Reu gromt ineens naar andere honden

Mijn Golden Retriever reu van 15 maanden is sinds kort begonnen met grommen naar andere honden. Gisteren kwamen we een zwart/wit hondje tegen (geen idee of het een reutje of teefje is) waar hij helemaal wild van werd en tegen begon te grommen, vanavond kwamen we dezelfde hond tegen en begon hij weer te grommen. Het andere hondje deed beide keren niets, gromde niet of wat dan ook. Gelukkig kon ik toen een zijstraat ingaan om te voorkomen dat het eventueel verder zou escaleren. Een tijdje geleden was hij met een labrador reu aan het spelen, die tegen hem begon te grommen. Daarna volgde Max ook met grommen (beide zaten aan de lijn).

Heeft dit nog te maken met de pubertijd? Of is dit een soort machogedrag tussen reutjes onderling? Ik begrijp het niet want Max is een echte Retriever, kan met alle hondjes heel leuk spelen..

Hij wordt gewoon volwassen, en volwassen reuen vinden niet alle andere reuen leuk. Dat het een retriever is zegt helemaal niets en dat het tot nu toe altijd leuk gegaan is ook niet helaas. Goed opletten, escalaties voor zijn en alleen nog laten spelen met leuke sociale teven.

En ben je zeker dat hij kwaad gromt ? Mijn vorige hond, een superlieve Labrador, gromde ook naar andere honden en dit louter en alleen uit opwinding. Hij begon dit ook pas te doen bij het volwassen worden. Mocht hij met de andere hond spelen of er naartoe, was het over met grommen. Was zelfs zo dat ik ooit de opmerking kreeg "met zulk een agressieve hond kwam ik niet op straat", terwijl hij nooit of tenimmer ruzie heeft gehad met welke hond dan ook, maar hij gromde dus wel.

Tibo is, zoals je weet, ook een Golden en hij kan het niet zomaar vinden met elke reu, dus dat kan het natuurlijk ook wel zijn. Maar grommen wil niet automatisch zeggen dat hij agressie vertoont naar andere honden.

Of hij kwaad is, denk het niet.. Zijn haren gaan ook overeind staan, staart strak naar boven.. Zal toch wel een soort spanning zijn?

Ben het daar gedeeltelijk wel mee eens ,heb zelf ook een reu van nu 19 maanden en al sinds maanden gedraagt hij zich naar sommige reuen beetje grommend en boos en lijkt in de aanval te willen gaan.Is hij los is er meestal niets aan de hand en speelt hij als een jonge hond vrolijk met iedere hond, reu of teef die hij tegenkomt.Zie ik dat het mis gaat aan de lijn, zeg ik kom mee, hup doorlopen en vervolgen we de weg.Zijn nu eenmaal honden die hij echt niet leuk vindt.

Grommen is de afstand proberen te vergroten.Vragen om afstand.
Laat hem niet meer aan de lijn spelen met andere honden,laat hem alleen spelen en interactie hebben met honden als hij los is en de andere hond ook.

Als honden een kalme ontmoeting willen hebben en ze zijn los dan zie je (kalmerende )signalen,weg kijken,stilstaan,langzamer lopen,in een ruime bocht richting de andere hond gaan,lichaam afbuigen enz enz.
Aan de lijn staan ze vaak lijnrecht tegenover elkaar en kunnen alleen maar recht vooruit(wat dus onbeleefd/uitdagend/dreigend kan overkomen) daarbij komt vaak een strak gespannen lijn,zo krijgt de hond ook meer spanning ,en ook meer kans op 'ruzie'.

Ook is dit nog een leeftijd dat ze net weer anders /onzekerder kunnen reageren.

Zojuist weer een voorval, ik loop de hoek om en staat daar een vrouw met een klein hondje. Max begint gelijk te grommen. Het gekke is dat hij tijdens het grommen ook constant bezig is bij het hondje te komen.. Hij trekt enorm en ik kan hem niet meer in bedwang houden Hoe kan ik dit gedrag nou onder controle krijgen? Ik schaam me op zo'n moment echt dood, want het komt op andere mensen zeker over alsof ik een valse hond heb ofzo

Onze golden deed het ook wel eens. Alleen bij andere reuen. Vaak van ongeveer dezelfde leeftijd en grootte. Los ging het ook altijd beter of als meneer aan de andere kant naast me kon lopen. Of ie altijd boos was betwijfelde ik hij is ook wel eens heel erg geschrokken van een mopshond die ineens blafte.

Ik vraag me idd ook af hoe je dat moet interpreteren, een hond die grommend (afstandsvergrotend) gelijktijdig het initiatief neemt om naar een andere hond gaan (afstandsverkleinend).

wel vervelend, maar maak je niet te druk, het hoort bij zijn ontwikkeling richting volwassenheid, ze worden nou eenmaal wat secuurder in welke hond nou wel of niet leuk schijnt te zijn.
Ik was in het begin nogal wel eens bang dat beau onzeker zou worden omdat hij meerdere keren aangevallen was, beau zijn intenties waren goed, maar trof gewoon de verkeerde honden die daar niet van gediend waren, op zich niets mis mee, ook dat hoort erbij.
Beau is nog steeds dezelfde in zijn gedrag, een manier van positiefe benadering jegens andere honden, treft hij nu honden die teveel in zijn personal space komt, met verkeerde intenties, dan is ook beau niet van de poes zeg maar, beau zal uit zichzelf nooit de aanval starten. Maar op het moment dat een andere hond zou bijten/schijnaanval, of in zijn nek gaat hangen, dan weet beau zijn mannetje te staan.

Voor mijn gevoel gebeurd dat omdat ze het niet aankunnen en al erg gestressd zijn.Zoveel spanning en onzekerheid,én zo'n klein hondje die aan de lijn zit kán niet luisteren naar wat er gevraagd wordt want hij zit aan de lijn en mensen lopen veel te vaak recht op andere honden af...dus onzekerheid op onzekerheid=stress.Dus probeert hij het dan zo maar op te lossen door het nóg duidelijker te maken.En eventueel zo'n open mond hap te geven,nog een duidelijkere vorm van afstand vergrotende communicatie(noemen ze een neusstoot bij de kalmerende signalen,een hap met open mond,die dus ook zeker niet doorbijt of zo).

Ik zou hem echt véél meer ruimte gaan geven,denk vooruit en neem ook echt voldoende afstand als je een hoek nadert.
Help hem door deze tijd heen,en laat hem ervaren dat hij ruimte krijgt om weer netjes,zoals het gaat in hondentaal,met een bocht om elkaar heen,niet recht op elkaar af.

Persoonlijk heb het niet gericht over een kleine en/of aangelijnde hond. In het natuurgebied kom ik er genoeg los tegen van klein tot groot die dit gedrag vertonen.

Mogelijke oorzaken.
1- 15 maanden, ja dat gebeurt wel eens op deze leeftijd, dit is ongeveer de volwassen leeftijd van honden. 

2-  Is de hond medisch in orde? goede heupen? geen neurologische klachten enz.? Wanneer honden ergens voelen dat ze fysiek wat zwakker zijn, gaan ze gelijk duidelijk maken aan andere honden dat contact niet gewenst is. Dus voordat je met een bepaalde training begint moet je dit eerst uitsluiten.

3- Honden hechten soms veel waarde aan hun persoonlijke space, en dat moet je als eigenaar respecteren, het brengt vaak erg veel spanning met zich mee wanneer honden "verplicht" met elkaar om moeten gaan. Honden die met elkaar spelen, enorm kwispelen, rondjes draaien, achter elkaar aan vliegen, alles wat je dus vaak op hondenstrandjes of losloopgebieden ziet is spanning. Vaak trekken wij de conclusie dat honden het leuk vinden. Honden die normaal met elkaar omgaan doen dit soort dingen namelijk niet.

Vluchten is voor honden geen optie, vluchtgedrag triggert najagen van de andere honden. Wanneer jou hond gromt op een andere hond doet ie dat niet zonder reden, de andere hond daagt jou hond waarschijnlijk uit, en honden gaan uitdagingen nagenoeg niet uit de weg, uitgezonderd de dominantere honden die zijn conflictvermijdend tot op zekere hoogte.

Voor mij een verlengde van wat ze gewend zijn aan de lijn.

Zo onzeker geworden,door ervaringen met andere honden of het altijd aan de lijn recht op andere honden moeten aflopen(samen met het baasje),dat ze dan niet meer kiezen voor conflicten vermijden(want dat heeft in hun ogen geen zin(meer) maar op zo'n heftige manier de ander weg gaan jagen.

Het is ondertussen ook ingesleten om niet meer conflictvermijdend te werk te gaan.

Nog steeds maak ik dergelijke situaties mee. Er doen zich dan vaak geen mogelijkheden voor om de afstand te vergroten tussen Max en de nadere hond. De situatie escaleert dan doordat Max agressief begint te grommen en ondertussen met al zijn kracht bij de naderende hond probeert te komen. Ik voel me dan compleet machteloos en ben alleen maar druk met Max zover mogelijk in bedwang te houden. Deze week hebben zich dergelijke situaties 2x voor gedaan, 1x met een andere jongere Golden (reu). Dit eindige in twee honden die op de achterpoten tegen elkaar aanstonden en Max liet zn tanden zien en gromde. Vanavond weer een vervelende kant van Max gezien toen hij aan de lijn weer ging grommen en toch naar de hond probeerde te komen. Het baasje van de andere hond vroeg me al verangst of hij ook bijt.. Ik weet me op zulke momenten geen raad, ben dan zelf zo van slag van het hele gebeuren omdat ik zo'n vreemde enge kant van Max te zien krijg. Weet er iemand raad?

Max is nu trouwens 18 maanden en heb het idee dat hij het echt alleen bij andere reuen heeft

Correctie, moet zijn 20 maand..

Max heeft dit ook gedaan toen hij nog intact was.. Hij gromde naar elke hond die hij tegen kwam... Nu hij gecastreerd is kan hij met alles door 1 deur en wordt er meestal naar hém gegromd

Het kan zijn dat het de overgang is tussen puberteit/volwassen worden. Ik heb er verder geen ervaringen mee.

Rambo hier laten helpen en nog geen sec spijt van ik heb als het ware mijn lieve puppie terug.Ik denk ook dat hij gaat uitproberen zijn grenzen verleggen zeker omdat het alleen tegen reuen is

Nog voordat je overgaat op castreren..(je kan ook eerst kiezen voor een castratie chip,werkt uit na een paar maanden en lost dan vanzelf op en dan weet je of dat gaat helpen)
Ik zou voor nu in huis al héél strak gaan oefenen op het aandacht vragen,en daarvoor belonen.
Laten zitten voor je,naam zeggen,oogcontact maken en belonen met iets héél lekkers(waar hij een moord voor zou doen zeg maar)
Dan kun je nog weg lopen van hem,weer roepen,en belonen voor het komen/oogcontact maken.

Oefenen dit elke dag 2 keer 1 minuutje(niet te veel of te lang,want dat werkt demotiverend en als dingen te lang duren dan raken ze afgeleid en loop je je doel mis; roepen is altijd komen,aankijken=belonen)

Na een week ga je al verandering zien.En raakt hij ingespeeld op wat jij van hem verwacht.

Dan buiten..als je geen ruimte (meer) ziet om een bocht te gaan maken,dan ga je in ieder geval stil staan,verder door lopen maakt het vaak toch erger..met stil staan en/of 3 stappen achter uit lopen en je hond dus meelokken heb je beter kans om je hond te laten luisteren en weer de aandacht voor jou te kunnen krijgen.
Ga goed aan de kant,kijk of je nog tussen/achter een auto kan staan,een portiek of fietspad.
Dan laat je hem zitten(en zeg tegen het aankomende hondenbaasje afstand te houden,als ze dat niet doen),naar jou kijken.En belonen.

Probeer hoe moeilijk ook,je eigen gevoel kalm te houden,niet bang zijn of denken is falen,maar alleen bezig zijn met dat je hem even kalm meelokt,laat zitten en wachten,aankijken en belonen.

Ik had een heel verhaal getypt, en toen ging mijn telefoon moeilijk doen, dus even in het kort ;

Clooney deed dat ook een tijdje heel erg. Was dan ook totaal niet meer bereikbaar. Zat echt in een bubbel.
Nu heb ik sinds 3 weken voor hem een gentle leader en dat ding geeft hem zoveel meer rust. Ideaal. Als hij nu nog vervelend doet, dan is hij bereikbaar en is een "eh" meestal al genoeg en is zijn aandacht weer gemakkelijk op mij te focussen. Hierdoor wordt ik elke dag weer zekerder van mezelf dat ik het wel krijg opgelost en ook dat werkt weer positief op Clooney. Maar vooral de ontspanning die ik ook bij Clooney zie als hij daarmee loopt is voor mij een bevestiging dat het een goede keus was. Hopelijk kan hij over een tijdje net zo ontspannen met een tuigje of halsband, maar tot die tijd oefenen wij rustig verder met behulp van de GL.

Ik ga mee met de adviezen van Soraya... Dit hoort bij de leeftijd... En, believe it or not, het gaat ook weer over mits jij consequent bent.... Bij puberende honden is "sorry... t is een puber" een hele goede openingszin richting andere baasjes als het weer eens misgaat 9 van de 10 baasjes snappen dan precies hoe het zit

Nog steeds maak ik elke dag de beschreven vervelende situaties mee. Ik ben met Max binnenshuis op aandacht beginnen te trainen, en heb dit ook tijdens het wandelen geoefend. Maar zodra we een andere hond/reu tegenkomen gaat het 9 van de 10 keer mis. Hoe meer ik hem in bedwang probeer te houden hoe erger hij begint te grommen. Staart staat dan strak, maar hij kwispelt ook. Ik heb besloten om een chemische castratie bij Max te laten uitvoeren in de hoop dat dit gedrag minder zal worden, ik zie namelijk geen andere oplossingen meer:(

Je zou kunnen proberen om afstand te gaan creeeren zodat hij het niet nodig meer vindt om uit te vallen en de wandelingen leuker en rustiger voor hem worden.
Ondertussen ga je goed op de aandacht oefenen zodat de wandeling iets wordt van jullie tweeen, kleine oefeningetjes en spelletjes onderweg of eens een snuffelwandeling maakt het wandelen ook leuk en tegelijkertijd ontspannend.

Turid Rugaas heeft in haar boekje Help mijn hond trekt een mooie stap voor stap methode beschreven om rust in wandelingen te brengen, ik vond het echt een aanrader.

Wat zien jullie eigenlijk als oorzaak van dit gedrag? Daar ben ik zelf wel benieuwd naar.. Ik krijg zelf wel langzamerhand het idee dat het een hormonale oorzaak heeft. Max heeft ook veel last van voorhuidsontstekingen, ik poets me een ongeluk thuis met alle druppels die hij verliest.

Mijn jack kruising begon dit gedrag bij ongeveer 18 maanden ook te krijgen. Dit was nog 100 x erger op het moment dat er een teef loops is in de buurt. (er woont ook een teef boven ons in de flat... drama!!)
Normaliter kon hij altijd ontzettend leuk spelen, dominant is hij altijd geweest, maar deed nooit lelijk. De eerste keer herkende ik hem ook niet terug.
Ik heb hem na heel lang twijfelen toch later castreren afgelopen november. Hij is weer helemaal de oude. Nog steeds mn eigewijze dominante schat, maar hij doet niet meer onnodig lelijk!

Dit is echt stoere mannen gedrag. Ik had een reu, die met alles en iedereen samen kon, en hij is met 11 mnd. Gecastreerd. 
Toch kwam de omslag met een maand of 18, grommen, lelijk doen naar andere reuen, macho-gedrag. Vanaf die tijd was mijn schattige boxerke volwassen, en ontpopte hij zich als een stoere reu.

Hij kan met teven meestal wel goed samen, met onderdanige reuen ook, of in elk geval geen macho-reuen.  Maar met sommige reuen gaat het niet goed, dat begint inderdaad al op afstand, naar elkaar grommen, blaffen, vooral aan de lijn. 

Wat ik doe, ik voorkom dit soort situaties. Komt er een hond aan, waarvan ik weet dat het niet goed ga, probeer ik de afstand te vergroten, of neem hem kort en sleep hem gewoon mee. ( best lastig, 40 kilo meeslepen )

Castratie helpt dus niet altijd tegen dit gedrag, al denk ik, dat als Bruce intact was geweest, hij echt een vervelende patjakker zou zijn geweest. Nu is het gedrag beperkt.

.wat ik zou doen is idd afstand proberen te vergroten of, ik weet niet of je als beloning wel eens een voertje geeft? Als hij een andere hond ziet, voertjes geven. (of als je je hond beloont met een spelletje kan dat ook) Als je voertjes geeft, gaat hij zich fijn voelen zodat hij een andere hond positief gaat ervaren. Als je aan de lijn gaat trekken of boos wordt, wordt hij „gestraft" als hij een andere hond ziet en gaat dan straf ( iets niet leuks) aan een andere hond koppelen, zodat het alleen maar erger wordt. Ik zou ook zorgen dat jij tussen de andere hond en je eigen hond staat.

.ik ben geen deskundige, maar hoorde wel dat castreren ook averechts kan werken en dat t agressief gedrag juist kan versterken. Ik zou goed google kijken wat er over geschreven is!