Ik vroeg me even af of ik goed handelde wat betreft bijtgedrag.
Nu Moby zich lekker thuis begint te voelen wordt hij ook wat brutaler en uitdagender. Hij doet het voor zijn leeftijd prima en de nachten en met zindelijkheid gaat heel goed.
Maar dat bijten!
Ik weet dat het normaal is voor zo een jonge pup dat hij overal in bijt.
Maar als hij in een dolle bui is dan bijt hij in je handen, naar je broek, je schoenen en bijt zich vast en trekt eraan.
Nu kan ik auw gillen. Geen reactie. Negeren, geen reactie. Weglopen, dan rent hij mee en hapt naar mijn broek. Wegduwen, averechts gedrag.
Ik ruil met een speeltje. Hij pakt het speeltje maar daarna gelijk weer mijn hand of broek.
Ik heb gemerkt dat dit gedrag heel erg is als hij moe is. Hij gaat net als een klein kind klieren en dus is hij volgens mij gewoon overprikkeld.
En dus moet hij van mij dan even kalmeren en slapen in de bench. Maar ik wil het niet forceren, de bench is namelijk geen straf.
Goed, ik vroeg me dus af of ik goed deed aan al deze dingen?
Voor me gevoel werkt niets maar ik hou stug vol..
Maar zijn tandjes zijn goed scherp en op zo een moment wordt mijn geduld echt op de proef gesteld. Vooral als het zo zeer doet of een gaatje maakt in mijn broek.
Wat zijn jullie tips? Of gewoon stug volhouden?
(Dit moet me wel denken aan onze eerste pup vroeger en ook dat is goed gekomen. Maarja die twijfel he!)
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Doe ik het zo goed betreft bijtgedrag?" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Je weet zelf al hoe het komt dat de pup dit gedrag vertoont. De kunst is dan in te grijpen VOORDAT hij te moe wordt. Dus op het punt dat ie genoeg beweging of spel heeft gehad maar nog niet overprikkeld is, ga je zelf even rustig ergens zitten (vb. boekje lezen op de bank) en negeer je de pup even. Als je zelf rustig blijft, gaat de pup je gedrag overnemen en ook tot rust komen. Zo leert ie op tijd zelf z'n rust te nemen en hoef je dus eigenlijk nooit het ongewenste gedrag af te leren omdat je het nooit zover laat komen.
Leuk hondje! Geniet ervan!
Je doet het hartstikke goed en voor mij zit je ook goed met je gedachtegang.
Hij is dan idd overprikkeld en moe(als al het andere niet meer werkt) en toch kun je hem dan in de bench doen hoor.
Je doet het niet om hem straf te geven,maar rust.Je begeleid hem dan ook in rust naar de bench.
Neem iets lekkers,lok hem richting bench en geef hem het lekkers in de bench.
Je kunt ook proberen te kijken,na hoeveel tijd hij zo moe en happerig wordt en dit dan proberen voor te zijn.
Wat je kunt aanhouden voor een goede rust is:1 uur wakker,2 uur rusten.
Ik had dit ook met Casper. De eerste paar weken waren zoooo erg!! Wat voor ons heeft geholpen is inderdaad uitvogelen wanneer hij een rustmoment nodig had en negeren..... het bijten. Wat ik deed was opstaan, armen over elkaar en naar het plafond staren. Het heeft me echt 2 spijkerbroeken gekost en had bijtwondjes van mijn billen tot mijn hielen maar na een paar keer negeren viel ineens het kwartje. Vond het volhouden soms echt moeilijk hoor. Het was soms een echte piranha!! En mijn vriend vond het vreselijk om aan te zien maar het hielp Hij is nu 6 maanden en afgezien van zo af en toe eens in mijn mouw hangen is het helemaal over! (nu zeg ik nee of los, als ie in kleding bijt en dat werkt omdat hij nu weet wat ik bedoel. Mag gewoon niet)
Oh wat was ik telkens weer blij dat die puppie tanden waren vervangen.
Naaldjes die overal in zitten.En de ene pup is wel happeriger dan de andere.
De gedachte gang dat je pup overprikkelt is,is denk ik helemaal waar.
Ik heb maar één advies uitzoeken wanneer je pup zijn grens gaat bereiken en voor die tijd al ingrijpen.Boekje pakken,naast hem gaan liggen of wat dan ook, als het maar kalmte en rust uitstraalt.
Ben je te laat ook dan zelf iets heel kalm en rustigs gaan doen,dan wordt de pup ook rustig en gaat dan vanzelf ook slapen.Dit werkte bij ons het beste.
Consequent zijn in het kalm en rustig blijven.Ondanks dat je er radeloos van wordt.
Makkelijk gezegd dan gedaan en ik ben niet jaloers op je.
Sterkte ermee
In het begin heb ik ook zo getwijfeld m.b.t. Rupert naar zijn bench brengen als hij moe was, maar het niet ging zien als straf. In het begin wist ik niet dat hij overprikkeld was (hier geleerd) en hij bleef maar happen en doen, ik was ten einde raad. Toen de stel regel genomen van 1 uur wakker, 2 uur rust en als ik hem dan naar zijn bench bracht, iets lekkers, een klein kluifje of een koekje en dat werkte perfect! Ik kreeg een veel zoeter pupje terug (natuurlijk wel met puppie-streken) maar dat echte vervelende, dolle bijten en niets leek te werken, was amper meer aanwezig!
Nu hij ouders is (bijna een half jaar) geef ik hem zo nu en dan wat lekkers in zijn bench, zodat hij niet alleen voor het lekkers gaat. En soms was (en is) hij al wel wakker in zijn bench, maar dan laat ik hem nog even liggen. (stel dat ik even een boodschapje aan doen ben, kan ik hem er ook niet direct uithalen) Maar dat is even zoeken als ze nog zo jong zijn ivm dat ze ook kunnen aangeven dat ze moeten plassen.
Off topic
Zo te zien denken er veel er hetzelfde over,het lijkt wel of we elkaar maar napraten,maar de reacties kruisen elkaar .
We zitten in ieder geval bijna allemaal tegelijk te typen.
Bedankt voor jullie reacties!
Vandaag Moby meer laten slapen. Dit ging goed.
Hij is dan inderdaad vreselijk druk en stribbeld dan tegen om te gaan slapen.. Maar als hij zich dan eenmaal overgeeft. Bam. Weg.
Dus gewoon knettermoe
En ik moet inderdaad opletten dat ik het voor ben.
Het is alleen lastig want meestal merk ik het te laat. Dan is hij al aan het bijten en klieren en dan ga ik rustig zitten en een beetje negeren en doen.
Hij stopt dan niet uit zichzelf en dus is dat al te ver denk ik.
Ik ga nu trouwens ook op de bank zitten als hij veel bijt en hangt.
Hij probeert dat bij me te komen, springt een paar keer op en gaat dan uit zichzelf weg en pakt zijn speeltje. Op dat moment krijgt hij weer mijn aandacht. Tot hij weer te veel op mij gaat richten met bijten.
Werkt redelijk.
Maar wat me opviel was dat hij vanmorgen dus dezelfde dolle bui had, terwijl hij net een goede nacht erop had. Dus uitgerust.
Nouja, geduld geduld denk ik maar.
Ik ga nu trouwens ook op de bank zitten als hij veel bijt en hangt.
Hij probeert dat bij me te komen, springt een paar keer op en gaat dan uit zichzelf weg en pakt zijn speeltje. Op dat moment krijgt hij weer mijn aandacht. Tot hij weer te veel op mij gaat richten met bijten.
Werkt redelijk.
Als je er vanuit gaat dat de pup sneller bijt en hangt omdat hij overprikkelt is,zou ik juist niet ingaan op het pakken van een speeltje van zijn kant nadat hij zijn ongewenste gedrag niet meer vertoond.
Volgens mij wakker je dan juist het spel aan met het risico dat alles weer van voor af aan begint.
En bovendien krijgt hij dan toch zijn "zin"en dat is aandacht terwijl het rusttijd is.In mijn optiek.
Een pup/jonge hond heeft ook zijn dolle 5 minuten zoals vaak genoemd en soms duurt dat een heel stuk langer.Even alle gekkigheid eruit.Keihard rennen door de kamer of wat dan ook.Dat hoort er dan weer bij.Gewoon een moment van een energie explosie.
Daar zeg je me wat.
Op zo een moment moet ik inderdaad voor de rust zorgen ipv ruilen met een speeltje. Want hé, spelen is aandacht en dat is leuk!
Poe, weer een pup opvoeden, het is me toch wat.
Moet voor me gevoel weer op zoveel dingen letten. En heb ook het gevoel dat ik soms te véél over alles nadenk.
Terwijl het soms gewoon zo logisch is
Met onze eerste pup deden we volgens vroeger maar wat, gewoon op gevoel af.
En dat is ook allemaal goed gekomen denk ik dan maar.
Dat teveel nadenken over de opvoeding van je hond,is echt iets van deze tijd.
Zoveel info,boeken,cursussen en wat al niet meer.
Allemaal prima,als je inderdaad maar dicht bij je logische verstand blijft en vooral niet vergeet te genieten van elkaar en met elkaar.
En iedere hond is anders zo ook zijn/haar baas/jes.
En kom je van het platteland dan inderdaad je boeren verstand gebruiken. (Christel)
We zijn nu inmiddels een paar weken verder...
Moby bijt al een stuk minder, hangt ook niet meer continue in de broekspijpen als ik (of een ander) langsloop.
Inmiddels weet hij het commando los ook, dus dat scheelt.
Maar wat ik wel merk is dat hij nu echt gaat uitproberen.
Dan ineens heeft hij weer zijn bui en dan gaat hij echt ver. Hij raakt in een soort zone waarin hij echt alles pakt en hapt wat hij te pakken kan krijgen en wil dan niet los laten en gromt dan ook.
Hij reageerd dan nergens op. En ik blijf dan rustig, want hoe drukker je wordt hoe drukker hij wordt natuurlijk. Maar je geduld wordt echt op de proef gesteld.
Wat moet ik op zo'n moment doen?
Zodra hij loslaat beloon ik hem of ga wat anders met hem doen. Anders negeer ik hem nog steeds maar als hij echt bijt en in mijn kleding hangt werkt dit niet (hij trekt kleding stuk of het doet gewoonweg zeer)
Maar vanwaar dit gedrag?
Is het echt uitpoberen? Gaat hij steeds kijken hoe ver hij kan gaan?
Ik ben bang dat ik iets over het hoofd zie en wil dit gedrag gewoon vermijden. Vooral als hij straks ouder wordt.
Herkenbaar? En wat is jullie ervaring/advies?
Ik zou op zo'n moment iets lekkers erbij pakken...dus zorg dat je altijd wat lekkers in je zakken hebt zitten...hem met je brok weglokken bij datgene waar hij in bijt...en dan zorg je dat hij een opdrachtje uitvoert voor de brok. Dus bijvoorbeeld een pootje geven, rondje draaien, zit, af...maakt niet uit....maar iets waarmee hij het brokje kan verdienen.
Op deze manier koppelt hij het brokje niet aan het bijten in bijvoorbeeld je broekspijp ...maar heeft hij het verdient door iets voor je te doen.
Hem dus eigenlijk gewoon afleiden, zijn gedachten ergens anders opzetten?
Maar waarom dit gedrag van plots zo wild doen en bijten?
Het is namelijk niet meer zo dat hij continue in mijn handen meer hangt. Dit gedrag lijkt nu ergens anders op.
Ik volg even, die van ons heeft momenteel ook dezelfde kuren!! Ik herken je verhaal van in het begin toen hij kleiner was en ook nu enkele weken/maanden verder, begint hij op sommige momenten ook echt uit te dagen!!!
Hij kent bvb het commando" zit" heel goed, maar wil dit dan plots niet meer doen. In de plaats begint hij te grommen (speels), bijten tegen me op te springen, in arm te bijten, .... Ik sta al vol blauwe plekken ondertussen!! (onze pup is nu 6 maand en weegt bijna 35kg ) Uiteindelijk doet hij het toch hoor, maar hij wil toch even koppig zijn en niet luisteren.
Weet alleen niet goed hoe ik het moet aanpakken, wil hem op die moment eigenlijk net GEEN snoepje of speeltje geven als afleiding, omdat ik dan het gevoel heb dat ik hem beloon voor dat gedrag?
Lastig dan he.
Moby is pas 12 weken dus het is ook niet zo heel gek dat hij nog veel bijt.
Maar ik zie wel verschil tussen het puppybijten (onderzoeken en spelen) en het bijtgedrag wanneer hij 'wild' is.
Inderdaad grommen erbij. En je aankijken.. en dan ineens opspringen en naar de happen.
Sowieso gebruikt Moby 'zit' zelf al bij heel veel dingen. Hij weet namelijk dat hij vaak moet zitten als hij wat wil.
Maar inderdaad zelfs zitten doet hij niet. Hij is dan gewoon losgeslagen
En een snoepje geven.. ik ben inderdaad ook bang dat hij dat gaat accioseren met het bijten. Zovan ik bijt eerst en dan laat ik los en dan krijg ik een snoepje.
Ook mee eens!
Ik merk dat ik ook onzeker wordt over echt van álles.
Terwijl jaren geleden het met de pup ook goed kwam
We zij inmiddels alweer een tijdje verder.
Het bijten van Moby in het algemeen is een stuk minder geworden.
Hij hangt niet meer standaard in je broekspijpen als je voorbij loopt en bijt al veel minder.
Maar ik merk dat hij nu uitdagender wordt.
Hij heeft nog steeds zn dolle 10 minuten.
Dat geeft niet, het is een pup dat ik vind dat geen gek gedrag.
Vervelend daarentegen wel
In die 10 minuten wil hij namelijk alleen maar bijten bijten bijten. En ik weet niet meer hoe ik het moet corrigeren. (en dat bedoel ik niet als ik fysiek straffen)
Negeren heeft geen zin meer. Dit omdat hij opspringt naar bijv je jas of broek en trekt dan net zo lang tot de gaten erin scheuren.
Wegduwen werkt averechts, dat is namelijk een spelletje voor hem.
Weglopen gaat hij gewoon mee en springt dan op.
Ik heb het gevoel dat álles een spel is.
Wat kan ik hieraan doen?
In de bench zetten voor rust is een optie, maar ik wil eigenlijk gewoon dat hij dit gedrag afleert.
Edit:
Poe, soms wordt ik moe van mezelf. Meestal zijn dit soort problemen van die geduld dingen die vanzelf over gaan naarmate hij ouder wordt.. stom dat je dan toch zo onzeker wordt over bepaald gedrag, zelfs na al je ervaring!
Hoe vaak heeft hij die dolle 10 minuten?
Het kan een overprikkeling zijn maar ook verveling. Om goed te observeren wat dit is kun je het beste razendsnel gaan bedenken wat je daarvoor hebt gedaan.
Heb je veel gedaan dan is hij moe en heb je te weinig gedaan dan heeft hij energie. De dolle 10 min. kan nl. van beide een symptoom zijn.
Op het moment zelf zou ik hem er wel uit halen d.m.v. naam roepen en evt. in de bench om af te koelen. Niet boos worden maar begeleiden en als hij rustig haal je hem eruit, als hij te weinig heeft gedaan en als hij moe is laat hem erin slapen.
Ik weet dat hij in het begin zijn rust zelf niet pakte en dus moest ik dat in de gaten houden, omdat hij inderdaad snel overprikkeld was.
Maar hoe corrigeer ik hem op het moment dat hij opspringt en hangt in mijn jas, been, vest etc.
Hij weet namelijk dat het niet mag en ik denk dat het een vorm van negatieve aandacht is.
Wij hebben een soort van "straf" of kalmeerplekje, hoe je het ook wil noemen... Als de onze zijn" kuren" krijgt (en je merkt het verschil wel tussen spelen of gewoon echt uitdagen) dan vliegt hij een paar minuutjes op da gang. Daar is niet veel te zien/doen, gewoon een minuutje, of paar minuutjes, nooit langer.
Daarna deur open en dan vraag ik altijd: "Ben je gekalmeerd?" Soms loopt hij dan gewoon terug de woonkamer in en begint hij te spelen en dan is het ook vaak in orde, andere keren begint hij terug te happen en springen en gaat hij terug de gang op. Meer dan 2x is nooit nodig en vaak is het na 1x al in orde!
Gewoon geduld en doorzetten denk ik, de onze momenteel 7 maanden, volop aan het puberen vrees ik
hier gaan ze bij overprikkeling gewoon even op de gang met de deur dicht en een speeltje
Heeel eng, het lijkt onze Pepper wel!
Inmiddels is ze 6 maanden en de dolle minuten zijn erg herkenbaar. Het probleem is dat de enige plek waar ze tot rust kan komen de bench is. Als ze in die dolle minuten zit, gaat ze telkens de plekken op waar ze niet mag komen dus aandacht krijgt ze uiteindelijk toch. Pff, gelukkig zijn wij niet de enige met het probleem
Ik volg even, heb precies hetzelfde probleem haha!
Pff, zojuist weer een aanvaring gehad met Pepper. Overal moest ze in bijten en de scherpe tanden doen ECHT pijn.
Ik heb:
- Au geroepen: werkt niet, zet alleen maar aan tot meer,- Haar bij haar nekvel gepakt en op de grond geduwd met een luide foei, ze bleef maar doorgaan na loslaten,
- Met het nekvel in de bench gezet met het deurtje dicht, waarna ze een plasje deed...
Bij mij lukt het dus nog niet, nog extra tips?
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Doe ik het zo goed betreft bijtgedrag?" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?