Eli hadden we beter fidel kunnen noemen, het is een erg pittig hondje en begin nu al te denken of ik een GT moet gaan inschakelen.
Als ik Eli uitlaat, alleen of samen met Jessie maakt geen verschil, en we komen andere honden tegen blaft hij als een malle. Ik kan hem dan niet afleiden met wat lekkers of een speeltje.
Als de hond dan vervolgens aan hij snuffeld gromt hij,en gelijk daarna hapt hij in hun neus. Of ik hem los laat of aan de riem maakt geen verschil.
Ook blaft hij naar kleine kinderen, ik socialiseer hem met kinderen maar hij blijft blaffen en als ze hem willen aaien bijt hij ze.
Voorheen corrigeerde mijn oudste hond hem, als dat nu gebeurd vecht hij terug. Hij accepteerde het niet meer.
Mijn schoonouders hebben een poes, die 3 x zo groot is hij loopt constant de poes te sarren, en we hoopten dat de poes hem ging meppen. Dit deed de poes maar ipv dat Eli aftaaide ging hij in de aanval! Hij rende achter de pers aan en wilde wel bijten.
Ik weet niet wat ik hiermee aan moet, morgen op de hondenschool gaan ze kijken of het angst of dominantie is. Zelf denk ik geen angst want zijn staart staat recht omhoog en hij drukt echt geen angst uit.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Dominant ? " wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
een hond hoeft geen angst uit te stralen om toch angst te hebben of onzeker te zijn.
Ik denk echter ook niet dat het echt dominantie is.
Ik denk dat het eerder onzekerheid is.
Wat doe jij als hij zo te keer gaat? Als hij een andere hond bijt?
Wanneer laat jij kinderen hem aaien? Gaat hij daar dan uit zichzelf heen?
En corrigeer jij hem als hij achter de poes aangaat? Zo ja, hoe?
Heb je hem wel voldoende met andere honden gesocialiseerd en dan bedoel ik niet even aan de lijn aan een andere hond laten snuffelen maar even enkele minuten los met een volwassen hond? Hoe oud is Eli eigenlijk?
Een hond die zich dominant gedraagt is meestal vriendelijk, rustig, duidelijk/zeker en is benaderbaar.
Een hond die gromt, blaft en uitvalt is dus eerder onzeker, angstig, mogelijk gestresst en weet niet wat hij metde situatie aan moet.
Het grommen en blaffen is niet zonder reden, het zegt iets, het is een manier van communiceren, aan de eigenaar om dit op te merken, te herkennen en op in te gaan, dit door de hond bij te staan en/of uit de situatie te halen.
Een hond heeft ook grenzen. Wat ik niet goed begrijp uit je verhaal is dat als Eli blaft bij tegemoetkomende honden dat er dan alsnog door die honden aan hem gesnuffeld word. Wat ik hiermee wil zeggen is dat het blaffen al een zeer duidelijk signaal is. Vaak is dit gedrag (een 'macho' houding en een hoop kabaal maken) onzekerheid. Wat je kunt doen is zodra je over straat loopt en er komt een hond aan, direct omdraaien en zonder iets te zeggen de andere kant op lopen. Sowieso niet gewoon doorlopen en de andere hond laten snuffelen aan hem, ik krijg de indruk uit je verhaal dat dit veelste ver gaat voor Eli.
Kinderen zijn vaak geen favoriet bij kleine hondjes. Kan ook gewoon liggen aan het feit dat kinderen vaak vrij onvoorspelbaar en druk zijn. Onverwachte bewegingen kunnen zorgen voor schrik en zodoende voor blaffen en/of happen.
Ik zou als ik jou was doen wat ik hierboven schrijf met het omdraaien bij andere honden en proberen om kinderen te vermijden in die zin dat ze hem niet kunnen aaien.
Nogmaals, grommen, blaffen en uithalen/bijten is niet zomaar en niet ineens!
Voorafgaand geeft een hond al vele signalen en kan een het escaleren voorkomen worden.
Hier 2 interessante links over deze onderwerpen;
http://www.licg.nl/t5/praktisch/hond/gedrag-en-opvoeding/gedrag-en-opvoeding.html/dreiggedrag-van-de-hond.html
http://idealehondenbaas.nl/waarom-je-blaffen-niet-moet-corrigeren
Als de hond dan vervolgens aan hij snuffeld gromt hij,en gelijk daarna hapt hij in hun neus. Of ik hem los laat of aan de riem maakt geen verschil.
Ook blaft hij naar kleine kinderen, ik socialiseer hem met kinderen maar hij blijft blaffen en als ze hem willen aaien bijt hij ze.
Ik pak alleen even deze 2 zinnetjes eruit. En het is zeker geen verwijt, maar volgens mij probeert je hondje veel meer afstand te creeren, waarschijnlijk uit onzekerheid.
Je hondje blaft. Hiermee geeft het aan dat hij het veel te spannend vindt. Als hij dit doet is het aan jou om hem te beschermen door meer afstand te nemen. Misschien is het genoeg als jij tussen jouw hondje en de andere hond ingaat lopen, maar misschien moet je er met een grote boog omheen of zelfs naar de overkant. Wanneer hij zo blaft zou het eigenlijk niet zo moeten zijn dat er een andere hond de mogelijkheid heeft om aan hem te snuffelen. Probeer het vanuit zijn oogjes te zien. Hij blaft om afstand te creeren en dan nog wordt er aan hem gesnuffeld of geaaid... Ja, dan maar een stapje verder gaan, want naar blaffen wordt niet geluisterd.
Straf hem ook niet als hij blaft. Het enige dat je hier mee kan bereiken is dat hij uiteindelijk niet meer blaft, maar zich nog steeds het zelfde voelt. Dan kun je je voorstellen dat hij het blaffen maar over slaat (hier wordt niet naar geluisterd en het levert hem zelfs straf op) maar hij wil toch duidelijk maken dat hij ergens helemaal niet van gediend is en dus slaat hij het waarschuwen over en hapt.
Misschien kun je kinderen wat snoepjes geven die ze hem kunnen geven? Maar misschien is deze stap nog te groot. Dan kun je hem zelf belonen met wat lekkers of speeltje als er kinderen verderop zijn en hij blaf niet. En zo steeds een stukje dichterbij.
Als hij blaft is dit niet voor niets. Laat kinderen hem dan ook niet aaien!
En nogmaals, niet aanvallend bedoeld, maar dat zijn staart omhoog staat zegt niet dat hij niet angstig of onzeker is.
Gr. Alexandra
Wat ik zo lees is je hond zeker niet dominant maar eerder onzeker en bang. Daarvoor hoeft hij de staart niet tussen de poten te hebben, soms zijn de stresssignalen zo subtiel en snel dat je ze mist voordat de hond in zelfbeschermings modus gaat.
Hier wordt er absoluut niet gesnuffeld als dusty zo uit zijn plaat staat te gaan, dat is vragen voor problemen. Hij blaft immers omdat ie het dood eng vind en niet weet hoe hij moet reageren. om hem dan als nog geforceerd aan de riem kennis te laten maken weet ik zeker dat het omslaat in happen. Wat een logisch gevolg is in deze situatie. Dus als je hond al gromt en blaft moet je juist afstand vergroten, laten zien dat er niks is om bang voor te zijn. ik loop dan meestal in boogjes om de hond heen. Je schrijft hem niet te kunnen afleiden, klopt ook als hij al zover is dat ie doorslaat dan kan ik Dusty ook niet meer bereiken, het enige wat ik kan doen is proberen hem uit de situatie te halen of te wachten tot de hond voorbij is en ik weer "contact" kan maken. Je moet gaan opletten om de situatie voor te zijn voor het escaleert. Dus goed opletten op eerdere signalen die worden gegeven zoals Verstarren, Fixeren, nekharen die omhoog gaan etc etc. Dan juist gaan afleiden, ruimte maken en aandachts oefeningen doen,
Niet elke hond vind kleine kids leuk, als je hond aangeeft dat ze hem te druk zijn ondanks jou socialisatie. Dan zou ik hem niet meer in situaties brengen waarin kinderen hem aaien en hij zich niet prettig voelt. Onze oude jack-boerenfox kruising vond kinderen ook gewoon te druk zelfs toen ze nog jonger was, als me neefje/nichtje op bezoek waren ging ze zelf in de slaapkamer liggen om rust te hebben. kinderen op straat vermeden we...
"Maar ik wil dat hij het gewoon toelaat om een hond te laten snuffelen. Hij moet gewoon reageren, niet meteen grommen en happen."
Honden ruiken elkaar ook van een grote(re) afstand al. Zie het als een oppervlakkige kennismaking. Jouw hondje heeft er vooralsnog behoefte aan om het zo te houden. Daar is toch niks mis mee? Het snuffelen zoals jij het wilt is voor jouw hondje gewoon veel te intiem en niet wat hij wilt.
Aangezien hij bij het passeren en genegeerd worden door andere honden niet blaft en gromt, snap ik niet waar jij je zo'n zorgen overmaakt en aan irriteert wat dat betreft. Misschien zoekt hij het na een tijdje zelf op als je zelf stopt met het forceren van de situatie.
Oei ik denk nu dat ik hem inderdaad forceer door honden bij hem toe te laten, ik ben nl bang dat hij zo een typisch klein hondje word die tegen alles en iedereen blaft. En wil hem dus leren dat honden leuk zijn...
Ik kan als ik op een smal pad loop niet altijd een boog om de andere hond lopen,maar ik zal dat in het vervolg eens als het mogelijk is doen.
Maar waarom blaft hij dan ook als hij op afstand een hond ziet? Dan zijn we er niet eens in de buurt..,
Dus nu bij blaffen niet corrigeren maar weglopen? Ik hoef me geen zorgen te maken dat hij gaat denken, oh als ik blaf dan word de situatie veranderd dus ik ga bij alles wat ik niet wil blaffen, want dat willen we al helemaal niet.
En helemaal niet door andere honden laten snuffelen? Is het dan niet zo dat hij niet leert dat honden leuk zijn?
Het is ook dat ik zo reageer omdat mijn oudste hond nooit zo heeft gedaan, die ging gewoon onderdanig op haar rug liggen en liet het snuffelen gewoon toe. Dus ik dacht dat hij dominant was.
Isha goede links,
Dit stukje is wat ik wil voorkomen ,
Niet altijd is even duidelijk te zien wat de reden van het dreiggedrag is. Honden die bang zijn voor bepaalde dingen (bijvoorbeeld voor andere honden), hebben vaak al geleerd dat als zij maar genoeg grommen of uitvallen de dreiging afneemt (bijvoorbeeld de andere hond loopt weg). Daardoor gaan ze steeds meer op het effect van hun dreiggedrag vertrouwen en worden ze hier steeds zelfverzekerder in. Uiteindelijk hebben ze dan vaak een hoge houding terwijl ze dreigen, ook al is het gedrag ooit ontstaan omdat ze iets eigenlijk heel eng vonden! Een voorbeeld hiervan zijn kleine honden die op straat in een hoge houding tekeer gaan tegen grotere honden, wat vaak ontstaan is doordat ze die grote honden eigenlijk eng vinden.
Een correctie door een stabiele volwassen hond zal gedoseerd zijn en hoeft niet altijd uit een bijt te bestaan, dat geef je zelf al aan. Dat volwassen honden zouden schrikken van een pup van 4 maanden lijkt me wat sterk, ze zullen hoogstens denken"Jij spoort niet helemaal"
Een hond moet niet sociaal zijn voordat hij met andere honden om kan gaan, door omgang wordt hij sociaal.
Een hond die een pup verwondt als correctie is geen stabiel exemplaar
Wat voor ras Eli?
Ik zag nu op je foto's namelijk dat Jesi de chihuahua is, ik dacht dat Eli de Chihuahua was
Je zou een afspraak met je fokker kunnen maken om te zien hoe de moeder met het gedrag van haar kleine omgaat. Dat is één van de voordelen van een pup kopen bij een fokker; hulp bij de opvoeding. Maak daar gebruik van. Deze mensen zullen ook willen dat het goed met het beesie gaat.
De meeste kleine hondjes zijn zo "agressief" omdat ze door hun baas niet gesteund en beschermd zijn bij omgang met andere honden. Het blaffen is een manier om de ander op afstand te houden, dat wordt genegeerd. Dus dan maakt de hond het signaal steeds groter, want blijkbaar zijn de anderen een beetje hardhorend/hardleers. Door je hond steeds in dit soort situaties te brengen en hem tegen zijn wil contact op te dringen, creëer je precies dat wat je niet wil: een hondje dat alle honden met steeds meer vertoon op afstand probeert te houden. En na een paar akkefietjes waarin hij zich gedwongen voelt van zich af te bijten krijgt hij door dat de aanval de beste verdediging is.
Ja mee eens. Ben daar zelf ook de fout mee ingegaan omdat mensen om me heen steeds zeiden; gewoon laten gaan joh!
Net als contact met mensen/kinderen, niet afdwingen! Chihuahua's staan er om bekend dat ze eenkennig zijn, niet dol op kinderen enz. dat moet je respecteren. Wil Eli contact maken is dat prima maar wil hij dat niet, dwing hem dan ook niet. Zo krijgt hij straks echt een hekel aan vreemde.
Jamie liet als pup al duidelijk merken geen zin te hebben in contact met een vreemde, ze draaide haar rug toe. Ze is nu bijna drie en wisselend qua vreemde, de ene vindt ze gelijk leuk, de ander moet ze niks van hebben. Dat laatste komt niet zo heel vaak voor.
Wat ik zou doen met vreemde honden, is wandelen met stabiele honden. Niet eerst uitgebreid laten snuffelen maar gewoon doorlopen samen met de andere hond. Als Eli dan gewend is kun je hem los laten.
Of dit bij Eli gaat werken weet ik niet, bij Jamie werkt dat wel goed.
Ik begrijp dat je graag wilt dat je hondje andere honden leuk gaat vinden. Logisch natuurlijk. Maar dit kun je alleen maar leren wanneer andere honden ook daadwerkelijk leuk zijn..
Wanneer hij zich niet veilig en niet fijn voelt kun je hem nooit overtuigen dat het wel meevalt, dus probeer te voorkomen dat dit gebeurt.
Echt waar, de meeste kleine hondjes blaffen/happen juist omdat ze door hun baasje verkeerd begrepen worden. In plaats van te steunen wordt er gestraft/ gecorrigeerd. In plaats van rustig leren dat andere honden/mensen/kinderen helemaal niet zo eng zijn worden deze hondjes gedwongen zich maar te gedragen.
Stel dat je een kind hebt dat bang is om te zwemmen. Dan reageert de moeder toch ook niet van, kom op, het is niet eng en ze gooit het kind ook niet voluit het diepe zwemad in van 'zo hoort het'. Nee, ze zal het kindje eerst meenemen naar het kinderbadje en daar wat spelen en zo steeds verder tot het kindje het leuk begint te vinden. En stapje voor stapje met geduld zal het kindje zo leren dat zwemmen helemaal niet eng is en juist heel leuk kan zijn
Stel je zit met je moeder op een bankje. Komt er ineens een rare man aan die aan je begint te snuffelen. Je vind dit eigenlijk maar niks en schuift wat opzij, wat dichter naar je moeder toe. Misschien zeg vraag je de man zachtjes om weg te gaan, maar hij luistert niet. Dan begint de man helemaal tegen je aan te zitten en je krijgt zelfs een lik over je gezicht. Dus je voelt je nu echt heel ongemakkelijk en begint te schreeuwen dat hij weg moet gaan. Je hoopt ook dat je moeder je hoort en je zal helpen. Je moeder hoort je inderdaad maar dan krijg je een tik op je hoofd. 'doe normaal, hij wil alleen maar lief zijn..'
Misschien wat overdreven voorbeelden, maar het is wel ongeveer wat er nu gebeurt. Dus probeer wat meer naar je hondje te luisteren en dan zul je ook merken dat hij daar veel meer zelfvertrouwen van krijgt en ook krijgt hij veel meer vertrouwen in jou omdat jij hem niet meer in gevaar brengt.
Overigens zullen de stabiele honden voornamelijk corrigeren in de vorm van negeren. Ze zullen wegkijken, wegdraaien en weglopen om zo duidelijk te maken dat er sprake is van ongewenst gedrag. Maar zoals je zelf ook zegt is het met een andere hond die je niet kent moeilijk in te schatten of ze stabiel zijn of niet en helaas is het woord van de eigenaar niet altijd de waarheid :(
Gr. Alexandra
Heel duidelijk. Compliment !!
Socialisatie is wel belangrijk maar ieder ras heeft natuurlijk ook karaktereigenschappen waar ze op gefokt worden.
Eli is nog jong en het kan ook goed zijn dat hij nu in zo'n periode zit waardoor hij wat extra onzeker is.
Ik vind het goed dat je voor hem bent gaan staan ja, zo heb jij hem gesteund en dat heeft hij nodig. Beloon hem ook veel als hij gewenst gedrag laat zien, van belonen wordt hij ook zelfverzekerder.
Heeft Eli wel een aantal hondenvriendjes?
loopt hij veel los? Wat doe je dan als er een andere hond aankomt?
Samen met Jessie wandelen maakt dus geen verschil?
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Dominant ? " wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?