ervaring met hond uit buitenland?

Beste Tineke,

Ik begrijp je best wel hoor maar ben van mening dat daar waar een probleem is het alleen opgelost kan worden door samen te praten. Het is niet leuk wat er gebeurt is maar het is niet terug te draaien. Ook het volspammen van het internet helpt niet bij de oplossing maar laat wel zien wie jij bent.

Ik heb gezocht op de “advertentie van Carmina” en vond haar gewoon als een gezonde hond uitzien. Heb contact met de hoofdverantwoordelijke gezocht en ze hebben me beloofd contact met jouw op te nemen. Dat was ook mijn enige doel.  Het heeft me twee mailtjes gekost en na het hele topic van jouw hebben ze me gevraagd hun te bellen. Dat wil ik niet daar het een conflict is tussen jouw en de stichting.

Ik kan alleen maar zeggen dat ik heel tevreden ben met hun werkwijze, ik heb er nu twee van Spanje en bij de tweede had ik veel vragen. Wat als het niet klikt enzovoorts. Daar heeft de stichting zonder vragen mijnerzijds een mooie oplossing voor gevonden. Het gaat heel goed met de Spanjaarden en ik ben content.

Ik weet de oplossing voor jou niet, die zal je zelf moeten aandragen en samen met de stichting moeten uitvoeren.  Het gevecht wat je nu levert zet geen zoden aan de dijk, het wordt alleen maar negatiever en negatiever. Het kost je energie en energie en wat win je? Je wint pas als je samen een oplossing vindt, zowel jij als de stichting leert er van.
Dat de stichting nu een jurist inzet vindt ik heel gewoon hoor, jammer dat het zover moet komen. Dat ze hun medewerkers nu beschermt snap ik ook, daar ligt ook jouw gedrag aan ten grondslag.

Het einde van het liedje is dat ik voor van alles en nog wat wordt uitgemaakt, niks is minde waar, ik ben gewoon een tevreden jochie met twee spanjaarden van ACE, die ook nog eens antwoorden kreeg over jouw probleem.

Dat je nu het topic van …. volspamt ermee vindt ik triest, ze wilde toch alleen maar ervaringen weten. Ze heeft inmiddels haar account al verwijderd.

PS
Waarom ik hier op deze site geen account meer wil heb ik al eens uitgelegd.

John (Gast)
  

23 oktober 2013 om 19:18


Ik heb geen belangen bij deze stichting, werk er niet en heb enkel twee honden geadopteerd bij hun.
Had gisteravond nog willen reageren maar dat gaat om half een niet meer.
Een account hier wil ik niet meer vanwege de censuur.

Enkel heb ik Tineke weer in contact willen brengen en contact met de hoofdverantwoordelijke opgenomen. Zij heeft beloofd contact op te nemen en ik ga haar nu vragen waarom dat niet gebeurt is.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

John, je schrijft in een ander bericht dat je geen belang bij deze stichting hebt en er niet voor werkt.
Vanwaar die gedrevenheid om zo vanuit het niets contact op te nemen met de hoofdverantwoordelijke (blijkbaar weet je wel wie dat is)
Ik ben hier nog geen " Gast"  tegen gekomen die zomaar zo'n actie onderneemt.

Je zult begrijpen dat die eerste zin niet erg geloofwaardig overkomt.  

John....u heeft mail..

John ik lees met verbijstering deze zin; Dat de stichting nu een jurist inzet vindt ik heel gewoon hoor, jammer dat het zover moet komen;.
Wat vindt jij hier dan zo gewoon aan?

@Roos
Dat is toch heel makkelijk, vond het een vreemd verhaal van Tineke en heb contact gezocht met de stichting hierover. Hun mailadressen staan gewoon op hun site hoor. Als "klant" heb je ze zelf al.

De geloofwaardigheid is evenveel waard als het verhaal van Tineke als je zo denkt.

Dat is voor iedereen zelf om te besluiten wat je geloofwaardig vindt.
Ik heb verhaal gehaald bij beide partijen en van daar uit mijn mening gemaakt. Denk dat dat maar weinigen die hier reageren hebben gedaan.
Heb haar weer in contact gebracht en van daaruit moet ze het nu zelf doen.

Nu is het voor mij einde discussie hierover en wens ik iedereen het beste.

Weet je een mes snijd aan twee kanten en ik vind het moeilijk om Tineke ongelijk te geven met waar ze nu mee bezig is ik denk dat ik hetzelfde zou doen in haar plaats. En dan niet eens betreft de kosten maar betreft alles hoe zo'n grote stichting dit heeft kunnen laten gebeuren. En ja ik zou ook alles op alles zetten om dit uit te laten komen.

@John spelen we hier het spelletje .......Wie ben ik?

Dan wil ik ook nog toevoegen dat een stichting die uit dierenliefde handelt toch nooit zo'n zieke hond naar Nederland had mogen laten komen met alle risico's van dien. Niet alleen voor Carmina maar voor alle honden in het vliegtuig en directe omgeving. Zo'n zieke hond ging naar de DA waar veel honden komen. Stel dat het besmettelijk was dan is de ellende niet te overzien

Eigenlijk ben ik gewoon opnieuw weer heel boos. Niet eens perse alleen om wat er met Tineke en haar hond is gebeurd. Maar op alle stichtingen. Zowel de bestaande als de nieuwere die met bosjes uit de grond gestampt worden.

Als ik al een buitenlandertje zou adopteren zou ik naar een kleinschalige opvang gaan. Wat ik al eerder aangehaald heb, degene waar Suzan bv haar honden vandaan heeft.

Het is gewoon te gek voor woorden hoeveel er vooral het laatste jaar mis gaat. Sommigen beginnen geen stichting uit dierenliefde, maar uit liefde voor geld. Het lijkt dan op broodfok. Dit is dus wat anders dan honden redden uit een dodingsstation. Zoals ik al zei worden vrijwilligers de straten op gestuurd om allerlei honden te vangen en mee te nemen zodat er steeds meer keuze is tussen allerlei verschillende honden. Je kiest er eentje, betaald hiervoor en als later blijkt dat het niet gaat zegt de stichting je te gaan helpen om deze te herplaatsen. Vaak gebeurd die niet. Als het wel gebeurd vragen ze aan de nieuwe eigenaar opnieuw hetzelfde aankoopbedrag, stel dat het daar ook niet gaat en ze weer helpen met herplaatsen wordt wederom het aankoopbedrag gevraagd. Dan hebben ze dus voor een hond drie keer betaald gekregen want je krijgt je geld niet terug als je de hond niet kunt houden. 

Diezelfde vrijwilligers vertellen dat hun "baas" hele dagen op zijn gat zit geld te tellen of computerspelletjes te spelen. Ik ben ervan overtuigt dat alle vrijwilligers dit werk doen uit liefde voor de honden. Ze stoppen ermee als ze dingen moeten doen zoals ik hierboven beschreven heb. 

Steeds meer landen krijgen stichtingen van waaruit de honden naar Nederland gevlogen worden. Al eens in de asiels gekeken hoeveel buitenste adoptie honden hier belandt zijn?? Vaak al na een week. Dit is intriest en ik denk echt dat het veelal te maken heeft met dat je een hond uitzoekt aan de hand van een foto op internet waar teksten bij staan die vaak helemaal niet kloppen. Overigens gebeurd diezelfde ook in Nederlandse asiels, maar daar kun je nog naartoe gaan en kijken of het klikt.

Ik blijf van mening dat het beter is om geld te storten zodat ze in die landen de honden kunnen castreren en steriliseren en daarnaast de regering aanpakken dat hier meer regels over moeten komen. 

Twee jaar geleden is hier een hond besmet geraakt met ehrlichiose. Ook door een hond uit Spanje die hiermee besmet was. Later bleken er meer besmet te zijn vanuit dezelfde vlucht. 

Nu de hond van Tineke, die gewoon doodziek op het vliegtuig gezet is. Hoe sneu is dat. Je hecht je gelijk aan een hond. Ik wel tenminste, als ik een hond vijf minuten heb gaat die niet meer weg hoor. En dan moet je hem na 10 dagen al laten inslapen omdat de dierenartsen daar misschien een overeenkomst hebben zoveel mogelijk honden goed te keuren?? Ik weet het niet, is niet te bewijzen, maar een goede dierenarts had deze hond nooit naar Nederland laten vliegen.

Ik ben echt boos! Ben het ook meer dan zat, al die problemen met de adopties.

Ja ik ben ook boos op mensen die het voor de goede mensen verknoeien, er zijn slechte mensen in alle branches, ook in stichtingenland en daar mag en moet ook aandacht aan besteed worden, net als aan slechte fokkers, broodfokkers, particulieren, slechte asiels, corrupte dierenartsen etc. die het niet kan schelen hoeveel leed ze hond en mens aandoen.

Maar belangrijk is dat de goede mensen met hart voor hun werk kunnen blijven doen, deze mensen hebben al voor heel wat succesverhalen gezorgd wb de adopties maar ook de hulp ter plekke laten we dat niet vergeten.

 Als ik lees wat de oprichtster en oprichter van de stichting waar ik Lola vandaan heb allemaal doen, en dit elke maand weer, jaar in jaar uit. Ze hebben een open boekhouding, verdienen hier niets mee, maar zelfs als ze er al aan zouden verdienen zou ik ze dit van harte gunnen. Ze hebben zelf ook diverse honden thuis rondlopen, gered uit de asiels die ze helpen, het geld zou vast naar de hondjes gaan.
Wat ik van hen ook goed vind is dat ze vantevoren melden dat er niet veel over de honden te vertellen is, noch qua gedrag, noch qua gezondheid, van veel honden is de leeftijd alleen maar te schatten. Bij een gezin met kleine kinderen wordt bijna nooit een plaatsing gedaan uit veiligheid. De honden worden nagekeken door een dierenarts, dit bestaat uit een gewoon algemeen onderzoek, ze krijgen (is verplicht) entingen, worden (als het van toepassing is) gecastreerd of gesteriliseerd.

Als ik het goed begrepen is Ehrlichiose een tekenziekte en niet besmettelijk van hond tot hond, deze teken schijnen ook in sommige nederlandse en belgische natuurgebieden voor te komen.

Ik ga bijna helemaal met je mee want het begint wel met dierenliefde maar dan komt de smaak van geld erbij en dan zie je het regelmatig fout gaan en dat is vreselijk. Alles loopt uit de klauwen er wordt gezegd maar er zijn zoveel honden wat waar is maar ook veel vrijwilligers die naar ik aan neem niet blind zijn en het moeten herkennen wat een hond mankeert of minimaal zien dat een hond wat mankeert. Net als Carmina zal zij veel gezichten langs gegaan zijn en dan afschepen met .....ja sorry dat wij niks gezien hebben of ze was gezond toen ze vertrok. Nou nee dus en ik betreur deze handelswijze. Wanneer dit zo doorgaat moeten wij niet aan de hondjes in het buitenland denken nee dat moeten de stichtingen doen want zij verpesten alles en straks komt er een verbod op het invliegen naar Nederland.

Verder is het zeker zo dat hier in de Nederlandse Asiels veel honden uit het buitenland zitten en wat nog erger is onze eigen hondjes laten we barsten want ach ze zitten hier beter dan in Spanje. Denk toch echt dat een hok een hok is en dat het net zo triest is

Twee jaar geleden is hier een hond besmet geraakt met ehrlichiose. Ook door een hond uit Spanje die hiermee besmet was. Later bleken er meer besmet te zijn vanuit dezelfde vlucht.

?????,

Verder een slecht onderbouwd betoog. De klok horen luiden, maar niet weten waar de klepel hangt, verhaal.

Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet alles gelezen heb.... dus bij voorbaat al excuus als er zoiets al geschreven is, of als ik er finaal langspraat.

MAAR er moet me even iets van het hart in deze discussie(s) over adoptie.
Wij hebben niet alleen een lieve adoptie-hond uit Spanje hier rondlopen maar ook een heel lief adoptie-jongetje. En, hoewel vergelijking een beetje vreemd is, toch zijn er raakpunten. Iedere adoptie is namelijk een 'grensgeval' je weet niet of het allemaal 'eerlijk' is gegaan, je weet niet zeker of de motieven van de begeleiders/initiatiefnemers goed zijn geweest, het is altijd op het randje. Maar als we nu het hele randgebeuren van mensen/begeleiders weglaten zie ik hier een jongetje en een hond bij wie het allemaal heel naar had kunnen aflopen. Ze hebben allebei het nodige meegemaakt en vinden in ons gezin de rust en liefde en harmonie die ze nodig hadden. Nee ik doe/deed het niet om mezelf op de borst te kloppen, eerlijk gezegd meld ik het nergens en bijna nooit, echter ook ik heb zelf behoefte aan hun warmte en ze maken me compleet.
Conclusie: ja; jullie hardroepers hebben gelijk bij het verkondigen van alles wat mis kan gaan (en heel soms ook gaat) en alle negatieve kanten van veel stichtingen die soms aan de verkeerde kant van dat dunne lijntje lopen en ja: WIJ hardroepers hebben ook gelijk wanneer we hard roepen hoe blij we zijn met onze adoptie-lieverds (wat meestal goed gaat). Uiteindelijk willen WIJ alleen maar die snoetjes helpen en staan we open voor alle negatieve kanten die daarbij horen (trauma's en of ziekte als leishmania). Gelukkig maar. Ik ben trots op ons!

Wat betreft de nederlandse asiels: ja ik kijk altijd maar met 2 kleine kinderen krijg je geen hond mee... en meestal zijn er ook alleen honden die zo'n gedragsproblemen hebben dat dat ook echt niet verantwoord is. Jammer, maar wel de realiteit. In mijn zoektocht naar (bewust) een wat oudere hond heb ik zo ongeveer alle landen bekeken en ik ben echt gevallen voor Lua. Ik zag haar kopje en het was raak, al had ze in China gezetn of hier om de hoek dat had mij niet uitgemaakt. Grenzen vervagen bij liefde op het eerste gezicht

Dit gezegd allemaal hebbende is het natuurlijk vreselijk dat je zo'n zieke hond krijgt! Dat mag ECHT niet! Dat is heel naar en natuurlijk moet zo'n stichting hier verantwoording voor nemen!!

Daar is ook niks mis mee Lola hoor ook liever 1000 goede verhalen maar het feit waar het even om gaat is dat de mensen die wel misleid worden en waar het fout gaat ook dat hondje in hun hart hadden gedaan.

Maar ik heb het eerder in een topic vermeld ik heb veel dingen gezien wat niet netjes was. Er stonden mensen blij te wachten op hun hondje en kregen dan een doosje medicijnen in de handen gedrukt voor de Leishmania waarop de mensen reageerden met ....Leish    ow dat wisten we niet of er kwam een kitten uit een bench dood en doodziek die ook helaas later overleed. Bijna alle honden hadden kennelhoest en zo kan ik nog even doorgaan. Echt iedere keer dat ik op het vliegveld was mankeerde een hond wel iets

Lola, ik lees ook veel liever de verhalen waar het wel goed gaat.
Maar het is nu eenmaal zo dat op welke forum ook en welk onderwerp ook vaak alle negatieve dingen besproken worden. Is niet zo gek hoor, want als het goed gaat heb je ook geen vragen.

Het is wel jammer, want er zullen best positieve verhalen zijn en als je deze tegenover de negatieve zet geeft dat toch een heel ander gevoel.

Leuk dat jullie ook een heel lief adoptiejongetje hebben.

Mooi gezegd Lola, zo voel ik het ook,

mijn Lola was door een onbekend  iemand in een bos gedumpt, ze is daarna in een asiel gekomen, en dankzij een lieve vrijwilligster met veel inzet, en een stichting bij ons gekomen. Ze krijgt alles wat ze nodig heeft, ze is van een agressieve angstige bijter omgetoverd in een vrolijke lieve schat. Zonder de inzet van al deze mensen had ze daar nog steeds gezeten en hadden we deze geweldige hond nooit gekend.

Dobry,

Ik heb al eens uitgelegd hoe het kwam dat de hond besmet is geraakt met Ehrlichia. Inderdaad komt het door teken en deze teken komen heel soms in Nederland voor. Het vreemde was dat een jonge hond erg ziek werd en na 4 weken de diagnose ehrlichiose is gesteld. Hij heeft het gered, maar vraag niet hoe. Zijn gewrichten waren al aangetast en dat kun je nog steeds aan hem zien. Vooral tijdens het lopen.

De honden in onze wijk spelen met een stuk of 20 tegelijk in een wei. Daar was voordat deze hond ziek werd een adoptiehond bij gekomen. Een aantal weken later kwam de vrouw van die hond ons vertellen dat haar hond ehrlichiose had en dat er meer honden in die vlucht waren geweest die dit hadden. Zij had gehoord dat er een van de honden ziek geworden was en ehrlichiose bleek te hebben. Omdat die van haar dus besmet naar nederland was gekomen en met alle honden steeds gespeeld had wilde ze dit vertellen. De baasjes van de hond die ziek geworden was zijn niet op vakantie geweest en de hond zelf ook niet. 

De hond had inderdaad een teek gehad. Het is te toevallig allemaal, dus vandaar dat volgens de artsen de conclusie was dat de hond het wel via de besmette hond gekregen moest hebben. Net zoals de honden in Spanje besmet raken door de teken. Zo'n teek wordt nl besmet door de besmette hond. Al met al was het niet leuk. En gelukkig komt dit bijna nooit voor. 

Toch zie je en merk je dat er steeds meer ziektes die voorheen alleen in het Middellandse zeegebied voorkwamen in Nederland voorkomen. Natuurlijk komt dit ook doordat wij op vakantie gaan. Een besmette teek kan in je koffer meekomen en kan zoals ik gelezen heb heel lang in leven blijven zonder voedsel. Net zoals ze ook mee kunnen komen met je eigen hond die meegaat op vakantie kunnen ze dus ook meekomen met adoptiehonden.

Zoals even geleden hondsdolheid....... En nu de hond die Tineke geadopteerd had met een hele besmettelijke ziekte naar Nederland gevlogen werd.

Wanneer ik dan ook nog in andere topics lees dat iemand zo maar een hond van straat meeneemt uit Roemenië,...........vraag ik me werkelijk af waarom je niet verstandig bent en niet zomaar een hond vanuit het buitenland meeneemt.

En verder wil ik alleen maar zeggen, dat er genoeg informatie staat met waarschuwing, op internet, over stichtingen.

Dus informeer je goed voor je een hond aanschaft, dat geld voor alle honden, van fokkers, tot broodfok.

Waarschuwen is en blijft nodig. alleen maar goed.

Er is overal kaf tussen het koren, en dat kan je scheiden door je goed te informeren voor je aan iets begint.

Zo er is veel gesproken in dit forum!
Het is voor een stichting soms lastig om klein te blijven, want er zijn erg veel zielige hondjes op straat. De stichting waar ik voor "werk" heet Vagabundogs, die contacten heeft met dieren hulp zonder grenzen en dutchy puppy, beide erg goede stichtingen. Vagabundogs is zelf heel kleine en heeft bij hun netwerk kleine kennels waar ze honden opvangen. Lees : Kennel waar niet meer dan 10 honden tegelijk in zitten per persoon die honden opvangt.. Dat is dus iets anders dan een asiel waar 180 honden in zitten. Dit kleinschalige heeft het voordeel dat je weet welke honden er zijn, en dat je weet hoe hun gedrag is. Ook kan je overzichtelijker bijhouden welke honden welke medische aandoening hebben. Zo voorkom je dat je een hond met ziektes naar Nederland stuurt.

Ik heb ook in een asiel gewerkt waar ze 180 honden hadden, en toen is inderdaad wel eens gebeurd dat een hond bijvoorbeeld iets had waar je niets van af wist. Zo heb ik bijvoorbeeld eens een mastino gewassen, maar toen hij eenmaal in Nederland was bleek hij ontzettend veel teken te hebben, dat is mij nooit opgevallen! Dit soort dingen kunnen gebeuren, de teken konden bijvoorbeeld nog te klein zijn (teken hebben 3 stadia, het eerste stadia is te klein voor het oog om te zien als ze niet vol gezogen zijn). Maar als je dit dan achteraf hoort zul je er hard aan moeten werken dit niet weer te laten gebeuren.

Ik ben zelf opvang gezin voor een hond uit Spanje, een relatief jonge hond die ik zelf uit het asiel heb meegenomen vanuit Spanje voor Vagabundogs (waar ik vrijwilligerswerk voor doe), hierdoor maak ik het voor mensen makkelijker en betrouwbaarder. Als mensen willen komen kijken, kunnen ze zien of er een klik is, kunnen ze de hond bekijken en kunnen ze er over nadenken. Als de hond toch niet bevalt om wat voor interne of externe reden dan ook.. mogen ze de hond weer terug brengen naar mij.. Echter snap ik dat als je een groot opvang gezin bent of een groot asiel, je dit niet snel doet.