Blaffen naar mensen

Beste lezers, ik heb een probleem met onze hond. Ik heb kruising tussen labrador en Duitse staande van 3 jaar oud, een teefje. Een ontzettend lieve hond maar wel wat angstig/gevoelig. Er hoeft maar discussie te zijn thuis en de hond kruipt al onder tafel.
Anderhalf jaar geleden ben was ik net zwanger en toen begon ze af en toe te blaffen naar mensen. Ik dacht oorzaak zwangerschap, ze is ook vaak aan t snauwen naar andere honden. Maar dat blaffen naar mensen wordt met de dag erger. Ze rent er vrolijk op af, meestal niks aan de hand, maar zodra mensen hun armen uitreiken of omhoog doen begint ze te blaffen. Bij ons vakantie huisje rent ze ook blaffend op mensen af. Er zit geen kwaad in t hondje, maar mensen schrikken, ik voel me er erg ongemakkelijk bij. Ik heb t idee dat ze angst heeft, misschien keer geslagen?!? Ik weet het niet helaas. Iemand raad?

Ze blaft by the way echt angstaanjagend naar de mensen.... alsof ze in de aanval gaat!!

Helaas, niemand heeft raad volgens mij. Ga ik een andere oplossing zoeken!

Ik denk dat het moeilijk is om raad te geven zo vanachter een pc.
Er is geen beeld van de hond bij en het karakter van de hond is alleen bij jou bekend.
Heb je wel al geprobeerd haar aandacht te vragen nog voordat je iemand gaat passeren? En haar aandacht net zolang bij je te houden tot je diegene gepasseerd bent? Zodat ze is afgeleid en geen kans krijgt om te blaffen?

Als je met je handen in het haar zit is het misschien toch verstandig eens een gedrags therapeut te laten komen en hem/haar een oordeel en advies te laten geven.

Hoi Sabine, is ook lastig . Het is niet alleen met wandelen, ook mensen die haar benaderen waar ze soms ineens tegen te keer gaat. Zit er best mee in mijn maag, je vertrouwt je hond steeds minder. Ik kan niet peilen wanneer en waarom het is... het enige wat ik zie is dat het gebeurt als inderdaad mensen armen omhoog doen of plots uitreiken. Misschien inderdaad therapeut. THanks

Je zou binnenshuis de kalmerende feromonen kunnen gebruiken van DAP. Rustige muziek brengt ook vaak de rust er in.

Ze moet vertrouwen krijgen dat jullie haar zullen leiden en alles zullen regelen. Dus letten op eerst door deur te gaan en , laten zitten bv. voor het eten of als je haar aanlijnt.
Wat betreft blaffen tegen mensen buiten. Ik zou haar aan een lange riem houden als ze los steeds blaffend naar mensen toe rent en eerst gaan trainen voor je haar weer los laat.
Zorg dat ze bij het wandelen redelijk netjes naast je of net achter je loopt. Als mensen er aan komen zorgen dat je er voor staat, dat ze weet dat jij het regelt.

Oefen het eens met mensen die je van gezicht kent dat je er naar toe loopt met haar aan de lijn, jij voorop, laat haar iets achter je zitten. Maak even een praatje laat de mensen haar negeren, niet tegen haar praten, aaien niet kijken, tenzij ze zelf wil, en ga weer. Aaien nooit onverwachts over de kop maar even aan hand laten snuffelen en wat van onder laten aaien. Gaat dat poos goed dan los. Kan even duren voor de rust er in komt. Stap voor stap doen.

Het is lastig vanuit de pc in schatten maar ze is een onzekere hond die rustige kalme leiding nodig heeft maar denkt dat zij het moet opknappen vermoed ik.

Hoe lang heb je haar?

Bedankt!! Kan ik zeker iets mee... ik heb inderdaad ook het gevoel dat ze denkt dat ze ons en vooral de kleine moet beschermen terwijl ze dat helemaal niet durft eigenlijk. Hoewel ze altijd keurig wacht met eten voordat we een seintje geven, ze gaat altijd zitten met omdoen riem, wel vliegt ze als eerste de deur uit, ze moet en zal als eerste buiten zijn. Voor ons zoontje/zwangerschap was er niks aan de hand. Ze krijgt net zo veel aandacht, zelfs meer... misschien te veel .

Ik heb haar vanaf pup. Ze is wel altijd onzeker/anstig geweest trouwens. En nogmaals wat je zegt. ze denkt dat ze iets moet doen wat helemaal niet hoeft. Maar ze is wel onderdanig, luistert goed... alles behalve dominant richting ons.

Laat haar dan maar eerst kalm zitten voor ze achter jouw de deur uit gaat en netjes naast je lopen Ben jij er eerst en gaan jullie er kalm door dan heb jij de wandeling onder controle. Klinkt verder goed qua zitten bij eten en aanlijnen

Heb herplaatser die ook heel angstig was. Dat kost tijd maar gaat nu eigenlijk heel goed

Kom je er niet uit zoek dan een therapeut die werkt met calming signals, possitieve training. Soms weet de dierenarts wel goede.

Iedereen kan zich gedragstherapeut noemen maar de 1 is de ander niet

Sorry, dan komen er ineens andere vragen. Hoe maak ik mijn hond zekerder dan? Hoe reageer ik als ze onder tafel kruipt als ook maar iemand zijn stem verheft? Ik snap niet waar het vandaan komt. Ze heeft zelfs nog nooit een tik gehad, ik heb haar ontzettend positief opgevoed. Ze is dol op werken, en doet ze perfect. Echt een knuffeldier, ze is lief voor ons zoontje... vind het moeilijk om te zien hoe ze soms ineens als een vals uitziende hond te keer gaat :-(.

Doe het stap voor stap Flos. Gaat het goed met mensen en honden tijdens het wandelen via de tips die ik noemde ga dan stapje verder. Markt of winkelpleintje.Ook rustig opbouwen en altijd positief afsluiten. Langzamerhand zul je zien dat als dat goed gaat haar zelfvertrouwen stijgt.

Dit probleem ken ik, mijn hond blaft ook naar mensen. Dit is heel vervelend met bezoek of met de buren. Het helpt wel om tegen je bezoek te zeggen dat ze de hond geen aandacht moeten geven, maar zodra het bezoek hard gaat lachen oid gaat de hond ook weer tekeer. Ik ben er ook nog steeds niet uit, maar calming signals is inderdaad aan te raden.

Hoi Firoza, ja het is echt vervelend. Je wordt er ongemakkelijk van... Zeker omdat mensen schrikken, die gooien hun armen in de lucht 'alsof ze onder schot staan', en dat maakt het alleen maar erger.  Ik vrees toch dat er een keer iets gebeurt is wat ik niet weet (een keer geslagen door vreemde of zo), dat in combinatie met haar onzekerheid.... . Ik ga inderdaad de calming signals proberen en zo kijken of ik haar vertrouwen kan opkrikken.

Denk dat het belangrijk is dat je haar met alles een stapje voor bent. Stel er komt visitie dan kun je haar naar haar vertrouwde plekje sturen, het liefst wat eerder dan dat de deurbel gaat anders gaat ze dit koppelen. Als dan de deurbel gaat geef je het commando blijf (als ze dit kent natuurlijk ) als ze opspringt of onder de tafel wil begeleid je haar rustig weer naar haar plaats. Dit kan wat tijd kosten, maar ze moet het gevoel hebben dat jij haar leider bent en ze jou kan vertrouwen. De visite haar dan ook niet aan laten kijken of laten aanhalen. Denk dat dit in heel veel situaties toegepast kan worden, als jullie iemand passeren zorgen dat ze inderdaad iets achter je loopt, ga zelf recht op lopen en stap stevig door, zorgen dat ze jou volgt en jou in de gaten houdt.
Ook als ze angstig onder de tafel schiet bij stemverheffing kun je haar rustig onder de tafel weghalen en haar naar haar plaats begeleiden. Zij moet rust hebben in huis, op straat in spannende/drukke situaties.

Mijn hondje blaft niet maar is een hondje die heel alert is en veel prikkels binnen krijgt en toe laat. Sinds wij voor hem bepalen waar hij naartoe moet en rustig moet gaan liggen is hij veel kalmer. Hij nam zijn eigen rust momenten niet (was ook nog een pup) maar hij sliep overdag nooit! Als ik even naar de keuken liep schoot hij alweer omhoog, toen ben ik begonnen het commando blijf te geven als ik even in beweging ging. Nu weet hij dat als ik opsta hij kan blijven liggen. Het heeft even geduurd maar we zien nu echt resultaat

Hoop dat je iets aan hebt, heel veel succes!

Groetjes

Als ze dit gedrag laat zien, wat is jou reactie hierop dan? Hoe ben je qua houding en stem?

Hoi Eshter, is afhankelijk van situatie. Ik probeer te negeren maar als iemand bang met armen in de lucht staat zal ik mijn hond toch weg moeten halen. Dus ik roep haar, en dan komt ze uiteindelijk wel of ik trek haar mee. Het is altijd maar secondes, ze blaft eventjes en besluit dan vaak te vertrekken...
Bedacht me gister, ze gaat ook met een uitlaatservice mee, misschien is er keer iets gebeurt of wordt ze onzeker omdat er veel dominante honden in de groep zitten. Ze is nooit erg enthousiast als de uitlaat binnen komt, en dat vind ik op zich ook wel vreemd.

Misschien ook wel wijs om haar, zolang dit gedrag nog niet onder controle is, aan de lijn te houden. Het kan zomaar een keer misgaan.

Ben ik weer. Nu echt met mijn handen in 't haar. De hond is uitgevallen naar de oppas. In mijn eigen huis. Het begon met grommen onder de tafel. Ik heb ook fout gereageerd misschien. Ik zei, geef haar maar stukje kip, dit ging goed. Maar hond bleef angstvallig richting oppas snuffelen. Ze reikte haar hand uit en toen ging het mis, ze blafte/hapte naar de hand. Ik ben nog nooit zo van de wap geweest. Ik heb een gedragsdeskundige ingeschakelt, komt binnenkort, maar dan nog. Iedereen komt hier over de vloer zonder problemen, vreemd, bekend, kinderen... maakt niet uit. Ik nam haar mee naar kinderfeestjes bij wijze van. Durf ik dit nog ooit, kan ik haar ooit nog vertrouwen of moet ik uit veiligheid voor mijn eigen kindjes en mijn neefjes de hond wegdoen!? Ligt het aan de hond, of ligt het aan mij. Ik was er de hele dag al bang voor dat het ging gebeuren, zou het daarom fout gegaan zijn?! Ik weet niet zo goed wat ik moet, is het echt erg of maak ik het te zwaar... iemand ervaring met hond die ze weer voor volle 100% vertrouwen?!

Je eigen angst kan zeker meespelen. Maar voor die conclusie vind ik het te vroeg. Mooi dat je een gt hebt ingeschakeld. Deze komt binnenkort schrijf je, wat houdt dat in? Heb je een concrete afspraak?

En heb je gekeken naar welke methode deze persoon hanteerd?

Je mag mij ook via pb de naam doorgeven.

je gaat een hond weer vertrouwen als je ziet dat er weer ontspanning is, vooral bij de hond zelf
lijkt me moeilijk, zo'n angstige hond, wat nu nog versterkt zou kunnen worden door de onzekerheid die om haar heen heerst, en dan kan je zomaar in een neerwaartse spiraal terecht komen
ik denk dat veel mensen dat wel herkennen

het is goed dan hulp van buitenaf te krijgen, iemand die objectief mee kijkt
het onder de tafel schuilen overigens, is mij altijd verteld, is niet positief
het is beter als de hond naar zijn vaste slaap/rust plek gaat of wordt gestuurd/begeleidt
"het onder de tafel" is een uitvalsbasis voor de hond (letterlijk in dit geval), hij/zij is daar omgeven door "rugdekking" en als er dan een hand komt die dichterbij komt, kan de hond eigenlijk ook geen kant meer op, en verdedigt zichzelf

ik zou het onder te tafel "schuilen" ook niet bepaald aanmoedigen, of haar er onder vandaan lokken en haar leren veilig te zijn (met rust gelaten te worden ook) op een veel meer passender plek in huis

verder hoop ik dat je via hp of via de persoon die je nu benaderd hebt aan het gedrag van de hond kan gaan werken, die in mijn ogen nu bedacht heeft dat de aanval de beste verdediging is voor haar onzekerheid, je zal haar volop stabiliteit, rust en ritme moeten gaan bieden, zodat zij zelf dingen niet hoeft op te lossen, maar ze erop vertrouwd dat jij dat voor haar doet, en dan kan er nog heel veel heel goed komen, echt waar !!!

sterkte en succes

Bedankt! Toen de hond uitviel zat ze niet meer onder tafel. De oppas stond en de hond was naar haar toe gelopen om te snuffelen. Ik snap het sowieso niet. Ze loopt zelf huppelend als een blije hond op iedereen af, ik zet haar midden in de supermarkt, voor de bakker. Dat durf ik niet meer...

de vraag is of ze zo huppelend en blij is
blijkbaar niet, want anders gebeurde deze dingen niet
daarom is een objectief oog vaak van heel groot belang
omdat je het zelf niet meer ziet, of niet kan zien (omdat je niet goed weet waar op te letten)

blije honden...... hmm, vaak wordt kwispelen, hoge houding, enthousiasme voor blij aan gezien
maar zo'n hond kan ondertussen stijf staan van de stress
en misschien veel beter gedrag tonen, als je haar niet meer voorop naar adnere mensen laat gaan, of uberhaupt maar telkens in contact brengt met vreemden, duidelijk is dat ze dat niet aan kan
en dus zal ze in mijn idee ook niet "blij" zijn

een zelfverzekerde hond is ontspannen, en is helemaal niet zo van het "overal op afgaan met een zwaaiende staart" die gaan vaak rustig hun gang, refereren hun gedrag aan de baas, en laten zich aanhalen als dat zo uitkomt....... maar zullen het niet zo vaak opzoeken....... en zo ja, doen ze dat in alle rust.

Dit heb ik me nooit gerealiseerd inderdaad! De hond is nooit veel alleen, altijd regel ik uitlaatservice of een dagje naar vrienden met andere hond... met de gedachten "leuk, alleen thuis is ook maar saai". Misschien wil ze rust aan haar kop. Bedankt!

Je mag gaan leren wat de signalen van je hond betekenen. Soms is kwispelen nl. geen blije hond. Is ergens op af lopen nog geen contact zoeken etc.etc.

Het kan zijn dat ze de uitlaatservice niet leuk vind, dat daar dingen gebeuren die niet door de beugel kunnen. En dan heb ik het niet over mishandeling gelijk maar over een groep honden bijelkaar die elkaar niet mogen en waar veel spanning is. Ook kan het gebeuren dat er correcties uitgedeeld worden die voor jou hond te heftig zijn, veel geblaf, teveel honden etc.etc.

Wat bizar dat je dit aankaart. Ik vind haar nooit mega enthousiast als de uitlaat komt. Klaag ik al tijden over. Heb uitlaat (super lieve vrouw) nog paar keer gebeld van 'goh, merk je iets aan haar?" Ze zou toch op moeten springen van blijdschap, ze vindt het volgens mij ook spannend in de bus, want van de auto is ze tegenwoordig ook niet meer zo fan van. Maar wat dan? Ik werk drie dagen!

misschien is ze gelukkiger als je iemand kan vinden in de wijk die haar die dagen gewoon lekker aangelijnd een halfuurtje uitlaat, in alle rust, daarna nog misschien kort wat gezelschap geeft en in alle rust weer verdwijnt

veel honden (en zeker onzekere en nerveuze dieren) hebben enorme baat bij rust en regelmaat
dat geeft hen houvast, het vooral niet voorop hoeven (en dus ook niet mogen) kan hen vertrouwen geven in "hun" mens, en ik heb al meermalen dan honden zien ontspannen en blijkt er een heel fijne hond in te zitten....... als ze zelf maar niet de zaken hoeven te regelen of op te lossen

ik heb het zelf niet op uitlaatservices, ik vind als ik die groepen zie (ze lopen hier ook) vaak sprake van onrust, met hele drukke dieren, en honden er tussen die het niks vinden, er zullen vast honden zijn die het geweldig vinden, maar lang niet allemaal

kijk en vraag eens rond in de buurt, of directe buurtjes, ik vond ooit in een heel ander opzicht maar ik had ook hulp nodig van buitenaf, een schat van een vrouw, niet zo jong meer, maar helemaal blij met de zorg die ze onze hond kon geven, en het was een werkelijke uitkomst, over en weer.

Fijne tips, ik voel me een stuk beter. De uitlaat vertelt mij altijd dat ons hondje juist 'leven in de brouwerij' creert en zo blij is. Ze wil altijd dat alle honden achter haar aan rennen. Ze daagt ze echt uit, dat herken ik, zie ik ook altijd. Nu heb ik zo bewust mijn hond opgevoed, alles gelezen en gedaan wat in de boeken stond. Getraind, positieve opvoeding. Maar blijkbaar zie ik toch wat belangrijke signalen over het hoofd. Ik hoop dat ik mezelf kan verbeteren en daardoor het hondje gelukkiger en meer ontspannen kan maken.