combi pup en kids zwaar onderschat

Ik heb hier een dochter van bijna 2 en een pup van nu 4,5 maand. Ik heb totaal geen problemen.

Juist door zelf gestrest te zijn maak je het alleen erger. Mijn pup wist binnen 4 weken dat ze niet tegen mijn dochter mocht springen en haar speelgoed moest laten liggen.

Het gaat erom hoe graag je iets wil en hoe je daar mee om gaat. Door herhaling en consequent gedrag bereik je wat je wil. Je hoeft niet boos te worden maar wees duidelijk.

Ook heb ik nog 2 honden (1 van 5 en 1 van 4) in huis, die totaal geen kinderen gewent waren en aan haar hebben moeten wennen.

Maar als je je kinderen gaat vertellen dat ze de hond mogen slaan als de hond opspringt ben je totaal verkeerd bezig en bereik je het omgekeerde. Je maakt er dan een spelletje van, je hond weet niet waar het aan toe is en hoe kan je je kind nou echt duidelijk maken wanneer het wel en niet mag.

Mijn dochter mag alleen de honden aaien en mee spelen als ik dat zeg en er bij ben.

Maar zolang jij je kinderen het zelf laat oplossen zal het niet goed komen, pas als een kind 16 is geweest zal een hond dat ook als baas gaan beschouwen, tot die tijd is het voor hun een pup en iets totaal onbetrouwbaars (omdat ze nooit weten hoe ze zullen reageren). Zorg er dus ten alle tijden voor dat je kinderen NOOIT alleen zijn met de hond. De hond krijgt namelijk de schuld als het wel fout gaat, terwijl het 99% een reactie is op wat het kind gedaan heeft, vooral als je je kinderen leert een hond te slaan.



Dit is mijn ervaring en mening, misschien komt het bij jou een beetje hard over, maar je moet het vooral niet onderschatten hond en kind.

Ik onderschat hond en kind niet maar ik denk dat jij de nuance in mijn bericht een beetje mist....bijna iedereen begon met ik moet stiekum een beetje lachen.....en dat was ook de bedoeling..


Ik moet eerlijk bekennen dat ik toen we onze oude hond in lieten slapen eerst op internet heb gekeken wat er in de buurt aan herplaaters zat.....en das was verassend weinig, veel  staffs ( ik hou van die honden) maar omdat het meestal honden zijn zonder bekende achtergrond worden die niet bij jonge kids geplaatst(terecht)....daarom toch een pup....

Mijn man is misschien nog wel de moeilijkste om een beetje in mijn visie mee te krijgen terwijl ik toch al bijna 8 jaar gelijk heb (en al heb ik geen gelijk dan vind ik nog dat ik gelijk heb)

laten we het er op houden dat het bijna te verwaarlozen leeftijd verschil van 16,5 tussen mij en mijn man de oorzaak is dat we een beetje verschillend staan in hoe voeden we een pup op.....
maar damens vrees niet ik mag dat zoveel jonger zijn dan mijn man ik heb tot nu toe (bijna) altijd gelijk gekregen en ben van plan dat zo te houden

Komt wel goed Blijven vasthouden aan het feit dat je niet wil dat je man of kinderen tikken geven (m.a.w. "slaan") ... Maar lees je tussendoor goed in. Er zijn meerdere topics en handleidingen te vinden over hoe je een pup opvoedt. Waarschijnlijk ben je zo ook op HP geraakt (?)

Hou het leuk met je man en geef uitleg aan je kids en zorg dus dat je alternatieven vindt voor de hardhandige aanpak. Sta open voor de suggesties, maar onderzoek ze ook in die zin of ze bij jullie passen. Een puppy-cursus is goed... Maar als je zo al bijna geen tijd hebt kan de stress erbovenop misschien meer kwaad dan goed doen.

Het belonen in plaats van straffen is echt heel waardevol. Beloon ook heel vaak met een aai of een lief klopje... waar het kan. Laat je pup vooral merken wat goed is, wat leuk is, waar je blij van wordt...

Je pupje is nu 11 weken... Denk eraan hoe vlug een maand eigenlijk voorbij gaat en dat het over enkele maanden al gedaan is met zo'n klein pupje dat nog alles moet leren, domme dingen doet en zo grappig kan spelen, zo schattig kan liggen slapen... Daar komen andere dingen voor in de plaats, maar deze weken komen nooit meer terug. Breng dat ook maar over op je man... Als ik je stukje zo lees... dan zul je daar vast wel in lukken

Succes! (En veel plezier en genieten nog!)

Bij ons ging het wat makkelijker, mijn man brulde destijds, Het is jou hond, ik bemoei me er niet mee!!!
Groot voordeel, de honden waren ook helemaal van mij, 1 rechte lijn in opvoeding en training, alleen rond de bevalling heeft hij de honden verzorgd of als ik weer eens gestrekt lag met pijnstillers.

Nu man er niet meer is en alleen mijn dochter is het iets lastiger,mijn dochter hangt nog wel eens de bemoeial uit, dus als ik de kamer uitloop, gaat zij zich met de honden bemoeien, uiteraard sta ik dan o weer in de kamer met de vraag, Van wie zijn de honden???
Ben er gewoon heel duidelijk in, mijn honden,mijn verantwoording en mijn opvoeding.

Heeeeeel herkenbaar allemaal! Hier een Weimaraner pup van 6 maanden(die in het begin erg druk de wereld aan het verkennen was met haar tanden!!!) en een zoon van negen. Wat had Sven(zoon) het zich anders voorgesteld( ondanks alle waarschuwingen van ons). Nee en auw was de hele dag hoorbaar hier maaaaaar ik moet zeggen dat Zoë het heel snel oppikte. Nu wil ze in een dolle bui nog wel eens naar onze handen happen en als we dan auw roepen gaat ze meteen likken. Ook hebben wij haar meteen een handgebaar(stopteken) geleerd om haar afstand te laten nemen. Ik ben wel met 8 weken meteen met de puppycursus begonnen en onze zoon heeft bijna alle lessen meegedaan. We zitten nu op de pubercursus. In het voorjaar gaat onze zoon een aparte kindercursus doen met Zoë.
Wat betreft mijn man...die vond in het begin het bench verhaal maar niks...je steekt een hond toch niet in een kooitje!!! Daar is hij nu helemaal van terug gekomen!! Dankzij het voorwerk van de fokker voelt Zoë zich van dag 1 thuis in haar bench en weet Sven ook dat als de hond daar gaat liggen ze rust wil en niet gestoord mag worden. Als we weg gaan krijgt ze wat lekkers...in de benche. Dus ik trek mijn jas aan en Miep zit al in de bench...
Een hele lap tekst om te zeggen dat je moet volhouden! Blijf uitleggen aan man en kind waarom iets wel/niet kan! Het is het echt waard om nu veel energie en tijd te investeren want dan heb je straks een hond waar je volop van kan genieten!!

Groetjes Marleen.