Je herplaatser, toen en nu

Altijd handig van die richtingaanwijzers op je hoofd 

Dat kan hoor, nog een maandje wachten, dan moet ze weer naar de trimster 
Niet dat er zoveel afkomt, want het is alleen maar bovenvacht, dus een echt warm jasje is het voor haar zelf ook niet...., maar ze loopt altijd hard, dus heeft het nooit koud 

We zullen aan je denken Waldo..., al is het maar een sjaaltje, scheelt toch weer 

Waldo is zeer erkentelijk dat zo'n Spaanse schone haar pelsje wil doneren..

Waldo's trotse blik nu!
Dat zo'n  pracht vrouw dit voor hem over heeft, geeft hem een zomers gevoel!

Hier een fotoserie  van onze inmiddels overleden Bailey (hij heette Gompie toen we m kregen, en dat dacht je ook toen je m zag: ach Gompie zeg..)

Bailey toen

Bailey later bij een fotoshoot

Bailey al rennend en vol levenslust

Heerlijk opgebloeid!

skinny als zielig hoopje(geen echte herplaatser)

skinny nu

Mijn herder heb ik overgenomen. Hij kwam zeer verwaarloosd bij ons, ik moet ff zijn oude foto's van de externe schijf af plukken, dus dat heb ik niet nu, maar ik kan wel een omschrijving geven.

Toen hij bij ons kwam:
- Leek hij een verwilderde hond qua gedrag, was ook zeer zenuwachtig. Deed de deuren open en vloog bij de ramen omhoog om vervolgens lusteloos op de grond te liggen alsof hij overleden was.
- Kon hij niet met katten om gaan, ook niet met mijn eigen kat.
- Had hij een open neus en er kwam groene snot uit zijn neus
- Had hij continu ontstoken oren, ontstoken huid, verstopte anaalklieren, diarree en wilde hij niet eten. Als hij wat at, kwam dit er regelmatig weer uit.
- Had hij zeer lange nagels, waar de da niets mee kon.
- Zijn vacht was dof, vet en stokkerig. Zijn huid was knal rood en warm en barste open wanneer die aangeraakt werd of wanneer je hem borstelde.
- Hij dook in elke modder plas die hij tegen kwam (waarschijnlijk voor zijn huid)
- Hij beet zichzelf tot bloedens aan toe
- Poepte in huis en at het dan op
- Blafte en piepte alles bij elkaar als hij alleen thuis was
- Wilde absoluut niet in huis zijn.
- Zijn lijf verslechterde zo danig dat hij heel veel pijn had, jankte en niet meer zijn mand uit kwam. Een dubbele dosis pijnstilling werkte niet en zelfs voor lekkere dingen kwam hij zijn mand niet uit.
- Hij was zeer mager en bleef maar afvallen, ook met dubbele maaltijden.

Nu zijn we 5 of 6 jaar verder:
- Is een rustige hond, vrolijk en speels (ookal is hij inmiddels bijna 13 jaar).
- Gaat hij perfect met mij poes om en ook met onze nieuwe poes. Andere poezen jaagt hij weg, nadat hij van ons toestemming heeft gegeven.
- Zijn neus is dicht en schoon.
- De dingen van dit punt zijn verdwenen. Hij bleek een allergie te hebben.
- Zijn nagels slijten langzaam, maar zijn nogsteeds niet kort.
- Zijn vacht is enorm glanzend, zacht en schoon. Zijn kleuren zijn veranderd (veel mooier). Zijn huid is een normale kleur, voelt niet meer warm en barst niet meer open bij een aanraking of borstelen.
- Hij duikt niet meer in de modderplassen
- Hij bijt niet meer.
- Hij poept niet meer in huis.
- Als hij alleen thuis is, gaat hij lekker in zijn mandje liggen te slapen.
- Wil eigenlijk niet meer buiten zijn (alleen om te lopen, dat vind hij wel leuk) en is dol op zijn mandje..
- Hij heeft geen pijn meer en is zonder pijnstilling, jankt niet meer en komt gewoon zijn mandje uit. Hij vraagt om lekkere dingen en laat die echt niet meer aan hem voorbij gaan
- Hij is goed op gewicht en zelfs aangekomen met een normale maaltijd!

Ik heb wel foto's van toen hij al een tijdje bij ons was:


En recent:


Hij is nu een heerlijke knuffelkont en een echte hartendief Hij kan ook enorm om aandacht vragen


Hij is door de vorige eigenaren aangekocht voor hun zoon. Als puppy was hij nog leuk, maar daarna werd het snel minder. Hij kwam in een achtertuintje met een schuurtje, een oude slaapzak, een bak vol eten en een bak drinken. Zo komt hij aan de lange nagels, verkeerde voetstand en rugproblemen toen wij hem kregen.
Zijn allergie komt vermoedelijk voort doordat de eigenaren continu brokken in de aanbieding kozen, dus wisselde van merken en samenstellingen.
Uiteindelijk was moeders het zat en zette hem op marktplaats.
Hij heeft heel veel negatieve ervaringen met mensen gehad, liep bij de vorige eigenaren regelmatig weg.
Nu vind hij mensen juist leuk, gaat hij niet van het erf af zonder ons en sprong hij zelfs een keer over een 2 meter hoge schutting om bij ons te komen! Wij waren toen aan het verhuizen en hadden hem in de achtertuin van het nieuwe huis gedaan, terwijl wij aan de voorkant bezig waren. Ineens kwam hij aanlopen.. Ik had hem mss 5 minuten daarvoor in de achtertuin gedaan..

In het begin hebben wij een enorme kluif aan hem gehad en dreef hij ons vaak tot wanhoop. Dierenartskosten van 300 euro per maand was er de eerste 3 jaar niets bij.

Wow, wat een verhaal zeg! Arm beestje! Snap je toch niet dat mensen zo iets doen met hun hond. Breng hem dan naar het asiel, maar laat een beest niet zo verpauperen! Jullie hebben goed werk gedaan! Super!

Ik vind dit topic erg leuk, geweldig om zien hoe al deze lieverds veranderd zijn, sommigen niet zozeer uiterlijk, maar zeker wel in uitstraling !! Dat geeft me hoop voor alle herplaatsers die nog wachten op een huisje

Ikzelf heb nog altijd spijt dat ik Tibo nooit gefotografeerd heb in het asiel, want toen was hij graatmager (23kg) en had hij lichte oogjes en neusje (van de wormen en giardia), doodziek voelde hij zich.

Op deze foto's is hij nog maar net bij ons, nog wat afwachtend, maar hij kende mij natuurlijk al van de vele wandelingen in het asiel, dat hielp. En toen had hij ook grote eeltvlekken op zijn elleboogjes, al zie je dat hier niet op. Zijn wormen waren toen al onder controle, had ik voor gezorgd in het asiel.




En dit is Tibootje nu :

Goed werk! En wat een beloning, zo een vrolijk en adorende hond! 

Wat zeggen die ogen van die honden toch veel he?

Wat een leuk topic! En wat mooi om die verschillen te zien zeg!

Noah is niet zo erg veranderd, ik heb wel een foto waarop te zien is dat zijn vacht niet zo mooi was, hij had een hele kale buik, nu zit hij echt lekker dik in zijn vacht. Maar die fotos staat niet op deze computer..

Maar dit is wel een foto van toen hij in het asiel zat, een hele vrolijke hond dus toen al



En dit is hij nu:


Hij is qua gedrag wel veranderd, toen ik hem net had deed hij veel meer op zichzelf, maar binnen een paar weken wou hij al heel graag voor me werken en dat wordt alleen maar meer, dat is ook wel te zien aan de dummy die hij heel graag wil komen brengen

Mila is geadopteerd,is geboren in de opvang in Spanje en kwam bij mij met 5 maanden oud.
Hier is ze in Spanje ,de foto waarvan ik vragen ging stellen bij de organisatie en de adoptie snel een feit was:


Hier was ze er net 2 dagen:


Hier een paar dagen:


Hier 2 weken:


Na een maandje:


December 2012,4,5 jaar later(handschoenen verslaafd):


Kerst 2012,helpen met optuigen en uitpakken:

wauw mooie fotos soraya! je ziet haar bij elke foto zelfverzekerder worden. Leuk die handschoen Noah is ook handschoen (en sokken..) verslaafd

Onze herplaatser kwam trouwens van de mega oplichtster Mariska Hooiveld (ook te vinden op google bij bijv. opsporing verzocht)
hij was echt laagste in roedel en durfde en kon niks. helaas hebben we hem na een klein jaar moeten laten inslapen (tumor in kop) maar het was het echt de liefste hond die ik ooit heb gezien, heel bijzonder.

Ik geniet me hier de pleuris van al die blije hondjes en zit met tranen in de ogen bij vele verhalen...
Zo blij dat al die hondjes zoveel ellende bespaard is gebleven..na alle emmers ellende eerder in hun bestaan...ff kunnen genieten..
soms maar kort..soms jaren...altijd waardevol!

Wat een leuk topic, ik ga ook volgen! Wat zien alle herplaatsers er goed, gelukkig en gezond uit zeg! Bij sommigen echt een heel groot verschil. Dana komt ook uit het asiel, oorspronkelijk uit Polen, maar ik heb haar met 8 weken al geadopteerd, en toen zag ze er eigenlijk al heel gezond en mooi uit, dus niet echt de moeite om hier nog eens foto's te plaatsen (zie profiel of topic "je pup toen en nu"), het enige verschil is dat ze nu mooier glanst en zoals een pup hoort te doen zich mooi ontwikkeld.

@ Soraya: Die ogen van Mila  En die blik op de eerste foto, met haar oortjes zo, echt om op te vreten! Je hondje heeft er een fan bij!

Lucky is niet echt een herplaatser, hebben hem geadopteerd uit turkije, waar vrienden van ons hem gevonden hebben...maar ik denk dat ie wel in het lijstje mag het is net als alle hondjes hier ook een geluksvogeltje!
lucky hier met 2a3 maanden hadden ze hem net gevonden, blind, kleine dan de rest. lucky heeft het dus zwaar gehad en echt moeten vechten voor zijn eten en leventje.


1e dag bij ons, 4 maanden ongeveer. noooit meer hoeft dit mannetje te vechten! Ook blijkt achteraf dat het met zijn zicht allemaal goed is gekomen en lucky is niet blind!


blije guppekop! hier is hij 8 maanden(volgens onze schatting) 


fototje van vorig weekend! meneer blijft maar groeien, hij is echt lucky! 

we hoorde een maandje geleden dat zijn broertjes en zusjes het niet gered hebben die hebben mensen meegenomen en later hebben ze ze gevonden in de sloot...brrr krijg er nog steeds kippevel van als ik het hierzo neerschrijf.

Bedankt voor de complimenten Marianne en Kimberly!Ze is een super hondje (26 kilo wel hoor  )

Die Lucky!Gelukkig is hij bij jullie gekomen.Hij groeit lekker,mooi lief koppie 

dankje ik heb zo hard gehuild toen ze vertelde dat zijn broertjes en zusjes het niet gered hadden! diezelfde mensen hadden ze ondergebracht bij een kippenboer en gingen elke dag daarheen om ze te verzorgen en aandacht te geven! op een dag waren ze gewoon weg! zo sneu. gestolen en gedumpt, waar gaat het heen met de wereld!:(