10 jaar en nieuwe streken!

Denk dat ze het koud had en dacht ja doeiiiii ik ga naar huis alvast'

hier 1 van 8jaar die denkt dat tie 8maanden is
stuitert door de sneeuw en kan geen genoeg van wandelen krijgen
niks geen rustige "oudere" hond
en dan boos kijken he, als het meertje/vijver bevroren blijkt te zijn en je wilde net
toch je dagelijkse duik nemen

en dan ff met je poot op het ijs rammen en boos naar de baas kijken
"doe er eens wat aan, ik wil het water in"
(waarop de baas dacht, kon dat maar, dan liet ik het warm water regenen)

maar honden stoppen nooit met leven, en dus kunnen ze je altijd verrassen
ik heb er 1 gehad die ruim 15jaar werd en me tot de laatste dag "bezig" hield
altijd had dat opgewekte toetje wel wat nieuws bedacht, in 1 woord : HEERLIJK

geniet maar van de mooie Biko en zijn truckjes

enne Dobry, Lola vond het dus echt te koud, die dacht, jaaaah, doei, ik ben een ervaren hondendame en ik ga mooi terug naar mn warme huis, ze kunnen me wat

Mijn oude Beagle was haar hele leven al gek op schoenen geweest, vooral mijn gympen waren favoriet. Op haar 11e besloot ze dat het handig was om mij mijn gympen te brengen, in ruil voor wat lekkers Als ik niet meteen reageerde, pakte ze de schoen op en liet hem vlak voor mijn voeten vallen, net zolang tot ze wat lekkers kreeg

Wat een liefde hier op dit topic

Ondanks hun streken zijn we ook dol op ze!

Toen de puppies kwamen was Janouk tien. Om hem voldoende aandacht te geven oefende ik met alledrie, hij vond het helemaal super. Ineens kon hij prima volgen, eendjes leren negeren e.d. Achteraf denk ik, je landt soms in een routine maar er kan altijd nog iets nieuw of anders

Mireille

Ja hoor. Kylie is ook over de 10 jaar en trekt ook harder. Nu het soms glad is valt het me echt op.

Ze loopt echt vaak nog een andere weg in als we weer richting thuis gaan en blijft daar dan uitnodigend staan van "gaan we hier ook nog eens langs ? Please please please!!

Ze kijkt nog feller uit naar eten... wil nog langer spelen en iets wat ze vroeger nooit deed... : Ze komt al eens zelf met haar flostouw gooien om ons uit te nodigen tot spelen... Voorheen was het omgekeerd. Toen moesten wij het altijd zoeken en haar roepen om te spelen.

Na het eten krijgt ze altijd een stuk dentastix. Vroeger nam ze het mee om het op het tapijt of op haar dekentje op te eten. De laatste tijd wil ze ermee naar buiten. Ik ben haar al gevolgd om te kijken of ze het niet begraaft... maar nee hoor. Ze eet het nog steeds op.

Waar je vroeger moest zeuren om een kusje krijg je nu regelmatig een onverwachte lik over je neus. Als je op de bank ligt moet je haar zelfs doen stoppen. Dan zou ze ons bedelven met likjes. Hopelijk gaat ze het niet ook nog bij vreemden doen, of we moeten het haar nog afleren

Ik vind het echt zo herkenbaar... die nieuwe fratsen. Hoe vaak ik de laatste tijd niet gezegd heb : Kylie... Je bent veel te slim. Je weet teveel : Kom hier, je gaat eraan

Mikey is nu 14 maanden en ik had dus eigenlijk de hoop dat alles minder zou worden wanneer ze steeds ouder wordt. Bij het lezen van dit topic is die hoop dus ook deels vervlogen  

Dat trekken herken ik hier ook! Normaal trekt ze ook wel eens, maar dat is het een paar keer stil staan en dan 'weet' ze weer hoe het anders kan, maar nu.. Moet ik ook allerlei toestanden uit de kast halen om haar aandacht vast te houden zodat ze me niet over de straat sleept

Wat ze ook sinds ongeveer een week doet is tegen me blaffen. Volgens mij komt het door de sneeuw/kou dat ze gewoon veel drukker is dan normaal. Als ik haar nu iets vraag (al is het simpel als af of zit) en ik ben blijkbaar niet snel genoeg met bevestigen dat ze het goed doet dan wordt er even flink tegen me geblaft  Het klinkt als een opgewonden blaffen, vrij hoog en ongeduldig. Pff.. hoop dat het straks weer minder wordt als de sneeuw weer wegtrekt.

Gr. Alexandra