ze wat meer op mij leunt als mijn andere hond, maar als ze er moet zijn dan is ze er voor de volle 100% en deinst ze nergens voor terug. En een echte hittepetit, ze kan snauwen als een echte teef als het haar niet zint. De oudste is van nature kalmer en zelfzekerder, maar door haar verleden is zij wat overgevoeliger op bepaalde dingen gaan reageren. Ze hebben haar herderkarakter er echter niet uit kunnen slaan, ze krijgt hoe langer hoe meer zelfvertrouwen en er komt steeds meer herder naar boven Ik denk dat het vooral belangrijk is dat je ze veel sturing geeft, dat hoeft helemaal niet met harde hand maar wel door heel consequent te zijn in wat jij regelt en in wat ze zelf mogen regelen. Ze werken enorm graag voor je dus op zich hoeft dat helemaal niet moeilijk te zijn.
Ik wou dat ik een beetje gezag van Maart kon overnemen voor mijn Lance. Maar ja een Mechelaar of een yorkje.....in iedere geval vind ik het fantastisch hoe goed dat een goed getrainde hond luistert. Ja Maart ben acht jaloers hoor.'
Mechelaars zijn geweldig. Lekker pittig, die van mij heeft een goede werkdrift, en ze wil alles graag voor me doen. Goed waaks, leren snel, eigen willetje, staan vaak altijd voor je klaar, deinst niet terug, en die van mij is super lief. Ze kan echt als een woeste bitch reageren als er mensen langslopen die ze niet kent, maar zodra ze er bij is, heeft mevrouw de oortjes plaat op haar kop en kwispelt ze als een dolle . De mijne is een gevalletje van een grote bek en een klein hartje. Maar wat een super hond. We hebben al besloten dat er als er nog weer een hond komt er weer een Mechel bij komt, dan een mannetje. Daar kijk ik nu al naar uit. Wat een geweldige honden zijn het
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "mechelse herder" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?