(zeer) kleine rassen tov grote(re) rassen en nest tijd

Uit nieuwsgierigheid......

Ik lees en hoor vaker dat de (mini) kleine rassen langer bij de moeder blijven alvorens naar hun nieuwe huisje te gaan. Of dat het in ieder geval aangeraden wordt.

Nu zou ik willen weten waarop dat gebaseerd is.

Vanuit mijn invalshoek zou ik dan juist denken dat als 1 van de 2 maten (om het maar even zo te noemen) langer in het nest zou moeten verblijven het de grotere zouden moeten zijn. Dit met de logica dat de mini/kleine rassen juist sneller lichamelijk volgroeid zijn terwijl het bij de grote(re) rassen juist langer duurt. Mentaal zou volgens literatuur over de verscheidene  fasen gelijk zijn dus laat ik dan buiten beschouwing.

Ben benieuwd naar de achterliggende gedachte dus!

ik volg even mee want met name het socialiseren van honden zegt men vanaf 8 weken terwijl idd de kleinere rassen pas rond de 12 weken weg gaan toch? 
interessant onderwerp

Volgens mij had het vooral met het gewicht te maken waar op ze het nest verlaten. Een chi van 8 weken weegt een stuk minder dan een dog van 8 weken.

is een chi na 8 weken dan nog niet op zijn gewicht, gaat dat dan langzamer ofzo ... ben maar een leek

Ik kan natuurlijk niets zeggen over de andere rassen, maar als ik een ras in huis neem wil ik de pup met max 9 weken in huis hebben, of dit nu een Chi of een Duitse Dog zou zijn.

De socialisatie periode bij beide rassen verloopt het zelfde en tot 16 weken moet je er hard mee aan de slag.

Wat ik wel weet is dat als je via de rasvereniging van de Chihuahua fokt moeten de pups verplicht ( volgens de rasvereniging) 12 weken in het nest blijven, waarom ze dit doen weet ik niet, maar ik vind 12 weken bij de moeder erg lang.

Zoals Manuela al zegt verhoudingsgewijs groeiende pups gelijk, maar een Chi zal altijd kleiner en lichter blijven als een Duitse Dog.

Zelf wil ik de pups tot 9 weken in huis hebben, mijn ervaring is dat de pups net iets meer leren (van de communicatie onderling), want ik persoonlijk bij mijn ras (ik spreek niet over andere rassen) erg belangrijk vind.

Bij chi's is het zo dat ze tot en week of 10 hun glucosepeil niet goed op pijl kunnen houden.
In een nest eet een pup vaak veel beter dan bij de niwuwe baas en voor een kleine hond is het heel belangrijk dat hij regelmatig eet.
Het zal ook iets met de kwetsbaarheid te maken hebben, een pup van een kilo of 7 is meer mans dan een hondje van nog geen kilo.

Hier gaan de boxerpups weg als ze minimaal 7,5 week oud zijn, dan zijn ze er echt aan toe en willen de wereld buiten onze tuin en huis verkennen

is het soms ook niet ( in het algemeen genomen ) afhankelijk van de pup? 
Nanook kon bv met 7 weken al weg ( is niet gedaan en pas met 8 weken ) zoals zij al heel zelfstandig in de wereld stond, die had ondertussen ook echt meer nodig. Denk om haar nog een week in het nest te laten terwijl ze dan bij ons al in een week aan socialisatie kon doen ...... het is allemaal afwegen dan lijkt me.

Dus kan me voorstellen dat dat met een chi ook kan zijn. Maar als het idd gaat om hun glucosepeil dan snap ik het. 

Hoe weet je dan eigenlijk wanneer deze wel op peil is?

Okee....dus chi's ivm hun glucose peiling (weer wat geleerd). Zou dit dan ook de reden zijn bij andere kleine rassen?

Wat betreft de (lichamelijke) kwetsbaarheid.........die zul je op een bepaald level simpelweg door hun formaat en het daarbij behorende gewicht altijd houden........

Ik heb een Japanse spaniel een tea-cup model(zonder voorbedachte rade) en die kwam met 10weken bij mij thuis maar toch ging het mis door overgeven lage suiker etc. Ben toen met de fokker mee geweest naar haar dierenarts en die zei tegen haar dat mocht ze ooit weer zo een kleine pup krijgen ze deze het beste tot 12 weken thuis kan houden.

Ivm eventuele complicaties die ze krijgen omdat ze zo kwetsbaar zijn.

dus er wordt niet gemeten ofzo of het glucose gehalte op peil is maar uit voorzorg gewoon tot 12 weken bij de moeder om zeker te zijn? 
En idd geldt dit alleen voor de chi of voor alle kleine rassen?

Nee, het glucose peil wordt niet gemeten, maar uit ervaring blijkt dat chi's en andere kleine rassen vaak bij de dierenarts belanden ivm lage bloedsuiker, als ze 12 weken zijn kunnen ze het beter reguleren.

en dit alles heeft met de anatomie van de kleine rassen te maken? Die is dan iets anders dan bij grotere rassen? En hebben alleen de chi's dit? 
vind dit wel leuk onderwerp nooit geweten de reden waarom. '

ik heb mijn (laatste) Sheltie met 8,5 week gekregen, zij zal ergens dit jaar een nestje krijgen, zal de pups ook tussen de 8 en 9 weken hier houden (ligt er natuurlijk ook aan hoe alles zal verlopen)

Wat een logica ik dacht dat het misschien met de ontwikkeling te maken had ook omdat een klein ras meestal veel ouder worden dan een grote

Naar mijn mening (en ervaring) heeft het ook echt met ontwikkeling te maken.

Ik heb zelf tot nu toe natuurlijk alleen Shelties gefokt, die vanaf 8wkn hier het nest mochten verlaten. Dit vond ik een mooie leeftijd, eerder mocht absoluut niet van mij, wat later uiteraard wel maar liefst ook niet te veel weken daarna omdat jong naar de baas gaan in mijn ogen veel voordelen heeft.
Maar als ik kijk naar Elphaba, haar nestje en haar eigen ontwikkeling hier dan begrijp ik zeker dat bij Chineesjes die leeftijd meestal rond de 9wkn ligt dat zij pas het nest verlaten. Zij was 9wkn toen ze hier naartoe verhuisde maar gedroeg zich nog als een 4wkn oude Sheltiepup wat gedrag en ontwikkeling betreft (ze was natuurlijk wel zelfstandig maar ik heb het dan over gedrag in z'n algemeenheid, als ik haar vergelijk met de pups die ik hier zelf heb grootgebracht). Dit heb ik inmiddels ook gemerkt bij fokkers om mij heen, Chineesjes (en andere kleinere rassen) hebben gewoon een totaal andere ontwikkeling en hebben hierdoor soms meer tijd in het nest nodig. Ik denk niet dat je kunt zeggen dat dit bij alle nesten hetzelfde is, hangt van een aantal factoren af natuurlijk. Maar ik denk wel dat bij de meeste kleine rassen hier sprake van is dat, en vraag me niet waarom want daar kan ik niet echt een duidelijk antwoord op geven maar, hun ontwikkeling gewoon wat trager verloopt dan die van grotere rassen. Alleen al de leeftijd waarop kleine rassen voor het eerst beginnen te spelen met mekaar, dingen beginnen te ontdekken uit zichzelf en leren blaffen e.d. is vaak gewoon een aantal weken later in vergelijking met andere rassen.
Dat is dus in mijn ogen de voornaamste reden.

dus toch zowel lichamelijk als geestelijk een wat langzamere ontwikkeling tov de grote(re) honden....................interressant.

Bedankt voor je inbreng

Zeer interessant! Hopelijk steek ik nu niet jouw onderwerp en antwoorden in Manuela, maar ik heb een soortgelijke vraag
We hebben een Bordeauxdog gereserveerd bij een erkende fokker. Wij mogen de pup ophalen vanaf 7 weken. Natuurlijk staan we te popelen om dat te doen. Maar is dit aan te raden of wacht ik best nog een week langer zodat de pup 8 weken is?
Heeft hier iemand ervaring mee?

Oh nee hoor, vraag maar raak!

Heb zelf nog nooit voor 8 weken oud een pup in huis gehaald maar zie het hier op het forum wel eens vaker langskomen.

Als toekomstige pup eigenaar heb ik uit puur egoistisch oogpunt ook liever zo snel mogenlijk mijn pup in huis......wie heeft er nu geen moeite met ongeduldig aftellen tot de dag eindelijk komt waarop je je pup mee naar huis mag nemen?

Zelf zou ik toch echt  zeker tot de 8 weken wachten. Zoals de moederhond kan opvoeden, doen wij het nooit niet na. (Ervan uitgaande dat het een gezonde stabiele teef met moedergevoelens is uiteraard.) Maakt de toekomst met ons in het nieuwe 'thuis' alleen maar makkelijker denk ik.

Ik durf niet te spreken voor dit specifieke ras maar weet wel dat er genoeg rassen zijn waarbij de honden al met 7wkn het nest mogen verlaten. Als het een fokker is die je vertrouwd dan zou ik op diens oordeel af gaan...
Persoonlijk heb ik liever ook geen hond voor de 8wkn, maar goed aan de andere kant is het natuurlijk wel fijn om zo lang mogelijk samen te hebben. Misschien dat je eens andere mensen binnen het ras kunt vragen wat hun ervaringen zijn?

Ik kreeg Lance (yorkje) echt niet voor hij twaalf weken was.
En mijn vorige , dat ook van dezelfde kweker kwam, ook op 12weken.
Ik drong wel aan ......moest wachten.  Maar zou het beste zijn voor de pups dus kon ik ermee leven.

Volgens mij ook om suiker op peil te houden, kan ivm met stress en onregelmatig eten te laag worden, waardoor de pup in coma kan raken en zelfs kan overlijden. Heb het in het verleden ooit een keer met een vlinderpup meegemaakt, daarna altijd druivensuiker meegegeven aan de pupkopers. Heb nooit gemerkt dat pups van 7 of 8 weken zich gedragen als 4 weken oude pups. Zou zelf geen pup kopen die met 12 weken pas het nest mag verlaten.