Opdringerig onderdanig.

Ja, ik weet het, het klinkt idioot de combinatie opdringerig onderdanig.

Er zijn hier echter drie jonge honden in het park die dit gedrag vertonen. Een is een stabij van rond de 8 maanden, en een een labrador van ook ongeveer zo oud. De laatste is een jonge schapendoes. Ze stuiven op Dobby af en springen dan naar zijn kin in iets wat lijkt op onderdanig gedrag. Alleen zijn ze daar zo opdringerig in dat het onderdanige niet helemaal lijkt te kloppen. Dobby is dan ook zo'n sulletje die laat het maar gaan, tilt zijn snuit op en loopt weg, om dan fervent achtervolgd te worden terwijl deze honden maar naar zijn kin blijven mikken.

Toevallig kwam ik twee van deze honden vandaag alle twee tegelijk tegen. De labrador sprong zo over Dobby's rug naar de andere kant om toch vooral maar bij zijn kin te kunnen. De stabij liep maar te springen naar zijn kin. Toen wat Dobby gesandwicht tussen twee opdringerige onderdanige pubers. Er kwam zowaar een grommetje uit, maar niet hard/duidelijk genoeg dus de pubers met bord voor hun kop gingen lekker door.

Ik heb Dobby toen bij me geroepen, over hem heen gaan staan in paardrij-stand en mijn hand op zijn borst gehouden. Met mijn andere hand de kin-mikkers op afstand gehouden. Toen stopten ze eindelijk en Dobby was oprecht dankbaar.

Het is zulk vreemd tegenstrijdig gedrag dat ik en de andere bazen nou niet echt weten wat het is en wat we er mee aan moeten. De schapendoes houd na korte tijd op, maar de andere twee dus niet. En het helpt niet dat Dobby het soms probeert te ontlopen door weg te rennen, want dan word het zelf belonend gedrag voor die andere hond: hinderlijk doen en dan leuk rennen.

Rara, iemand suggesties wat voor een gedrag dit is?

Bij ons in de buurt woont ook zo'n mutsje, een kruising Mechelse Herder die, toen ze nog niet zo oud was, mijn kruising Mechelse Herder heel onderdanig benaderde. Bijna op haar rug schoof ze dan naar haar toe en dan vooral veel naar haar bek likken. Mijn mutsje was hier niet zo van gediend, stond dat met tanden ontbloot te grommen maar het likken hield niet op.
Inderdaad lastig, wat doe je hier nou mee. Kan er weinig wijs over zeggen, ben ik bang.. Maar goed dat je het voor je hond opgenomen hebt!

Het is helemaal geen vreemde combinatie, je ziet het net erg veel.Honden die wat onzeker zijn naar andere honden toe, maar ook een vrolijk, enthousiast en onbesuisd karakter hebben, vergalopperen zich wel es en dan worden ze ongeleefd en opdringerig. Een zelfzekere en beleefde hond zal hierop reageren door een statige houding aan te nemen en nuffig z'n hoofd opzij te draaien. Dit snappen de 'onbeleefderikken' meestal wel. Maar als ze een 'slachtoffer' vinden dat niet goed weet hoe met dit opdringerige gedrag om te gaan, dan kan het echt op treiteren gaan lijken.
Blok deze opdringerige honden af, of vraag aan hun baasje om hun hond bij te houden. Dit is namelijk voor jouw hond niet leuk.
De baasjes van deze 'opdringerige' honden zouden hun hond moeten leren zich in te houden en eerst rustig te worden voor ze een begroeting toelaten. Als de hond rustiger is, gaat het namelijk veel beter.

Mijn oudste hond vindt dit ook zeer onbeleefd gedrag. Hij laat heel veel kalmerende signalen zien, loopt weg, maar dat wordt allemaal genegeerd. Meestal gaat ie erna over op manieren aanleren, door te corrigeren. Eigenlijk heeft ie gelijk. Hoewel ik liever niet heb dat mijn hond degene is die andere honden moet opvoeden, maar baasjes zijn zo gemakkelijk tegenwoordig. Jij hebt het daarentegen keurig weten op te lossen. Ik vind het een mooie oplossing die je bedacht hebt, dat ga ik zelf ook uitproberen.

Ik ben het helemaal met Christel eens...en idd de baasjes van de andere honden moeten ze dan bij jouw hond vandaan halen/ houden/roepen.

Dat gedrag herken ik goed, Indy was ook onderdanig opdringerig...
Heel vervelend als ze zo deed bij een andere hond, ze heeft toen een keer een goede correctie van een andere hond gekregen en sinds dien geen last meer van gehad.
Ze is nog wel onderdanig maar niet meer opdringerig.

Nou, die andere baasjes hun hond bij de mijne vandaan roepen gaat hem niet worden. Ik loop met die specifieke honden dan nog net niet met twee honden weg.

Dobby maakt zich ook groot, houdt zijn hoofd in de lucht en draait het weg. Bij het schapendoesje werkt dat dus wel, want die is te klein om er dan nog goed bij te kunnen en dan gaat hij wel weg. Die andere twee zijn een stuk groter en jonger en luisteren niet voldoende naar de baas in zo'n situatie.

Dobby heeft niet de assertiviteit om dan even een gepaste correctie toe te passen. Ik probeer(de) ze weg te sturen door een wat lage stem op te zetten, me groot te maken en te wijzen naar hun baas, maar ook geen effect. Daarom dan maar zo opgelost als nu, want ik loop hier al een tijdje op te puzzelen. Nu raakten ze beiden verveeld, want ze konden niet bij die kin en rende de stabij weg, op de hielen gevolgd door de labrador, want: leuker!

Hier ook zo'n onderdanig opdringerige hond. Over de grond heen schuiven en tegen de voorpoten aan duwen was erg geliefd. Iedere keer als er een andere hond kwam lijn de ik haar aan en eerst aan de lijn kennis laten maken. Ging ze opdringerig doen werden ze uit elkaar gehaald. Hierdoor ging het langzaam aan steeds beter, maar uiteindelijk is het opgehouden nadat ze 2 keer is gecorrigeerd door andere honden die geen zin hadden in dat gedrag. Nu blijft ze stil op de grond liggen en kan de vreemde hond snuffelen.

Patricia Mcconnel heeft daar een blog over https://www.patriciamcconnell.com/theotherendoftheleash/tag/submissive-dogs

Ik schreef het toevallig laatst nog in een ander topic, honden die overdreven onderdanig doen maar zich intussen wel enorm aan je opdringen. Ze zijn alles behalve onderdanig, drammers zijn het, die gewoon hun zin proberen te krijgen

zouden dit net geen 3 mooie voorbeelden zijn van honden die de hondentaal niet goed meer beheersen?
Of is Dobby niet duidelijk genoeg met zijn grom?