"spelende honden"

Spelen hoeft van mij absoluut niet. Als Bink en die andere hond elkaar kennen en ik weet dat het goed gaat, en dat zijn er niet veel en voornamelijk teefjes, en ik weet dat die baas het goed vindt dan gaan we even spelen.
Maar ik loop niet bewust naar een andere hond toe omdat Bink moet en zou spelen van mij.

Spelen doet hij vrij ruw... Elkaar op de grond gooien, een grauw en een snauw hier en daar, en vooral veel rennen. Maar bij kleine honden is hij wat voorzichtiger, dan blijft hij meestal in de "speelstand" zitten met zijn kont in de lucht.

Ik neem aan dat deze pups ook gewoon met hun nestgenoten speelden. Dat je bij alles het welzijn en gezondheid van je pup in ogenschouw houdt is logisch, je laat je Chihuahua pup ook niet rouwdouwen met een Sintbernard (om maar iets te noemen). Je hond op jouw gericht laten worden doe je volgens mij door raskeuze en een goede band te kweken. Van sommige rassen kunnen we zeggen dat ze volwassen nooit grote allemansvrienden t.o.v. andere honden zullen worden maar de leerschool dat er kleine, grote, witte, bruine, zwarte honden zijn is ook goed om in het latere leven niet te schrikken of minder ongemakkelijk te voelen in een onverwachte situatie.

mijn honden mogen gewoon spelen, alleen wil ik niet dat dit aan de riem gebeurd.
sowieso omdat ik dan in de knoop raak met al die riemen  en nu met de sneeuw en ijs plat op straat lig... 
maar ook omdat aan de riem er gewoon te veel misverstanden ontstaan. vooral bij mijn oudste hond. hij kan zich niet goed uiten, bewegen en weg lopen als hij niet meer wilt aan een riem van 1,50. 

los in t park, op het uitrenveld, of tuin spelen ze maar een eind raak zoveel ze willen. 
Ook met jonge honden ben ik voorzichtig bij Dusty, Hij heeft een enorme sociale bariere waar jonge honden in enthousiasme vaak door heen willen denderen. daardoor voelt hij zich bedreigd en is geneigd om van zich af te snauwen in een minder vriendelijke manier duidelijk te maken dat ze moeten opzouten. in dat opzicht is Dusty geen hond die andere sociale vaardigheden bij kan brengen omdat hij er zelf een aantal mist.

Gaya daarin tegen vind alles en iedereen lollig en is echt een uitdager vooral als de hond niet snel genoeg op haar uitnodiging ingaat. af en toe een beetje plaat voor dr kop door het niet willen merken dat een hond aangeeft geen zin te hebben in haar spelletje. Al heeft ze wel een flinke dosis sociaalvaardigheidsgevoel en een hond die over haar grenzen heen dendert (die redelijk ruim zijn) wordt daarin ook vakundig gemeld dat ze geen zin heeft in die ongein. 

Spel, en ondervinden waar sociale grenzen liggen vind ik heel belangrijk in de opvoeding van een pup tot volwassen hond. zoveel mogelijk stabiele honden ontmoeten die op een nette manier een jonge hond bij kunnen brengen wat wel en niet mag. Ik mis dit in veel honden die ik tegen kom op wandelingen, heb zelf ervaren wat het is als een hond deze vaardigheden mist... Spelen is zeker geen vereiste als de hond dit niet wilt, maar wel sociaalvaardig kunnen zijn.
Aan de riem vind ik spelen zeker geen goede optie, er is veel te weinig ruimte om goed te kunnen communiceren met elkaar, ruimte voor spel waardoor snel misverstanden ontstaan. Aan de riem wil ik dan ook graag dat ze negeren en hun eigen weg vervolgen. Wel zo prettig voor hond en baas 

Mijn honden spelen eigenlijk heel erg veel...met elkaar , maar ook met andere honden.Niet omdat het moet, maar het mag van mij wel.
In ons losloopbos komen we van alles tegen, maar de honden van hetzelfde kaliber hebben de voorkeur...'
Het heeft eigenlijk het meeste weg van verstoppertje, en tikkertje, op de open velden draven ze achter elkaar aan om b.v de stok of bal af te pakken en ermee vandoor te gaan...
Als een andere hond niet wil spelen hebben ze dat meteen in de gaten, zelf lopen ze door als ze er geen zin in hebben.
Ze spelen zowel met andere reuen als met teefjes, en ' vaste vrienden' hebben de voorkeur....'

Shadow en Spot spelen met elkaar. Stoeien, jagen op elkaar, al rennend bovenop elkaar springen. Maar stiekum zit in de dit spel ook een krachtmeting en ook afreageren van spanning.

Met andere honden spelen ze eigenlijk mn met bekenden. Shadow speelt graag door er achteraan te jagen en erop te springen. Da's dus niet geschikt bij kleine hondjes, je zal mij niet snel op een losloopweide zien. Hij kan het wel rustiger trouwens, zeker als de andere hond wat bangig is.m

Spot slungelt op een hond af, gaat spelbogen maken, of om ze heen springen en een beetje worstelen maar is een stuk voorzichtiger en ook eerder geneigd om weer zijn eigen ding te gaan doen. Op vakantie heeft hij Shadow ook een paar keer verteld dat hij geen zin in zijn spelen had (komt 'ie ook achter mijn benen staan )

Als pup vonden ze alles en iedereen leuk, nu merk je mn bij vreemde reuen dat er meer krachtmeting in zit. Dus zitten we nu in de leerfase dat er op ons gelet wordt en rustg doorgelopen. Da's niet zo handig als je dan zo'n lompe lab "hij doet niks hoor" op je ag gestormd krijgt. Volgens mij is 'hij doet niks hoor' synoniem met "ik heb geen controle over mijn hond" .....

Ik laat soms wel contact aan de lijn toe, als er eerst rust bij mijn hond (netjes naast mij zitten) is en in overleg met de andere baas. Gaat het snuffelen over in spring spel, laat ik de lijn effe vallen zodat we geen honden rollade krijgen. Kan het op dat punt op dat moment, willen beide honden even spelen, gaan ze echt effe helemaal los. Maar het hoeft van mij niet perse.

Mireille

Spelen hoeft van mij ook niet. In Daddy zijn geval draait het spel alleen maar om dominantie. Heel af en toe speelt hij met de lab teef van de buren, als het spel eindigt in rijden is het over.
Verder heeft hij geen contact met andere honden en vind hij het leuker om lekker ruw met ons te spelen.

Ik loop met Casper eigenlijk altijd in een losloopgebied. En daar mag hij zelf bepalen of hij wil spelen. Hij blijft heel goed bij me en let op mij. Sommige vooral bekende honden kan hij ook vreselijk op af stormen om dan vlak voor deze hond ineens beleefd honden gedrag te vertonen... Andere onden loopt hij straal voorbij.

Maar soortgenoten hebben toch wel echt voorkeur! Daar speelt hij heerlijk mee. Haren omhoog staart tussen de achterpoten en rennen maar. Overal doorheen en zo hard mogelijk hihi.

Casper is een onderdanig hondje dat zich snel aanpast. Hij geeft heel veel signalen soms rijden andere reuen op hem endan grijp ik wel in. Hier wordt hij vreselijk onzeker van... Meestal is een uuhh en een vingerknip dan voldoende... Ik heb overigens wel eens harder in moeten grijpen..

Briljant!! Die ga ik onthouden

Wat grappig dat er honden zijn die juist bij hun rasgenoten " spelgedrag" vertonen Ik zie en hoor dit wel vaker.Maar bij ons is dit nu juist niet geval.
Als wij met soort genoten wandelen gaat onze hond juist zijn eigen gang en het is net alsof hij er niet bij wil horen .Mocht hij op zo een wandeling,andere honden tegen komen,zoekt hij daar juist een  "speelmaatje " uit.

Volgens mij staan de woorden  "hij doet niets hoor" voor hij bijt niet.Maar dat de hond wel aan het provoceren is ,wordt niet herkent.

@eurasier wij moeten elkaar dan maar eens tegenkomen op strand denk dat honden wel klikken,
en 20 min spelen is 2.5 uur wandelen

Nou en voor die 2,5 wandelen draait hij zijn poot niet  om dus die 20 minuten spelen met Dinos zou zeker lukken.

A. ik heb meer plezier als baasje als ze gewoon een uur samen met andere honden zouden wandelen...
Daarna wil ik nog wel eens gaan nadenken of ze los met de ander mogen spelen.
Spelen is voor mij een groot risico dingetje, er gaat meer fout dan goed over het algemeen.

B. Voor mijn gevoel is het spelen totaal iets anders dan dat wij mensen zien.
Maar veel mensen (waar jij het dan waarschijnlijk over hebt) zien het als een onschuldig spelletje knikkeren, verstoppertje of dergelijke menselijke dingen..

C. Ik verwacht toch nog een keertje de politie aan de deur omdat er meldingen zijn gedaan over hondengevechten..
Asielzoekrt heeft nooit geleerd om rustig te spelen.(veel te grote stresskip)
Landseer is het beste in het spel met de kleinste pups, heel zachtjes, gaat liggen, beetje uitdagen, wegduwen,weer naar de pup toe...Schoolvoorbeeldje van hoe het zou moeten.

Maargoed, zet landseer en asielzoekrt samen hier in de tuin, en het gegrom, geblaf , geworstel kan beginnen..  
Staan op hun achterpoten tegen elkaar aan een beetje te houtgrepen..

Ik laat Zoe alleen in het uitrenveld spelen, en gewoon los op de stukken waar dat mag.

Ik vind het wel eens jammer dat wij soms als er andere mensen in (ons vaste) het uitren veld zijn die ons met de nek aankijken en dan gaan roepen dat ik bij het hek moet blijven staan zodat ze er dan uitkunnen. Vervolgens komen ze met een ***smoes dat hun hond loops is (mijne is een teefje maargoed) daarna dat hun hond net heeft geworpen en wat nog meer voor onzin.

Ik respecteer hun keuze, baal er soms wel van dat ze niet kunnen zien dat mijn hond wel gewoon met andere honden overweg kan. Maar dan wacht ik wel even hoor, of ik loop verder.

Maargoed als ze er dan eenmaal op is zie je wel duidelijk dat ze graag wat wilder met soortgenoten speelt en vooral onderdanig spelend naar de wat oudere honden. T is ook makkelijk want Zoe is altijd onderdanig bij vreemde honden totdat die uitnodigen tot spelen en dan hangt het af van de hond. Boarders gaat ze graag mee rennen (meestal rent zij weg) Staffies en andere soortgelijken wil ze nog wel eens flink mee stoeien. Maar ik zie soms ook dat sommige te wild voor haar zijn. Dan is het voor mij ook snel klaar en ga ik er uit want ik wil dat mijn hond (en dat geld ook voor de honden waar zoe mee speelt) het naar haar zin heeft.

Met puppies gaat ze natuurlijk veel zachtaardiger om en katten die buiten lopen en niet bang wegrennen mogen van mij altijd begroet worden mits ze er zelf niet op af stormt en de kat dan toch nog een beetje schrik aanjaagt.

Voor ons is het dus; mag altijd, hoeft niet altijd. Ligt aan de baas en aan de hond want ik breng mijn schatje niet in gevaar Maar moet ik wel bij zeggen dat ik blind vertrouwen heb in de hondentaal van Zoe want zij weet altijd precies wat ze moet doen bij dominante honden.

Dobby speelt zelden. En als hij speelt rent hij even achter een andere hond aan en dan heeft hij er genoeg van. Hij vind dat alleen leuk bij grote honden, dus geen kleintjes die panikeren.

Veel mensen vinden wel dat spelen erbij hoort, maar dat is dus niet mijn ervaring.

* Hoe ziet een ieder van jullie dat?
Mijn hond wil graag spelen en dan heel graag achter elkaar aan rennen. Als de andere hond in kwestie dat niet wil of op een andere manier laat ik dat vooral gebeuren dan leert ze daarmee om te gaan of anders komt ze naar mij toe

* Hoe interpreteer je zelf het 'spelen' ?Ligt heel erg aan de manier waarop. Als ik zie dat de andere hond heel erg wild is of het is treiteren, dat merk ik vanzelf aan de manier waarop mijn hond reageert, breek ik het af.

* Wat voor 'speelstijl' heeft of hebben je hond(en)?


Mijn hond wil heel graag samen rondrennen en dergelijke.

Maar Landseer, denk jij dat honden helemaal niet "onschuldig"met elkaar kunnen spelen, of heb je dat gevoel puur bij jouw honden?
Ik heb dat idee namelijk wel, ik zie bij mijn honden een duidelijk verschil tussen het spelen en het 'sparren' onderling, daar zie ik altijd wel een soort machtstrijd...een soort patserig spelletje wie de stoerste is zeg maar...'

dat verschil zie ik ook degelijk....

O, zeker wel...
Maar....het komt voor mijn gevoel echt heel weinig voor..
Kijk...een beetje doelloos achter elkaar aanrennen, prima..
Maar wat is spelen voor een hond...??
Nogmaals , onze Landseer is prima in staat om rustig en relaxt te spelen uit te dagen bij een hond die ook rustig is..

Maar, wat gebeurt er op zo'n moment in het hoofd van een hond bij het spelen..
Ik weet dat niet, en als je dan naar de signalen kijkt die de honden uitzenden..
Vaak . naar mijn idee. is het vaak een krachtmeting.

Maar.....is naar mijn idee..

Haha.... konden we maar eens in die hoofden kijken!Dat zou iig een hoop verklaren, wat voor ons mensen vaak niet te plaatsen is...

en ik kan dat uiteraard ook niet, maar denk mijn jongens goed genoeg te kennen om te zien of het gewoon lekker 'dollen' is of dat er iets  van een machtsspelletje gaande is...
zeker weten doe je dat natuurlijk nooit....

Mijn honden spelen haast niet met andere honden.

De kangal, doet effe een paar schijnbewegingen en wil daarna gewoon met rust gelaten worden, alleen met een golden retriever van verderop mag ze graag sjeezen.

Mushu en Nighinn begroeten altijd wel enthousiast en daarna gaat Mushu verder met eten zoeken, dat is de enige gedachtegang die die arme hond kent en Nighinn gaat verder met de 'krant' lezen dus gewoon overal aandachtig snuffelen.

Met elkaar spelen ze wel regelmatig, een kangal staat helemaal niet bekend als speelse hond, maar Mushu en Sari-Kiz mogen heel graag met elkaar spelen waarbij indrukwekkend gegrauw klinkt.
Ook Mushu en Nighinn spelen graag, Nighinn en Sari spelen nooit samen.

Samen spelen Senna en Amélie wel, maar apart niet echt.
Tenminste Senna niet; dat is echt zo'n "pompidompidom-ik ben aan het wandelen" hond..en voor er bij haar doordringt dat er een andere hond in de buurt is, is die ook al weer weg..
Amélie vind alles wat beweegt prachtig, en wil dus overal op af. Ik probeer het in te dammen, want ook al is ze pas 8 maanden..als ze als 40 kilo ongeleid projectiel denkt te kunnen spelen met een mini-exemplaar ( en dat denkt ze echt!) wil ik dat toch liever voorblijven!
Er zit geen greintje kwaad bij, en ze doet op haar manier best voorzichtig, maar is gewoon lomp..

ik vind niets zo leuk als naar leuk spelende honden te kijken. Mijn hond speelt heel graag. Wanneer we ergens wandelen waar ze vrij kunnen lopen en spelen dan check ik met de mensen wiens hond er geinteresseerd in spelen uitziet of het zou kunnen. bij sommige honden zie je meteen dat ze niet willen spelen dus dan lopen we gewoon voorbij of hou ik mijn hond in ieder geval bij mij. Wanneer we aan de riem lopen moet ze de honden ook gewoon voorbij. We gaan niet altijd en overal contact maken met andere honden. Maar vind het dus wel altijd super als ze tijdens de vrije wandeling weer eens een vriendje heeft kunnen maken. Wanneer de energie van de honden niet gelijk is, dan is het maar een kort spelletje, want je wilt de andere hond niet bruskeren. Reika heeft een paar echt gelijkgestemde zielen en hen zien spelen is gewoon super om zien!

Dat valt onder socialiseren. Dat is iets anders dan dat je van je volwassen hond gaat verlangen of hem gaat ontzeggen dat hij met andere honden speelt.
Een pup opvoeden is een fulltime job waarbij je er alles aan doet om er de hond van te maken die je uiteindelijk wilt hebben. De behoefte is van elk hondje anders. De éne pup moet een beetje afgeremd worden, de andere heeft wat minder zelfvertrouwen en heeft een duwtje in de rug nodig. Daar zoek je volwassen honden bij om hem te helpen. Vergelijk het met de training van een bokser die een grote partij moet gaan vechten. Iemand met overmoed laat je van te voren een paar partijen tegen een zeer sterk iemand vechten zodat hij met z'n neus op de feiten gedrukt wordt. Iemand die juist wat meer zelfvertrouwen moet ontwikkelen laat je vechten tegen tegenstanders die hij wat makkelijker kan hebben.
Als puppy eigenaar betekent dat werk aan de winkel in het uitzoeken van de juiste speelmaatjes. Ook betekent dat nogal ééns jezelf over dingen heen zetten omdat het juiste speelkamaraadje van dat moment misschien wel een baasje heeft waar je normaliter geen woord mee zou wisselen. Maar ja.. je hebt het over voor je hond en over voor je zelf en het gaat enkel om dat eerste jaartje. Veel mensen kunnen dit niet en vinden het makkelijker zich er met een leien dakkie vanaf te maken en proberen hun pup te socialiseren met de hondjes uit hun kenissenkring zonder nu ééns goed te kijken wat hun puppie op welk moment nodig heeft.

Als het  aan Nero zelf ligt.. hij ziet alle honden als 'potentieel speelmaatje'. Ik echter niet..
Hij past wel zijn manier van spelen aan, bij soort genoten is het het gebruikelijke stoot en beuk werk ( vrij ruig en hard )
Er zijn twee teefjes waar hij regelmatig mee speelt, een Ridgeback en een Tervuerense herder, dat gaat geheel anders in zijn werk. Meer rennen en de dames happen en hangen vooral in zijn nekvel
Boeit hem niks, hij sleurt ze gewoon achter hem aan mee.
Als we los met hem lopen in het bos, roep ik hem altijd bij me als ik mensen met honden zie lopen.
spelen oke, maar ik bepaal wanneer.

8 februari het Kynocongres!
Gaat over spelen. Heel interessant.

Dan hoop ik dat we hier een verslagje mogen ontvangen!'

Doe ik!

Om eerlijk te zijn ik bekijk eerst goed het baasje , zie wat voor persoon het is.. dan bekijk ik de hond (ras, lichaamstaal, etc) wanneer goedgekeurd en op vraag en toestemming van het andere baasje laat ik pas mijn honden met hun hond(en) spelen... nog nooit iets ergs voorgehad op die manier.. wel was ik eens aan het wandelen en liep er ineens een stafford op men hond af.. die man zei ook.. niet oppakken ofzo é diene doet niks.. ja tot die ineens naar men hond greep en ze hevig begonnen te vechten ineens... gevolgen vandien  men hond had wat haar kwijt en zijn hond had een wond aan zijn neus.. sommige mensen moeten echt wel eens meer verstand krijgen.. en dit was niet in een losloopgebied maar kort aan mijn deur aan een straat.. ik laat mijn honden nooit loslopen in de buurt van een straat of een drukke steenweg... achja

A * Hoe ziet een ieder van jullie dat?
Mijn hond hoeft en mag niet met iedere hond spelen. Ik vind het belangrijk dat pups dit al leren. Er is een tijd om te luisteren, om te snuffelen en om te spelen. Zeker bij pups vind ik het verstandig dat je als baasje zelf de speelmaatjes van je pup uitzoekt. En dan het liefst alle soorten honden, in alle soorten en maten. Sommige willen alleen snuffelen, andere willen een beetje spelen. Een grote fout die ik vaak zie gebeuren is om labradorpups lekker met elkaar te laten ravotten, iedere dag opnieuw, staffords met elkaar, herders met elkaar. Niet zo slim. Zeker labradors houden hun hele leven dat 'Joooo hier ben ik, spelllluuuuhhhh!' en met name herder zien dat niet zo zitten Dus ik vind het verstandig om pups al te leren dat je niet met iedere hond kan en mag spelen.
Biko speelt niet veel. Zijn idee van spelen is doen alsof de andere hond een schaap is en hem dan drijven. Soortgenoten vinden dat prachtig. Honden kunnen trouwens hun eigen ras herkennen aan hun geur! (vind ik zelf zo cool ) Ieder ras heeft een eigen receptor in de neus van de hond. Biko speelt zelf dan ook het meest met Aussies en (als de baas geen bal bij zich heeft) met een aantal Border collies. Enkele herder. Nu heeft hij toevallig een paar dagen geleden gespeeld met een Golden retriever. Teefje, scheelt een hoop.
Op mijn hondenschool is er overigens geen speelkwartier aan het einde van de les. De eerste lessen mogen de pups niet spelen. Als ik de honden een beetje ken gaan er telkens twee los. Bij de laatste lessen gaan ze allemaal los, maar in combinatie met een theorieles over wat spelen is en waar je op moet letten en de oefening van hier komen.

B * Hoe interpreteer je zelf het 'spelen' ?
Spelen is oefenen voor het 'echte leven'. Mijn twee kids van 6 en 8 hebben hele rollenspellen en heb je weleens geprobeerd met een stel kinderen een bordspel te doen zonder dat er eentje ging huilen of boos werd? Bij de vraag 'zullen we gezellig een spelletje doen?' zie ik de bui al hangen
Zo gaat dat bij honden ook, het testen waar je zelf goed in bent, oefenen van waar je nog wat minder goed in bent, testen van de ander, competitie aangaan. Dus zie je vaak racespelletjes, wie is het snelst? Wie is het meest behendig? Letterlijk worstelen
En het is ook een soort van oefening voor de jacht. Waarbij de ene keer de een de prooi is en de andere keer de ander.
Ik stop het spel ook altijd, ook bij de kinderen, als het nog leuk is.
Biko kan het spel zelf ook heel goed stoppen, dan vind hij het niet meer leuk en dan geeft hij dat ook netjes aan. Maar niet iedere hond reageert daar positief op. Dus doe ik het meestal zelf.

C * Wat voor 'speelstijl' heeft of hebben je hond(en)? "
Ik heb een echte drijver. En soms baal ik daar enorm van, want soms worden honden letterlijk in een hoek gedreven en 1 keer het water in.. en een Aus in drijfmodus stoppen dat vergt wat moed en doorzettingsvermogen en een aardig harde stem
Hij luistert wel hoor, als hij zijn klus af heeft.. dat is het met Aussies, ze zijn gefokt om zelfstandig te werken en dat zal je dus weten ook. Dat vind ik natuurlijk ook leuk aan hem, maar in dit soort gevallen is het helemaal niet leuk en kan je een eigenaar uitleggen dat hij echt niets doet.. alleen een beetje drijft en dat het inderdaad helemaal niet leuk is..
En dan heeft Biko een enorme zware stem. Klinkt gek misschien, maar het is echt zo. Zijn blaf is altijd heel diep en daarom schrikken zowel bazen als honden. Maar zijn speel 'whawwhawwhawwaafffff' komt nogal agressief over.. en dan schrikken eigenaren weer en sta ik weer te vertellen dat ie echt niets doet, dat ie al tien is en nog nooit wat gedaan heeft. (wat een beetje gejokt is want hij heeft een gaatje gebeten in het hondje van mijn toenmalige schoonmoeder. Maar dat lag uiteraard niet aan Biko )