"Gevaarlijke" hondenrassen in verkeerde handen

Het is logisch wat hier gezegd wordt. Kleine honden bij grote honden kan lelijke ongelukken veroorzaken. Zelfs helemaal zonder een beetje mot.

Toen Clauw Deamon kreeg (de knapste chihuahua van hp haha) was hij bang voor grotere honden. Geprobeerd met Flex toen en dat ging na een tijdje perfect toen hij doorhad dat die grote lummel niets deed.

Tot we op een dag ergens met die twee in het park waren en er eentje weer eens niet direct wilde komen omdat hij aan het zwemmen was. Wij liepen doir met Deamon in het gras. Flex komt op een gegeven moment aangesjeest en rent dus zo over die arme kleine jongen heen. Waarschijnlijk niet gezien door het hoge gras maar dan is het wel ineens 50 kilo dat er overheen walst.

Gelukkig liep dat goed af maar het gegil ging door merg en been. Dat vergeet ik echt nooit meer. Maar goed het heeft waarschijnlijk een paar milimeter gescheeld.

Doordat het zo snel ging denk ik niet dat ze van elkaar geweten hebben dat zij het waren. Deamon was helemaal niet bang.

Het is nooit de intentie geweest om de ander pijn te doen of om een grens aan te geven. Gewoon een stom ongeval. Maar voor hetzelfde geld had Clauw haar ventje kunnen begraven. Dat risico verklein je toch met honden van dezelfde gewichtsklasse.

au au au niet te hard Lo & So Helemaal geen kritiek op Anny hoor heb al gezegd dat ik het wel snap, alleen topic gaat kant op dat je dus nooit vrij en relaxt kan wandelen,wat hond 100% aanvoeld. En voor iedereen geldt het zijn wel onze schatjes groot of klein,waar je alleen het beste voor wilt. En je hebt gelijk dat Anny moet oefenen met hondje en haar gedrag naar grote toe.
Maar weet zeker dat dit gaat lukken als je zelf relaxt blijft, dat is wel een pre

Zo denk ik dus dat beide types hondenbezitters hun 'angsten' hebben (om het zo maar te noemen)
-Baas van grote hond is bang dat zijn hond 'schade aanricht'

-Baas van kleine hond is bang dat zijn hond 'schade aangedaan wordt'

Of woon ik gewoon in zo'n beschaafd deel van het land?

@ hee Suzan
Ik denk dat 90% v/d hondenbezitters verantwoord bezig zijn ,maar het is een utopie om de andere 10% zover te krijgen denk ik.

90%? Je woont zeker op het platteland. Veel van de honden die ik in Amersfoort tegenkom worden angstig genoemd, als ik de eigenaar vervolgens zover heb gekregen om de hond te laten spelen met Roos gaat het (meestal na een minuutje of 1-3 aanvoelen) prima en zie je het hondje al een beetje uit zijn schelpje kruipen. 5 minuten later heeft de baas er genoeg van en roept de hond, hond luistert niet en krijgt een schop/belachelijk harde trek aan lijn/ word tegen de grond gedrukt/ noem maar op. Terwijl het beeste nog aan het spelen is. Vind je het gek dat je een angstige hond krijgt?

Enfin de combinatie **angstige hond** en **overdadig straffende eigenaar** zie ik in minstens 1/5 van de honden die ik tegenkom terug. En dan hebben we het nieteens over de honden die alleen maar thuis zitten, of de honden met een baasje dat goed bedoeld maar fout doet.

Nee ik kan niet geloven dat 90% van de hondeneigenaren het goed doet, daar zijn onze genen helaas veel te barbaars voor.

Kan iemand mij dan uitleggen waarom er op het strand, relatief zo ontzettend weinig ongelukken gebeuren?
Alle soorten en maten door elkaar, los van de riem, bezig met hun eigen spel. Je zou toch complete oorlog verwachten met zo veel kilo's en grote tanden bij elkaar. 

De 'meeste' incidenten' zijn op kleinere gebieden, een losloopveldje, op de stoep, de achtertuin. 
Met de baasjes vlak in de buurt.

Geeft mij toch te denken dat 'wij' vaak onbedoeld de aanstichters zijn van een gevecht of incident?

Ik weet niet of ik het duidelijk uitleg.
Werken wij misschien gewoon heel slecht samen met onze viervoeters??

@suzan ik denk dat vele onbedoeld een spanning op hun hond overbrengen, zeker in afgesloten losloop veldjes (waar ik nooit kom) (gaat het wel goed zou die b.v. cane corso wel lief zijn enz enz)
Men gaat dan al voor de hond denken, terwijl hij dat heel goed zelf kan.

Ik vrees dat je gelijk hebt Peter. Alles valt of staat met je gemoedstoestand.

Rock is gisteren vreselijk uitgevallen tegen diverse honden. Borstelen, grommen, naar ze toe schieten.

Ik had er helemaal de P.. in!

S'avonds op training deed hij 'niets' wat ik van hem vroeg. Zelfs 'zit' deed hij gewoon niet. Ik stond daar met het zweet op de rug en hij keek gewoon de andere kant op.

Toen moest ik even weglopen uit de trainingsruimte om te zien welke reactie dit bij hem teweeg zou brengen. Of het zou hem nauwelijks iets doen, of hij zou achter me aan willen en me gaan roepen/zoeken.

Het laatste dus.... hij wilde maar 1 ding, achter mij aan! geen desinteresse dus.


Rocky neemt gewoon graag het heeft in eigen hand (poot) als ik in zijn ogen niet stabiel genoeg ben, neemt hij de leiding volkomen over en wil hij ook geen commando's van me aannemen.

Ik kan nu dus ook bekennen dat ik op kleine losloppplaatsen of bij het passeren van een andere hond, gespannen raak. Ik ben altijd maar bang dat ik andere baasjes boos maak doordat mijn hond zo gromt en borstelt naar ze.

Een vervelende vicieuze cirkel dus! Ik prikkel Rocky steeds in dit gedrag.

Ik mijt nu al weken lang kleine losloopplaatsen en ga alleen naar het strand om hem los te laten lopen. Op het strand ben ik nooit gespannen omdat 'zoals ik dat voel' daar de hondentaal regeert.

Maar goed, ik moet dit topic niet te veel om mij laten draaien. 

(ik dacht dat kinderen opvoeden moeilijk zou zijn.... toen kreeg ik honden )

ik wilde eerder aantonen dat ieder verantwoordelijk is voor zijn eigen hond en de verantwoordelijkheid over zijn hond niet bij een ander moet leggen.

zo had ik een keer dat een hond los van achter een hoek kwam geschoten en gelijk op mijn 3 aangelijnde honden sprong. ik kon Kira bij me krijgen maar de hond zat al helemaal bovenop Nala en Lila en dan komt een koppel achter de hond aan... hoor ik de vrouw tegen haar man zeggen dat hij er niet moet tussen komen omdat mijn honden hem anders zouden bijten!
ik werd er toe gedwongen om er mee te dreigen Kira los te laten om hun hond van Nala en Lila weg te krijgen. jammer dat ik dat moest doen voor zij de verantwoordelijkheid over hun eigen hond namen.

Komt ook door de ruimte.
Van oorsprong is het voor honden heel onnatuurlijk om zo dicht bij elkaar te leven. Honden leven in groepen, hebben een territorium. Niets vreemds, zien we elke dag de verschijnselen van (met name de postbode ).
Op het strand heb je de ruimte, je hoeft niet naar elkaar toe als je dat niet wil.  Er is alle mogelijkheid om gewoon te doen alsof je die ander niet eens gezien hebt. En dat zie je ook vaak gebeuren.
En dan nog onze gemoedstoestand op het strand. Wij zijn daar ook om een leuke tijd te hebben, waaien letterlijk uit. Dus dat geeft ook al minder spanning.

" Kan iemand mij dan uitleggen waarom er op het strand, relatief zo ontzettend weinig ongelukken gebeuren?
Alle soorten en maten door elkaar, los van de riem, bezig met hun eigen spel. Je zou toch complete oorlog verwachten met zo veel kilo's en grote tanden bij elkaar.

De 'meeste' incidenten' zijn op kleinere gebieden, een losloopveldje, op de stoep, de achtertuin.
Met de baasjes vlak in de buurt.

Geeft mij toch te denken dat 'wij' vaak onbedoeld de aanstichters zijn van een gevecht of incident?

Ik weet niet of ik het duidelijk uitleg.
Werken wij misschien gewoon heel slecht samen met onze viervoeters

Foutje. En dan hier mijn reactie :
Dat het op het strand veelal geen incidenten tussen honden onderling plaatsvinden kan te maken hebben omdat voor vele honden het strand een nog onbekend gebied is. Je heb een zee van ruimte voor de honden. En inderdaad kan de afstand tussen baas en hond een rol spelen. Is die groot dan voelt de hond zich minder gesterkt door de "afwezigheid "van zijn baas. 
Zodra de hond weer op bekend gebied loopt, zal de hond zich anders kunnen gedragen omdat hij zich op "zijn"terrotorium bevind en zich zelfverzekerde gaat voelen.
Afhankelijk van de karakter van de hond, de mate van de socialisatie en even belangrijk het gedrag van de baas. Je heb zelfverzekerde, deemoedige en onzekere honden. En dat geld voor baasje natuurlijk ook.
Loslopende honden op het strand kunnen beter hun natuurlijke gedrag tonen. Aangelijnd kunnen ze anders reageren. Bijvoorbeeld als beide hondenbezitters de lijn strak trekken waardoor de honden als het ware in hun riem hangen. Waardoor er onbewust een situatie ontstaat dat de honden elkaar aanstaren wat not done is bij honden.

Over dat sommige tieners denken dat ze stoer zijn met hun staffie's, pitbulls en andere 'gevaarlijke' rassen... ja, erg stoer hoe onverantwoordelijk en schadelijk je met je hond om gaat hoor... dus niet, totaal niet. Als je weet hoe je om moet gaan met je hond, als je hem opvoedt en voldoende tijd en energie in hem steekt, verantwoordelijk met het beesje om kan gaan, etc... Nou dat vind ik pas stoer. Maar het zijn niet alle of alleen maar jongeren hoor. In m'n oude buurt, toen we nog in een flat woonden, was er zo'n volwassen vrouw in een flat aan de overkant die had een stafford kruising als ik het me goed herinner. Haar hond was echt super druk, volgens mij kreeg die niet genoeg beweging, en kon erg dominant zijn. In m'n oude buurt woonden veel kinderen en jongeren, ook in m'n nieuwe maar goed, haar hond was happerig naar zo wat iedereen en had volgens mij ooit een meisje gebeten. Die hond trok ook altijd heel erg aan de riem, en hoe het verder in huis ging daar, zou ik niet weten. Ze had die hond niet heel lang, volgens mij na twee weken had ze haar hond al weggedaan. Weet niet waar het beesje naar toe is gegaan, hopelijk naar een warme mand bij een ervaren baasje.