Spot spot een ree, en ik spot mee ;-)

Na een drukke dag (week) besloot ik tegen de avond toch nog maar even te gaan hardlopen. De lucht was grijs, gras en bomen bedekt met een dun laagje sneeuw. De wind was wat gaan liggen, de lucht was verstild. Iedereen zat binnen. Her en der blaft in de verte een hond. Na onze gebruikelijke inloopsprint settelen we in een ritme. Allebei in 'draf'. De spanning van de week vloeit langzaam uit mijn nek en schouders. Op het punt waar ik linksaf wil slaan, wil Spot rechtdoor. Ik stop en kijk even waarom. Een enorme roofvogel vliegt op uit het bos, ik roep zachtjes Spot's naam en hij buigt mee af naar links zonder dat ik hoef te trekken aan de lijn. We trekken een sprintje,springen over bomen en maken een scherpe bocht naar rechts. Opeens gaan de oortjes van Spot omhoog en duikt hij naar rechts. Trillend op zijn benen, alles in de hyperalerte modus, staat hij het bos in te kijken. Normaal loop ik door, hem mee trekkend. Ik zie namelijk meestal niks. Dit keer besluit ik het anders te doen. Ik kniel naast hem, sla mijn arm om hem heen en kijk langs zijn neus het bos in. Ineens zie ik hem. Een ree. Hij staat ons aan te kijken, onbeweeglijk. Daardoor valt hij ook bijna niet op tegen de achtergrond van bruine bomen en witte sneeuw in de schemer. Even later zie ik er nog twee. Zodra ze gaan lopen begint Spot te springen en te mekkeren. Wij gaan de andere kant in. Met twee vingers in zijn halsband neem ik hem rustig mee de goede kant op. We zetten de sokken er weer in. Spot is een beetje druk maar niet de hyperende stuiterende puber van onze vorige hardloopronde ( toen was ik echt bang dat de lijn zou breken). We lopen nog een kronkelpaadje door het bos, heuvel op en af. Dan buigen we af naar het dassenpaadje langs de overstroomde Swalm en de dassenburchten. Via een binnendoorweggetje komen we in het volgende reeengebied. Hier laten ze zich niet zien. Rechtsaf een lang recht pad door weilanden en boomgaarden, aan de rechterkant een lange rij met populieren. Verstild staan ze in de schemer. In de verte de lichtjes van een boerderij. Nog een keer wil Spot me wat laten zien. In de boomgaard zitten konijnen! We kijken samen naar de wegsprintende witte wipstaartjes en zetten dan de eindversnelling in. Voor het eerst sinds tijden voel ik de kracht weer uit de juiste plek komen. Mijn benen malen, de kracht komt uit bekken en buik. Nog even tegen de wind in. Nog een laatste sprint langs het muizen en konijnenveld en we komen het dorp weer in. In de huizen brand licht. De tv's staan aan, sommige mensen zitten te eten. Het is al tegen zevenen als ik weer thuis kom. Moe maar voldaan zit ik nu op de bank met een glaasje wijn. Mijn spieren pruttelen nog een beetje na van deze lange duurloop, vooral mijn hamstrings. Spot ligt gestrekt op zijn kussen te snurken. Ongetwijfeld is hij niet echt moe, maar wel voldaan. Eindelijk heb ik eens naar hem geluisterd. De vogende stap in zijn ogen is ongetwijfeld dat we nu ook eens echt de achtervolging in gaan zetten. Want zo'n reeboutje gaat er ongetwijfekd best in

Groet, Mireille

Awwww wat een speciale tocht was dat, heel bijzonder.

En wat heb je dat heerlijk beschreven, ik kon het allemaal voor me zien. Bewaren en meer verhalen maken en bundelen zou ik adviseren

Aah leuk, nog een verhalenvertelster/schrijfster. Leuk verhaal Mireille.
Maar ik hoop toch dat de reeën ongedeerd blijven en Spot ze alleen maar spot '

Wat heerlijk! Zodra hier de oren spitsen kijk ik ook altijd met ze mee. Vorige week 3 reeën gezien daarvoor 3 reeën en een das.

Heerlijk om er zo op uit te trekken!

haha, wel grappig om te lezen dat Spot het zo interessant vind. Hier een spuit elf die ervan houd door bosjes enz. te rennen en geregeld staat hij dan ook ineens oog in oog met een ree op zo'n 6-10m afstand. Maar je wilt niet weten hoe snel hij dan tussen mijn benen staat om dat 'moster' weg te kjken
Maar dapper in het bos hardlopen in het donker! Je ziet geen tak op het pad liggen...

van mij mag je elke dag hardlopen wat is dit genieten zeg wow. Ik ben geen hardloper maar zou om dit bijna gaan denken om het te doen ( met nadruk op bijna   

Heerlijk om te lezen, je voelt in je manier van vertellen gewoon hoe bijzonder deze wandeling voor jullie was.

Heerlijk samen op pad en elkaars interesses delen, dat zijn de momenten waarop je de verbondenheid met je hond voelt in elke vezel van je lijf 

Mooi geschreven. Sfeerschets, beetje achtergrondinfo, aanloop naar het spannende moment en dan terug naar een rustpunt. Zo lees ik ze graag, hondenverhalen.
En heerlijk hè, zo'n moment dat je intens samen zoiets bijzonders beleeft. Dat zijn nou van die momenten met een gouden randje. Rijg 'm maar snel aan je ketting van gouden momentjes.

Wat een lief verhaal! Eindelijk kom je een keer kijken wat Spot allemaal ziet. Het enige wat Evy hier spot zijn de vogeltjes, eenden en katten. Lijkt mij een super mooie omgeving waar je woont!
Hopelijk is de volgende hardloopronde net zo gezellig en betoverend!

Haha, nu maar hopen dat Spot wel weet dat jagen weer net een stapje te ver is

Mooi verhaal zo Mireille, honden leven zo in een andere wereld als wij, daar staan we denk ik lang niet altijd bij stil, wat zij ruiken en waarnemen, wat wij voor 95% missen, als je daar dan oog voor krijgt, ga je je hond ook beter begrijpen

je hebt wel lef hoor, om zo te gaan joggen (veldlopen) met je hond, super knap ook !

Oh heerlijk Janouk,
Helaas Dinos gaat er wel achter aan, zeker niet om te pakken maar om de achtervolging, gaat goed als ik ze eerder spot , maar is het visa versa dan is hij weg, kan roepen wat ik wil maar is dan gewoon klaar. Ik weet het slechte eigenaar en houdt je hond dan aan de lijn, maar dinos zou nooit een ree te pakken krijgen ook al is hij snel ,maar een ree zou zelfs nog aan jou hond ontsnappen.
Heerlijk verhaal en zo lekker in de natuur knap je beide helemaal van op

Ik maak mij geen illusies, als hij los was geweest was hij erachteraan gegaan. Net als Dinos, bij ons heet dat dan Oost Siberisch doof, hij komt echt niet zomaar terug. Het broertje van onze vorige hond heeft een keer een ree gevangen. Kwam daarmee aanslepen naar de auto van de baas.... Ik weet niet hoe snel Spot is en of hij weet wat hij moet doen om het beest meer te halen maar ik ga er maar niet op gokken.

Spot is wel snel, die vangt muizen als wij in volle vaart samen aan het rennen zijn bergaf. Veldlopen knap? Weet ik niet, kwestie van doen en oefenen.

@evy ja het is hier mooi, beetje een vergeten hoekje van Nederland, nog wat ouderwets, kleinschalig met van alles wat; stukje bos, water, akkers met van alles en nog wat, boomgaarden. En steeds meer wordt overgelaten aan de natuur. We boffen dat we hier wonen...

Magisch gevoel, hé, om reetjes in het wild te zien? Helemaal anders dan in de dierentuin of in een park, en véél leuker.
Zo te lezen hebben jullie beiden goed genoten, ik wens jullie nog veel zo'n wandelingen toe.