eindelijk weer een wandeling

wijsheid met de jaren dus....ik hoop het van harte Eva, hahaha.
Oh, Catoo ging even kopje onder en daarna zwom ze mooi naar de eendjes toe . Toen ik haar riep kwam ze wel gelijk teruggezwommen maar de kant was te steil. Naar mijn idee kon ze daar echt niet opkomen zelf (het was echt een centimeter of 20 verticale oever) maar ik heb het haar niet zelf laten uitvogelen eigenlijk haha. Je zou denken idd dat Yools daar ook niet op eigen houtje op kon komen maar toch gelukt was.
Wat een stoere beestjes zijn het toch eigenlijk he. Des te meer verhalen ik hier lees, des te meer respect je krijgt voor het ras.
Dat verhaal van Quirine toch ook, ongelooflijk.

Ja Yools is nogal een ondernemend type.... ze kan ook gewoon 90graden steil afdalen en weer omhoog klimmen.. hahaa dat is wel een geruststelling.. Ze is erg flexibel dus.
Een keer was ze bij Greetje aan een muurtje boven de vijver blijven hangen aan 2 pootjes.. ze trok zichzelf zo op en kwam er weer bovenop...hahaa onvoorstelbaar..
Ja t verhaal van Quirine is inderdaad ongelooflijk.

Hahahaha jeetje die Yools! Wou dat ik zo flexibel was

Greet, dat moet eng zijn geweest Wat dat betreft ben ik héél erg blij dat Kobus zo groot is, hij past er lekker niet in Anders was ik 'm vast ook kwijt geweest!

Kobus heeft trouwens een hele tijd goed geluisterd, maar nu niet meer hoor... Ja eventjes, maar inderdaad, als ie iets op het spoor is, is ie weg! De enige plek waar we hem kunnen loslaten en hij bij ons blijft is... de Loonse en Drunense duinen

Ja Kobus luisterde toch altijd goed bij de wandelingen Iris? Wat raar.. hoe komt dat denk je dat hij nu niet meer goed luistert? Apart dat hij bij de L en D duinen wel bij jullie blijft?

Wat jammer dat Kobus minder goed luistert nu.Misschien is het tijdelijk,en gaat ie wel weer goed luisteren.

Er is dus hoop dat hij het gaat afleren als hij ouder is?
Ik hoop het!!!

Het ging zo: ineens waren we Nolan kwijt. Na een half uur te hebben gezocht en geroepen hoorde ik ineens hem piepen onder de grond. Tja, dan breekt uw hart hé!!
Ik heb eerst mijn hand in het gat gestoken. (wat ik anders nooit zou doen, want ben al bang van een worm ). Maar voelde niets.
Daarna mijn papa opgebeld, die is dan met schup gekomen. En is dan langs het hol beginnen graven om zo dichter te komen. we staken ook altijd een sjaal en jas enzo in de holen, moesten ze dan invallen, dat we nog wisten waar ze waren.

Nolan is in een pijp gekropen, die daarna splitste in verschillende andere holen.
Bij de eerste konijnenpijp heeft mijn papa een steen en een flesje uitgehaald en ja, daarna kon hij er wel terug uit.

Het was 's avonds (kerstavond: ik dacht: Nolan nog even snel uitlaten zodat hij wat rustig is 's avonds) en de volgende dag heb ik deze foto gaan maken.

(kunnen jullie er aan uit?)

Oei, ik krijg de foto er niet groter op.
Had er wat bijgeschreven, maar dat kan je dus niet lezen.

Van boven in het midden begon de konijnenpijp. Die loopt recht naar beneden. Daar heeft mijn papa die spullen (flesje en steen) er uit gehaald. En links zijn er die 2 andere pijpen.

Ik krijg er kippenvel van Greet.Wat heeft Nolan geluk gehad dat jullie hem eruit hebben gekregen.Je moet er toch niet aan denken hoe het af had kunnen Wat slim van jou vader om iets in het gat te steken zodat het niet in kon storten.

Ik kan de foto vergroten dus ik kan lezen wat erbij staat.

Nou ik zeg niet dat ze dat afleren hoor Greet in konijnenholen kruipen..... geen idee.. Ik had het meer over het zomaar in water springen, zonder er bij na te denken of ze er nog wel uit kunnen..Dat doen ze denk ik niet meer als ze ouder zijn... Maar ja elke hond is anders natuurlijk..

Inderdaad kippenvel van jouw verhaal Greet... je moet er toch niet aan denken als je hem niet gehoord zou hebben......

Jullie willen niet weten hoeveel tranen ik heb gelaten in die 1.5uur
En nog meer toen we hem terug in onze armen hadden.

Wat moet dat een heerlijk gevoel geweest zijn.. Ik zou echt kapot zijn na die 1,5 uur.... en je moet er toch niet aan denken hoe het arme beestje zich gevoeld moet hebben.. Ik zou hem niet makkelijk weer los durven te laten in een konijnengebied...

Ik kan me er wel iets bij voorstellen hoeveel tranen je hebt gelaten.
Jeetje zeg echt heel erg.
Nee ik zou hem de eerste tijd niet meer los durven laten,misschien wel nooit meer...

Jeetje greet wat verschrikkelijk lijkt me dat zeg pff moet er niet aandenken

Onze hondjes luisteren gelukkig erg goed en jagen ook niet.
Ik speur wel met ze en dat vinden ze ook erg leuk

Leuk dat jullie ook mee willen esther c en greet de wandelingdn zijn echt gezellig

Karin: jullie hebben echt lessen gevolgend ivm speuren dan?
Zoja, dan moet ik dat misschien ook maar gaan doen?

Leuke nieuwe profielfoto Karin
En ook die van jou is mooi gonnie

Doortje kan gewoon los, die gaat nooit ergens achteraan, mog niet eens achter een vogel. Het scheelt mss dat ze opgegroeid is met konijnen. Ik heb er nl twee. Die zitten wel in een ren buiten waar doortje niet bij kan, maar ze kent wel de geur. Ze wil altijd spelen met mijn nijnen

Ik zou ook helemaal gek worden als mijn hondje in een konijnenhol zou zitten...kan me voorstellen dat je toen veel tranen hebt gelaten greet! gelukkig hebben jullie nolan gevonden en eruit gekregen!

Wat heerlijk Esther dat Doortje zo goed los kan
Hoe heten je konijntjes? Heb je ze ook los in je huis?

Jeetje Greet, ik had denk ik ook flink wat traantjes gelaten hoor! Helemaal als je eenmaal je hondje goed en wel weer in je armen hebt.

Jij hebt ook een mooie profielfoto Esther.Die van mij heeft Arno gemaakt
En die van jou?

Ja ik heb speuren lessen gevolgd gewoon voor de lol ze vinden het echt geweldig ga nu ook een ervolg cursus doen.

Maar onze hondjes konden al gewoon los lopen we hebben dus niet speciaal daar voor speuren gedaan

Helaas.... Odie kan ook niet los.... Zowel haar papa als mama hebben heel veel speurwerk gedaan maar wij dachten dat het geen probleem zou zijn zolang we er zelf niks mee zouden doen maar helaas.... odie gaat achter alles aan wat beweegt.. Vogels en konijnen en dan heeft ze echt mega bananen in haar oren... Ik durf haar echt niet meer los te laten en zeker niet in een bos ... Ze gaat er gewoon vandoor zonder op of om te kijken en ik raak dan echt in paniek... Vandaar dat ze dus met de wandelingen aan een lange lijn loopt en zelf dan kan ik maar moeilijk contact met haar krijgen..

Ik moet er niet aan denken dat ze in een hol terecht komt... Ik kan me iedere traan voorstellen Greet

@Gonnie geen idee wie die foto van doortje heeft gemaakt

@Esther, mijn konijnen heten Cashew en Fien! Cashew is vrij groot, dominant en een deugniet. Fien is een dwergkonijntje die vaak het onderspit moet delven als het om eten gaat..haha, maar ze vinden elkaar gelukkig ook lief!
Ze lopen nooit in huis. Ik heb buiten een hele grote ren, waar hun hok in staat. het hok staat altijd open, dus cashew en fien kunnen in en uit wanneer ze willen. Ik heb eigenlijk altijd buitenkonijnen gehad! Bevalt goed, alleen in de winter kom ik natuurlijk minder buiten. gelukkig hebben ze elkaar!

Ik denk dat Greetje jou foto heef gemaakt Esther..

Ik bedoel de foto van Doortje

hahaha ik denk van niet gonnie

Nee ik denk trouwens niet dat Greetje nette foto's kan maken.

nee dat denk ik ook niet :-P

Pardon dames....

Kijk dat bedoelen we nou.
Greetje dat kan je hier niet doen hoor,ik schaam me voor jou.

Haha greetje je bent echt een toppie lig in een deuk