Plotselinge aanhankelijkheid, angst of dominantie?

Hallo allen, omdat ik nieuw ben op het forum eerst even vertellen wat voor hond ik heb ^^
Toby is een Shiba Inu van 1 jaar en 3 maanden oud. Hij is uitgegroeid tot een prachtige lieve hond. Het enige waar hij problemen mee heeft is dat hij af en toe angstig gedrag vertoond (bijvoorbeeld tijdens het wandelen als er plots een deur opengaat).

Mijn vraag gaat echter niet om die angstigheden van hem, maar om iets anders. Afgelopen zondag voelde Toby zich niet zo lekker, was wat aan het 'hoesten'. De dag daarop was dit al weer helemaal over, maar om de een of andere reden lijkt er zondag iets in hem veranderd te zijn.

's nachts slaapt hij altijd op een zitzak in de 'kamer' (we wonen in een ruime studio, dus zegmaar in het kamergedeelte staat de zitzak). Zondagnacht ging hij echter niet  daar lekker liggen slapen, maar kwam hij telkens naar het bed waar hij dan maar op de grond ging liggen slapen (hij mag niet op het bed, en doet dit ook niet. Omdat hij de hele tijd naast het bed ging liggen, dan weer onrustig een stukje lopen, dan weer naast het bed liggen/zitten etc, hebben we daar zijn mand neergezet en hij heeft heerlijk geslapen.
Echter de laatste paar nachten wilde hij alleen nog maar naast het bed slapen, tot slapeloze nachten voor mij (mijn vriend slaapt overal doorheen..). Als je de mand neerzet is alles prima en gaat hij lekker naast het bed slapen, het is niet zo dat dit lastig is voor ons o.i.d. maar het ik vind het vreemd dat hij alleen nog maar daar wil slapen 's nachts en vraag me af waarom.

Een andere ommekeer is dat hij plots graag op schoot wil. Toby is nooit echt een hond geweest die graag op schoot wil/vastgehouden wil worden (soms voor heel even, maar dan is het voor hem wel weer genoeg geweest). Maar zondag zat ik aan de keukentafel en komt hij aanlopen, pootje op de stoel, ik geef hem een aai over de bol, maar nee weer pootje op stoel, dus ik schuif achteruit: twee pootjes op de stoel "mag ik op schoot?" nu heeft hij dan lekker op schoot geslapen, blijkbaar vond hij het fijn, want hij komt nu wel vaker met de vraag of hij even op schoot mag.
Nu vraag ik mij dus af: is dit plotselinge vorm van dominantie? (hij is geen dominante hond) of een plotselinge aanhankelijkheid?

Zijn er mensen die soortgelijke ervaringen hebben?

Mijn eerste reactie is: hoe voel jij je?

is er iets met jou aan de hand?

Een hond spiegelt en reageert heel erg op zijn baasje nl

het zou kunnen dat hij zich bezorgd opstelt naar jou! jou probeert te kalmeren.

Hoesten is welleens een couch van stress....net als s nachts heen een weer dribbelen...

Ben je ander voer gaan gebruiken misschien? dat zijn ontlasting een ander patroon heeft?
hoe is zijn ontlasting?

overigens denk ik dat als honden de keuze hebben graag dichter bij de baas slapen en ooooo is hij gecastreerd?

plotselinge aanhankelijkheid of onrust kan heel goed een loopse teef zijn ergens ver in de buurt

Ik zou me niet zo druk maken over dominantie. Geniet van de gezelligheid

Mireille

klinkt alsof hij door zijn "ziekte' ontdekt heeft dat kroelen heel gezellig is
en zo lang het jou ook welkom is, is het oke
heb je er een keer geen zin in, doe je het niet
niet laten afdwingen, maar verder gewoon lekker van genieten

ik lig soms ook zomaar een uur languit op de grond half bedolven onder een enorme hond
vinden we heel gezellig, maar........ ik ben wel degene die het begin bepaald en ook weer als 1e opstaat

als je hondje verder helemaal gezond en wel is.....
en jij vindt het ook gezellig en hij niet echt vervelend opdringerig wordt....... lekker kroelen

Het kan begonnen zijn met dat hij zich niet lekker voelde en steun zocht.
Je bent een lekker mandje voor hem gaan halen, hij mag op schoot, dus het levert hem heel wat op om aanhankelijker te zijn.
Als jij dat niet erg vindt, hoef je er niets aan te veranderen.
Van het naast je bed slapen heb je geloof ik wel last?
Dan zou ik geen mand meer pakken, maar hem gewoon naar zijn plaats sturen. Dat kost je misschien een paar nachten (afhankelijk van hoe koppig hij is ) maar daarna is het wel over. Door iedere keer een mand te pakken, gaat het gewoon door.

Als je je nou zorgen maakt, dan kun je wel even langs de dierenarts om hem even na te laten kijken.
En in het eerste antwoord werd het al gezegd, het kan ook iets met jou of je vriend te maken hebben. Zoekt hij ook je vriend meer op? Of vooral jou?
Dingen veranderd in de huis, in de buurt, noem maar op. Afhankelijk van hoe gevoelig je hond is.
Naast mijn hond kan je een bom afsteken en dan doet hij 1 oog even open, verder merk je niets. Andere honden zijn al van slag als er een paar bomen gekapt zijn in het park waar ze dagelijks wandelen.

Bedankt voor de reacties  Ik ben wel ziek geweest (griep en daarna, zelf nu nog af en toe, (veel) hoesten). Dat is het enige wat er echt gebeurd is als 'verandering' de afgelopen tijd, geen ander voer o.i.d.
Alhoewel een loopse teef in de buurt zomaar zou kunnen :p Toby is (nog) niet gecastreerd, dusja.. 

@Margje Wanneer zijn mand naast het bed stond was het geen probleem, ik vond alleen dat het ook voor hem wel belangrijk was in zijn normale ritme te vallen (dus gewoon op de zitzak slapen) en het is telkens zo'n heen en weer gesjouw met die mand.. Dus ik had hem er expres eerst niet neergezet wat resulteerde dat hij niet goed wist wat hij nu moest, dus heen en weer dribbelen etc. 
Vannacht weer geprobeerd zonder mand, de zitzak dichterbij het bed gezet, zodat hij ons wel kon zien zegmaar, en even lekker opgepoft :P zodat hij weer goed zijn nestje kon maken.
Ennnnn..... Af en toe is hij even van de zitzak af gegaan, maar het grootste deel van de nacht heeft ie er heerlijk opgeslapen

En ik denk dat jullie gelijk hebben over dat hij het heeft ontdekt dat kroelen best wel fijn is ^^ 
Ik vind het ook wel heerlijk gezellig  zal me dan ook maar niet druk maken over dominantie.

In ieder geval heel erg bedankt!

haha ja dan zet ik in op die loopse teef

en dan is dit over na een week of drie hihi

kan samenloop van van alles zijn. Hier was Reika een redelijk afstandelijke pup. echt knuffelen deed ze niet en het heeft ook even geduurd voor ze echt ons als haar enige baasjes zagen. da's geheel gekeerd toen ze een goed jaar was. Plots heel knuffel en wij wel degelijk haar enige baasjes. Tja,...