border collie met licht autistisch kind

Hoi allemaal!
Ik heb een border collie van net 12 maanden, en mijn moeder is oppasmoeder. Nou is er dus 1 kindje van 6 die licht autistisch is en Myra reageert daar best heftig op. Ze doet niet gemeen maar word helemaal gek van hem haar hoofd loopt helemaal over en begint te hijgen als een gek ook weet ze niet waar ze kijken moet want hij beweegt nogal veel en heft lange armen en benen. Als ik Myra uitlaat en dat jongetje is erg geweest luistert ze niet meer en drijft ze opeens alles en is ze zo snel moe 2x gooien met het balletje en mevrouw is kapot! Het jongetje komt alleen op maandag van 3 tot 6, maar nu in de vakantie maandag en dinsdag en ik zei Myra gewoon helemaal gestoord worden! Nou wat we er al tegen doen is heel veel in de bench in de gang, maar ook al is ze maar 1 uurtje in de kamer geweest met dat jongetje is ze helemaal gek en weet ze niet meer wat ze aanmoet met zichzelf... Dus mijn vraag was hebben jullie nog tips hoe hiermee om te gaan? Moeten we miss de bench in de bijkeuken neer zetten zo dat ze echt rust heeft? Voor de rest hebben we ook op 2 andere dagen oppaskinderen, maar daar word Myra niet gek van en vermoeid...

groetjes inge

upje

Tja, dat is lastig. In mijn ogen heb je meerdere opties:
- De vraagouder vragen om een andere gastouder te zoeken ivm de combinatie kind-hond die niet gaat (voorkom problemen in de toekomst)
- De hond en het kind aan elkaar laten wennen en nooit alleen samen laten gaan, ook niet als het wel goed lijkt te gaan.

Ik ben zelf gastouder geweest en heb een kind gehad die volgens de moeder goed met alle dieren samen zou kunnen, maar die stond in de mand van mijn (toen nog pup) bouvier de hond in elkaar te trappen. De hond deed niets, maar dit was zeker niet de bedoeling. Het kind was niet te corrigeren en ik kon niet eens even 1 seconde mezelf omdraaien, of hij mishandelde mijn hond.
Ik heb toen voor mijn hond gekozen en de vraagouder gevraagd (en geholpen) om een andere gastouder te zoeken.
Dit werd me niet in dank afgenomen, maar ik had geen zin in een bouvier die de rest van haar leven gehavend is door zo'n kind..

Ik zou je hond, als dat qua uren gaat, niet meer in contact laten komen met het kind. Kijken hoe dat gaat.

Dat is heel vervelend.. Autisme ga je niet kunnen veranderen, dus dat kind gaat dit niet kunnen veranderen.
Honden zijn heel gevoelig en kunnen dit oppakken van dat kind.
Ik denk wel dat je je hond gedeeltelijk hierin zou kunnen trainen, maar geen idee hoe?
En je hond van te voren uitputten met een balletje, en daarna lekker laten slapen in de bench?
Met eventueel iets lekkers van het kind. (Je kunt wel kind en hond aan elkaar laten wennen.. Misschien de leuke / lekkere dingen vanuit dat kind laten komen? Extra lekkere snoepjes, een gevulde kong... ?)

Het kind kan misschien wel leren op een bepaald stuk rustig te zijn, de hond met rust te laten.. Mensen met autisme vinden vaststaande regels over het algemeen erg prettig..

Ik zou de hond juist niet weg doen. Je zet je hond uit de roedel om die 'indringer' te verwelkomen. Dat zou ik echt niet doen..

Tuurlijk niet, maar er zijn meer mogelijkheden, zie mijn eerste reactie

Misschien je verdiepen in autisme, zodat je het kind kan begeleiden wel met de hond kunnen opschieten .. Want volgens mij is het kind het 'probleem' of iig het autisme..
Ik zou je hond ook niet zomaar weghouden, want dan kun je ervoor zorgen dat de hond een hekel aan het kind gaat krijgen...

Wil je meer info over begeleiden/wat is autisme, kun je me evt een pb sturen...

Maar best lief wil niet zeggen goed... Ik heb nog niet zo heel veel verstand van honden... Maar van autisme des te meer..  
En als je hond er erg gevoelig voor is... Moet je er iig wel iets mee!

Ik ving juist veel kinderen met autisme/pddnos/asperger op. Tegenwoordig heet die hele groep alleen nog 'autisme'. Ik heb vanuit mijn werk daarvoor en mijn opleiding ook ervaring en kennis van autisme, dus vandaar dat vooral die groep mij aanspraak.
Het goede aan een bouvier is dat deze goed is voor alle kids en dat wanneer een kind wat 'mankeerd' zoals autisme, dit de hond juist nog rustiger in zijn gedragingen maakt. Ik had dus geen enkel probleem met kinderen met autisme.

Het jongetje wat zo in schopte op mijn hond kreeg totaal geen opvoeding en moeders was een enorme leugenaar. Hij was 6 jaar oud en sliep zelfs bij moeders in bed (had geen eigen bed).

Maar dat ter zijde

Nouja niet alle honden zijn goed met mensen met een beperking (lichamelijk of psygisch..) En deze duidelijk niet! Wil niet zeggen dat hij dat niet kan leren...
alleen heb ik geen idee hoe je de hond het kan leren!

Dat zei ik ook niet  Ik zei dat het in mijn voordeel was dat een bouvier goed op kan schieten met alle kinderen en helemaal met kinderen die wat mankeren..

nou aj deze dudielijk niet ze is hardstikke aardig hoor voor dit jongetje, alleen word ze er zelf een beetje gek van in haar hoofd

Dat maakte ik idd al op uit je openingspost, vandaar mijn eerste reactie. Ik denk echt niet dat je andere mogelijkheden hebt. Je hond weghouden is in mijn ogen echt geen oplossing.

Ja weet ik...

Ik zou de hond dus wel gewoon apart zetten en rust geven.
Het zijn maar beperkte uren dat het kind komt dus het is gemakkelijk te ontwijken.
Als het om een eigen kind gaat, dan zou ik zeggen dat de hond (en het kind) ermee moeten leren omgaan maar echt 'nodig' is het hier niet.

Ik zou kiezen voor het welzijn van mijn hond en dus deze interactie niet meer willen. En zoals eerder gezegd, niet weghouden van 'de roedel' door hem ergens anders neer te zetten....Je hond is jouw roedel...je hond kan niet praten, die kan alleen dmv lichaamstaal laten weten dat hij/ zij niet gelukkig is met een situatie. Volgens mij geeft jou hond dat goed aan, die trekt dit kindje niet. Als eigenaar zijnde zou ik hierin een keuze maken voor mijn hond en niet voor een oppaskind. 
Je kan je moeder niet vragen om niet meer op te passen op dit kindje maar je kan wel kijken of je een andere oplossing kan vinden voor de dag(en) dat dit kindje bij je moeder is. Dan hoef je je hond er niet meer aan bloot te stellen.

De reacties van dan maar een ander gastouder gezin voor dat jongentje vind ik nogal raar.
sorry, maar hij kan er niks aan doen, en zal dat ook niet snappen.
autisme daar kiezen we niet voor dat hebben we gewoon.

meestal gaat het juist super met honden, maar misschien heeft hij wat meer dan alleen autisme?
en een border is wel erg gevoelig en zal ook de innerlijke onrust van dat jongentje opmerken.
dus draai het even om,  niet denken van wat is mijn hond druk, maar denken van hey, waarom is dat jongentje zo onrustig? wat is er met hem? waarom zegt mijn hond van hey mensen kijk eens hij is druk? 

en je kunt ook denken van ok mijn hond is doodmoe, nadat hij is geweest, ok, is ze dan zoo met hem bezig geweest? constant bij hem zitten liggen etc? waarom houdt ze hem steeds zo in de gaten? 
train de rust er in,  als hij er is myra ga jij maar lekker in de mand, want je hoeft je er niet steeds mee te bemoeien,   en tja verders, goh ja je hond is moe als hij is geweest, en? is dat dan vervelend? omdat jij niet meer kan balletje gooien met haar dan? 

hoe begroet zij hem? is ze enthousiast als hij er is? heb je het idee dat ze het leuk vind als die komt?  dan zou ik juist zeggen, goh ga eens wat met haar en hem doen.


ik heb zelf ook een erg enthousiaste hond, heb zelf een vorm van autisme,  maar toch heb ik de rust er in kunnen trainen bij hem. terwijl zijn volle zusje, bij "normale"mensen  is die stapel van haar werden, omdat ze maar geen rust nam, ze moest constant wat doen. die hebben advies gevraagd, en zijn ook bezig gegaan met de rust trainen,  dus als ze kwam van laten we wat doen,  nee nu niet ga maar lekker in de mand.  en ze is rustiger geworden.  jou hond kan best last er van hebben dat niemand tegen haar zegd dat ze zich er niet mee hoeft te bemoeien.

iedeeren bedankt voor de tips, heb besloten dat myra die paar uurtjes dat hij er is in der gang gaat. En nee niet omdat ik het vervelend vind dat ze dan geen energie meer heeft om met de bal te spelen , mar omdat het myra teveel word en haar weghalen uit deze situatie me voir haar ook het beste lijkt!

Ik denk dat je de juiste beslissing maakt.
Border collies zijn gewoon enorm gevoelig voor stress.

Ik merk het aan mn eigen Border. Met mn doof autistisch neefje.
Shasta word er bloed nerveus van. Ik doe hem ook een groot plezier om hem apart te leggen. Hoewel het voor mijn bezoek raar over komt. En zelfs beledigend. Dat shasta de drukte niet aan kan en hem weg leg. Maar het is voor hem het beste. Ik heb de bench in de slaapkamer staan en deze kan ik op slot doen. Hij gaat dan gewoon in zijn bench met deurtje dicht (wat normaal niet hoeft overigens) En dan de slaapkamer op slot. Als ik dan ga kijken dan ligt Shasta gewoon lekker te slapen in zijn bench. Daarom denk ik dat het sowieso voor hem de beste oplossing is.
En misschien ook wel voor jouwn hondje.

Ik wilde er nog aan toevoegen:

Liever het zekere voor het onzekere. Het hoeft niet. Maar straks komt je hond in het nauw. en hapt een keer. Dat moet je ook niet willen.