Is een bandog geen hond die alleen wordt gehouden om te vechten?

Hallo, 
ik was een beetje aan't surfen op marktplaats tussen de molossers en de pinschers en plots kom ik op een 'bandog' terecht, 
kan ik er van uitgaan dat dit niet oke is, want de naamm bandog is toch een specifieke naam voor een kruising van vechthonden, speciaal om beter te kunnen vechten, of..?
Stel me hier gewoon wat vragen bij !

De originele benaming Bandog zoals hij vroeger werd gebruikt, is geen rashond te noemen zoals wij het aannemen. De naam Bandog, of zoals de Amerikanen zeggen Bandogge, komt van het oude Saksische woord banda, wat ketting betekend. Vroeger lagen de honden overdag aan de ketting en werden ze voor de nacht losgelaten met als doel het bewaken van goederen en terrein. De Bandog werd ook ingezet bij gevechten tegen stieren, het zogeheten bullenbijten. Maar van oorsprong was en is de Bandog gewoon een waakhond. De Mastiff, Buldoggen en grote gekruiste honden werden als Bandog gebruikt, maar wel honden met Molosser bloed. Door het serieus starten van een fokprogramma, gericht op uiterlijk en karakter, is de benaming Bandog min of meer voor een “rashond” gaan staan. Hoewel de Bandog in heel de wereld nog steeds geen officiële stamboom bezit, heeft hij wel degelijk naam gemaakt. De kruisingen zijn overal gelijk; Pit/Mastino of Pit/Mastiff. Kruisingen met andere Molossers dateren uit de “ketting” tijd en kunnen gezien de verandering van het betreffende ras, in mij ogen, geen Bandog genoemd worden. De gebruikelijke kruising van de 19 eeuw die hierin Europa werd gebruikt om een Bandog te fokken, was de combinatie Pitbull reu gekruist met een Bullmastiff. Tegenwoordig is de combinatie Mastino Napolitano met een Pitbull de gebruikelijke kruising. Ook hier in Nederland is de Bandog via deze kruising teruggefokt geweest. De Bandog heeft hier in Nederland nooit echt voet aan de grond gekregen. De belangstelling voor het ras was er wel, maar de opkomende “Pitbullwet” en het niet serieus starten van de fok, heeft voor een stilstand in het ras gezorgd. De Pitbullwet maakte het hier in Nederland ook moeilijk om de fok op een serieuze manier door te zetten, kruisingen met Amerikaanse Stafford of Pitbulls waren tenslotte verboden geworden, terwijl de Bandog op zichzelf niet verboden is volgens deze wet. Vooral de Amerikanen zweren bij de Pitbullmastiffs kruising maar ook de Mastino Napolitano met de Pitbull komt ervoor. De oorsprong van de Engelse Bullmastiff ligt in Engeland, net zoals die van de Pitbullterriër daar ligt. Dit zou dus een sterke kruising kunnen opleveren die ook nog eens dichter bij de originele Bandog staat dan een Pitbull Mastino Napolitano kruising. Het fokken van de Bandog via de Pitbull/Mastiff kruising is volgens veel fokkers geen juiste keuze. Ze zijn van mening dat de Mastiff een te groot “laidback” heeft en gebruiken daarom dan ook liever de Napolitano kruising. In de jaren '60 is er door dierenarts John Swinford begonnen met een fokprogramma die hem uiteindelijk tot de grootste fokker met de meest raszuivere Bandog maakte. In Amerika zijn er Bandog fokkers die het niet eens zijn met de raskeuzen die in de originele fok van Swinford zitten, maar over het algemeen is de mening het zelfde. De Bandog hoort voor 50% uit de Amerikaanse Pitbull Terriër en voor 50% uit een zeer grote Molosser te bestaan. In het fokprogramma van Swinford werd de Mastino Napolitano gebruikt voor de grote Molosser in de Bandog. Tegenwoordig is het fokken van een Bandog via een outcross Pitbull/Mastino wereldwijd de normale kruising. In Amerika zijn er fokkers die de Bandog al over verscheidene generaties fokken, zonder dat er een nieuwe F1 kruising is toegevoegd. Dit heeft ervoor gezorgd dat ze een evenwichtige hond hebben gekregen, die zowel in kleur als in type, grote en gewicht vaststaat. Een Swinford Bandog staat bekend als een uiterst intelligente, zekere en een zeer stabiele hond. 

De reu weegt tussen de 45-63 kg, de teef vanaf 38 kg.

Schofthoogte van de Bandog zit tussen de 63-73 cm.

Bij de schoften is hij zeer gespierd en hij heeft een hoekige vorm die de hond een atletisch uiterlijk geeft. Maar vergeet niet dat het een gekruiste hond is, en daarom is de één de andere hond niet en kan het in verschijning, grootte en temperament verschillen. Zwarte brindle is de overheersende kleur maar ook de kleuren zwart, blauw,rood, en tawny komen voor.



De Bandog is een uitstekende familiehond en zullen huis en haard ten alle tijden beschermen

De mastino is geen vecht hond maar een waak hond, als ik naar het lichaam kijk van deze honden lijken ze mij hier ook niet geschikt voor. Dus een kruizing tussen een pitbull achtige en een mastino geen vechthondenkruizing..

Ze werden er voor gebruikt maar waren niet geschikt. Ze waren te zwaar en te snel moe en moesten het na 10 minuten vaak al opgeven. Ze werden eerder gebruikt als waakhond en andere doeleinden.

De echte bandogs waren destijds kruisingen tussen apbt's en mastino's of mastiff. Vandaag de dag heb je zoveel kruisingen rondlopen die allemaal de naam bandog krijgen.

Oke, blij dat ik dat dan ook weer weet !Er staan er namelijk 3 op marktpplaats, iemand die ze gratis weggeeft, 3reuen, ze kunnen alleen met teefjes, niet met elkaar en zijn onder de twee jaar oud en zouden goed zijn met kinderen meer info staat er niet bij.

Maar bon, volgens mij is het toch niet echt een ras dat zo goed bij mij zou passen !