Mijn zus heeft een pup. Volgens de fokker perfect passend bij hun gezin. na twee weken (pup was 10 weken)Â zijn we met onze hond er een weekend geweest. De pup was en bleef erg angstig, blafte steeds, probeerde bot af te pakken, liep langs de muur of kroop onder de bank, al doet onze hond niets anders dan snuffelen (is wel groot).
Ze hebben nu een gedragstherapeut ingeschakeld.
Mijn vraag is, wanneer een pup angstig uit het nest komt, is dit nog te veranderen?
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "angstige pup, perfect gezin volgens fokker?" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Niet elke pup is sociaal nieuwsgierig volgens mij. Lees de ontwikkelingsfases nog eens...in het nest, de roedel komen de verschillende karacters al gauw naar voren: de een dominerend, de ander onderdanig. Pip zat daar ook wel tussenin.
Ik moest ontzettend zorgvuldig te werk wat betreft wandelingetjes en nieuwe dingen introduceren.
En daar zijn volgens mij ook echt wel veel technieken voor hoor.
De bench was voor mij een uitkomst; zeker op mijn werk!
Dus ja angstig hoeft nog niet iets onherstelbaars negatiefs te betekenen! Plus wat is angst?
Ik had ook het idee dat elke pup een onstuitbare energie en ontdekkings wens had...maar ik had als voorbeeld een golden retriever mijn podenco zat even anders in elkaar veel kwetsbaarder gewoon.
Karakaters kunnen nog alle kanten uit. Het is nu aan je zus om op een rustige, geduldige en vriendelijke manier de hond vertrouwd te maken met alle dingen die hij in z'n verdere leven gaat tegenkomen. Dit is een hondje dat een boost in z'n zelfvertrouwen nodig heeft, dus ook hier moet heel hard aan gewerkt worden.De GT zal daar zeker goeie tips kunnen geven. Maar dus nu: zachtaardig, vriendelijk en oeverloos geduldig samen de wereld verkennen, stapje voor stapje!
De pup heeft een bench. De pup is een labradoodle, toch wel onderzoekend dacht ik. Ik heb niet de ontwikkelingsfases gelezen. Ik dacht dat een pup 'puur' uit het nest zou komen, natuurlijk de een wat meer de ander wat minder onderzoekend, angstig of dominant, maar toch...
Ik dacht dat angst meer door omgevingsfactoren zou ontstaan.
Ik had gehoopt, en misschien verwacht, dat het contact met Moos een goede invloed zou hebben. Immers hij kon doen wat hij wilde, maar geen vervelende reactie krijgen.
Mijn vraag is meer, hoe kun je een angstige pup toebedelen, aan een gezin met 3 kleine kinderen. Die natuurlijk ontzettend gek zijn op zo'n pup.
Ik heb zelf meer moeite gehad, en nog steeds, met drie pubers, om de 'regels' goed te laten toepassen
Dat kan, en doet ze zeker Christel! Ik hoop dat hij de volgende keer lekker met Moos kan ravotten. Tijdens vrij lopen ging het mis, veel blaffen door pup, werd opgetild. Dit leek mij niet goed, klopt dit?
Mijn zus, is net als ik een leek, het doel is natuurlijk een spontane sociale hond, vandaar mijn vragen.
Als de pup bj de fokker al zo angstig was, heeft die het ergens laten liggen. Met de keus van de ousers of de socialisatie. En idd niet de beste keus voor een gezin met kinderen. Ik ken een fokker die een dergelijke pup zelf heeft gehouden en de moeder nooit meer laten dekken.
De ene pup is de andere natuurlijk niet, de één is terughoudender dan de ander. Met veel rust en geduld zonder iets te forceren komt het allemaal wel goed.
Daarnaast heb je te maken met verschillende fases waar een jonge hond doorheen gaat, hier een schemaatje wat dat mooi laat zien:
De tekst is helaas een beetje onduidelijk, hoop dat je het kunt lezen. Zoals je kunt zien is het niet zo gek dat zijn natuurlijke angst het overneemt van zijn nieuwsgierigheid en hij onzekerder reageert op nieuwe dingen.
Simone, bedankt voor de moeite! Ik kan het helaas niet lezen . Maar begrijp dat alles nog mogelijk is, gelukkig maar! Ik zelf dacht dat een puppycursus de oplossing was, veel contact met andere pups, ipv een gt.
Als een pupje angstig is van een andere hond, zeker niet meteen mee laten spelen! Dat is veel te veel te overdonderend voor een angstige pup. Wat je veel beter kan doen, is een groot grasveld zoeken waar niemand komt (open terrein zoals een weide). Je zus aan de ene kant met de pup en jij in het midden met jouw hond. Laat je zus wat heen en weer lopen met de pup, terwijl ze iets leuks met 'm doet (snoepje verstoppen in het veld of zo, balletje gooien). Jij bijft met jouw hond gewoon staan. In haar beweging komt je zus dan stilaan dichter en maakt uiteindelijk een soort cirkelbeweging rond jou (maar nog steeds op afstand!).
Als eerste kennismaking is dit al voldoende. Volgende dag: opnieuw. En nog een keer en nog een keer. Als ze merkt dat het pupje geen angst is en vrolijk mee speelt, of meeloopt, en jouw hond niet eng vindt, maakt ze de cirkel wat kleiner. Ze kan al es blijven staan en het pupje gewoon naar je hond laten kijken. Pas later, als het elke keer goed gaat wanneer de cirkel kleiner wordt, komt er echt fysiek contact.
Zo kan ze ook vanop afstand naar andere honden gaan kijken. Nooit meteen vreemde honden laten snuffelen aan een bange pup. De pup moet eerst op z'n gemak en rustig zijn bij de aanwezigheid van andere honden, pas later volgt het contact!
Hoe lang is het bezoek van jullie geweest?
En hebben jullie de honden met rust gelaten?
Hoe oud was de pup toen deze uit het nest gekomen is? En is de hond gecastreerd ja of nee?
Wat Christel aangeeft kan ik me helemaal invinden.
Moos,
Wat jammer dat de pup van je zus zo angstig is. Buiten het feit dat een GT is ingeschakeld, kan je je zus vragen om zich verder te verdiepen in hoe om te gaan met een pup en hoe deze te socialiseren en op te voeden. Jammer dat bij zo'n jonge pup nu al een GT ingeschakeld moet worden.
Ik heb ook het idee dat de fokker e.e.a. heeft laten liggen qua eerste socialisatie. Als dit nu niet goed wordt aangepakt, kan dit tot gevolg hebben dat de hond in de toekomst angstig blijft en zelfs agressief kan worden door de angst.
Er staat zoveel op internet en ook plenty boeken voorhanden - ook in de bieb. Als het enigszins kan, zou ik een puppy training aanraden. Ben benieuwd wat de GT daarvan vindt.
De puppy trainers kunnen ook het karakter van een pup goed inschatten en daarop de training aanpassen.
Misschien kan je deze links aan je zus mailen: de hondenschool die deze - naar mijn mening - nuttige informatie op internet heeft gezet, bestaat niet meer; maar de eigenaar heeft deze bron aan info laten staan.
http://www.dogweb.nl/gedrag/inhoud.html
http://www.dogweb.nl/gedrag/socialisatie.html
http://www.dogweb.nl/gedrag/angst.html
Wat is er uit de gedragstest gekomen dan? Ik neem aan dat de hond op basis daarvan toegewezen is aan dit gezin?
Wat ik even niet helemaal uit je post op kan maken, baasje van Moos, is of de pup alleen angstig was naar Moos of naar alles? Was de pup ook bang van jullie, van de kinderen bv of is het 'alleen' naar andere honden?
Mireille
We zijn er 1,5 dag geweest en hebben ze met rust gelaten, al liepen er wel een paar kleine kinderen rond, dus niet echt met rust . Wel bedankt voor alle reacties! Zal morgen weer contact opnemen met hen.
Ik ben het eens met Christel '
Ik denk dat ik er niet voor gekozen had om een ( grote ) vreemde hond bij de pup te laten
in "zijn" veilige omgeving op een leeftijd van 10 weken....
Ik ben daar zelf in het begin altijd terughoudend mee...niet teveel bezoek, en honden komen pas als de pup zich lekker op zijn gemak voelt....
Jeetje, ik vind dat geen passende combi 3 kliene kinderen en een angstige pup.Wij hebben de kleinste pup uit het nest, die zich het minst snel hertselde als ze ergens van schrok. nu is ze zes maanden en merk je er amper nog iets van. ons gezin bestaat uit twee volwassenen en Wifi. de andere teefjes hebben allemaal families met jonge kinderen of pubers. hier is het 1000keer rustiger, waardoor ze zich na wandelingen en uitjes écht kan uitrusten.
Ik raadt jou en je zus aan om wat te lezen: kalmerende signalen van turid rugaas lijkt me in deze context een échte aanrader!
naast puppyles inderdaad een GT raadplegen (knap van je zus dat ze dit bij zo'n jonge pup al doet!!). zorg wel dat je een gt zoekt die werkt met een positieve aanpak, maar nog belangrijker, op het tempo van de hond.
Lien, goed om te horen dat het weer goed gaat met jullie hond. Idd heel goed dat ze een gt hebben ingeschakeld, en zeker met een positieve aanpak.
Esther, het was meer noodzaak dat we daar waren en moesten overnachten, omdat we ver van elkaar vandaan wonen.
Met de juiste begeleiding geloof ik dus dat het goed komt! succes voor je zus en fam
Esther, Hij is gecastreerd idd.
De kinderen.?? dat kan lastig worden als de pup echt angstig is..
Wat betreft andere honden...
Zolang de "vreemde" hond niets geks doet, de pup zelf op onderzoek uit kan gaan (wat ze toch bijna altijd gaan doen).
Dan is er denk ik niet zoveel aan de hand..
De angst komt ergens vandaan, en kan overwonnen worden door de pup...
Echter....kan ook makkelijk verergeren als er met andere drukke pups , of drukke oudere honden gespeelt "MOET" gaan worden..
Dus zorgen dat alle ontmoetingen rustig en relaxt verlopen....zelfvertrouwen opbouwen zou ik zeggen..
En ik zou persoonlijk zelf alle andere onbekende honden op straat even ontwijken...
Maar ik zeg het...ik persoonlijk..
De kinderen sullen moeten leren de pup met rust te laten. Echt met rust. Hond in de bench deken erover en helemaal geen aandacht aan schenken....
Is het gedrag van de pup ook angstig wanneer hij alleen is in zijn eigen gezinnetje ?
Of is het enkel bij mensen/honden/omgeving die hij niet kent.
Loesje, bedankt voor je reactie! Ik zal de sites doorsturen .
Ik denk pup met rust laten en laat de pup dan maar nieuwsgierig worden naar de kinderen en je zus zodat hij ziet dat het niet zo eng is allemaal. Forceren door nu extra veel met de pup te doen werkt averechts
De Labradoodle als wonderhond voor drukke, adhd , autistische, allergische kinderen! Hoe vaak lees je dat niet als fokkers hun Labradoodles aanprijzen. Heeft u drukke kinderen?! Dan heeft u het perfecte gezin voor een Labradoodle.
Ja ammehoela. Voor een volwassen LD zal dat best gelden (net als voor veel andere volwassen honden) maar een LD-pup is gewoon een pup als alle andere pups en heeft rust, regelmaat en geen overmatige prikkels nodig. En laat dat nu net allemaal ontbreken in een gezin met jonge, drukke kinderen.
Ik heb een collega. Ook een LD-pup gekocht voor het drukke, allergische 8 jarige kind. Kind rent de hele dag door het huis, pup rent erachteraan, grijpt in z'n broek en verscheurt met 9 maanden nog steeds spijkerbroeken. Nu heeft ze een drukke zoon en een drukke hond.
Ik zou in het geval van je zusje zeggen: laat het toch al angstige diertje opgroeien in een rustiger gezin, bij haar ouders b.v. en met een jaar teruggaan naar je zus.
Op de site van de hondenbescherming staan een paar goede tips voor het begeleiden van kinderen en honden
https://hondenbescherming.nl/ik-heb-een-hond/ik-heb-een-hond-en-kinderen/
Eummm ik wil niet kleinerend of betweterig zijn...maar juist geruststellend en aanmoedigend:
Honden groot brengen is geen rakket wetenschap. De ideale situatie bestaat niet...je kunt niet alles beheersen en in goede banen leiden.
Je doet gewoon je best. Het belangrijkste vind ik wel dat een hondenbezitter kennis neemt van de bassisdingen... van de ontwikkelingsfases...En dan met liefde en aandacht en vooral HET GROOTSTE VERTROUWEN de situatie aangaat.
Ik heb als gezinsbegeleider soms thuis huilend op de bank gezeten van de stress die ik meenam naar huis. Kwam ik er jaren later was alles op zijn pootjes terecht gekomen...
(ik heb zowieso het grootste respect voor ouders want de eerste jaren zijn tropenjaren! en elke prikkel die je erin gooit moet weer betijen...)
Ik weet dondersgoed hoe wanhopig dingen kunnen lijken...hulp is altijd te vragen. Praat erover. En neem de tijd.
Succes en liefde dus in deze!
Ik heb ook 3 kleine kinderen 4, 6 en 8 maar wij moeten de pup en de kinderen van elkaar scheiden omdat het anders teveel wordt, nooit geen angst alleen maar vrolijk uitbundig gedrag. Ik vind het persoonlijk wel zielig voor zo'n hondje als deze constant angst heeft.
Dat een GT op deze leeftijd moet komen is toch eigenlijk van de zotte.
Ik vind zoiets de fout van een fokker die beter had moeten inschatten of deze pup wel in een druk gezin zou kunnen functioneren.
Je ziet als fokker al snel de karakters van je pups en ik snap dan niet dat een onzekere pup wordt toegewezen aan een druk gezin
Zo'n beestje is net geopereerd en wordt dan in een druk gezin geplaatst, ik kan me voorstellen dat je dan een trauma ontwikkeld.
Kan het ook niet zo zijn dat het ergens pijn heeft?
Hoe is de begeleiding van de fokker hierin?
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "angstige pup, perfect gezin volgens fokker?" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?