alweer een jaar geleden

Het is vandaag precies een jaar geleden dat ik Laika heb moeten laten gaan.
De hele week zat ik al tegen deze dag aan te hikken en nu is het dan toch zover.
Het voelt ontzettend verdrietig dat ze er niet meer is.
Maar in mijn hart is ze er nog altijd.
Zoals het gezegde is.
wel uit mijn oog maar zeker niet uit mijn hart.

Toch prachtig dat het zo geweldig weer is vandaag?
Probeer lekker van het zonnetje te genieten, en heel erg veel sterkte! Liefs, Mandy.

Heel veel sterkte Liesbeth vandaag.

Ja dat heb ik nog niet mee gemaakt bij mij is het morgen precies 3 maanden geleden, ik denk zelf ook als het die dag is, dat je dan weer overmant wordt door verdriet,ik wens je heel veel sterkte op deze moeilijke dag voor je!Het is weer een teken hoeveel je om je hond hebt gegeven!!!

Sterkte! Blijft altijd een verdrietige dag!

Moeilijk hoor Liesbeth!
Tuurlijk is ze in je hart, maar ik
snap dat je heel verdrietig bent...
Het gemis om je trouwe maatje blijft.
Sterkte!

Liefs, ANita.

Heel veel sterkte leisbeth vandaag.
Zulke dagen blijven altyd vreselijk.
Ik zit al te hikken tegen 11 okt en dat is pas over 3 weken.
Maar in je hart is ze altyd bij je meid.

Liefs en een knuffel van jo

liesbeth, ook ik heb dat, er zijn vele dagen die verdrietig zijn, maar ook kunnen die dagen heerlijk zijn het besef dat ze er waren, de herinneringen gaan overheersen, hoe langer de tijd voorbij gaat. vaak zit ik te mijmeren wat was het toch heerlijk dat ze er waren, je heb het een plekje gegeven , in je hart. vaak zeg ik , als je maatje dood gaat {daar hebben wij niets over te zeggen} wordt er een herinnering geboren, koester die herinnering, dan doet het minder pijn om aan ze te denken.

prachtige dag vandaag, heerlijk om op zo,n dag aan Laika te denken.

ook wij kennen het vorige week was het voor ons 1 jaar geleden inderdaad ze zijn altijd in je hard
heel veel sterkte

angelique en lana

Hoi Liesbeth,

Ja, zo'n datum zit in je geheugen gelazerd..

Je herleefd de dag weer..
Alle pijn en verdriet maar ook de leuke en dierbare gedachten komen wee boven..
De ene keer lopen je ogen vol, voel je een traan lopen..
Het volgende moment zit je met een glimlach om die stoute snuit...

Nee, ik denk niet dat je je maatje zult vergeten waar je je leven een aantl jaren mee gedeeld hebt..

Ze wachten op jou, daar waar zij zijn...
En ze waken over ons...

En als jij je er voor openstelt, dan kan voelen hoe dichtbij onze overleden maatjes zijn..

Sterkte, lieve groet, Ilja

Iedereen bedankt voor de lieve woorden.
Ben vanmiddag lekker een stuk gaan rijden op de scooter met mijn twee lieverds.
En heb veel aan Laika gedacht onderweg.
herrinnerde me de cursesen die we doorlopen hadden,de trekwedstrijden met mijn broer die vond ze ook altijd zo geweldig.
En de vakanties en lange wandelingen die we maakte.
Heb indd geregeld een traan gelaten maar dat is gewoon het gemis van de leuk dingen die we samen deden en de liefde en het vertrouwen die ik onvoorwaarlijk van haar kreeg.
Ik zou hier uren kunnen blijven vertellen en schrijven over haar.
En aan het einde van mijn lijn weet ik indd dat ze op me wacht samen met al mijn andere lieverds die ik al eerder heb moeten laten gaan.

Liesbeth,

Ik begrijp je ontzettend goed, het gemis is nog steeds groot en de gedachten blijven, en daarom zien we ze zo graag hé.

Liefs

Martine

Veel te laat, maar zie het nu pas.

Het blijft toch altijd een gemis he. Ook al kan je soms een aanwezigheid voelen van hun geest.Toch mis je de lichamelijke aanraking,het nog even in die mooie ogen kunnen kijken.Dat heerlijke natte neusje.

Straks als je tijd is,dan zal ze daar idd op je wachten met een zwiepende staart en zo blij.
Dat geeft toch een troost vind ik altijd.

Heel veel sterkte deze dagen.En ik hoop ook veel mooie herinneringen naast het enorme gemis.

Groetjes marianne