hoe reageren als mijn hond bang is??

Hoi allemaal!
Mijn oudste hondje is best wel bang aangelegd... Ze slaapt s nachts in de gang beneden, e als zij een harde knal hoort vlucht ze naar boven en gaat ze bang onder de zolder trap zitten :( Ik weet niet zo goed hoe ik dan op haar moet reageren, vroeger probeerde ik haar dan op te tillen, maar dan gaf ze een hap ( waarschuwing geen echte) het is trouwens echt een lieve schat die niemand iets aandoet. Maar wat zouden jullie doen haar onder de trap weglokken met een koekje? Heel lief en geduldig tegen haar praten werkt niet :( Ze kan trouwens zelf de trap niet af dus moet ik haar tillen... Wat zouden jullie doen als jullie hond bang onder de trap zit? Ze zit trouwens op dit moment weer onder de zoldertrap...

groetjes inge

Geen tips, maar ik volg.
Vino is ook bang aangelegd.

Is soms inderdaad lastig, als ik het hoor donderen of er is vuurwerk heb ik stiekem zo'n medelijde.
Vino durfde eerst ook niet in de auto of in haar hok maar dat heb ik gelukkig kunnen aanleren dat het niets slecht is, of het hondenluikje.
De auto is nog altijd niet haar favoriete ding maar ze gaat er wel in.
Maarja ze is bv bang van haar tuigje, soms zelfs haar halsband, ezels, en van die dingen..

Is een lastige situatie...je wil je hond troosten, het is zo zielig een bange hond.

Maar heel vaak komen we in een vicieuze cirkel terecht door de hond te gaan 'kalmeren'.Dit is voor de hond 'bevestiging'.
'Ik ben bang,  ik heb nog gelijk ook; ze komt me troosten'...
(klinkt nu te cru zoals ik het nu schrijf, ik hoop dat jullie er een beetje door lezen)

Wat bij mij 'helpt' is veel doen voor de angst kan toeslaan; veel spelen, aanhalen, knuffelen, zonder dat er angst in het spel is.
De hond emotioneel sterker maken, zelfvertrouwen geven. Is de hond rustig, spontaan een aai.

Niet wachten tot het zover is, want dan zit je eigenlijk al aan de verkeerde kant van de emotie.
En is er een lichte angst, dan probeer ik die te negeren/om te buigen. (hangt van de ernst van de situatie af natuurlijk)
Ik leg de klemtoon dan op iets anders, verruim het gezichtsveld.(afleiden)
Gaat het goed, belonen.

Ik ken de problematiek ook hoor, met m'n herplaatsertje. Is soms angstig voor ik weet niet wat, en dan moet je inventief zijn.
Niet de angst bevestigen, maar omdraaien...weet het, werk van lange adem....

idd ik denk dat ik haar niet moet troosten, maar ze moet wel weer naar beneden en dat kan ze niet zelf... De angst voor zijn is heel lastig want meestal is het midden in de nacht en word ik wakker als ze op de gang boven loopt... Maar hoe kan ik haar onder de trap vandaan halen zonder haar angst te bevestigen...

Zou je het niet iedere keer een beetje langer kunnen laten duren eer je ze komt redden?
Als ze zelf naar boven kan? Dan ook naar beneden, of heeft ze dat nog nooit spontaan gedaan?

Misschien een leuk speeltje bij haar achter laten als je gaat slapen, of een langdurende kluif...zoiets als afleiding?

(gebeurt het trouwens vaak?)

Ik snap het hoor.

Ja ik zou het langer kunnen laten duren, maar dan gaat ze gwn boven onder de zoldertrap slapen, en dat vind ik heel zielig... Ze kan zelf naar boven, maar weet zeker dat ze niet naar beneden kan, als ze alleen thuis is en ze is bang gaat ze ook naar boven en zit ze daar soms 3 uur lang (leg dan ook altijd een kleedje boven in de hal als ik weg ga). Ik kan trouwens ook het lekkerst bot naast haar neus leggen als ze gaat slapen of alleen thuis is maar ze doet er nooit wat mee! Zodra ik thuis ben gaat ze piepen en springen van blijdschap en gaat ze daarna meteen het bot eten... 
ehh denk dat het 1x per maand gebeurd s nachts, of meer als het veel onweert... Als we s avonds een keer niet thuis zijn zit ze heel vaak boven...

Ik vind een schuilplek zoeken bij een schrikreactie niet heel erg. Zou de hond steun zoeken dan geef ik die, is ze te bang dan zou ik er geen aandacht aan besteden. Wel zou ik er aan gaan werken om de hond meer zelfvertrouwen te geven. Omdat je hond niet zelf de trap af kan krijgt ze nu steeds aandacht als ze in paniek is gevlucht. Dat zou ik liever vermijden. Is een traphekje misschien een idee voor de tijd dat je aan haar zelfvertrouwen gaat werken ?

traphekje willen me ouders niet... Maar idd ze moet meer zelfvertrouwen krijgen maar hoe?? Ik laat haar zelf problemen oplossen en puzzels doe ik om te laten zien dat ze dingen zelf kan... Ik kan wel wat voor de trap zetten een plank ofzo

Zelf problemen op laten lossen is helemaal goed. Als ze bang is voor onweer zou je in de tuin kunnen gaan spelen als het onweer nog ver weg is. Hier is het trainen een stuk makkelijker gegaan met Telizen. Dat is een rustgevend supplement waar je hond niet suf van wordt. Suntheanine/L-Theanine is hetzelfde als Telizen alleen veel goedkoper. Spikkel is altijd bang geweest voor onweer, echt jammer want ik vind het geweldig. Vorige zomer waren we in het park op 5 km afstand van een gigantische onweersbui waarvan we de bliksem zagen en de donder hoorde. In die tijd van het jaar blijven onweersbuien op zee maar voor de zekerheid ben ik bij de auto gebleven. Ze was helemaal niet meer bang en schrok zelfs niet van de donder.

Als je de trap kunt blokkeren hoef je geen aandacht te geven om haar weer beneden te krijgen. Als ik het goed begrijp blijft ze boven liggen als je haar niet weghaalt. Als ze beneden ergens schuilt en ze merkt dat jullie niet anders doen dan anders heb je kans dat ze vanzelf weer tevoorschijn komt.

ik weet niet hoe oud ze is?
Wil je dat ze niet zelf naar beneden kan?
het zou haar misschien wel helpen nl.....
Dan kan ze zelfstandig als het gevaar geweken is eens even loeren of alles oke is..helemaal zelf.
Dus ik zou toch het traplopen maar invoeren....Op je bips ernaast met de koekjes/kaasjes...drie keer gedaan en ze kan het!

pip is ook een schijtlaars...dus we moeten regelmatig samen op onderzoek uit.
Zo aai ik regelmatig een brommer (stomme alarmen!) of een standbeeld of een rollator als ik er aan durf te komen komt pip uiteindelijk wel snuffelen...wat rare bokkesprongen eerst...maar ik zeg niets...gewoon aaien en erbij staan.
Bij het weglopen schudt ze dan alles weer van zich af.
Ik lik mijn lippen...zo ook weer gehad

We doen wel vaker even pas op de plaats als ze ergens van onder de indruk is. Ik zeg dan eigenlijk niets maar wacht tot ze lichamelijk kalmer lijkt.
ZOdra dat zo is ...koekje erin...zo klaar weer.

Je doet het al goed door inderdaad actief met haar te zijn. Puzzels en spelen en speuren en samen dansen enzo zorgen allemaal voor zelfvertrouwen.
Aangezien onweer angst min of meer nonsence is zou ik daar niet op in gaan. Het went...of je zoekt die geluiden cd ...die draai je op bepaalde tijden...van zacht naar hoorbaar naar hoorbaarder....TIjden dat je zelf afwast of krant leest of met haar speelt. Geluiden zijn dingen waar we verder niet op letten nl.
Het heeft mijn pip ontzettend geholpen. IK heb vanaf 7 maanden die cd ooit ingevoerd. Ik denk dat de tracks wel te downloaden zijn anders zowiezo te koop.

Ik zou de hond onder normale omstandigheden leren van de trap af te lopen, en als ze dan zo bang is heel rustig aanlijnen en naar beneden begeleiden. Dan de hond naast jou neerzetten, en zelf de hond met bijvoorbeeld een been aanraken om steun te geven. Op een gegeven moment zul jij dan hopelijk het veilige hoekje voor de hond worden, of een bepaalde plek in de kamer.

onze hond was ook bang aangelegd maar ik merk dat zijn angst ondertussen veel minder is geworden omdat hij veel meer zelfvertrouwen heeft gekregen sinds we naar de hondenschool gaan.
Ik zou met Sasha ook activiteiten doen die haar zelfvertrouwen opkrikken, dat kunnen simpele dingen zijn zoals trucjes leren, wat bij Tosca echt hielp, dat zag je gewoon aan zijn houding, was over bruggetjes lopen enzo, dat deden we op de hondenschool ter voorbereiding voor de mensen die agility wilden doen. In het begin durfde hij nooit die dingen maar je zag hem enorm veranderen wanneer hij het eindelijk durfde.
Ook van honden was hij bang maar nu niet meer en dat merk je ook weer aan zijn zelfvertrouwen. Hij is nu ook minder schrikkerig naar vreemde mensen of brute handbewegingen.

dit klinkt miss hard maar ik probeer Sasha vaak kunstjes te leren maar ze is een beetje dom haha, en dan beloon ik haar maar ook al is het niet goed anders denkt ze zelf ook dat ze het niet kan ! Sasha is trouwens niet de bc op mijn foto  Maar ik maak wel eens een behendigheidparcours en dat vind ze geweldig en kan ze wel, dus dat ga ik vaker doen  

Dat werkt net als bij kinderen, denk ik. Wanneer je ze bevestigt, dan voelen ze zich erkend in hun angst. Dus negeren en vooral niet troosten... Al lijkt het nog zo zielig. Beter negeren en ontspannen blijven. Niet belonen, dan geef je ze het gevoel dat er iets belangrijks gebeurt is...
Eventueel belonen wanneer ze 'normaal' reageren. Ik houd niet van belonen, net als ik mijn kinderen nooit beloon als ze het verwachten. Pas als ze het juist niet verwachten.

haha nee Myra mijn bc is veelste slim  Ja Sasha is wel een verlegen en bang hondje, ze is ook bang voor alleen zijn s avonds en in de auto gaan ( in de bench ) Dus daar ga ik allemaal aan werken! Lokken onder de trap vandaan gaat gelukkig wel makkelijk ze houd van eten  Zou haar idd eerst ff rustig laten worden en dan pas lokken!

Je hond heeft waarschijnlijk iets engs meegemaakt! Je moet lief tegen haar praten, niet optillen of aaien. Dan denkt ze dat het goed is om bang te zijn. Later wendt ze eraan om niet bang te zijn en hoeft ze niet bang meer te zijn!

Tosca durfde eerst ook niet in de auto, een opstapje en rundsvlees heeft hierbij goed geholpen Ben toen altijd zelf half in de kofferbak gaan zitten en zo stapje voor stapje het vlees verder in de auto gelegd. Na 2 dagen kon hij het, dus dat komt met Sasha vast ook goed
Ik vind het net leuk om een onzekere hond te hebben die je dan steeds wat meer ziet groeien en zelfvertrouwen krijgen, dat maakt mijn dag goed

Ik persoonlijk zou niet troosten maar verhinderen dat ze naar boven kan door iets voor de trap te zetten dan is de hond wel even bang maar zal ook zien dat er niets veranderd na de klap. Nu vlucht ze voor iets wat niet nodig is dus laat maar zien ondanks de klap dat er niks aan de hand is

Het beste is gewoon rustig blijven.

Ik bekijk het per angstmoment. Ligt er gewoon echt aan wat de oorzaak is van het schrikken en bang zijn. 
 
Persoonlijk zou ik zorgen dat je hond niet naar boven kan. Ze moet in haar schrik maar een misstap maken en naar beneden storten, dan ben je nóg verder van huis.
 
---

Mellow krijgt nu al een hele tijd L-Theanine van De Tuinen. Ik heb gemerkt dat ze minder lang in haar angst blijft hangen en ze niet meer zó panisch is dat ze de hele boel bij elkaar gilt en zodoende wil vluchten.
Jaarwisseling was nog steeds een drama trouwens, maar ik denk dat ze dat nooit leuk gaat vinden (en daar heb ik ook alle begrip voor). 

Ik weet dat ze heel erg van slag kan raken van gillende kinderen op straat (het zou verbóden moeten worden! ), dus daar hou ik wel rekening mee. Laatst hadden we heerlijk gelopen in de sneeuw, wilden nog even langs het water lopen en toen hoorden we ver weg kinderen gillen. Ze bevroor even, ik riep haar bij me (ze kwam ook: vooruitgang!) en toen zijn we samen omgekeerd en rustig terug gelopen (waar ze dus voorheen zowat het asfalt van het fietspad krabde).

Laatst hoorden we onderweg ook een harde klap (plank die plat op de straat viel denk ik). Vanuit mijn ooghoek zag ik haar schrikken, ik ben gewoon doorgelopen (voordeel van de Flexi-lijn). Ze bleef even staan maar zag mij doorlopen. En voor ik het wist liep ze langs me en ging weer lekker in het gras snuffelen.

Dus als het 'enge' geluid helemaal niks bijzonders is, dan doe ik ook of ik het niet heb gehoord. Sinds kort reageert zij daar dus ook op. Die gillende kinderen is nog net een stapje te ver, maar het feit dat ze bij me kwam en uit zichzelf ging zitten is al een hele verbetering ten opzichte van een paar maanden terug.



Ik ben dus erg tevreden over de L-Theanine.

Als de hond naar die plek vlucht omdat ze zich daar veilig(er) voelt, zou ik haar daar heen laten gaan.

ik heb dit probleem ook soms... luna gaat hijgen en trillen als ze bang is... maar ik negeer haar of leg mijn hand op haar schouders zodaty ze voelt dat ik rustig ben.. nog meer tips? ik lees mee!

Je hebt het over een knal en onweer, het lijkt me niet zo raar als een hond daar bang voor is. Ik zou haar in zo'n geval lekker op de slaapkamer laten ipv 5x op te staan en haar naar beneden te brengen.

En voor de rest kan je misschien proberen beneden een in haar ogen veilig plekje te maken zoals een bench waar je iets overhangt zodat het er uitziet als een veilig holletje...

Buiten bij "enge" dingen of knallen zou ik ook zo gewoon mogelijk doen, alleen werkt dat niet voor elke hond, misschien wil je hond graag even een bemoedigend woordje horen. Bij extreme angst zou ik er ook een hollistisch da of bachbloesemspecialist oid bijhalen, het zou goed kunnen dat die iets voor haar kunnen betekenen.

Inderdaad, zou je ze niet beter op een plek  laten waar ze wel wat rustiger is? (niet al dat gesjouw 's nachts)
Een bench als holletje (je kunt er ook een deken overheen leggen) geeft wel een veilig gevoel.
(ik heb hier voor mijn herplaatser ook een bench moeten installeren, hoewel ik daar niet zo voor ben, maar sindsdien is ze rustiger,  het deurtje staat altijd open en er ligt een deken overheen.)