"spelende honden"

Ik lees/hoor vaker dat mensen willen dat hun hond(en) met alle andere honden spelen. Vandaar een aantal vragen.

* Hoe ziet een ieder van jullie dat?
 
* Hoe interpreteer je zelf het 'spelen' ? 

* Wat voor 'speelstijl' heeft of hebben je hond(en)?

Nou mijn honden hoeve niet met elke hond te spelen maar ik wil ook niet dat elkaar in de haren vliegen . Baylee is trouwens een uitdager ze haalt hondjes die wat verlegen zijn meestal wel uit hun schulp goku is een lomperik die banjert iedereen gewoon omver . En als er eentje dan bangig doen dan gaattie er voor zitten komt er een maf keelgeluid uit m en dan doettie met z'n poot over die hond heen maaien.

Waar lees je dat dan, ik heb dat namelijk nog nooit gelezen?

Als we het over HP hebben, heb ik het in genoeg topics  voorbij zien komen en ik zit hier nog niet zo lang.' Vaak bij opvoeding pup ook.

Ik zou willen dat ze helemaal geen zin hadden om met andere honden te spelen, hahaha. Het liefst zou ik zien dat andere honden hen helemaal niet interesseren. Pffff, dat zou een hoop gedoe schelen.Helaas heb ik honden die erg hond-gericht zijn. Werkelijk elke hond vinden ze interessant, van de kleine tot de grote, de witte tot de zwarte, de jonge tot de stokoude.

Ze mogen enkel spelen met honden die ik ken, of die ik een beetje kan inschatten qua energie en karakter. En niet met te veel honden tegelijkertijd. Dus naar hondenweides ga ik niet. Te veel verhalen waar spel uit de hand loopt, baasjes die niet opletten, met alle gevolgen vandien. En ik wil echt proberen vermijden dat m'n honden ooit gebeten worden, of zelf zouden bijten.

M'n twee honden onderling hebben een erg ruwe speelstijl. 't Zijn echte worstelaars. Maar met andere honden passen ze hun speelstijl aan. Hoewel Nukka wat onbesuisder blijft dan Nanu, die kan echt voorzichtig zijn.

mijn hond speelt nooit
hooguit heel soms even om een schuwe hond wat op zijn/haar gemak te stellen
verder is hij met ons op stap, en heeft hij binnen het losloopruimte die hij van ons krijgt, alle vrijheid

spelen tussen (volwassen) honden kan in mijn ogen alleen als honden elkaar ontzettend goed kennen en elkaars taal door en door kennen, het "spelen" tussen honden die elkaar niet zien zijn in mijn ogen vaak tegelijk ook een soort krachtmetingen, en niet elke hond ziet daar het leuke van in.

dus nee...... er moet niks, en ik heb ook nog geen hond gehad die op volwassen leeftijd nog ging lopen "spelen" met andere honden.

Beau hoeft van mij niet met elke hond te spelen, dat ligt aan hem zelf en de andere partij, de ene hond wil dat wel en de andere niet, liggen ze in elkaars energieveld, dan kan het lekker stoeien zijn, is het een loopse teef ( in wording of is geweest ) dan is het gauw afgelopen met het spel. Beau blijft dan te lang plakken, en dat wil ik niet. Sommige honden loopt hij na een blik al voorbij. Ligt aan de hond in kwestie en beau zijn gemoedstoestand. ( en hoe ik het wil..)

im wil dat juist niet. en vermijd nu ook bijna alle andere honden..z mogen best op de hei ofzo even snuffelen en ach als ze leuk beginnen te spelen (zoals vandaag met een tekkel) kap ik het niet af..
maar normaal ga ik het dus bewust uit de weg. net al aan gelijnd snuffelen...
ja zeggen ze dan hij wil alleen maar snuffelen... nou mijn honden hebben een prima neus en ruiken het zo ook wel.... jaa maar echt alleen snuffelen hij doet niks.... (jaja gek genoeg altijd gevolgd door dat doet ie normaal nooit!)

want ik merk heel vaak dat vooral mensen met wat grotere of lompe honden willen dat de hond speelt... alleen mijn hond is geen kegel en we doen ook niet aan bowlen..

ik heb daarom ook een 2e hond gekocht zodat ik altijd een speelmaatje heb en ik het spel kan controleren...

en als ze hier spelen: tikkertje... en samen rollen...
en samen een kuil graven. en op zoek naar schatten... (zoals bij de tennisbaan een bal)
allemaalgewoon lekkker samen... tuurlijk kegelen ze elkaar wel eens omver... maar dan kan ik ingrijpen en mijn honden reageren op elkaar als der een pijn heeft..
(kia liep eer gister mank en chevy kwam me halen om naar kia te komen kijken)

dus voor ons liever niet spelen met andere honden... komen alleen maar brokken van.

Het is een heel ander verhaal wanneer mensen uit angst, gebrek aan sociale vaardigheden of andere tekortkomingen hun jonge hond een stuk socialisatie gaan onthouden met als verweer "Mijn hond hoeft niet met andere honden te spelen".

nee mijn hond speelt niet met anderen honden, ze was al gauw te groot, en ze heeft mij gekozen als speelkamaraad toen ze klein was. hier wonen niet zoveel honden, en waar ik loop zijn geen honden, vandaar dat ik altijd met mijn hond gespeeld hebt.

ze gaat ieder conflict met anderen honden uit de weg, en iedere hond respecteert haar. nog nimmer een aanvaring met een andere hond gehad.

Ik heb een Duitse herder en die wordt vaak verkeerd begrepen. Of hij begrijpt de ander verkeerd.
Meestal laat ik hem volgen als we een andere hond naderen. Vandaag kwamen we een labrador tegen die er op afstand wel relaxed uit zag. Spencer ging plat op de grond liggen, dus ik dacht, nou netjes van hem. Ik ben doorgelopen, dan kan hij even snuffelen, en dan weer verder gaan. Maar wat doet Spencer?! Die gaat op z'n herders happen naar die labrador (happen en niet bijten). Ik heb 'hier' geroepen en ben hard de andere kant op gerend. Dan komt hij gelijk gelukkig. Ik ben wel doorgelopen, lijkt misschien niet netjes, maar ik weet dat hij geen schade toebrengt.
Conclusie voor mij? Hij gaat dus niet meer spelen met andere honden. Alleen honden die hij kent.
Het is voor Spencer echt te spannend. Wanneer hij gespannen is gaat hij happen (deed hij ook bij het frisbeeën aanleren bijv.) en dat is natuurlijk niet de bedoeling.

Hier eerder al genoemd, spelen is eigenlijk een krachtmeting.

Interessant onderwerp. Op de hondenschool leren we dat er aangelijnd helemaal geen contact is met andere honden. Dus niet snuffelen en aan de lijn spelen. Aan de lijn spelen met een vreemde hond vind ik helemaal niks. Vorige week werk ik nog door een buurtgenoot nageroepen "socialiseren mevrouw!", toen haar twee los lopende honden mijn aangelijnde hond besprongen. In zo'n situatie zorg ik ervoor dat er geen fysiek contact komt tussen de honden, al valt dat vaak heel moeilijk te voorkomen. Verder speelt mijn hond zeker niet met vreemde honden. Dit alles wordt mij weleens niet in dank afgenomen door andere hondenbaasjes.

"Spelen".... Honden "spelen" alleen maar om elkaar te leren kennen, spelenderwijs elkaar leren kennen, leren welke plaats ze moeten innemen, welke taken ze hebben en waar iedereen goed in is. 

Je kan het vergelijken met mensen die elkaar leren kennen, alleen doen wij dit, als volwassenen, voornamelijk verbaal. Maar kijk je op de kleuter/peuterschool dan zie je heel iets anders,  kinderen zijn hier verbaal nog niet goed ontwikkelt en daarom is het in deze fase veel meer fysiek, het speelgoed wat een ander heeft is altijd leuker en dus pakken we dat af, hele kleine vecht partijtjes worden hier al aardig goed zichtbaar enz. typisch voor deze leeftijd is dat alles wat ze doen tamelijk onschuldig is en maar weinig fysiek letsel. Een hele belangrijke periode voor kinderen want ze leren tijdens deze fase heel veel dingen, maar vooral leren ze sociaal met elkaar omgaan hoe vreemd dit misschien ook klinkt. Net zoals bij honden moet dit eigenlijk niet geleerd worden op latere leeftijd, want dan is zowel de hond als het kind veel meer ontwikkeld in alles.

Toen wij hier nog een stuk of tien honden hadden rondlopen werd er niet meer "gespeeld", deze honden kenden elkaar en dus is "spelen" niet meer nodig. op het moment dat hier een herplaatser of een pup bij kwam werd alles in één keer een heel ander verhaal ook deze honden moeten bekend worden met hoe het werkt binnen deze groep, bij pups en herplaatsers die een normale gezonde opvoeding hadden gehad(in het nest wel te verstaan) was dit nagenoeg nooit een probleem, honden die beperkt waren in de opvoeding vormden grotere problemen, het "spelen", als de hond dit überhaupt kon was, veel heftiger en ruiger, er brak zo nu en dan een serieus gevecht uit etc. Zodra dingen duidelijk waren hield het spelen op en gingen ze samen dingen ondernemen.
Dus mijn mening: Honden spelen niet echt, dit is de enige (juiste) manier om elkaar te leren kennen, om erachter te komen welke positie de hond heeft, en wat de regels en rituelen zijn. Dit alles geeft een gevoel van zekerheid(hond weet waar ie aan toe is), een gevoel van veiligheid(hond weet wat die aan de ander heeft en visa versa) en het geeft een gevoel van geborgenheid. 

Honden die elkaar tegenkomen op losloop veldjes, willen alleen maar contact met elkaar als ze weten wie de ander is(wij mensen willen dat eigenlijk ook), een hond die absoluut niet de behoefte heeft om een ander te leren kennen zal de ander negeren, negeert de ander deze hond niet en wordt opdringerig dan wordt die bestraft met vaak de gevolgen die we allemaal wel kennen....

Perdie is eigenlijk niet zo 'goed' in spelen. En met 'goed' bedoel ik dat ze er volgens mij weinig leuk aan vindt. Ze wilt wel naar élke hond die we tegenkomen, maar na wat gesnuffel is de interesse vaak héél snel over. Toch komen we soms wel eens een hond tegen waar het wel goed mee klikt en dan is het vooral samen rennen en toch eerder wild spelen vind ik. Langs de andere kant, als zij geen interesse heeft en de andere hond wil wild spelen laat ze al snel merken dat ze gerust gelaten wil worden. Voor Perdie moet er een klik zijn is die er niet dan wil ze gerust gelaten worden heb ik al gemerkt. Ik word zelf heel nerveus van hondenweides, allerlei onbekende bij elkaar en iedereen die een eigen menig heeft over wat goed is en wat niet. De reden waarom ik naar hondenweides ga is omdat we zelf maar een klein terrasje hebben en ik Perdie graag af en toe eens wil laten rennen. En in België zijn er maar weinig plekken waar dat anders kan. 
Op de momenten dat ik op zo een weide ben speel ik liever zelf met Perdie en heeft ze vaak ook wel meer interesse in mij dan in een andere hond. Ik ben het liefst alleen dan, maar als het echt moet vind ik 2 andere honden ideaal. Meestal gaat dat beter dan slechts één andere hond. 

En natuurlijk zou ik het het leukst vinden dat Perdie een 'vast' speelmaatje zou hebben. Zo is er op de hondenschool een labrador (vrij wild) waar ze enorm veel van verdraagt omdat ze hem al zo goed kent en dat is zowat de enige hond waarbij ik 100% op mijn gemak ben. Als ik de mensen ken met hun hond voel ik me al veel meer op mijn gemak, maar onbekenden op een wei vertrouw ik niet en daar kan ik echt niet van genieten

Langs de andere kant wil ik Perdie ook niet volledig weghouden van contacten met andere honden. Ze heeft geen speelkameraadje thuis, dus is het wel eens leuk als ze een namiddag kan spelen met een andere hond. Binnen 2 weken is er een wandeling die georganiseerd wordt door onze hondenschool in Cadzand. We gaan dan met alle honden wandelen op het strand (los) en ik ben er toch wel benieuwd naar  Ik hoop dat het vooral een positieve ervaring wordt en misschien ontdekken we daar wel het ideale maatje voor Perdie

 Zo speelt Dinos het liefst beetje ruw en het liefst met grote honden en met name dog achtige
want die hangen ze lekker in elkaars vellen. Met kleine hondjes gaat hij op zijn rug liggen en gek doen en uitdagen ,maar is zelden dat kleine hond hier op reageert.
Dinos hoeft niet met een hond te spelen de honden kiezen zelf of ze willen of niet kan je niet dwingen.

Hangt er hier nu een dikke malamute op je hond, Peter?

max heeft een hele ruwe speelstijl, met een hoop gegrom en gebijt, het is net een potje vrij worstelen.hij mocht dat alleen met faith, want hij is met geen andere hond te vertrouwen, reu of teef.
dus sinds faith dood is, is max uitgespeeld met honden.
er liep vandaag op de hei wel een vrouw die zeker dacht te weten dat max wel met haar hond zou kunnen, maar ik snap niet dat ze zo dom is om dat risico te willen nemen, als ik dat zelf niet aandurf, en ik ken hem toch echt het beste.
zijn lichaamstaal spreekt boekdelen.

Jeetje,

En ik maar genieten van mijn tweejarige "spelende" reu.
Hij heeft enorme goede sociale vaardigheden naar andere honden toe.
Heeft een scala aan kalmerings signalen.Schitterende spelbogen .

Zal een hond altijd overhalen tot spel en nooit dwingen.Past zich aan de grote van de hond  en het karakter. En is stapel op Labradors en staffords en hun manier van spel.
Als de andere hond geen interesse heeft prima,geeft die andere hond altijd de kans om aan te geven zonder lelijk te hoeven doen of hij/zij er van gediend is.
Onzekere en bange en oudere honden durven na een tijdje zelfs een spel met hem aan.
Hij heeft totaal geen behoefte aan een conflict en gaat hem altijd uit de weg en als het spel te ruig wordt,stopt hij en gaat iets anders doen of gooit een kalmerings signaal in de strijd.
Noem je het spelen,ach er zal best meer achter zitten,maar zolang beide partijen aangeven er plezier in te hebben,noem ik het zo.
Er zijn al heel wat baasjes die ons bedankt hebben voor het spel dat is gespeeld en hopen ons nog eens tegen te komen.
En nogmaals ik geniet met volle teugen.
Hiervoor een teefje gehad met een heel kort lontje dus dit is een verademing.

Ik laat mijn honden ook alleen maar spelen met bekende honden... Terwijl ze 100% sociaal en betrouwbaar zijn en zeer goed luisteren. Ik word altijd een beetje moe van die loslopende honden die op je af gedenderd komen met een eigenaar erachteraan van "hij doet niets hoor"... "hij wil alleen maar spelen"...
1. is dat wel zo?
2. wat als de andere hond (of mens) dat nou niet wil?

Mijn visie is, dat je als eigenaar bepaald of jouw hond op een andere hond (of mens) afgaat, zijn er signalen dat de andere partij dat niet wil, of zijn het vreemden, blijven mijn honden naast mij. Dan hoeven al die mensen ook hun kleine hondjes niet meer op te tillen ter bescherming...

@Joop heb jij het over een loopgebied?? als dat zo is moet men zich inderdaad ook aanpassen immers het is openbaar. Maar wat is het probleem als men hond toch niet loslaat om ergens anders te wandelen waar aanlijnplicht is, of naar een hondeweide waar men eerst kan kijken of er wel honden bij zijn waar de baas over beslist daar mag je mee spelen.

@ karin
Je schrijft dit wel heel beeldend op... Ik zie de hele situatie direct levensecht voor me
(Terwijl de situatie zelf niet zo leuk is overigens, want als er iets gebeurd, wordt jouw hond waarschijnlijk als de schuldige aangewezen, terwijl de verantwoording ook ligt bij de baas van de andere hond - dan neem ik even aan dat jouw hond niet losloopt)

@ peter & dinos
Voor mijn honden gelden OOK in een losloopgebied dezelfde regels als ik hierboven heb geschreven
Maar in een losloopgebied of hondeweide vind ik in principe dat alles "mag", want het is niet voor niets een losloopgebied (en dan bedoel ik niet dingen als agressie of paarden opjagen ofzo)... Dus inderdaad daar zie ik ook geen problemen.
Maar mijn "ik word een beetje moe van" ging vooral over gebieden waar honden eigenlijk aangelijnd moeten zijn, en daar kom ik nog redelijk vaak loslopende honden tegen, wat ook geen probleem is als ze luisteren, maar dat doen ze dus vaak niet, en ok, mijn honden zijn erg sociaal, maar daar lopen ook mensen met hun hond aan de lijn, of mensen met erg kleine hondjes, en om daar nou zo'n bulldozer op af te laten rennen met de wooden "hij doet niets hoor"... vind ik niet zo fijn. '

@ Ed super ik snap wat je bedoelt

@ sorry bedoel joop

Ja, ja!...........jij doet dat gewoon met opzet.....@Ed ipv. @Joop..........Jij wilt gewoon extra doggies!!!!

Goh, ik zou het wel fijn vinden als Marcel wat speelser was.Niet alleen naar honden toe, maar in het algemeen.
Hij speelt heel af en toe en nooit lang.
Maar hij heeft wel zijn gekke 5 min als we op wandeling een lege wei tegen komen. Met Fahra (de BC van mijn beste vriendin) speelt hij wel, ook op de wei. Dan gaat hij haar uitdagen en speelbuigingen maken en rennen en daarna is hij helemaal gelukkig en "zen".
Dat is zo fijn om te zien dat hij zich wel kan vermaken.
Anders krijg ik hem alleen maar blij met knuffelen en kunstjes doen.
Samen spelen doen wij ook bijna nooit. Hij heeft dit als pup ook nooit echt gedaan.


Dit is echt een enorm verschil met James, die wil altijd spelen. Komt de laatste paar dagen ook regelmatig speeltjes brengen of gaat een speeltje bij een van de andere honden leggen om hen uit te dagen.
Ik zal blij zijn als hij al zijn entingen heeft gehad zodat hij met andere honden kan gaan spelen.

maar Gorby maakt wel contact hoor, tis niet dat hij negeert of ontloopt
zonet nog op het recreatieterrein, er wordt heel sociaal begroet en gesnuffeld met verschillende medewandelaars
maar dan wandelt en snuffelt  hij gewoon weer verder
ruziezoekers wil hij weleens kort op hun plaats zetten, das meer dan voldoende
en ook dan wandelt hij weer gewoon verder, en is de andere hond meestal ook op slag gekalmeerd (en hun bazen ook, die Gorby vaak erg bedreigend vinden gezien zijn grootte)


hij gaat alleen uit zn dak (en dat sluit aan bij het verhaal van Vera) als hij zijn groep bevriende rasgenoten tegenkomt, dan is het pret, wordt er gehold en geduwd, samen opgetrokken en zie je ook heel sterk dat deze honden elkaar goed kennen, die relaxtheid die je dan ziet, zie je niet bij 1-malige ontmoetingen

dus dat spelen moet........ nee, ik vind van niet
ik denk dat een hond van moeten spelen, en alsmaar ontmoetingen met onbekende honden niet socialer wordt, misschien zelfs juist wel minder.