Is goed socialiseren wel zo goed...?

Ik heb Chels als pup naar alles en iedereen toe laten lopen, vooral op de buurt.. Ik dacht nu is ze nog schattig en staat iedereen ervoor open om 'r te ontmoeten, dan weten ze wie ze is als ze straks groter is en dus het bevooroordeelde uiterlijk krijgt.. Ze weet ook niet beter dan dat niks eng is en iedereen op straat er loopt om haar enthousiast te begroeten..

Maar dat is nu juist beetje het nadeel.. Nu is ze groot (en ohh zo angstaanjagend) en nu denkt ze nog steeds dat iedereen d'r wil aaien.. Maar nu krijgt ze nog wel es een hysterische reactie of zelfs een schop als ze naar mensen toeloopt, hoe onderdanig en kwispelend ze ook kruipt.. En dan heb ik het gewoon over losloopgebieden he, daar lopen ook mensen met kleine kinderen en nu met de koude temperaturen werd er ook geschaatst, wat een feest, ze likt al die snottebelletjes af, gevolg : schreeuwend kind en boze moeder, en Chels komt met d'r staart tussen d'r benen terug en begrijpt er niets van..

Ook als ik 'r aangelijnd heb of terug roep lijkt ze wel verbaasd, tja eigenlijk is het ook wel een beetje tegenstrijdig.. Eigenlijk netals wanneer je een kind wijsmaakt dat er een Sinterklaas is, eigenlijk is het best een beetje gemeen, ik weet nog wel hoe verdrietig ik was dat ik op school werd uitgelachen omdat ik er nog in geloofde..

Ja das best sneu.

Misschien een optie om haar aan te leren dat ze alleen naar mensen toe mag lopen wanneer jij toestemming geeft.
Dan heb jij in de hand naar wie ze toe gaat en heeft zijn geen 'ik snapt het niet'-momenten.

Lullig inderdaad..
Ik ben zelf meer van het wel socialiseren maar ook leren negeren, met rust laten tenzij de mensen zelf op de hond af komen.
Sowieso hoort een hond niet op mensen af te lopen, ze te likken of er tegen op te springen, ongeacht het ras.
Sommige mensen zijn bang voor honden, hoe vriendelijk ook, of allergisch of vinden zon hondentong gewoon vies.

Maar je kunt haar nu ook nog leren mensen/dieren op straat te negeren toch?

Je hebt dan natuurlijk socialiseren en socialiseren denk ik...
Een goede socialisatie houdt niet per definitie in dat zij naar iedereen toe moet om geaaid te worden. Ik heb Farah juist geleerd dat ook al lopen er zoveel leuke kinderen en mensen, zelfs eten, dat ik toch echt leuker ben. Gevolg; ze wilt naar niemand toe. Een keer snuffelen oke, maar ze zoekt het eigenlijk niet op en vindt andere mensen ook niet leuk.

Ik vind het momenteel zelfs erg irritant dat iedereen altijd aan haar wilt zitten terwijl ze het zelf uit de weg gaat.

Het wekt wel verwachtingen bij je hond als je hem naar honden en mensen laat lopen. Maar daar kun je nog wel iets aan doen. Als ik mensen in het bos zag zonder hond riep ik Bora altijd bij me of liep de andere kant uit. Nu weet ze niet beter, als er iemand aan komt of het nu een harloper is of wandelaars, komt ze vanzelf. Ik hoef haar niet meer te roepen.

In huis en als ik op visite was bij mensen dan mocht ze mensen dag zeggen. Daarna kreeg ze meestal een bot, maar dat hoeft nu ook niet meer, ze zegt nu dag en gaat dan slapen.

goed socialiseren is gewoon prima. Maar hoe het dan verder moet is vaak lastig. Mijn jongste is ook goed gesocialiseerd, maar voor mij is het nadeel dat hij dus naar alles en iedereen toe wilt. met gevolg, arm uit de kom etc..

Aan de andere kant als je niet goed socialiseert geeft dat ook weer nadelen.

Ik zou zowiezo ook al is het losloop gebied als er geschaatst word je hond dan niet loslaten lopen.

Mensen die je hond schoppen zou ik echt ff flink pissig tegen worden. Hebben ze bij mij ook 2x geflikt en kan je nageven dat ik niet vriendelijk ben gebleven.

Is goed socialiseren wel zo goed?
Het probleem met de woorden goed socialiseren is dat dit een te vrijblijvende kreet is.
Want wat is socialiseren en wat is goed socialiseren.?
Voor al eerst moet er gekeken worden naar de hond.
Dol enthousiaste honden die gek op mensen zijn moeten anders socialiseren met mensen als heel terughoudende of misschien zelfs wel bange honden naar mensen  toe bijvoorbeeld .
De meeste Labradors en Staffs bijvoorbeeld zijn van zichzelf al vaak gek van mensen.
Het z.g. goed socialiseren betekent dan juist dat je deze enthousiastelingen,wat terughoudendheid moet leren bijvoorbeeld.
Ben dus bang dat het woord goed hier niet helemaal op zijn plaats is,hoe goed bedoeld het ook was.
Dus sluit ik mij aan bij de mensen die aangeven,dat je nu aan het werk zou moeten,aan het juist negeren van mensen.Niet werken aan een hekel krijgen aan mensen dus.En dit zou nu zomaar kunnen gebeuren als ze steeds zo verkeerd met mensen in contact komt.
Jammer van haar enthousiasme en de jouwe,maar het is nu eenmaal niet handig.

vr gr

Lijkt me zo lekker....
Om een plek te hebben waar je de eerste 2 jaar kan wonen en waar niemand ook maar enige aandacht aan je hond schenkt.
Dus geen enkele beloning van buitenaf, baasje is de leukste, baasje zorgt voor aandacht.
Al het andere is.......lekkúúú belangrijk maar niet heus..

Tja, een enthousiaste hond...
Leuk om te zien...ellendig als andere mensen er last van denken te hebben..(euhm dat ze het dus verkeerd zien)

Heel eerlijk, ik zou het ook niet prettig vinden als er een "vreemde" hond naar mijn kinderen zou komen om hun snottebel af te likken. Ongeacht welk ras het is. Ik zou alleen niet direct uit mijn slof schieten Ik leer mijn kinderen dat ze andere honden niet zomaar mogen aaien, maar het altijd aan het baasje moeten vragen. Niet iedere hond is te vergelijken met onze eigen honden en sommige honden zijn minder vriendelijk naar kinderen. Het heeft denk ik niets met haar uiterlijk te maken, maar niet iedereen is er van gediend als een hond ongevraagd komt begroeten en hoeveel kinderen/mensen zijn er niet doodsbang voor honden? Misschien moet je haar toch iets minder bewegingsruimte geven op drukkere plaatsen. Niet prettig voor haar als ze zomaar van iemand een trap krijgt! Daar zou ik als baasje toch wel ergggg boos over worden. Niemand hoeft jouw hond te schoppen of slaan. Dat kan wel een negatieve ervaring voor haar betekenen, waardoor ze minder vertrouwen gaat krijgen in andere mensen....

Geweldig dat jij zo,n lieve amstaff hebt
Had deze wel willen tegen komen

Tja als ik met mijn goldens buiten loop dan zijn er ook veel ouders/kinderen die bang zijn voor mijn honden vooral op de zondagen pfff
Ik let dus wel altijd goed op en roep ze al voortijdig terug en pas als ik merk dat ze niet bang zijn dan laat ik ze gaan.
Want mijn ervaring is wel dat ooit een kind mijn hond schopte uit angst en sinds dien is ze heel erg op haar hoede en laat ze soms blijken niet van een aai gediend te zijn.
Vind ik wel jammer en had dit dan ook niet verwacht want het zijn super lieve honden.

Goed socialiseren betekent in mijn optiek ook dat een hond juist leert hoe de verhoudingen liggen.
Dat het niet vanzelfsprekend is om overal op af te lopen, noch dat iedereen op straat aandacht aan hem/haar gaat geven.

Santa is wat dat betreft niet goed gesocialiseerd in mijn ogen. Hij wil naar iedereen toe, gaat voor elke hond die hij in de verte ziet aankomen liggen of zitten. En denk maar niet dat je hem dan meekrijgt (de zgn Bisonkit-houding). Ik vind dat gedrag, naast dat het irritant kan zijn, niet sociaal.

Tja... alles heeft zo zijn voor- en nadelen
Ik heb weleens de pest in dat Spikkel niet zo heel sociaal is maar als ik dit zo hoor ben ik wel blij dat ze mij het belangrijkste vindt. Echt bang is ze alleen voor kinderen, die ben ik helemaal vergeten omdat er in mijn leven geen kinderen zijn. Voor mensen en honden is ze niet bang maar loopt ze meestal toch in een boogje omheen. Als er mensen die ze van buiten kent langskomen gaat ze helemaal uit haar dak, zo blij.

Mijn vorige hond ging wel altijd overal naartoe. Naar mensen voor een knuffel en honden om te spelen.  Daar heeft nooit iemand wat van gezegd. Ze was niet opdringerig, als mensen haar wegstuurden kwam ze ook meteen terug. Ik kan me goed voorstellen dat er mensen zijn die schrikken van een Witte Herder van 40 kilo. Omdat ze niet vervelend was en niets deed had niemand er problemen mee.

Ik heb diezelfde fout gemaakt vroeger met mijn duitse herder, eerst een schattig beertje wat iedereen wilde aaien en met elke hond wilde spelen en alle honden wilden met haar spelen.

Totdat ze een maand of vijf was, toen dacht zijzelf nog steeds dat ze erg leuk was en dat iedereen enthousiast op haar zou reageren. Niet dus.

Zelf zou ik als ik een pup had dit nu niet meer doen, maar haar juist leren dat we niet naar iedereen toegaan en ze alleen met andere honden mag spelen als ik het zeg.

Socialiseren is niet het zelfde als je hond opvoeden, het maakt er deel van uit.
Ook in een losloop gebied hoor je gewoon met de andere eigenaar te overleggen of je hond naar een hond toegaat. Dit kan al met een simpel handgebaar op afstand. De andere hond kan iets mankeren of de eigenaar ervan kan er gewoon geen zin in hebben.
Verder is socialiseren niet je pup maar met alles en iedereen in contact brengen maar uitzoeken waar jouw pup op dat moment het beste bij gebaat is. Een jolige hond die iedereen leuk vindt en op elk mens afstormt en er tegen opspringt leert meer van een ontmoeting met iemand die met jou een praatje maakt en hem negeert. Een ietswat terughoudende pup is weer gebaat bij ander soort contacten. Nu maakt je pup diverse fasen door dus ook daar moet je rekening mee houden en op inspelen.

Mail

opeens staat de emailnotificatie standaard aan en dan krijg ik steeds een mailtje als er in dit topic gereageerd wordt, maar dat kan je pas weer uit zetten als je een nieuw bericht plaatst. Daarom zie je dat wel vaker in een topic, meestal door degene die hem opent.

Misschien een domme vraag, maar waarom is het niet goed als je hond gaat liggen als ze een andere hond tegenkomt? Ik heb nl ook een pup die naar alles en iedereen loopt en bij andere honden meteen gaat liggen. Ik dacht dat het niets bijzonders was, maar blijkbaar wel?

Tussen sociaal en sociaal zit veel verschil. Je kan en mag niet verwachten dat iedereen maar van honden houdt. Luna van mij zag al als pup perfect wie haar wel en niet leuk vind en het was ook altijd zo als zij haar enthousiasme liet gaan zei ik nee wel rustig waarop mensen vaak zeiden ach geeft niet zei ik ook ja geeft wel ze kan ook zitten om geaaid te worden. Straks is ze groot en dan vind u het ook niet leuk meer. Antwoord was dan   dat kan ze toch afleren ..... dacht en zei ik ook leer niks af en leer geen verkeerde dingen aan.

Wij hebben die "fout" ook gemaakt met Evy. Iedereen mocht haar aaien en iedereen was leuk en lief, want dat was goed voor de socialisatie. Gevolg is dus nu dat iedereen leuk en lief is en met haar schattige koppie wil iedereen haar ook nog steeds wel aaien. Zodra ze mensen ziet rent ze er op af en is eigenlijk ervan overtuigd dat ze aandacht krijgt. Krijgt ze dat niet dan draaft ze er net zo lang achter aan totdat ik haar weer mee sleur of totdat ze wel aandacht krijgt of als die mensen boos worden.
Mocht er ooit nog een Golden Retriever komen dan zou ik het zeker weten anders aanpakken. Dat ze binnen komt kroelen met bezoek vind ik prima, maar buiten is het gewoon niet nodig vind ik.

Dit is inderdaad de reden waarom ik allebei mijn honden buiten door iedereen liet negeren. Niet aaien, niet aankijken, gewoon geen aandacht geven. Bij de jongste was de reden dat zij enorm sociaal is, en ze het liefst bij iedereen in de nek sprong, dat is allemaal leuk en aardig als ze pup zijn maar een volwassen herder in je nek vinden de meeste mensen al wat minder fijn. Bij de oudste was de reden dat zij zich juist erg ongemakkelijk voelde bij vreemde mensen. Toen ik haar net had verstarde zij als ze werd aangeraakt door vreemden en zoiets kan gemakkelijk leiden tot bijten. Vandaar dat beslissing om haar door niemand meer te laten aanhalen. Intussen weet de één dat mensen buiten er niet voor haar plezier zijn, en weet de ander dat mensen buiten niets van haar hoeven. Met andere honden heb ik hetzelfde gedaan, ze mogen gerust eens spelen maar standaard roep ik ze eerst bij me (waarna ze natuurlijk een flinke beloning krijgen, want ze zijn braaf!) en daarna lopen we of door, of ze mogen even spelen. Het resultaat is dat ze vrijwel altijd hun beloning komen halen wanneer ze andere honden zien. 
Het heeft wel vaak tot discussies geleidt trouwens, andere hondenbezitters snapte vaak niet waarom ik ze niet "gewoon" socialiseerde met alles en iedereen. Ik ben zelfs wel eens boos aangesproken door mensen, ik maakte er blijkbaar asociale honden van. Ik heb maar geen moeite gedaan om het uit te leggen (en allebei mijn honden zijn nog altijd vriendelijk tegen vreemden hoor  )

Precies Evy en Simone,
Als socialeren vertaald wordt als, je mag altijd naar iedereen toe en door iedereen worden aangehaald, dan krijg je dat soort misverstanden. Maar zoals we al vaker hier in topics hebben gelezen, buitenstaanders zijn soms lastiger in hun gedrag dan je eigen hond .........