schijnzwanger en schijnloops!

Mijn hond is nu 3,5 jaar oud. Ze is schijnzwanger terwijl haar baarmoeder is verwijderd tijdens een keizersnede. Haar gedrag is herkenbaar. Ze heeft dit vaker gehad, maar nu ik weet dat ze ook melk geeft ben ik ervan overtuigd dat dit gedrag voortkomt uit schijnzwangerschap. Zij wordt ook schijnloops 2maanden daaraan vooraf. De da zegt dat het eigenlijk niet kan en heeft progestron laten testen om er zeker van te zijn. Nu hoef ik geen dure bloedonderzoeken om dit te kunnen bevestigen. Ik hoor het welvaker van andere hond eigenaren maar vroeg me af of er nog meer mensen ervaring mee hebben en of dit gevaarlijk kan zijn voor der. Ik kan natuurlijk haar melkproductie laten stoppen met medicijnen maar haar hormoonhuishouding baart me meer zorgen en dat nemen die medicijnen niet weg.

De hond van mijn vader is ook nog wel eens schijnzwanger met melkproductie terwijl ook bij haar de baarmoeder eruit is gehaald.

Schijnzwanger kan ik me voorstellen maar schijnloops wat moet ik daarbij voorstellen?
Hoe lang geleden is ze geholpen?

Bedankt voor je reactie! Ja schijnloops, dezelfde verschijnselen als dat ze loops is maar dan zonder bloedingen. Ze loopt weg, doet haar staart opzij en plast 20 x buiten. Ze is 2 jaar geleden geholpen. Maar vermoed dat ze het daarvoor ook al heeft gehad gezien haar gedrag. Het is mij alleen meer gaan opvallen sinds ik verhuisd ben en ze in de tuin een holletje maakte, en sindsdien merk ik de gewoonte op en de periode zijn hetzelfde. En daarbij kwam de melkproductie die mij pas opviel na een bezoek aan de da.

Het gaat niet over het wegnemen van een baarmoeder, het gaat over het wegnemen vd eierstokken. Dat is het orgaan dat hormonen produceert, niet de baarmoeder.
Los daarvan: ik heb ook een gesteriliseerde hond die blijft 'hangen' in een cyclus. Vooral qua gedrag.
Je kan er bij wijze van spreken je klok op juist zetten.
Dan is ze opeens super aanhankelijk, op het plakkerige af, is ze chagrijnig naar andere honden toe en moet ze elke ochtend overgeven. Dan kijk ik op de kalender, en... jawel! Helemaal het moment waarop ze loops zou geweest zijn indien ze niet gesteriliseerd was geweest. Hetzelfde komt twee maanden later terug (schijnzwangerschapsperiode)
Heb het er met m'n DA al over gehad, die beweert dat het komt omdat bepaalde andere organen ook geslachtshormonen produceren en dit bij mijn hond waarschijnlijk feller is dan bij een andere.
Een GT wist me dan weer te vertellen dat honden de cyclus opslaan in het celgeheugen en het lichaam dus in dat systeem kan blijven hangen...

Geen idee wat ervan klopt, maar hier dus ook eentje die nog steeds de cyclus doormaakt...

Bedankt voor je reactie! Ja dat is met Nina idd hetzelfde. Omdat de ingreep tijdens haar keizersnede was bij een spoedarts weet ik niet wat ze precies hebben uitgevoerd, of ze alleen de baarmoeder of alles eruit hebben gehaald. Op dat moment was ik meer bezig met het welzijn van mijn hondje en de pups...
In principe heb ik er geen last van (behalve dan dat ze ook graaft tegen de muur onder mijn tafel)  maar zijzelf misschien wel?

Hier hetzelfde verhaal als Christel.
Ik kon er de klok op gelijk zetten.Maar ook geen opgezette melk klieren met melk. 
Puur qua gedrag.

@ Christel
Goh,ik moet wel even terug in de tijd ,heb 2 teefjes gehad en ik meen mij te herinneren dat mijn laatste teefje er niet zolang over gedaan heeft met een jaar of 3, was het wel klaar,maar bij mijn eerste is het altijd wel zo gebleven.
Maar de heftigheid nam wel af met de jaren.

Nu was mijn eerste teefje ook zo schijnzwanger dat we haar moesten laten helpen .
Lag de hele dag boven op haar speeltjes en wilde alleen maar voor een plas en een poep naar buiten en gaf doorlopend melk.Ook was haar loopsheid zo heftig dat ze het gewoon onmogelijk zelf bij kon houden.Van medicijnen daarvoor kan ik mij niets herinneren,vandaar de beslissing.

Dus misschien is dat een indicatie voor het verschil tussen de twee meiden.
Zo ja misschien dan ook voor jou.

@ Eurasier:
de mijne is ook geholpen omdat ze zo ziek was van de loopsheid en nog erger van de schijnzwangerschap. Die ging zelfs onze schoenen zoeken om toch maar iets tegen haar buik te leggen, piepen en janken, melk geven, haar hele reukzin was om zeep dus wou ze ook niet meer eten,.. het was echt heel erg.

Grote kans dus dat ze haar wisselend gedrag toch wel gaat houden...

@ Nu denk ik wel dat jouw voelsprieten ten aanzien van je honden net zo op scherp staan als de mijne,dus misschien zien we het daarom ook zo goed.
En zal een ander het misschien minder opvallen.Wel is dat overgeven overgegaan,dat chachrijnige naar andere honden toe niet.

Maar dat heeft ook het langst geduurd bij mijn tweede teefje.Gewoon echt bich gedrag.


Ik hoop voor je dat mijn 50/50 verhaal voor jou niet op zal gaan.

Nu vind ik dat teefjes die geholpen zijn toch wel vaker chagrijnig naar andere vooral teefjes zijn als ze voor de loopsheid al wat onzeker waren.

Dat was mijn tweede teef , onzeker en ik zie dat best wel vaak ook om mij heen.Alsof ze in die onzekerheid is blijven hangen en dus mentaal zonder de hormonen niet stabieler is geworden.

Maar misschien zie ik dat alleen maar zo.Hoewel ik ook in vakbladen zo af en toe die relatie tussen die twee zaken ook voorbij zie komen.


Maar mij staat het nog erg bij en mijn eerste teefje is 16,5 geleden overleden.

De mijne is net een heel zelfzekere hond, mentaal erg sterk. Maar op die 'kritieke dagen' is ze prikkelbaar en wil ze met rust gelaten worden (behalve door mensen, daar kan ze dan niet genoeg aandacht van krijgen). Teef of reu maakt haar ook niks uit, dus gelukkig is ze niet specifiek chagrijnig naar andere teefjes toe (want ik heb een tweede teefje erbij). Ze wil gewoon haar space. We weten dit nu, en houden er dan rekening mee, en het ander teefje snapt het ook, dus gelukkig komen we die dagen wel zonder incidenten door Had ergens gehoopt dat het stilaan zou wegebben, maar kom, die paar vreemde weken op een jaar, dat lukt ons wel '