Vraag aan de eigenaren van een stressgevoelige hond..

Hoi HP'ers!

Zoals vele van jullie weten is Kyra een erg stressgevoelige hond. Hier houd ik dagelijks rekening mee door de activiteiten die ik met haar onderneem aan te passen aan wat zij aankan.

Nu heeft ze afgelopen week een aantal keer gewandeld met haar grote vriend Boyke. Het baasje van Boyke is een goede kennis van mij. Nu wandelt er met hem ook altijd een ander hondje mee, Jazzy. Jazzy is een Friese Stabij teef van ongeveer een jaar.

Kyra valt in het begin van de wandeling steeds heftig naar Jazzy uit, maar als we eenmaal lopen en later op een losloopveld een balletje gooien gaat het prima.

Wat ik nu eergisterennacht gemerkt heb is dat het leek alsof Kyra een soort paniekaanval kreeg. Ze lag in de bench, in de eerste instantie te slapen en ineens hoorde ik haar heel moeilijk ademenen. Een beetje raspen zeg maar. Ik heb haar eerst geprobeerd gerust te stellen met woorden, maar toen dit na een aantal minuten niet mocht baten heb ik haar uit de bench gehaald.
Vervolgens heeft ze bij mij gelegen en na enkele minuten was ze weer rustig.

Kan dit een gevolg zijn van teveel stress in een korte periode? Iemand ooit zoiets meegemaakt met een stressgevoelige hond?

Groetjes Annika

Zou kunnen, maar ik zou ook in de gaten houden of het niet iets medisch is.
Lady is ook enorm stressgevoelig..en ik merk als ze een dag heeft gehad met (te) veel stress, dat ze 's avonds dan onrustig slaapt, dan droomt ze veel, is ze onrustig en vaker wakker tussendoor.


Even offtopic; vanwege haar stress en uitvallen zijn wij nu bezig met training bij Calming Signs. We zaten eerst op groepstraining bij een andere hondenschool, maar in een groep trainen gaf haar veel stress, waardoor haar gedrag naar mijn idee ook verergerde. Verder was het wel een goede hondenschool, maar niet voor een hond als Lady.

Kan ook een vorm van epilepsie zijn weer.. In ieder geval, epi of paniek, lijkt me dit inderdaad een reactie op de stress. Wel heel fijn dat je haar snel en makkelijk weer tot rust kon krijgen

Yila heeft 1x een dergelijk iets gehad. Na de komst van Dace. Plots liet ze alles lopen, urine, ontlasting. Steenkoud en lijkbleek. Een soort shock leek het. Ook na een periode waarin in korte tijd veel gebeurd was.

romi is ook een stressgevoelig hondje, voornamelijk als het aankomt op knallen.

2 jaar geleden staken ze vlak naast onze hondjes vuurwerk af en toen had romi een enorm piepende en snelle ademhaling (leek op hyperventileren)

ik geloof dat een paniekaanval bij honden mogelijk is, maar zou haar toch even laten onderzoeken bij de DA om een medische diagnose uit te sluiten

Jawel hoor, paniekaanvallen komen ook bij honden voor.
http://dier-en-natuur.infonu.nl/huisdieren/13436-gezondheidsproblemen-bij-honden-angsten-en-fobieen.html

Mijn herder kan slecht tegen stress, dat uit zich dan niet in uitvallen, maar in diarree. Als hij veel stress ervaren heeft dan kan hij idd ook enorm dromen en in die droom kort ademig zijn, wat even door kan gaan als hij ontwaakt.

Bij mijn bouvier hebben ze een keer een muilkorf omgedaan (de arts was een vervanger en bang voor bouviers). Mijn bouvier schoot direct in paniek. Ze ging hyperventileren tot een blauwe tong aan toe. Volgens die vervanger kon het geen kwaad en was er niets aan de hand.. Naar mijn mening was er wel degelijk wat aan de hand.. Mijn bouvier gedraagd zich NOOIT zo! Die vervanger wilde niet stoppen en zijn muilkorf niet verwijderen tot hij klaar was.
De eerst volgende keer dat hij de deur open doet, vlucht ik met mijn hond het gebouw uit! Rare vent...
IK ben de baas over mijn hond en niemand anders. Als Ik iets niet wil mbt mijn hond, gebeurd het niet. Daar heeft een da niets over te zeggen..
Ben nogsteeds zo boos...
Mijn ouders hadden een paar weken terug exact dezelfde ervaring met hun bouvier en die da, alleen wilde hun bouvier die vervanger bijten nadat de muilkorf op was gedaan (anders was er niets aan de hand geweest). Echter, deze bouvier is een hart patient. Deze hond heeft zeker een week nodig gehad om bij te komen.. Het had hem fataal kunnen zijn.. Maar ook nu luisterde de da niet naar de eigenaar van de hond..

Nou, fijne vent die vervanger.. Je zou zeggen dat een DA wel weet dat je een hond niet zomaar kan muilkorven, zeker niet als de hond dat niet gewend is en al helemaal niet in een situatie die al zo stressvol kan zijn voor honden. En niet omdat de hond iets doet, maar omdat hij bang is voor de hond. 
Lady had overigens ook diarree door de stress met oudjaar, overdag na een harde knal had ze heel het vloerkleed onder geflatst.. :(

Tja en mijn eigen dierenarts pakt mijn bouvier in zijn eentje op en zet haar op tafel zonder dat iemand ook maar haar hoofd vast moet houden of iets...

Die vervanger durfde ook nog naar mijn hoofd te slingeren dat mijn hond niet spoorde, ze zou in haar gedrag geen echte hond zijn en zijn 2 kleine hondjes (weet even niet meer welk ras, dacht jackrussels ofzo) zouden mijn bouvier allang al gegrepen hebben...
M'n bouvier zat toen overigens nog in haar puber tijd..

Ik heb maar gedaan alsof ik het niet hoorde, maar dacht bij mezelf: als jouw honden mijn hond (proberen) aan (te) vallen, zijn jouw honden fout en heb jij als baas gefaald, niet ik... Tenzij ik die 2 hondjes mijn hond kapot laat bijten, dan faal ik ook natuurlijk  Maar dat laat ik niet gebeuren Al moet ik zelf gebeten worden, vooral die kleine keffers.. Als ze niet stoppen met mijn gebruikelijke aanpak, dan pak ik ze gewoon in hun nekvel en deponeer ze bij hun eigenaar hahahhaa

Jee wat een rare DA vreselijk. Die is gewoon bang voor grote honden. Waarom wordt je dan DA. Wat sneu. Kan me voorstellen dat je daar boos om wordt. Zou niet meer naar die vervanger gaan.

Ik heb ook wel een vervanger gehad die fijne DA is maar die voor de zekerheid toch muilkorf om wilde bij bloed afnemen. Die was erg onder de indruk van mijn Tibetaanse Mastiff reu (helaas in december overleden). Ik heb het goed gevonden dat de muilkorf om ging. Snapte het op zich wel omdat hij altijd erg bang en paniekerig reageerde maar hij heeft nooit hap neigingen gehad of gegromt of zo. Probeerde alleen weg te komen. Mijn vaste DA kende hem en vertrouwde hem en die was nooit bang. Jammer want de muilkof maakte het vast niet beter. Maar in paniek was hij niet van de muilkorf zoals jouw hond. Dan was ik weg geweest en had gezegd kom wel terug als de andere DA er is.

klinkt als een hele nare droom (nachtmerrie) die ze had
en dat kan natuurlijk best
als er een gespannen situatie is geweest, gaat ook een hondengeest het later moeten verwerken

ik heb geen stressgevoelige hond maar evengoed mijdt ik tegenwoordig een hond van een vriendin
ik merk aan Gorby dat hij zich enorm moet beheersen om dat "mormel" niet een keer op zijn donder te geven (wat het natuurlijk niet is, maar ze moeten elkaar gewoon niet), en ik zie dat hem dat niet gelukkig maakt

en dus.... zo min mogelijk in aanraking met hem, al is hij van 1 van mijn beste vriendinnen
vind ik dus ook passen bij goed "leiderschap"

wat Gorby de eerste maanden bij ons deed was echt zware nachtmerrie's hebben
hij lag dan te grommen, met al zijn tanden bloot, en straalde zelfs in zijn slaap enorme boosheid uit, maar dat is gelukkig helemaal voorbij, als tie nu droomt loopt hij hard en keft hij er gezellig bij.

ik zou gewoon eens proberen als je deze hond toch mijdt, of de angst/stress toestand in rust niet meer optreedt,komt het niet terug....... dan weet je genoeg.

soms passen honden gewoon niet, ondanks dat ze zich enorm beheersen en het niet tot een conflict komt.

Dank jullie wel Jana & Romi en Lady!

De link die jij plaatst is erg interessant, Lady!
Mijn vriend dacht meteen aan een paniekaanval.
Ik heb dus gisteren de stress heel laag gehouden.
3 korte wandelingen, zonder training, zonder druk. Gewoon lekker vrij zijn en snuffelen, hond zijn.

En dat ga ik de komende dagen even doorzetten, zodat haar stresslevel wat omlaag kan.
Vannacht heeft ze overigens gewoon rustig geslapen.

Ik had het er onlangs met een specialist nog over, over epilepsie bij de border collie. Dat veel aanvallen niet als dusdanig herkend worden, maar ook dat mogelijke aanvallen niet getriggerd worden (en dus lijders niet gezien worden). Blijft enorm lastig

Keek je hond je aan toen je bij hem kwam? Hoe heb je hem in een epileptische aanval op de bank gekregen? Reageerde hij duidelijk op je praten?

Nee, dat heb ik nog nooit meegemaakt. 
 

Hier uit stress zich eigenlijk vooral in het niet mee naar buiten willen en het zodoende ook behoorlijk lang kunnen ophouden (maar de laatste 2 maanden is de stress niet meer zó hevig gelukkig). 
In huis, vooral na een plasrondje in de wijk, wil ze nog wel eens heel erg trillen en met grote ogen verschrikt rondkijken. Ze kan dan ook schrikken van de meest simpele dingen, zoals wanneer ik een afstandsbediening uit de opberger pak. Dan kijkt ze me aan of ik haar ik weet niet wát aan doe (en dan breekt mijn hart).

Verder uit opgebouwde spanning zich ook in slapen. Heel veel slapen én dromen (lopen, rennen, smakken en die droom-piepjes). Ze is ook eigenlijk altijd gespannen (strakke staart), tenzij ze slaapt of ik haar langdurig aai/masseer, dan voel ik 'm slapper worden.

Gelukkig nog geen extreme dingen meegemaakt. Lijkt me best eng. 

Met Pukje maar 1 keer mee gemaakt (en dat was gelijk de laatste keer).

(@ Roosje: kun je bij het maken van de afspraak niet melden dat je niet meer bij die persoon wilt? Bij de praktijk waar wij altijd komen is ook 1 persoon die ik gewoon écht niet bij mijn dieren wil, ze deed alsof Puk een ontsnapte krankzinnige leeuwin was  Met Mellow nooit bij haar geweest, en dat hou ik graag zo )

Geen idee of dat kan.. Die invaller is er volgens mij niet op een vaste dag ofzo..

ik heb hier als ik toch een wat stressdag heb met SKy, dat zodra ze thuis is en ontspant ze reverse sneezing heeft. KLinkt ook rasperig! Als het echt heel erg is gaat ze bloed spugen. Ze heeft ook een x gehad dat ze door alle stress ook nog verlamd was tijdelijk aan dr achterlijf.

Ik probeer voor Sky zo minmogelijk stress te krijgen, voor haar! Meeste stress probeer ik op te vangen, maja ze voelt het ook wanneer ik gestresst bent. Zo is loslopen voor haar erg stressvol, in grotere groepen met honden en mensen ook, dit doen we dus minimaal, maar wel af en toe zodat ze de socialisatie blijft houden. Ze viel namelijk ook vroeger uit naar andere honden.

Ze is heel onzeker, wat dus de stress erger maakt. Vreemde voorwerpen, harde geluiden, plotse bewegingen. Visite, op visite gaan. etc.

Wat we met Yila hebben gedaan, met de auto 2x per dag naar een veld waar we nooit andere honden troffen. Daar had ze alle ruimte om te snuffelen met niet al te veel prikkels. Geen riem-wandelingen meer. De overige plasjes, waren in de tuin. Dat heeft Yila enorm verbeterd. Zoveel zelfs, dat ze nu 'gewoon' mee kan draaien met de andere honden wat betreft wandelingen. Het blijft nog wel peilen hoeveel ontmoetingen ze aankan, als ze aardig vol is, mijden we andere honden. Maar nu in 7 vd 10 gevallen gaat het goed. Bovendien heeft ze niet meer dagen herstel-tijd nodig.

Nu hebben ze het helemaal en allemaal luxe. Geen riem-wandelingen meer. Vanuit huis los en 1-2 keer per dag op een losloopgebied een lange wandeling los. En ze kan gewoon meedraaien

@ Marit:

Zijn er ook weleens mensen die een dagje met jou meelopen? Om te kijken hoe jij je roedel begeleid qua wandelingen en geestelijke activiteiten?

"Mooi" topic om door te lezen, mijn 2e Senna is ook een gevoelig hondje dat snel in de stress kan schieten buiten, door vreemde honden, mensen die wandelen zonder hond, teveel honden etc. Ik zoek ook routes en tijden dat het niet druk is en dan heb ik een heel leuk hondje om mee te wandelen. Dacht lange tijd dat ik iets verkeerd had gedaan in haar opvoeding, maar ze is gewoon zo en voelt mijn stress ook haarfijn aan. Ik heb met haar wel een voordeel ze blijft niet in het stressmoment hangen, zodra het ons gepasseerd is is het gelukkig klaar en ontspant ze weer. Ben wel blij te lezen dat ik niet alleen op de wereld ben met dit probleem.

@ Marit:

Wij vinden inderdaad aardig onze weg. Gaat nu, na ruim 2 jaar trotse eigenaresse van Kyra te zijn, een heel stuk beter.
We hebben ook genoeg trainingen gehad, hondenscholen, gedragstrainers, cursussen. En eigenlijk ligt alles heel erg voor de hand.
Ik ben ook lui, Kyra niet bepaald. Haha! En Kyra & ik zijn beide niet echt gemakkelijk ....
Maar heel graag. Zou ik erg leuk vinden! Ik zal je straks even een PB'tje sturen.

@ Anita:

Je bent zeker niet alleen met dit probleem. In onze maatschappij gaat alles zo snel en sommige hondjes kunnen dat gewoon niet aan.
Het is inderdaad een voordeel dat ze snel weer kan ontspannen. Kyra kan dat soms, maar lang niet altijd.

@ Patricia:

Ik heb helaas een chronische ziekte, waardoor ik niet meer erg sterk in mijn handen ben. Ik heb wel een lange adem, maar gewoon niet genoeg kracht om Kyra mee te nemen als ze niet door wil lopen.
Wel fijn dat dat bij jou wel lukt!!

-