Onzeker, vals, angst? wat is er aan de hand met mijn hond

Beste hondenbaasjes,

Ik heb een probleem. Niet alleen ik, maar mijn hele huishouden. Ik ga proberen een korte schets te geven, maar ik wil alles vermelden dus sorry als het lang is, maar ik zit met mijn handen in t haar en weet het niet meer.

Mijn vriend en ik hebben augustus 2009 een puppy in huis genomen, Jackie, het is een Jack Russell terrier en een teef en ze is nu 3 en een half. Het is een onwijs leuke en lieve hond, maar toen ze 17 weken was is ze gepakt door een hele grote herder. Sinds dien was er een angst voor buiten lopen, ze heeft altijd veel plezier buiten, zolang er maar geen grote honden op haar af komen rennen. Jackie is een slimme hond, een goed geheugen en luisterd heel erg goed naar mensen. Wij hebben geen cursus met haar gedaan omdat we het zelf deden en dat ging goed, ze heeft het grootste respect voor voer, ze loopt goed mee buiten, ze kan heel goed los lopen, ze snauwde praktisch nooit.

Ze is wel een onzeker hondje, of laat ik het zo zeggen, dat denk ik nadat mijn dierenarts ook had gezegd dat hij dacht dat het pure onzekerheid was. Ik kijk altijd naar mijn houding, gedrag, stemvolume, energie, maar niks lijkt meer te helpen.

Wij hebben 8 weken geleden besloten een tweede hondje te nemen, het ging heel goed met Jackie en wij waren heel positief en rustig over de hele verandering.

Wij realiseren ons dat het een grote verandering is en daarin hebben wij Jack ook alle ruimte gegeven. Na 5 dagen de kat uit de boom kijken, hier en daar een grom en twee snauwen veranderde haar houding letterlijk van de één op de andere seconde naar een goede vrolijke houding. Haar oren stonden goed, staart ging omhoog en opeens ging ze helemaal los met spelen met onze nieuwe pup Jason.

Jason is een american staffordshire terriër, een hele eigenwijze hond, maar wij hebben hem al aardig wat respect bij kunnen brengen. Hij weet heel goed wanneer hij afstand moet houden van Jackie, ofwel hij begrijpt het grommetje, niet altijd, maar vaak wel.

Eerlijk, als ik kijk naar mijn armen dan kan ik mij niet voorstellen dat Jason Jackie nog geen pijn heeft gedaan. Die scherpe tandjes en nageltjes willen nog niet zo slijten en hij heeft moeite met de grens te leren, wij noemen het de "auw grens" alleen als ik een huil geluid van een hond nadoe laat hij per direct los, dus daar verwerken we nu het woordje auw in.

Hij blijft bij haar vandaan met eten, hij weet dat hij zijn eigen eten krijgt, ook al is Jackie al aan het eten.

Wij hebben veel tips gekregen over wat er gebeurd met zo'n grote verandering en wij hebben daar goed op in gespeeld. Na die 5 dagen ging het weken goed, Jackie daagde Jason uit om te spelen, ze ging bij hem liggen om te slapen, haar moeder instinct wakkerde ook aan want het wassen dat nam ze graag op zich. Maar nu is er weer een verandering die zo naar is dat wij niet meer weten wat we moeten doen.

twee weken geleden waren ze aan het stoeien en Jason kreeg Jackie op haar rug, daar schrok ze van (of zo leek het) ze sprong omhoog en snauwde naar hem, maar ze had hem daarmee ook te pakken. Omdat ik zo schrok heb ik haar even naar haar plaats gestuurd en ben ik Jason na gaan kijken, ik weet het.. dat is niet goed, maar ik deed het echt uit een bepaald reflex. Sinds dien kan Jason niet eens langs de bank lopen of Jackie gaat grommen en haar bovenlip wil de laatste tijd ook erg graag omhoog.

Als Jason te dichtbij komt dan krijgt hij een snauw en als het even kan ook een beet. Wij zijn erbij dus tot dat punt zal het niet komen. Jackie gaat helemaal trillen en haar oren gaan naar achteren staan, haar hart en ademhaling gaan tekeer en ze heeft ook soms verwijdde pupillen, waarvan ik weet dat het stress is. Hij wil graag spelen, maar zij niet. Ik stelde voor om misschien een sterillisatie te laten doen bij Jackie en zodra Jason mag meteen een castratie, maar zou dat het zijn? Ik begin te merken dat ik mijn energie steeds moeilijker naar 100% positief krijg, want het begint te frustreren. Het ging weken lang goed, wij denken dat hij haar een keer met stoeien hard heeft gebeten, of toen ze wat te veel druk in haar ruggenmerg had op haar rug is gesprongen.

Hoe moeten wij dit aanpakken? De cursus waarvoor Jason is ingeschreven begint pas over 4 weken en tot die tijd moeten we het doen met wat we hebben.

Ons hele leven draait nu om die twee en hoeveel ik ook van ze hou, ik wil ook nog een beetje een leven hebben voor mijzelf en mijn vriend. Wij vinden het niet erg als wij al onze tijd en energie in de honden moeten steken, helemaal niet als het ten goede is voor Jackie en Jason, maar toch vraag ik mij langzamerhand af wat er is met Jackie. Ze snauwt, gromt en hapt om het minste, soms ligt Jason te slapen en dan gaat zijn staart heen en weer en dan begint Jackie al meteen te grommen.

Zo kan ik uren doorgaan, maar heeft iemand hier ervaring mee? Ik hoop het! want wij zijn ten einde raad!

Alvast bedankt. En sorry voor het lange verhaal.

Als Jason te dicht bij komt dan geeft Jackie een snauw schrijf je. Doe jij hier ook wat mee? Zeg je er iets van? En hoe reageert Jason erop?

Steriliseren of castreren zou ik nu nog niet doen dan mogen ze eerst rustiger worden.

Moet Jackie loops worden? en wat doe je met haar qua training, wandelen, spelen? En hoeveel rust krijgenn ze van elkaar?

Wouwww dat is nog veel lastiger dan hoe ik nu zit maar ik hoop wel dat er voor jou snel een oplossing komt want je pup wordt ook groot en uiteindelijk zal hij terug happen een keer. 
Ik volg'

Ik zou een gedragstherapeut inschakelen. Zij kunnen je waarschijnlijk in 1 á 2 bezoekjes haarfijn uitleggen wat er aan de hand is en je op de goede weg helpen.

Hier kan je gediplomeerde gedragstherapeuten vinden : http://www.honden-gedragstherapie.nl/ 

Succes!!

Tja ik neem aan dat Jackie op de bank ligt, dat zou ik dus meteen schrappen, bank is geen status, bank is een privelege, ook zou ik dit gedrag niet tollereren, jij bent baas en niet Jackie.

Ik denk dat Jackie besefd dat straks Jason groter en sterker word en probeert zo hoog mogelijk op de ladder te blijven staan, dus hem meteen in de kiem wil smoren, helaas als Jason wel op het punt komt dat hij denkt, ja het is wel goed zal Jackie keihard het onderspit delven.
Dus tollereer dit gedrag niet,je kan beter duidelijk stellen dat je dit niet tollereert dan wachten totdat Jason eens een correctie gaat uitdelen en die dag gaan komen.

Wat Ina aangeeft kun je ook doen. dan krijg je live advies en ziet diegene gelijk waar het aan schort. In welke provincie woon je? Misschien kunnen wij iemand aanbevelen.

Beste Esther,

Jackie krijgt sowieso drie grote wandelingen per dag van plus minus 15-30 minuten.

Ik heb even zitten denken over het loops worden, dat zou heel goed kunnen, maar er zijn nog geen tekenen dat ze loops moet worden op haar gedrag na. Qua training krijgt Jackie wat ze nodig heeft, wij trainen haar spelenderwijs, belonen haar voor goed gedrag.

Helemaal nu met Jason, als ik bijvoorbeeld met het grote touw ga spelen, dan trekt Jackie heel graag. Dat deed ze ook met Jason samen, nu is het alleen oke als mijn hand het touw vasthoudt. Elke keer na een paar keer trekken laat ik los en als dat goed gaat beloon ik hen uitgebreidt.

Ik zal eerlijk zeggen dat ik niet weet wat ik moet doen als Jack gromt als Jason langs loopt. We hebben het volgende gedaan in die situatie:

een tijdje gelaten, Jason met positieve acties weg halen bij de bank.
Jackie haar focus proberen te verleggen als ze weer gromt.
En ik ben ook eerlijk, ik heb ook wel een paar keer de HE erin gegooid omdat het mis leek te gaan (bovenlip)

Ze krijgen heel veel rust van elkaar. Jason heeft een strak schema, hij slaapt wat en wanneer hij moet slapen, regelmatig in de bench, maar we proberen hem ook een beetje aan zijn kussen te laten wennen dus daar slaapt hij ook.

Als ze beide slapen op de bank is het ook oke, Jackie gaat zelfs tegen hem aan liggen.. tot hij beweegt.

Misschien is dit nog het vermelden waard:

Jackie speelt heel graag, helemaal met haar touw en de bal. Als ik het touw gooi, wilt Jason daar ook achteraan, Jackie rent nog sneller dus zij is er eerder, maar zodra ze zich omdraait om het touw terug te komen brengen dan ziet ze Jason en dan laat ze het touw los en staat ze helemaal verstijft.

Zoals een mens het zou zien.. Ze durft niet langs hem op, ze bevriest helemaal en ze laat zich op een bepaalde manier aan de kant zetten. Gaat zij even op het balkon snuffelen en wil ze naar binnen en staat Jason voor de deur, komt ze niet naar binnen, alsof ze niet weet hoe ze langs hem op moet.

Ik vroeg mij af of het misschien kon liggen aan het rangorde gebeuren.. Het was in het begin duidelijk, Jackie is dominanter, 5 weken lang ging het perfect, echt perfect, maar nu begint hij wel heel erg te groeien en wordt ook sterker, maar ook dat.. ik weet het niet.

Jason krijgt straks zijn gehoorzaamheid, puppycursus kon niet vanwege misleidende informatie van de school, we konden nog een drie lessen mee pakken, maar toen kreeg Jackie een aanval in haar rug, ze zakte door haar achterpoten heen en trok helemaal gespannen weg. Na een 5daagse behandeling is dat weer oke trouwens.

Heb jij tips? We willen een cursus met haar gaan doen, maar dat is iets wat we nu nog niet hebben. Ik weet dat ik waarschijnlijk iets verkeerd doe.. maar wat?

En sorry, hoe reageert Jason erop..

Jason gaat de ene keer uitdagen, dan gaat hij op een meter afstand zitten en dan gaat hij laag bij de grond blaffen en kwispelen.. echt uitdagen, de andere keer springt hij continu tegen haar op, dus dan halen wij hem weg.

Het andere moment, luistert hij er naar en dan draait hij zich om en gaat hij op zijn bot kauwen.

Nog één laatste ding.

Jason is wel verschrikkelijk druk.
Het is één bonk enthousiasme, maar dat was een paar weken gelden niet erg.. zou dat het kunnen zijn?

Hij is erg onbezonnen, hij springt boven op haar, komt in haar ogen terecht en bijt vies hard (speels).

Nu wordt hij groter en ook sterker dus hij wordt meer partij voor Jackie met stoeien.. maar er wordt niet meer gestoeid, gespeeld of wat dan ook.. alles moet apart want anders gaat het mis.

Laat ik voordat ik iets zeg even aangeven dat ik absoluut geen expert ben, mijn kennis haal ik ook alleen maar uit wat ik lees en zelf meemaak, maar 1 ding viel me op uit jouw verhaal:

" maar toen kreeg Jackie een aanval in haar rug, ze zakte door haar achterpoten heen en trok helemaal gespannen weg. Na een 5daagse behandeling is dat weer oke trouwens."

Ik weet niet wat dit is waar Jackie last van had, maar ik kan me 2 dingen voorstellen:
1. Het is gebeurd toen ze met Jason aan het spelen was en koppelt nu die pijn aan Jason. Daarom durft ze ook niet langs hem en mag hij niet in de buurt komen.
2. Ze heeft toch nog pijn en wilt niet dat Jason in haar buurt komt omdat hij te druk is, waardoor ze meer pijn krijgt.

Misschien zit ik er helemaal naast, maar dit is wat mij opviel aan je verhaal. Misschien kan je er iets mee. Succes!

Wij wonen in Velp, bij Arnhem (Gelderland)

Ik heb één advies meteen doorgevoerd.

Jackie en Jason mogen inderdaad op de bank, Jason heeft er een handje van om er vanaf te springen en dan er per direct weer op te springen en dan landt hij wel eens op Jackie.

Maar ik heb Jackie net meteen van de bank af gestuurd en vanaf nu de bank een no-go. Opzich niet erg, we hebben net een nieuwe stoffen bank dus het maakt niet zoveel uit.

We willen er graag een therapeut bij halen, maar we zitten midden in het regelen van een verhuizing en we wilde dat doen in onze nieuwe woning. Dat gaat allemaal vrij snel, dus we praten over weken.

Ik vroeg mij meer af, wat doe ik fout? Moet ik juist Jackie corrigeren, en wat werkt dan het beste? naar haar plek toe sturen? want ik ga Jack niet zo corrigeren als Jason, dat is nog de moeder-greep, nekvel en op de zij tot hij gekalmeerd is. Maar dat kunnen we niet bij Jackie wegens haar rug.

Beste Simone,

Je hebt gelijk, of ja ik denk dat je gelijk kan hebben.

Jackie heeft een paar weken geleden een aanval gehad waarbij ze niet meer op haar poten kon staan en helemaal stijf werd, haar pupillen werden gigantisch groot en na een paar minuten kon ze weer een beetje lopen. Die aanval kwam uit het niets, Jason was niet in de buurt.

Wij hebben bij de dierenarts cortisone pillen meegekregen en dat moesten we 2 x daags 5 dagen geven bij start van een volgende aanval. Die aanval kwam vrij snel dus we zijn diezelfde dag nog begonnen met behandelen.

Het valt ons op dat als Jason rustig is, alles oke is. Nu ook, Jason ligt op het kleed, Jackie komt net aanlopen en gaat rustig aan hem snuffelen.

Buiten is het ook zo, als hij druk gaat doen dan is het over met de pret, maar als hij rustig gaat snuffelen aan haar is alles oke.

Maar wat ik mij af blijf vragen is voornamelijk.. Weken lang gaat het goed, ze spelen, ze slapen bij elkaar, ze deden bijna alles samen en zoals zij omschakelde van na de eerste dagen, schakelde ze nu om naar negatief.

Ik heb een aantal jaren geleden hetzelfde mee gemaakt. Wij hadden toen Flos, die naar iedere hond erg sociaal was. Hij was toen al 14 jaar, maar dat was hem niet aan te zien. Hij was fit en vitaal, dus wij dachten hem een plezier te doen met een nieuw maatje. Hij had altijd een maatje gehad. Dus we namen Morris als pup erbij. Morris was een erg brutaal pupje. Flos corrigeerde hem, maar te soft. Hij trok ook zijn lip omhoog. Morris ging er telkens tegenin! Hij ging echt niet voor hem aan de kant. Met als gevolg dat ze dus heel vaak onenigheid met elkaar hadden. Ik heb destijds advies ingewonnen en kreeg eigenlijk allemaal tegenstrijdige adviezen. De één zei "laat ze het zelf uitzoeken, dan pas krijg je rust" en de ander zei "ik zou er tussen komen". Goed...ik heb ze het tot op zekere hoogte zelf uit laten zoeken. Soms leek het echt heel wild, maar meestal was het meer kabaal dan wat anders. Uiteindelijk is Morris de baas geworden en schikte Flos zich daar volledig naar. Niet leuk!!! Want echte maatjes zijn het nooit geworden. Ze negeerde elkaar na verloop van tijd. Uiteindelijk hebben ze nog 3 jaar samen geleefd, toen is Flos op 17 jarige leeftijd overleden. Achteraf heb ik hem zeker geen plezier gedaan met dit nieuwe maatje. Ook al is het nooit echt mis gegaan! Als ik jou was zou ik er een GT bij halen. Wel balen dat er nu ook nog een verhuizing aan komt! Dat kan weer flink wat stress opleveren, wat de situatie nog kan verergeren. Ze moeten toch beide hun rust gaan vinden....Zo lang het tussen hen niet duidelijk is, blijf je nog even met dat geruzie zitten!

Als ze hier lopen te klooien, zeg ik altijd duidelijk de naam meteen duidelijke Nee! dat maakt vaak al genoeg indruk en gaan ze zich weer bezig houden met normale dingen.
En in uiterste geval stuur ik ze even uit elkaar met een duidelijke klaar nu!


Ach en een keertje gezellig bij je op de bank kan heus wel, doe ik ook wel eens, even beetje speciale aandacht, even knuffelen en dan weer op de grond en klaar.
Maar zou eerst gewoon even duidelijkheid scheppen en zorgen dat er weer rust in de keet is.

was twee keer.

Oke er spelen dus al meer dingen. Jullie verhuizing, de rug van Jackie, het corrigeren van jullie van Jason (nekgreep, direct mee ophouden!!) en Jason zijn eigen ontwikkeling.

En dit "Hij is erg onbezonnen, hij springt boven op haar, komt in haar ogen terecht en bijt vies hard (speels)." hoe begeleiden jullie dit?

Verder raad ik ook een gt aan want zo te lezen is er meer aan de hand en dit "maar toen kreeg Jackie een aanval in haar rug, ze zakte door haar achterpoten heen en trok helemaal gespannen weg. Na een 5daagse behandeling is dat weer oke trouwens." heeft er mee te maken.

Beste Ina,

Dank je wel voor je antwoord.

Ik ga het eens uitzoeken wie er hier in onze regio goede therapeut is. Het is heel lastig.

Ik heb het gevoel dat ik alles fout doe, want wat kan Jackie hieraan doen. Maar toch weet ik wel, dat wij hele duidelijke regels hebben, de aller belangrijkste is dat wij de baas zijn en wij beslissen.

Jackie voelt zich ook veilig bij ons, want als zij zich bedreigd voelt of in het nauw gedreven dan komt ze naar ons toe en dan gaat ze niet naar haar plaats. De trainer van de kynologenclub had verteld dat dat heel goed is. Maar toch, ik kan een lijstje maken wat ik doe en daarvan weet ik dat er één niet goed is..

uit frustratie verhef ik mijn stem wel eens en dat is verkeerd en ik probeer het niet te doen.

Moet ik Jackie corrigeren als ze gromt naar Jason zonder reden? Ik snap wel dat het niet fijn is als je ligt te slapen dat er in één keer een hond met mag 10 boven op je springt, daarvoor zal ik Jackie niet corrigeren, maar Jason wel.

Dat is vooral het issue waar wij mee zitten. Jackie gromt.. moeten we corrigeren?

Jackie snauwt en hapt.. wat moeten we daarmee? ook corrigeren? en wat is dan de beste manier? Er moet een therapeut bij komen om het te zien, maar ik geloof erin dat misschien jij of iemand anders mij kan vertellen of je corrigeert als Jackie doet wat ze doet.

Ik kan je www.ikwileenbravehond.nl aanraden. Zij zit vrij dicht bij jullie. Er spelen teveel dingen om dit zo op te lossen nl.

Beste Esther,


Oke, ik heb altijd gehoord van iedereen dat je een pup moet corrigeren met de Nek. We doen dat niet 100% natuurijk, meestal is het een duidelijke nee, de ene keer luistert hij er meteen naar en de andere keer moet je het tien keer zeggen.

Ik heb nooit geweten dat de manier van corrigeren verkeerd is... hoe corrigeer je een pup dan?

En er spelen meer dingen inderdaad, maar de verhuizing is nog niet 100% zeker. Dat weten we vrijdag pas, dus in huis is er geen enkele stress van de verhuizing. dat zal volgende week pas komen. Jackie haar rug hebben we goed aangepakt. Jason even uit haar buurt gehouden want Jackie moest volledige rust hebben en dat heeft ze gekregen, na de 5 dagen was het oke, er zat te veel druk in haar tussenwervel. Die druk is nu weg en er is geen enkel teken dat Jackie pijn heeft, er is een dubbele check geweest van de DA en pas toen hij het OK teken gaf hebben we Jason er weer bij gelaten.

En Ja, Jason is onbezonnen, maar hij is een pup van 14 weken. Dus ik denk als 'leek' dat dat niet meer dan normaal is.

De vraag is wel, ondanks ik weet dat het voor ieder mens en iedere hond anders is, hoe corrigeer jij een pup en hoe ocrrigeer jij een volwassen hond?

Beste Ina,

Wij wonen in Velp Gelderland.

En Jason krijgt altijd pas eten als hij rustig is. mag pas aan de riem als hij rustig is, zo kan ik doorgaan. Hij mag pas iets als hij rustig is.

Dank je voor de tip we zullen Jason nog iets bijbrengen door hem in de bench te doen met wat lekkers als hij de dolle 5 minuten heeft.

Ik kan nu een goed voorbeeld geven. Dit is wat er net een paar minuten geleden gebeurd:

Jackie komt van haar plaats af, ze springt op de bank en ik zeg kalm Grond. Ze gaat op de grond, ze gaat netjes zitten en is kalm dus ik beloon haar. Ik denk, ze hebben nog geen snoepje gehad vandaag dus ik laat haar zitten en geef haar een snoepje, Jason gaat daarna ook zitten en krijgt na het geven van een poot ook een snoepje. Niks aan de hand en ze zitten naast elkaar.

Jason ligt en Jackie zit. Vervolgens kijkt Jackie achter zich en ziet Jason dichtbij liggen (hij raakt haar niet aan) en ze begint te grommen. Ik zeg rustig nee en ze loopt weg, ze draait zich vervolgens om om naar Jason te kijken, op afstand.. 1,5 - 2 meter. Ze gaat laag bij de grond en begint te grommen terwijl ze hem zelf opzoekt.

Wat moet je hiermee? het is zo lastig.

je wilt het vast niet horen, maar ik bedoel het niet verkeerd. waarom haal je een pup van zo'n lomp ras in huis als jackie al bang is voor grote honden?wat jackie nu doet is pure angst, jason heeft haar pijn gedaan, en dat heeft ze onthouden.
ook met die "moedergreep" wil ik je uit de droom helpen. bij het nekvel pakken is voor een hond heel bedreigend, en moeders doen dat helemaal niet, alleen om hun pup mee te nemen, niet om te corrigeren. je bereikt daarmee het tegenovergestelde van wat je wilt.
door sterilisatie zal haar angst niet minder worden, veel teefjes kunnen daarna helemaal niet meer met andere honden, en veranderen van karakter.
als je wilt dat het nog goed komt, zou ik inderdaad een GT inschakelen, want dit is geen doen, en jason zal het grommen en snauwen ook niet blijven pikken.

Jij kan denk ik het beste zelf bepalen of je ze het zelf uit kan laten zoeken of niet. Vaak lijkt het heel wat als ze op elkaar duiken, maar zo lang ze elkaar niet verwonden is er nog niet echt wat aan de hand. De rangen moeten gewoon bepaald worden. In mijn geval heb ik wel gemerkt, hoe meer je er tussen komt, hoe meer onrust je krijgt...Pas toen ik er minder tussen kwam, zag ik dat ze steeds meer van elkaar konden hebben en dat uiteindelijk de pup boven onze oudste kwam te staan! Wat ik wel vaker deed, is ze scheiden. De één lag dan boven en de ander was beneden. Zo kreeg onze oudste hond ook rust, want Morris was er eentje die bij iedere actie van Flos zijn kant al in zijn buurt was! Iets te opdringering zal ik maar zeggen Als ik zag dat het er echt te fel aan toe ging, dan kwam ik er tussen en haalde ze uit elkaar, waarna er eentje naar de keuken ging en de ander naar de gang. Het liefste heb je dat het maatjes worden, maar soms klikt het niet 100%, maar zolang ze elkaar niet echt verwonden....kan het nog niet zo'n kwaad! Je hebt wel 2 terriërs in huis! Die kunnen soms tot het uiterste gaan, dus hoop dat je snel een goede GT in huis kan halen die je advies kan geven op basis wat de honden bij jou laten zien