Suprelorin castratie

Nou... We hebben de stap genomen om bij Nero een suprelorin implantaat laten inspuiten. Gistern was het zo ver. Hij was wat nerveus, maar het ging allemaal goed.
Ik moet zeggen, ik ben tot zo ver nog blij met de beslissing.

Ik ben benieuwd of hier ervaringen zijn met het suprelorin implantaat, heb nog niet zoveel kunnen vinden.

Waarom hebben we dit gedaan, aangezien Nero bijna anderhalf en dus echt nog wel trainbare is?

Nero staat bol van hormonen. Ieder plasje, hoopje, grassprietje, struikje, paaltje en stukje muur is interessant. De eerste paar honderd meter gaan nog wel en heeft hij zijn aandacht redelijk bij ons. Daarna wordt het drama. Hij loopt onrustig mee, gaat van links naar rechts, hot naar her, kijkt wazig uit zijn ogen (grote pupillen) en lijkt compleet met zijn ziel onder zijn poot te lopen. Hij heeft geen aandacht meer voor ons, niets is leuk.
Wanneer hij thuis komt kan hij zijn rust niet vinden, loopt onrustig heen en weer, zijn grote doppen blijven in zijn hoofd en de enige manier om de rust terug te vinden was om op zijn kussen te rijden. Daarmee verwerkte hij zijn prikkels. Het rijden was niet heel even, maar kon zo een kwartier duren. Daarna kon hij lekker liggen en rustig zijn plekje vinden.
Alle hondjes ruiken volgens Nero lekker, of het nou teefjes of reutjes zijn, hij wil er bovenop, achter aan, snuffelen, likken....
De indrukken die hij hiermee op doet zijn zo ontzettend groot!!!

Wekenlang hebben we Nero, wat betreft lichaamsbeweging, te kort gedaan door alleen het kleine, prikkelarme rondje te lopen en verder niets, zodat hij veelal weet wat hij kon verwachten en hierdoor zijn rust misschien beter kreeg.. Helaas, dit was niet het geval. We hebben een trainer thuis gehad die zijn gedrag heeft geobserveerd en die raadde een prikband aan. Kopje koffie kon hij krijgen maar daar gaan we dus niet mee verder.
Daarna is er een kennis van mijn vader hier geweest die bezig is om gedragstherapeut te worden voor honden. Hij vond Nero ook erg nerveus, niet honds. Tijdens het lopen gaf hij aan dat Nero, wat wij dus al dachten, bol stond van de hormonen en op ieder geurtje reageerde. (Klappertanden, wild worden aan de riem, schuimbekken, kwijlen, niet toegankelijk voor ons)
Dat deze man kwam was voor ons een eyeopener, dat betekende dat wij niet gek waren en de signalen redelijk goed hadden opgepikt.
Dit alles was ongeveer twee maanden geleden. We hebben twee maanden aangekeken en gehoopt dat het beter zou worden (veel beweging, in de hoop dat hij hierdoor wat meer rust zou vinden, ala CM). Maar dit werd het niet.
Vorige week de knoop door gehakt om toch te castreren dmv een implantaat, suprelorin. Het is even wachten, en we hopen dat Nero zijn rust weer terug vind en weer lekker zichzelf en hond kan zijn!!!

Een heel verhaal, maar ik ben dus opzoek naar ervaringen van jullie met suprelorin en ook of suprelorin het zelfde liet zien als een daadwerkelijke castratie (die van hakkietjakkiewegmetzakkie)...

Wij wachten de komende weken rustig af!!

Wat ik misschien nog even moet vermelden, wij hebben het nooit vervelend gevonden voor ons dat Nero zo deed. Wij wachten rustig op de plasjes, likken, ruiken en het trainen? Dat deden we dan de eerste paar honderd meter, als hij dus nog wel de aandacht had.
Laat ik dus even duidelijk zijn, het is niet gedaan omdat wij Nero zo vervelend, frustrerend, onhandelbaar of iets in die richting zouden vinden. Niets van dit alles is namelijk zo.

Puur om Nero zijn rust te geven!

Upje?

Je hebt goede kans dat de chip goed gaat werken bij Nero...
Ik heb eigenlijk o.a om dezelfde reden de chip bij de honden laten plaatsen...rust in de bol....
Het heeft hier bij allebei de jongens heel goed uitgepakt, dus ik ben zeer tevreden...'
Of ik over ga op een definitieve castratie; dat heb ik overwogen nu de chip is uitgewerkt, maar eigenlijk vind ik het op dit moment niet nodig...
Ik kijk eerst maar eens of de hormonen een beetje in bedwang blijven....

Hebben jou mannen de rust kunnen behouden toen de suprelorin uit was gewerkt?

Wij weten dus niet of we Nero definitief laten castreren, ivm een niet ingedaalde bal... Maar, daar hoeven we het komende half jaar iig niet over te denken!

implantaat is ons heel goed bevallen. Gedrag werd een stuk beter, wij hebben onze hond daarna laten castreren.
Hij is niet dikker geworden, ook zijn vacht is hetzelfde gebleven

En was het gedrag bij de castratie het zelfde als bij het implantaat?

Ik heb gisteren bij Guus ook het implantaat laten zetten, om exact de zelfde reden als jij. Bij Jaap heb ik het 1,5 jaar geleden laten doen omdat hij uitviel naar andere honden en mijnsinziens heel druk was in zijn hoofd.

Mijn ervaring met Jaap deels heeft het geholpen deels ook niet omdat het ook uit een stukje onzekerheid kwam. Wat echter wel vreemd is dat ik nog steeds het gevoel heb dat het na 1 1/5 jaar nietis uitgewerkt...zijn ballen zijn niet meer teruggegroeid naar normaal formaat...

@ Jude: ja

Ok... Nja, ik weet dus niet of ik hem definitief wil laten castreren, ivm die niet ingedaalde bal... Dan moet er een open buik operatie aan te pas komen, en weet niet of ik dat voor Nero wil. Moeten eerst maar eens kijken hoe het zo gaat!

Heb je ook gevraagd of er risico's aanzitten als de niet-ingedaalde bal blijft zitten? Dat is bij mensen nl wel zo.

Dat heb ik, ik heb 2 dierenartsen gesproken en de een, mijn eigen, geeft aan dat het kankerverwekkend zou kunnen zijn en dat hij eruit moet.
De andere dierenarts, die van mijn ouders, geeft aan dat hij wel kan blijven zitten, dat dat kankerverwekkende achterhaald is (dit lees ik ook steeds vaker) maar dat het wel verstandig is om vanaf dat Nero een jaar of 3 is ieder jaar een echo te maken om de bal in de gaten te houden, zodat hij niet op gekke plekken in zijn lichaam iets kan aanrichten. Wanneer dit wel het geval is, dan is het, buikje open en weg met bal.

Dus, ik weer het niet zo goed wat ik nou wil... De een zegt dit, de ander dat... Utrecht heb ik gebeld, die wilden mij niet helpen, daarvoor moest ik met Nero bij ze op bezoek. Sorry, ik heb nu een gezonde hond en voor advies ga ik niet 1,5 uur in de auto zitten, daar op consult en dieregeneeskundigcentrum Utrecht spekken... Dat gaat me nét iets te ver...

Bij onze reu is het via de scoop gedaan, wij wilden hem laten castreren , maar hij had een binnenbal, vandaar dat we daar voor gekozen hebben, gaat een klemmetje of zoiets om de  bloedvaten die naar de bal lopen zodat het balletje krimpt en er is ook een klemmetje  om de andere gedaan, zodat de buitenbal ook krimpt. Dit was in Naaldwijk, maar er zijn nu veel meer klinieken die dit doen. Hij is een jaar of 10 geleden gecastreerd en gelukkig nooit ellende mee gehad.